حكمت خداوند در دادن و ندادن فرزند

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: حكمت خداوند در دادن و ندادن فرزند

پرسش:حكمت خداوند در دادن و ندادن فرزند چیست؟ پس از سه بار بارداری همسرم اینبار نیز با مشكل مواجه شده ایم كه حتی ممكن است موجب مرگ ایشان شود . آیا ممكن است كه خداوند نخواهد به ما فرزندی عطا كند یا اینكه ما مرتكب گناهی شده ایم و باید تاوان داده تا مشكلمان حل شود. لطفاً ما را راهنمایی فرمائید.
پاسخ:
پاسخ اجمالی:
خدای متعال عالم و حكیم است .سنت الهی این است كه هر كاری از كانال اسباب آن انجام پذیرد. از جمله سنت های الهی تولید مثل انسانها است كه دارای علل خود می باشد. در طول تاریخ انسان های زیادی بوده اند كه بعد ازدواج یا بطور كلی و یا برای مدت طولانی صاحب اولاد نشدند. در بین این افراد به بعضی از پیامبران اولی العزم الهی مانند حضرت ابراهیم (ع) بر می خوریم كه در عمر خود مرتكب گناهی نشده اند. برا ی اینكه یك زوج (انسان یا غیر انسان) بتوانند تولید مثل كرده و صاحب فرزند شوند، مواد و مقدمات و شرایط و علل و اسباب متعددی لازم كه با نظم و ترتیب و فاصله زمانی معین فراهم شود به نحوی كه اگر در این سلسله حتی یكی از آنها مفقود یا نا متناسب باشد فرزندی متولد نخواهد شد یا فرزند سالمی متولد نخواهد شد.پس كسانی كه صاحب اولاد نشده اند باید به دنبال حلقه مفقوده این زنجیر از علل و شرایط باشند وآن را تكمیل كنند.

پاسخ تفصیلی:
خدای متعال عالم و حكیم است و مسلماً تمام كارهای او از روی حكمت است و برای اداره این جهان پهناور و مخلوقاتی كه در آن زندگی می كنند اصول و قوانین و علل و اسبابی قرار داده است. سنت الهی این است كه هر كاری از كانال اسباب آن انجام پذیرد. از جمله سنت های الهی توالد و تناسل و تولید مثل انسانها است دارای علل و اسباب و قوانین ویزه خود می باشد. در طول تاریخ انسان های زیادی بوده اند كه بعد ازدواج یا بطور كلی و یا برای مدت طولانی و حتی تا رسیدن به سنین پیری و كهولت صاحب اولاد نشدند در بین افراد به بعضی از پیامبران اولی العزم الهی مانند حضرت ابراهیم (ع) بر می خوریم كه قرآن مجید از زبان او چنین نقل می كند:" ستایش خاص خداى را كه در سنین پیرى اسماعیل و اسحاق را بر من عنایت فرمود. در حقیقت پروردگار من شنونده دعا و درخواست‏هاست. "[1]با توجه به این مورد و موارد متعدد دیگر هیچ كس نباید به خود اجازه دهد كه بگوید كسانی صاحب اولاد نمی شوند به خاطر گناهان آنهاست آیا (نعوذ بالله) حضرت ابراهیم (ع) گناه كار بود كه تا سن كهولت و پیری نتوانست صاحب فرزند شود؟قطعاًاینطور نبوده است و همچنین بسیاری از بندگان صالح و نیكو كاری كه در عمر خود مرتكب گناهی نشده اند و لی صاحب فرزند هم نشدند.از طرف دیگر بسیاری از كافران و ظالمان و ستمكاران و افراد فاسد را می شناسیم كه فرزندان زیادی دارند بنابر این نه هر كس صاحب اولاد باشد دلیل بر خوبی اوست و نه می توان گفت هركس از این نعمت محروم است گناه كار است.
برا ی اینكه یك زوج (انسان یا غیر انسان) بتوانند تولید مثل كرده و صاحب فرزند شوند، مواد و مقدمات و شرایط و علل و اسباب متعددی لازم كه با نظم و ترتیب و فاصله زمانی معین فراهم شود به نحوی كه اگر در این سلسله حتی یكی از آنها مفقود یا نا متناسب باشد فرزندی متولد نخواهد شد یا فرزند سالمی متولد نخواهد شد. بنا بر این زن و مردی كه پس از ازدواج علی رغم میل خود نتوانسته اند صاحب فرزند شوند باید به دنبال شناخت علت و درمان صحیح آن باشند. ممكن است عیب در ناحیه تولید اسپرم و اوول یا از جهت ضعف نطفه یا ازجهت ناتوانی بدن زن برای نگهداری و پرورش آن و یا از جهات متعدد دیگر باشد.هر یك از این عیوب نیز دارای حكمت خاص و راه درمان خاص خود را دارد.
خو شبختانه امروزه با پیشرفت علم پزشكی بخش اعظمی از مشكلات ناباروری زوجین و راه حل آنها شناخته شده و بسیاری از زوج هایی كه در گذشته نتوانسته بودند صاحب اولاد شوند بحمد ا.. صاحب اولاد شده اند و امید است كه انشاءا.. در آینده عیوبی كه تا كنون نا شناخته مانده شناخته و راه درمان آنها نیز كشف شود.اما باید اعتراف كرد كه هنوز مجهولات و نا شناخته های فراوانی در این مسأله وجود دارد.
البته خداوند متعال از آنجایی كه به همه بندگانش مهربان است محرومیت از این نعمت را به صورت های دیگری در زندگی افراد جبران می كند كافی است كه چنین انسان هایی ساعتی با خدای خود خلوت كرده و نعمت هایی را كه خدابه آنها عطا كرده را مرور نمایند تا متوجه شوند كه: خدا گر ز حكمت ببندد دری ؛؛؛؛ز رحمت گشاید در دیگری.اگر انسان به حوادث و وقایع اطراف خود با خوش بینی بنگرد به جای اینكه حسرت نعمت های نداشته را بخورد، همیشه شكر نعمت های موجود را به جا خواهد آورد و آنگاه نعمت های بیشتری را به سوی خود جلب خواهد كرد.
برای آگاهی بیشتر به نمایه: امتحان و عذاب الاهی و راه های تمییز بین آنها، سؤال 169 (سایت: 1244) و نمایه شرایط و راه های استجابت دعا، سؤال 2145 (سایت: 2269)، رجوع كنید.

[1] ابراهیم ،39" الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذی وَهَبَ لی‏ عَلَى الْكِبَرِ إِسْماعیلَ وَ إِسْحاقَ إِنَّ رَبِّی لَسَمیعُ الدُّعاء"

منبع: پایگاه اسلام كوئست

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 476]