محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828678979
علی مرادی: مگر حسین توکلی قهرمان المپیک نشده؟ / نگران بهداد سلیمی هستم
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: ورزش > مدیریت ورزش - علی مرادی می‌گوید: «صرفا به این دلیل که یک نفر قهرمان المپیک شده نباید هر کاری کند. مگر حسین توکلی قهرمان المپیک نشده؟ خون آقای رضازاده رنگین‌تر است؟» اختلاف نظرهای مسئولان ایرانی ورزش وزنه‌برداری که در سطح داخلی و بین‌المللی فعالیت می‌کنند مشکلاتی را ایجاد کرده که باعث سوء استفاده مسئولان فدراسیون جهانی نیز شده است. علی مرادی دبیر کل کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا و حسین رضازاده رئیس فدراسیون وزنه‌برداری که در ظاهر رابطه خوبی با هم دارند اما در واقع اصلا با یکدیگر خوب نیستند، اخیرا در انتخابات کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا اختلاف نظرهایی با هم داشتند. علی مرادی که مهمان کافه خبر بود در گفت‌وگو مفصل خود توضیح می‌دهد که چه اتفاقاتی باعث شده او و رضازاده با هم به مشکل بخورند. او همچنین حرفهای جالبی در مورد سعید علی‌حسینی می‌زند. *از انتخابات کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا شروع کنیم. پیش از این‌که شما مجددا به عنوان دبیر کنفدراسیون انتخاب شوید می‌گفتند ممکن است این کرسی را از دست بدهیم. در رابطه با این سوال باید مقداری به عقب‌تر برگردیم. من در مورد جزئیاتی که این انتخابات داشت مسائلی را به اطلاع مردم رساندم. با تمام فراز نشیب‌ها و تمام کم لطفی‌هایی که شد این انتخابات به اتمام رسید و به هر جهت این انتخابات انجام شد. یک موفقیتی به موفقیت‌های ورزش کشورمان اضافه شد. من این موفقیت را همین جا تقدیم به ایثارگری‌های خانواده‌های شهدا و ایثارگران می‌کنم. ما الان داریم در مراحل اساسی‌تری گام برمی‌داریم. در بخش توسعه وزنه‌برداری در سطح قاره داریم به مسائل اساسی‌تر و زیربنایی‌تر فکر می‌کنیم. *خیلی‌ها فکر می‌کردند در کرسی‌های بین‌المللی، رای رئیس فدراسیون جهانی خیلی موثر است اما دیدیم که با این‌که رئیس کنفدراسیون آسیا تغییر کرد، شما به عنوان دبیر کل ابقا شدید، آن هم با رای بالایی. بله. 44 کشور داریم که نمایندگان 39 کشور در جلسه شرکت کردند و از این تعداد، 31 رای به من دادند. *برای رای گرفتن در کرسی‌های بین‌المللی چه مکانیزمی باید طی شود؟ البته عملکرد شما در 8 سال گذشته هم موثر بوده. اما با این حال می‌گفتند یک نامه‌ای از فدراسیون جهانی آمده که در آن نوشته شده شما نباید انتخاب شوید. این همان کم‌لطفی‌هایی بود که گفتم. آن‌ها هر کاری که به ذهنشان رسید انجام دادند تا من انتخاب نشوم اما این اتفاق نیفتاد. من یکی از منتقدان اصلی رئیس فدراسیون جهانی وزنه‌برداری هستم و خواهم بود. چراکه فکر می‌کنم این جوی که الان در سطح جهانی وزنه‌برداری است شاید برای 30 سال پیش مطلوب بود اما الان نیست. رئیس فعلی فدراسیون جهانی وزنه‌برداری الان حدود 38 سال است که به عنوان دبیرکل و رئیس در فدراسیون جهانی است. از سال 200 به بعد بود که ایشان شدند رئیس فدراسیون جهانی. قبل از آن هم بیست و چند سال دبیر فدراسیون بودند. به هر حال ممکن است سیاست‌گذاری‌هایی که 30 سال پیش انجام می‌دادند موثر بوده اما الان فدراسیون جهانی وزنه‌برداری نیاز به خون جدیدی دارد. چراکه الان رشته‌های مختلف ورزشی در سطح جهان نوآوری و خلاقیت‌هایی به خرج داده‌اند. این انتقادهایی که من کردم به زائقه برخی از افراد داخلی و افرادی که خودشان را متعلق به آن تفکر می‌دانند خوش نیامده. اما من انتقادهایم را انجام می‌دهم. از جمله این انتقادها شفاف نبودن مسائل آنتی‌دوپینگ است. *پس تلاششان را کردند که شما نباشید؟ بله. این‌ها تمام تلاششان را کردند که این دیدگاه نباشد. حتی پول هم خرج کردند. همان‌طور که شما گفتید یک نامه‌ای به تمام کشورها از جمله کشور خود ما فرستاده بودند. من تعجب می‌کنم چراکه افرادی که در فدراسیون هستند باید سعی کنند استقلال فدراسیون ملی ما حفظ شود. اما با این اقداماتی که رئیس فدراسیون جهانی انجام داد، دخالت در امور داخلی کشورها کرد. یعنی اساسنامه فدراسیون جهانی است که می‌گوید مسئولین فدراسیون کشورها باید مستقل باشند. ضمنا در آن نامه نوشته بودند که من بحث سیاسی کردم. من چه گفتم؟ گفتم شما این پولی را که دارید در جهت توسعه ورزش وزنه‌برداری می‌دهید، سال قبل داده‌اید به رژیم اشغالگر قدس. این بحث سیاسی است؟ چرا ندادید به کشورهای دیگر؟ آنجا در اروپا هم حتی این اعتراض وجود دارد. شما نگاه کنید، در یکی دو سال اخیر نزدیک به یک میلیون دلار از کشور ما به بهانه‌های مختلف مثل دوپینگ گرفته‌اند. این پول‌ها کجا دارد هزینه می‌شود؟ من بر اساس این مسائل انتقاد می‌کردم. البته این را هم بگویم که اصل کم لطفی‌ها در خود انتخابات انجام شد. یکی از افرادی که خودش را به عنوان نماینده ایران در انتخابات می‌دانست، بلند شد و متنی را خواند که من شنیدم این متن را مستقیم از خود رئیس فدراسیون جهانی گرفته‌اند. ایشان از روی آن نوشته خواندند که چنانچه آقای مرادی در انتخابات حضور داشته باشد، ما از کنفدراسیون و انتخابات کنفدراسیون خارج می‌شویم. این بسیار بسیار زننده بود. من برای ورزش کشور متاسفم. کسانی که 12 سال کنار من کار کردند این حرف را زدند. به هر حال هر کسی کی حق و حقوقی دارد اما حق و حقوق کشور ارجح‌تر از حقوق شخصی افراد است. البته مسئولان کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا هم در همان جلسه گفتند اگر می‌خواهید می‌توانید بروید، ما 44 تا عضو داریم و بفرمایید بروید. نماینده‌های سازمان تربیت بدنی و وزارت امور خارجه هم خوشبختانه حضور داشتند. حالا این‌ها تمام شد و رفت. من آنجا بلند شدم و گفتم با توجه به این‌که هر کشور تنها می‌تواند یک نماینده داشته باشد و من هم رای آورده‌ام، اگر می‌شود قوانین را اصلاح کنید تا آقای رضازاده هم بیاید شرکت کند. با توجه به این کاری که کردند و گفتند اگر مرادی باشد ما کنار می‌کشیم، آن‌ها هم اجازه ندادند آقای رضازاده در انتخابات شرکت کند. خب این ضربه به خود این آقایان بود. این ضربه‌ای به پیکره وزنه‌برداری کشور بود. برای این ندانم‌کاری‌ها باید یک ضوابطی باشد. صرفا به این دلیل که یک نفر قهرمان المپیک شده نباید هر کاری کند. مگر حسین توکلی قهرمان المپیک نشده؟ الان خانه نشین است. مگر توکلی قهرمان المپیک نیست؟ خون آقای رضازاده رنگین‌تر است؟ این نشان می‌دهد که ورزش دارد از حالت ورزشی خودش خارج می‌شود و جایی که ورزش سیاسی شود همین است. حالا آن آقا به عنوان رئیس فدراسیون جهانی وزنه‌برداری دارد از شرایط موجود سوء استفاده می‌کند. رئیس فدراسیون جهانی حتی پول داده بود که به من رای ندهند. یکی از اعضا آمد 3 هزار دلار به من نشان داد و گفت این پول را به من داده‌اند. من این را چه کار کنم؟ گفتم برای چه این پول را داده‌اند؟ گفت برای این که به شما رای ندهم. گفتم خودتان هر طور صلاح می‌دانید. هر کاری می‌خواهید انجام دهید. به هر حال شرایطی ایجاد شد که اعضای کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا آمدند به خدماتی که من در طول 8 سال حضورم انجام داده بودم رای دادند. در حقیقت آن‌ها به خدماتی که یک ایرانی انجام داده بود رای دادند و رای آن‌ها به کشور ایران بود. به من رای نداده بودند که. *رئیس کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا تغییر کرد. این تغییرات در پست ریاست، هماهنگی تیم هیات رئیسه کنفدراسیون را به هم نمی‌ریزد؟ بله این همدلی وجود دارد. یک مثالی بزنم. بعد از این انتخاباتی که برگزار شد ما اولین جلسه هیات رئیسه را داشتیم. ما یک طرح دادیم در مورد نحوه نمونه‌گیری. در مورد این‌که چرا نمونه‌های دوپینگ فقط به آزمایشگاه کلن آلمان ارسال می‌شود؟ چیزی بالغ بر 95 درصد نمونه‌ها را داده‌اند به کلن آلمان. گفتیم ما این طرح را داریم که از این به بعد نمونه‌ها را بفرستیم به آزمایشگاهی در خود آسیا. ما الان المپیک پکن و بازی‌های آسیایی گوانگ‌ژو را داشته‌ایم. خب به هر حال IOC و وادا این‌ها را تایید کرده‌اند و آزمایشگاه‌های معتبری هستند. ما می‌خواهیم نمونه‌ها را به این آزمایشگاه بفرستیم. نامه‌ای که در این رابطه فرستاده‌ایم را هنوز جواب نداده‌اند. گفتیم آقا حداقل جواب بدهید که بگویید چرا باید فقط به کلن آلمان فرستاده شود. نماینده فدراسیون جهانی هم که در اینجا بود گفت نه، این‌ها فقط باید به کلن آلمان فرستاده شود و در مسیر گذشته حرکت کنیم. ما گفتیم هیات رئیسه کنفدراسیون آسیا باید تصمیم بگیرد. شما نماینده فدراسیون جهانی هستید و در حقیقت نماینده ما هم به عنوان یکی از قاره‌ها هستید. هیات رئیسه آسیا تصمیم گرفت نمونه‌ها به آزمایشگاه‌هایی در قاره آسیا ارسال شود و از این به بعد همین اتفاق می‌افتد. الان قاره آسیا چندین لابراتوار معتبر در سطح جهان دارد که مورد تایید وادا و IOC هستند. یکی چین، یکی کره جنوبی، یکی تایلند و یکی هم در ژاپن. تا پیش از این نماینده هیات رئیسه موضع ارباب و رعیت را داشت اما دیگر با قاره آسیا نمی‌توانند این‌طوری برخورد کنند. *این‌که تا حالا نمونه‌ها را فقط به کلن آلمان ارسال می‌کردند و سال‌هاست با این آزمایشگاه در ارتباط هستند می‌تواند به این معنا باشد که در نمونه‌ها دست ببرند؟ آن یک بحث‌های دیگر است که به هر حال عدم شفافیت را به دنبال دارد. البته کلن آلمان هم تاییدیه IOC را دارد. ولی یک بحث‌هایی که در خلال سال‌های اخیر بوده سوال‌انگیز است. این خودش سوال‌انگیز است که مگر آزمایشگاه‌های دیگر تاییدیه IOC را ندارند؟ یا تاییدیه وادا را ندارند؟ من کاری ندارم دست بردند یا نبردند. ولی یک نمونه از عدم شفافیت، ماجرای سعید علی‌حسینی است. این‌ها مباحثی است که فدراسیون جهانی پاسخی در مورد آن ندارد مگر این‌که یک جو غوغاسالاری راه بیندازند. من می‌گویم، شاید سیاست‌های 20 سال گذشته فدراسیون جهانی با آن جو قلدربازی و دیکتاتوری جواب می‌داد اما الان جوابگو نیست. اگر این‌طوری ادامه بدهند وزنه‌برداری را در سطح دنیا به لبه تیغ می‌برند. *حالا از این ماجراها بگذریم. برویم سراغ زمانی که شما رئیس فدراسیون بودید. زمانی که برای دومین بار ایوانف را به ایران آوردید، ظاهرا شما زیاد راضی نبودید که با او قرارداد ببندید؟ من آن زمان اعتقادی به آمدن آقای ایوانف نداشتم. ولی این آقایانی که الان دارند در فدراسیون‌های ورزشی غیر تخصصی فعالیت می‌کنند باعث شدند ما رفتیم پای یک قرارداد غیر حرفهای. یعنی آن آقا که مربی ما بود، از ما تضمین می‌خواست. یعنی می‌گفتند ایشان در سفارتخانه بلغارستان نشسته‌اند و می‌گویند تضمین می‌خواهم. من گفتم کجای دنیا این کار را می‌کنند که مربی از فدراسیون ضمانت‌نامه بگیرد؟ البته این کار انجام شد. یعنی قرارداد ترکمان صحرا آنجا منعقد شد. ما آنجا کارهای نبودیم. من هم استعفایم را دادم خدمت عزیزان. گفتند نه شما بیا. بعد 400 میلیون پول ما را بلوکه می‌کردند. می‌گفتم اگر ما را نمی‌خواهید خب این بازی‌ها چیست؟ اگر هم می‌خواهید که باید مسیر طی شود و برویم جلو. من هم حقیقتا با آن جو نمی‌توانستم ادامه دهم. استعفا دادم و اتفاقاتی که افتاد منجر به تضعیف بیشتر فدراسیون وزنه‌برداری شد. دخالت‌های بیجایی هم که انجام می‌گرفت و بازیکن‌سالاری‌هایی که می‌شد، در شان فدراسیون نبود. برخی از ورزشکاران می‌گفتند 10 میلیون به ما بدهید که برویم در مسابقات قهرمانی جهان شرکت کنیم. من این‌ها را به صلاح ورزش نمی‌دیدم و منتقل می‌کردم. ولی مسئولان ورزش هم در مسیر نتیجه‌گرایی و بازیکن‌سالاری گام برمی‌داشتند. بعد هم که آن ماجرای دوپینگ 9 وزنه‌بردار پیش آمد که واقعه‌ای تلخ بود و به نظرم خیانت و توطئه‌هایی در آن وجود داشت. *یعنی مشکلات شما در دوره آقای مهرعلیزاده شروع شد و در دوره بعدی به این نتیجه رسیده بودند که شما نباید باشید. آقای علی‌آبادی می‌آمد به من می‌گفت بیا استعفا بده. می‌گفتم چرا استعفا بدهم؟ شما که می‌دانید چه خیانتی در حق این ورزش شده. می‌گفتم اولا که شما ورزشی نیستید، دوما که این‌طوری نیست که بگوییم هر تصمیمی می‌گیرید کاملا درست است. همزمان 6 ورزشکار از روسیه و 11 ورزشکار هم از بلغارستان دوپینگی شده بودند که فدراسیون جهانی وزنه‌برداری می‌خواست 500 هزار دلار و 400 هزار دلار را از آن‌ها بگیرد. من می‌گفتم این پول را به آن‌ها ندهید. به جای این کارها بیایید کار زیرساختی انجام دهیم. اما دیدم ما را نشانده‌اند و مربی بلغاری می‌گوید خودم به بچه‌ها دارو داده‌ام. این‌ها نوشته‌اش موجود است. می‌گفت به آن آقا خاویار داده‌ام و به بقیه بچه‌ها نمی‌دانم فلان چیز را داده‌ام. بعد آن آقایی را که قرار بود جای من بنشانند همان جا نشسته بود. یک مسائل مسخره‌ای داشت مطرح می‌شد. حالا ما قرار بود با آن همه بحران، یک هفته بعد از آن برویم به مسابقات جهانی. گفتم اگر می‌خواهید تصمیم دیگری بگیرید بگویید. باز هم تا آن لحظه آخر به لطف خدا وظایفم را در حد توانم انجام دادم. *رسیدیم به همین اتفاقات. آن تست دوپینگ را بچه‌های کمیته ضد دوپینگ خودمان گرفتند؟ سر این‌که چه کسی تست داده و چه کسی تست نداده هم بحث بود. اصلا روند حرکت زیر سوال است. این آقایی که الان در یک فدراسیون غیر تخصصی تصمیم می‌گیرد و نمی‌تواند حقوق مربی‌اش را هم بدهد، نیامد بگوید چرا وقتی آقای ایوانف گفت من خودم به بچه‌ها دارو داده‌ام، اجازه داد برود. چرا حقوقش را دادید؟ بعد هم فدراسیون مقصر شد. چطور الان که ماجراهای سعید علی‌حسینی پیش آمده خود ورزشکار مقصر است اما آن موقع فدراسیون مقصر بود؟ چرا یک سری دیگر بیایند جای یک سری دیگر آزمایش بدهند؟ آقای طاهری به چه عنوان در نقش پزشک همراه تیم به مسابقات جهانی کره رفت که آن اتفاق‌ها برای سعید علی‌حسینی افتاد؟ حالا ما متوجه شده‌ایم ایشان مامور خرید وادا شده، یک سری بده‌بستان هم با آن‌ها دارد. البته اشکالی هم ندارد. ولی یک خدایی بالای سر هست که این چیزها را می‌بیند. *کمی هم در مورد اتفاقات خوب وزنه‌برداری حرف بزنیم. ما در یک بازه چهار پنج ساله به جایی رسیدیم که اول شاهین نصیری‌نیا و بعد بقیه بچه‌ها نتایجی گرفتند که دهان همه باز ماند. این در شرایطی بود که ما بعد از محمد نصیری، درخششی در وزنه‌برداری نداشتیم و یک دفعه تیم وزنه‌برداری ما پیشرفت قابل توجهی کرد. ما وقتی کار را تحویل گرفتیم یک آماری گرفتیم. به این نتیجه رسیدیم که از نظر کمی به طور میانگین 50 کیلوگرم از سطح دنیا عقب بودیم. ما یک شرایط حداقلی را ایجاد کردیم و بعد یک مربی خوب استخدام کردیم. من عضو شورای عالی ورزش کشور هم بودم و طرح استعدادیابی را دادم. ما شناسایی استعداد می‌کردیم. ما به صورت غیر متعارف، با آموزش و پرورش همکاری کردیم. یک سری آدم در نظر گرفتیم که استعدادها را از دل مدارس شناسایی کنند. مثلا بهداد سلیمی از آن تفکر است. از معلم‌های مدارس هم می‌خواستیم که به بچه‌ها نمره بدهند و در کنار نمره‌ای که افراد آموزش دیده خودمان به بچه‌ها می‌دادند، استعدادها را شناسایی می‌کردیم. کسانی مثل کیانوش رستمی و افرادی که الان دارید می‌بینید با آن روش شناسایی شده‌اند. بعد به صورت گلخانه‌ای کار کردیم و سال به سال به این افراد اضافه می‌کردیم. همزمان ما آمدیم باشگاه‌های آسیا را راه‌اندازی کردیم. لیگ باشگاه‌های کشوری را هم که احیا کردیم همه به ما می‌خندیدند. ولی ما از همین‌ها بهره‌برداری کردیم. بعد که این طرح را اجرا کردیم و مربیان خوب خودمان آمدند کنار مربیان بلغاری قرار گرفتند، وقتی ایوانف رفت من به این نتیجه رسیدم که مربیان خودمان هم می‌توانند تیم ملی را به موفقیت برسانند. سال 1999 هم همین‌طوری که فاصله 50 کیلوگرمی رکوردهای ما با رکوردهای دنیا کم می‌شد، حسین رضازاده هم رکوردهایش را افزایش داد و آنجا بود که شد حسین رضازاده. باز هم معلوم نشد چراکه هنوز در المپیک 2000 شرکت نکرده بود. ولی واقعا آن سدی که سی و چند سال اجازه نداده بود بچه‌های ما در المپیک مدال بگیرند، شکسته شد. مثلا شاهین نصیری‌نیا آمد با دلاوری‌اش یک قهرمان یونانی را که پرچم المپیک را هم دستش داده بودند شکست داد. اما همین شاهین در المپیک سیدنی خودش قربانی یک سری اتفاقات شد. به هر حال او هم برای ورزش ایران زحمت کشیده. اما الان برای ورزش کشورم متاسفم که شاهین نصیری‌نیا رفته آمریکا. به خاطر نامهربانی‌هایی که شده رفته آمریکا و یکی دیگر از قهرمان‌های ما خانه نشین شده. چرا؟ مگر این‌ها قهرمان نبوده‌اند؟ البته شاهین الان دارد درس می‌خواند و من فکر می‌کنم یکی از مربیان موفق آینده خواهد شد. *الان می‌گویند چرخ اقتصادی وزنه‌برداری خوب نمی‌چرخد. می‌گویند نگاه می‌کنند که ببینند کدام تیم دوپینگ کرده که از آن تیم پول بگیرند و موقتا فدراسیون جهانی وزنه‌برداری را بگردانند. شما این را تایید می‌کنید؟ من تا حدودی این بحث را تایید می‌کنم. با توجه به این‌که بالاخره فدراسیون جهانی وزنه‌برداری باید به فدراسیون ورزش‌های دیگر نگاه کند. مثل فدراسیون دو و میدانی. الان مسابقات جهانی دو و میدانی برگزار می‌شود، این فدراسیون چیزی بالغ بر یک تا دو میلیون دلار جایزه می‌دهد. اما فدراسیون جهانی وزنه‌برداری ما دارد به اسم مبارزه با دوپینگ این کارها را می‌کند. اولا من نمی‌دانم این پول‌هایی که به اسم مبارزه با دوپینگ در سال‌های گذشته گرفته‌اند کجا هزینه شده است. دوما این‌که آیا این همه عدد و رقم‌هایی که تا حالا گرفته‌اند توانسته در جهت کاهش دوپینگ‌ها تاثیر گذار باشد؟ جواب منفی است. پس مشخص است که باید روش را عوض کرد. ما الان در سطح آسیا برنامه‌هایمان همین است. در جلسه‌ای که اخیرا داشتیم آموزش‌های به روز شدن تمرین از بهترین مدرسان جهان را تصویب کردیم. ضمن این‌که ما در جلسه کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا از رئیس کمیته مبارزه با دوپینگ فدراسیون جهانی خواستیم برایمان صحبت کند. حرف‌هایش را که زد دیدیم آن‌ها خیلی عقب‌تر از آسیا هستند. خب آن‌ها پول‌هایی را که می‌گیرند در جهت مبارزه با دوپینگ خرج نمی‌شود. *یک روزی والیبال به پوسیدگی رسیده بود اما قوانینش را عوض کردند و دوباره این رشته احیا شد. این مشکلی است که حالا وزنه‌برداری با آن روبرو شده. الان کمیته بین‌المللی المپیک هم همین مشکل را با وزنه‌برداری دارد. تماشاگران باید بیایند از صبح تا شب در سالن بنشینند که دو نفر می‌خواهند وزنه بزنند. این مشکل حتی ممکن است باعث حذف وزنه‌برداری از المپیک شود. این سوال در حقیقت پیشنهاد من هم هست. من پارسال پیشنهاد دادم که باشگاه‌های جهان را احیا کنیم. همان‌طور که گفتم فدراسیون جهانی نیازمند خون جدید است چون با تغییرات، اسپانسر جدید و تفکر جدید می‌آید و تاثیرش را می‌گذارد. اما استقبال خوبی از پیشنهاد من نشد. *به هر حال باید یک جوری این جذابیت به وزنه‌برداری اضافه شود که محبوبیت این رشته از بین نرود. ببینید الان ما یک طرحی داریم که جوان و نوجوان بیشتری را به ورزش می‌آورد. یکی از این مسائل، وسایل ورزشی است. وسایل ورزشی مصطحلک به ورزشکار نوجوان آسیب می‌زند. در چنین شرایطی نوجوان می‌رود و دیگر هم نمی‌آید. وقتی هم که نوجوان نداشته باشی دیگر نمی‌توانی ریشه‌ای کار کنی. الان ما یک طرحی داریم که باید توسط هیات رئیسه فدراسیون بین‌المللی تایید شود. طرحمان این است که وزنه‌هایی که یک ورزشکار 14 ساله استفاده می‌کند با وزنه‌هایی که ورزشکار 20 ساله استفاده می‌کند فرق کنند. ویژگی‌های بدنی این دو گروه سنی به هم نمی‌خورد و دست کسی که 14 سالش بیشتر نیست، با وزنه‌های فعلی آسیب می‌بیند. البته روی نحوه مسابقات نمی‌توانیم کاری کنیم. چون به هر حال وزنه‌برداری است و باید همین‌طوری برگزار کند. *شاید باید در نوع برگزاری مسابقات یک تغییراتی ایجاد شود. یکی از کارهایی که در زمان ما انجام شد این بود که ضریب افزایش وزنه‌ها دو و نیم کیلو بود اما این ضریب به یک کیلو کاهش داده شد. این رقابت یک کیلو یک کیلو به قدری نزدیک است که جذابیت را بسیار افزایش داده. یعنی پشت صحنه، مربیان ورزشکاران مثل بازی شطرنج دارند با هم رقابت می‌کنند. ما باید روی این زمینه‌ها بیشتر کار کنیم. *شاید لازم باشد در پخش داخل سالن، اتفاقات پشت صحنه را نشان بدهند. این سری کارگردان تلویزیونی خواسته بود که چنین صحنه‌هایی را نشان دهد. این کار را کردند و خیلی به جذابیت رقابت‌ها اضافه شد. *الان ظاهرا یک جنبشی علیه ریاست فعلی فدراسیون جهانی وزنه‌برداری وجود دارد؟ جنبش روشنگری است. نه این‌که بگوییم آپارتاید است. ما این واقعیت‌ها را و سوال‌هایمان را مطرح می‌کنیم. الان اروپا هم سوال دارد. خب سوالاتی وجود دارد که باید به آن‌ها جواب داده شود. *دو سال دیگر انتخابات ریاست فدراسیون جهانی وزنه‌برداری برگزار می‌شود. رئیس فعلی فدراسیون جهانی چقدر شانس دارد که دوباره انتخاب شود؟ ایشان قبلا گفته این دوره‌ای که انتخابات برگزار می‌شود، آخرین دوره حضورش در فدراسیون جهانی است. یعنی می‌خواهد این دوره هم کاندیدا شود. اما چیزی که مشخص است این‌که فدراسیون جهانی نیاز به یک تغییرات اساسی دارد. باید تحولاتی در وزنه‌برداری ایجاد شود. الان هم فدراسیون جهانی سمینارهایی برگزار می‌کند که در آن‌ها فقط پول توزیع می‌کند. این‌ها در جهت تقویت ورزش وزنه‌برداری نیست. اگر این اتفاقات تکرار شود، همان کارهای خوبی هم که توسط فدراسیون جهانی انجام شده زیر سوال می‌رود. *الان که دبیرخانه کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا منتقل شده به دوحه، این شائبه به وجود آمده که همه کارها در کنفدراسیون زیر نظر رئیس قطری کنفدراسیون انجام خواهد شد. یک سری اتفاقات به خاطر صحبت‌های نابجا و ناشایستی بود که افرادی که خودشان را نماینده فدراسیون وزنه‌برداری ایران می‌دانستند مطرح کردند. آن صحبت‌ها باعث شد دفتر دبیرخانه به دوحه منتقل شود. الان روندی که وجود دارد این است که هیات رئیسه خودش تصمیم می‌گیرد و اجرا می‌شود. یعنی همان روند قانونی گذشته انجام می‌شود. البته وجود دبیرخانه در یک کشور خودش یک اعتبار است اما در این سال‌ها غیر از آقای افشارزاده هیچ کسی به ما کمک نکرد. ما البته کمک مادی هم نخواستیم. حمایت خواستیم که کسی این کار را نکرد. با توجه به این‌که دبیرخانه به دوحه رفت، ما تلاشمان را کردیم و توانستیم یک قسمت کوچکی از دبیرخانه را اینجا محفوظ نگه داریم. اما اصل مطلب که دبیرخانه مرکزی باشد به دوحه منتقل شده. *یعنی شما برای انجام کارهای اداری باید دائما به دوحه بروید و بیایید؟ بله. به هر حال باید کارها را انجام دهیم. *برسیم به بحث سعید علی‌حسینی و بحث دوپینگ. اتفاقاتی افتاده که خیلی تلخ است و هنوز هم خیلی‌ها برایشان این ابهام وجود دارد که علی‌حسینی چطوری دوپینگی شده. و البته یک بحث هم وجود دارد در مورد این‌که می‌گویند تاماش آیان رئیس فدراسیون جهانی، می‌آید و هر سال قبل از مسابقات جهانی می‌گوید امسال فلان کشورها باید قهرمان شوند و همان اتفاق هم می‌افتد. این چیزی که شما اشاره کردید متاسفانه یک مقداری از آن واقعیت دارد و مقداری دیگر اغراق شده است. ولی چیزی که الان شاهد آن هستید جای ابهام دارد. بحث سعید علی‌حسینی خیلی ابهام‌ها دارد. یک اتفاقاتی برای شاهین نصیری‌نیا در المپیک سیدنی افتاد. ما آنجا امتیازات زیادی گرفتیم. آقای کوروش باقری بعد از آن در دسته 94 کیلوگرم آمد با چند گرم تفاوت، نفر چهارم المپیک شد. حسین توکلی قهرمان المپیک شد. یعنی چیزی بود که بچه‌ها زحمت کشیدند. خود رضازاده قهرمان المپیک شد. ولی در مورد سعید علی‌حسینی نه تنها برخوردهای خیلی ضعیفی در جهت دفاع از این جوان داشتیم، بلکه پولمان را هم همین‌طوری الکی دادیم رفت. وقت‌مان همین‌طوری تلف شد. در مورد سعید علی‌حسینی از همان اول معلوم نشد کدام یکی از مربیان آمد و پای نامه او را امضا کرد. حالا آمدند گفتند آزمایش او مثبت شده. به فدراسیون مربوطه هم ابلاغ کرده‌اند. پس ورزشکار هم حق ندارد در مسابقات شرکت کند. اما ورزشکار رفته به محل برگزاری مسابقات و چند روز آنجا تمرین کرده. شب مسابقه حتی آمده رکوردی زده که آنجا همه را به تعجب واداشته. ولی بعد می‌آیند می‌گویند او محروم است. اصلا اسم سعید علی‌حسینی در «استارتینگ لیست» مسابقات بوده. یعنی فدراسیون جهانی که این لیست را صادر کرده نمی‌دانسته چه کسی دوپینگی است که اسمش را وارد لیست نکند؟ وقتی اسم کسی وارد استارتینگ لیست می‌شود یعنی او پاک است. اما حالا که این اتفاقات افتاده، آقایان از فدراسیون ایران می‌روند فدراسیون جهانی و رئیس فدراسیون جهانی به آن‌ها مهلت می‌دهد. آقایان که برمی‌گردند، می‌آیند و مصاحبه می‌کنند. این خیلی نکته مهمی است. وکیل علی‌حسینی اگر درست برخورد کند، می‌تواند با همین مصاحبه‌ها یک کارهایی انجام دهد. آقایان اصلا حکم نداشتند ولی در نقش نایب رئیس فدراسیون ایران مصاحبه کردند و گفتند علی‌حسینی دوپینگی است که بعدها خیلی از رسانه‌های بین‌المللی بر اساس حرفهای این آقایان نام علی‌حسینی را وارد لیست دوپینگی‌ها کردند. آن‌ها اصلا در جریان نبودند. اصلا نگذاشتند به نمونه B برسد. این جوان اصلا می‌گوید این نمونه اصلا نمونه من نیست. می‌گوید باید DNA من را می‌گرفتند. اما در آن شرایط نابه‌هنجار همه چیز را به هم ریختند. *الان طبق همین استارتینگ لیست می‌توانند موضوع را پیگیری کنند. باید ببینیم وکیل چه کارهایی انجام می‌دهد. وکیل باید الان مستنداتی ارائه کند که اصلا اگر نمونه برای علی‌حسینی بوده، باز هم با مستنداتش ثابت کند که چرا نام او را وارد استارتینگ لیست کرده‌اند. وکیل باید پیگیری این موضوع را وارد یک مسیر دیگر کند. الان علی‌حسینی محکوم است اما به او حق دفاع نداده‌اند. من حقیقتا کمی هم نگران بهداد سلیمی هستم. او یکی از مدال‌های طلای بارز ماست. انتظارم این است که در این موضوعات نظارت بیشتری شود. *الان ما در سنگین‌وزن استعدادهای زیادی داریم. غیر از سعید علی‌حسینی که این اتفاقات برایش رخ داده و بهداد سلیمی که طلای جهان را گرفته، بهادر مولایی و پسر آقای کاظمی‌نژاد را هم داریم. چه کار کنیم که دیگر ماجرای علی‌حسینی تکرار نشود و اصلا وزنه‌برداری را از دوپینگ دور کنیم؟ ببینید، در جهت کنترل دوپینگ ما 12 سال موفق بودیم. نمی‌گویم در جهت پاک بودن و مبرا بودن از دوپینگ، می‌گویم در جهت کنترل دوپینگ. معلوم است هر کسی که می‌گوید ما از دوپینگ مبرا هستیم چیزی از این مسائل نمی‌داند. ما باید در جهت کنترل و آموزش این موضوع جلو برویم. در همین بحث کنترل دوپینگ باید یک مجرایی بگذارند. علم پزشکی مکمل‌های غذایی باید نظم داشته باشد. هر کسی هم مسئولیت خودش را بداند. *به قول علیرضا دبیر، با نان بربری و شیر خشک و نیم کیلو گوشت نمی‌شود رفت قهرمان دنیا شد. در هیچ جای دنیا هم این‌طوری نیست که ورزشکاران بدون مکمل بروند و مسابقه بدهند. این علم روز است و باید فقط در آن لحظه دقت کرد که آن مکمل در لیست داروهای ممنوعه نباشد. بله این مسائل واقعا به روز است. ولی ما در این مسائل خیلی عقب هستیم. البته در فدراسیون پزشکی افرادی هستند که دارند زحمت می‌کشند. *فکر می‌کنید شانسی برای برگشت سعید علی‌حسینی وجود دارد؟ ما می‌خواهیم با واقعیت صحبت کنیم. واقعیت چیزی است که در آن قرار داریم. نمونه‌های A و B او گرفته شده و شکایت علی‌حسینی به دادگاه CAS ارسال شده است. ولی چیزی که من می‌دانم تا حدود زیادی فدراسیون ایران و تا حدود زیادی فدراسیون جهانی مقصر هستند. اگر بخواهند با بحث تخصصی حقوقی آن را جلو ببرند، می‌توانند محرومیت علی‌حسینی را به جریمه نقدی تبدیل کنند. *اگر این اتفاق بیفتد و حکم بخشش علی‌حسینی را بگیرند، می‌تواند یک واترگیت در وزنه‌برداری جهان باشد؟ باید دید چه می‌شود. من مثل شما به این موضوع خوشبینانه نگاه نمی‌کنم. موضوع خیلی پیچیده‌تر از این حرف‌هاست. البته مسائلی هم هست که می‌شود به آن‌ها امیدوار بود. همین بحث استارتینگ لیست خیلی مهم است. زمانی که من عضو هیات رئیسه جهانی بودم، مورد مشابهی در بازی‌های کشورهای عرب برای ورزشکار عراقی پیش آمد، رئیس کنفدراسیون کشورهای مربوطه، رئیس برگزاری مسابقات و رئیس فدراسیون کشور مربوطه را خود همین فدراسیون جهانی جریمه نقدی کرد. حالا جریان سعید علی‌حسینی را چطوری نمی‌دانند؟ *افق پیش روی وزنه‌برداری ایران را چطور می‌بینید؟ اخیرا مدال سبک‌وزن را هم گرفته‌ایم. اگر وزنه‌برداری کشورمان با حاشیه جلو برود اصلا خوب نیست و افق خوبی را برای آن نمی‌بینم. ولی اگر درست برخورد شود پیشرفت می‌کنیم. در سطح آسیا هم دیدگاه جهان باید نسبت به آسیا تغییر پیدا کند. *در بخش وزنه‌برداری بانوان چه کار کرده‌اید؟ با پوشش اسلامی ورزشکاران خانم موافقت کرده‌اید؟ ما طرح آن را فرستاده‌ایم به فدراسیون جهانی و هیات رئیسه جهانی در این مورد تصمیم می‌گیرد. 40 40
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1305]
-
گوناگون
پربازدیدترینها