اما و اگرهاي روابط آينده روسيه و امريكا

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: اما و اگرهاي روابط آينده روسيه و امريكا
خبرگزاري فارس: به اعتقاد تحليل‌گران دوره‌هاي نزديكي روابط دو كشور طي نزديك به دو دهة گذشته تا حدود زيادي متأثر از روابط شخصي ميان رؤساي جمهور دو كشور (يلتسين و كلينتون – پوتين و بوش)، به صورت مقطعي بوده و هيچگاه يك روند ثابت را طي نكرده است.

روابط روسيه و امريكا در دورة پس از شوروي مراحل و دوره‌هاي مختلفي را پشت سر گذاشته و هيچ‌گاه شكل منسجمي به خود نگرفته است. در طول اين دوره، به ‌رغم مزاياي بسيار ناشي از همكاري، به واسطة استمرار تفكرات جنگ سردي ميان استراتژيست‌هاي دو كشور، دوره‌هاي تنش وجه غالب‌‌تر روابط دو كشور بوده‌ است. با التفات تشديد اختلافات دو كشور به تبع تحولات اخير در قفقاز جنوبي به نظر مي‌رسد سردي روابط فعلي حداقل تا سال‌هاي ابتدايي رياست‌جمهوري آتي امريكا ادامه داشته باشد.

با توجه به نزديك شدن زمان انتقال قدرت در كاخ سفيد از هم اكنون گمانه‌زني‌هاي بسياري در خصوص نوع رابطة امريكا و روسيه در دورة رياست جمهوري آتي اين كشور آغاز شده است. تحولات قفقاز جنوبي و استمرار رويكرد تهاجمي روسيه در سياست خارجي خود به ويژه در خارج نزديك كه طي هفته‌ها و ماه‌هاي اخير به تكرار مورد انتقاد هر دو نامزد دموكرات و جمهوري‌خواه رياست جمهوري آمريكا قرار گرفته، فرض‌هاي بسياري را در مورد ادامه تنش‌هاي ميان روسيه و امريكا در دورة آيندة رياست‌جمهوري امريكا، صرفه‌نظر از دموكرات و يا جمهوري‌خواه‌ بودن وي دامن شده است.

به اعتقاد تحليل‌گران دوره‌هاي نزديكي روابط دو كشور طي نزديك به دو دهة گذشته تا حدود زيادي متأثر از روابط شخصي ميان رؤساي جمهور دو كشور (يلتسين و كلينتون – پوتين و بوش)، به صورت مقطعي بوده و هيچگاه يك روند ثابت را طي نكرده است.

با التفات به تحولات اخير به ويژه رويكرد تهاجمي روسيه در خارجي نزديك از جمله تنش‌هاي نظامي ميان اين كشور و گرجستان، جدي شدن موضوع موج سوم گسترش ناتو به شرق (با احتمال عضويت اكراين و گرجستان در اين نهاد) و اصرار امريكا به استقرار بخشي از سپر موشكي خود در اروپاي شرقي، به نظر مي‌رسد اين فرض دور از واقعيت نباشد و نبايد به دورنماي اين روابط چندان اميدوار بود.

با اين وجود تحليل‌گران با اشاره به مزيت‌هاي همكاري ميان واشنگتن و مسكو در عرصه‌هاي منطقه‌اي و بين‌المللي اميدوارند با شكل‌گيري دور جديدي از اين روابط در دورة رياست‌جمهوري آينده امريكا هر دو كشور و همچنين جامعة بين‌الملل از اين همكاري‌ها منتفع شوند.

با اين وجود به نظر مي‌رسد بهبود روابط ميان اين دو كشور، همانند هر رابطة ديگري مستلزم تحقق پيش‌شرطهايي و در وهلة نخست احترام طرفين به منافع يكديگر در عرصه‌هاي منطقه‌اي و بين‌المللي است.

به عنوان مثال رويكرد قاطع روسيه در خصوص تحولات در گرجستان تا حدود زيادي ناشي از حساسيت‌هاي اين كشور به جلوگيري از انقباض بيشتر ژئوپوليتيكي خود است و اين كه نمي‌خواهد همانند دهة 1990 تنها نظاره‌گر منفعل پيش‌روي‌هاي غرب در حوزة نفوذ خود باشد. بر همين اساس تعامل مثبت بين دو كشور تنها زماني مقدور خواهد شد كه امريكا و ساير كشورهاي غربي به حساسيت‌هاي ژئوپوليتيكي روسيه احترام بگذارند.

در سوي مقابل، اصرار روسيه بر استمرار رفتارهاي تهاجمي در سياست خارجي خود از جمله در خصوص اكراين و مولداوي (پس از گرجستان) به هيچ وجه مطلوب امريكا و كشورهاي غربي نيست. آنها اين رفتارها را اسبابي براي تغيير ساختارهاي ژئوپوليتيكي و ژئوراهبردي منطقه مي‌دانند كه مي‌تواند آثار زيانباري بر امنيت منطقه‌اي و همچنين امنيت اروپا داشته باشد.

با اين ملاحظه و با توجه به اختلاف دو كشور بر سر موضوعات ژئوپوليتيكي به نظر مي‌رسد اين امر حائز تأثير دوگانه بر روابط است. از يك سو و در صورتي كه موضوعات ژئوپوليتيكي مي‌تواند مبنايي براي تعامل آينده دو كشور و موضوع مناسبي براي توافق باشد و از سوي ديگر اصرار هر يك به پي‌گيري منافع خود در اين حوزه بدون توجه به حساسيت‌هاي طرف مقابل مي‌تواند به تشديد اختلافات و طولاني شدن دوره‌هاي تنش ميان دو كشور بينجامد.
.......................................................................
منبع: سايت ايراس
دوشنبه 15 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 64]