آزادي مطبوعات و امنيت ملي

واضح آرشیو وب فارسی:هموطن سلام: آزادي مطبوعات و امنيت ملي
وظيفه خبرنگار انتشار دقيق و بي‌طرفانه اخبار است و اين بر عهده مردم است كه عملكرد رهبران منتخب خود را مورد قضاوت قرار دهند.
سردبيران دو روزنامه بزرگ آمريكايي در مقاله‌اي مشترك به اين پرسش اساسي پرداخته‌اند كه آيا آزادي بيان در زمان جنگ با امنيت ملي مغايرت دارد؟
«دين باكي» سردبير روزنامه «لس‌آنجلس‌تايمز» و «بيل‌كلر» سردبير روزنامه «نيويورك‌تايمز» ديروز شنبه در مقاله‌اي كه همزمان در هر دو روزنامه چاپ شد، به تشريح رابطه بين امنيت ملي و آزادي مطبوعات پرداختند.
در حال حاضر بيش از 140 هزار سرباز آمريكايي در عراق در حال نبرد هستند و كاخ سفيد براي جلوگيري از تكرار حملات تروريستي يازده سپتامبر تدابير شديد امنيتي به مورد اجرا گذارده است.
رسانه‌هاي آمريكايي در اين شرايط با اين دشواري روبرو شده‌اند كه در بين گزارش‌هاي محرمانه‌اي توسط منابع خود در در درون حكومت دريافت مي‌كنند چه اخباري را منتشر كنند كه ضمن آگاهي‌رساني در زمينه نحوه اداره كشور، امنيت ملي را به خطر نياندازند.
به نوشته اين دو سردبير، سياستمداران آمريكا از يك‌سو خواستار استفاده از قدرت رسانه‌ها در انتشار اخبار موفقيت‌هاي خود هستند و از سوي ديگر تلاش مي‌كنند مانع از افشاي اسناد محرمانه شوند.
اين دو روزنامه نگار تأكيد كرده‌اند كه خبرنگاران هرگز گزارش‌هاي محرمانه‌اي كه جان افراد را به خطر مي‌اندازد منتشر نمي‌كنند.
براي نمونه خبرنگاران مستقر در عراق و افغانستان از گزارش عمليات و يا اطلاعاتي كه ممكن است مورد استفاده شورشيان قرار گيرد خودداري مي‌كنند.
كشمكش بين رسانه‌ها و حكومت آمريكا از حملات يازده سپتامبر سال 2001 تاكنون افزايش قابل توجهي يافته است.
به گفته جيم اوگردي استاد دانشكده خبرنگاري دانشگاه نيويورك اين تنش‌ها امر جديدي نبوده بلكه مقتضاي دوران جنگ هستند: «اگر شما تاريخ مطبوعات در جنگ ويتنام را مطالعه كنيد مي‌بينيد كه اين وضعيت جديدي نيست. در دوران جنگ هرگاه روزنامه نگاران از اشتباهات و شكست‌هايي كه در جنگ رخ داده مطلع مي‌شوند، حكومت كه خواهان محرمانه نگهداشتن اين موضوعات است ترجيح مي‌دهد به جاي آنكه از خود دفاع كند و يا به اشتباهات خود اعتراف كند مطبوعات را مورد هدف قرار دهد. من فكر نمي‌كنم كه اوضاع كنوني تهديدي جديد عليه مطبوعات باشد بلكه هرگاه كشور در جنگ قرار دارد اين نوع كشمكش‌ها نيز بوجود مي‌آيند».
اما به نوشته دين باكي و بيل كلر مسئله امنيت ملي يك كشور آنقدر مهم است كه تصميم‌گيري بر سر آن را نبايد تنها به حكومت سپرد بلكه بايد به كمك رسانه‌ها مردم را نيز در آن سهيم نمود.
آنها مي‌افزايند سرنخ يك گزارش محرمانه معمولاً توسط يك مسئول با وجدان به خبرنگار يك رسانه داده مي‌شود. اين رسانه نيز پس از بررسي‌هاي كامل و اطمينان از درستي خبر به حكومت فرصتي محدود مي‌دهد كه درباره صحت و سقم آن و نيز تأثير انتشار آن بر امنيت ملي اظهار نظر كند.
اگر استدلال مقام‌هاي حكومت مورد پذيرش قرار گيرد از انتشار آن خودداري مي‌شود. درغيراين‌صورت مطلب مورد نظر براي اطلاع عموم منتشر خواهد شد.
سال گذشته روزنامه نيويورك‌تايمز از برنامه استراق سمع شهروندان آمريكايي توسط حكومت اين كشور مطلع شد اما به دلايل امنيتي از انتشار آن به مدت يك‌سال خودداري كرد. ماه گذشته پس از آنكه سردبيران روزنامه به اين نتيجه رسيدند كه استدلال حكومت براي عدم انتشار اين خبر ديگر قانع كننده نيست اقدام به انتشار آن كردند.
آقاي اوگردي تأكيد مي‌كند كه با توجه به اوضاع وخيم عراق تنش بين دولت جورج بوش و رسانه‌هاي آمريكا به مسئله‌اي بسيار جدي تبديل شده است: «من وقتي مي‌گويم كه در تاريخ آمريكا اين نوع كشمكش‌ها بين مطبوعات و حكومت دوره‌اي هستند به اين معنا نيست كه اين وضعيت جدي نيست. حكومت تهديدي جدي متوجه مطبوعات مي‌كند. آنها كه بر سر قدرت هستند كوشش مي‌كنند كه از مطبوعات براي افزايش آراي خود استفاده كنند. آنها تلاش مي‌كنند به جاي پاسخگويي به هراس و عصبانيت مردم نسبت به جنگ در عراق نگراني آنها را به سوي مطبوعات منحرف مي‌كنند».
دين باكي و بيل كلر در مقاله خود تأكيد كرده‌اند كه وظيفه خبرنگار انتشار دقيق و بي‌طرفانه اخبار است و اين بر عهده مردم است كه عملكرد رهبران منتخب خود را مورد قضاوت قرار دهند.
شنبه 13 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: هموطن سلام]

[مشاهده در: www.hamvatansalam.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 180]