جهان - پاكستان، قرباني جنگ با تروريسم

واضح آرشیو وب فارسی:ايلنا: جهان - پاكستان، قرباني جنگ با تروريسم

جهان - پاكستان، قرباني جنگ با تروريسم

ترجمه:محمدحسين باقي:جنگ به پاكستان رسيده است نه فقط به دليل بمب‌گذاري‌هاي تروريستي بلكه به دليل نبردي در مقياس وسيع‌تر كه پاكستاني‌ها را خشمگين ساخته است؛ چنان كه آمار كشتگان، آوارگان و مجروحان در برابر آنها قد برافراشته و فغان آنها را در آورده است. به‌طور تقريبي 250 هزار نفر از مردم اين كشور از دست حملات هليكوپترها، جت‌ها، توپخانه‌ها و آتش مرگبار ارتش پاكستان، تهديد و قضاوت‌هاي خشن طالبان كه ريشه در مناطق قبيله‌اي دوانده‌اند، مجبور به فرار شده‌اند. تقريبا 20 هزار نفر ديگر نيز چنان نااميد بودند كه به مرز مناطق قبيله‌اي باجور افغانستان پناه برده‌اند تا بتوانند دست‌كم در افغانستان امنيت را در آغوش كشند. بسياري ديگر نيز به شمال غرب پاكستان پناه برده‌اند؛ جايي كه پرسنل نهاد آوارگان سازمان ملل با اردوگاه‌هاي بسيار در آنجا حضور دارند. هيچ آمار دقيقي از تلفات در دست نيست. اما كميته بين‌المللي صليب سرخ با يك تيم ويژه متخصص در امر جراحي هفته گذشته به پاكستان رفت تا ضمن كمك به پزشكان پاكستاني همراه با آنها به مداواي مجروحان در دو بيمارستاني كه مجروحان در آن تجمع كرده‌اند، بپردازند. «ماركو سوسي» سخنگوي كميته بين‌المللي صليب سرخ در همين رابطه چنين اظهار داشت: «اينجا در حال حاضر يك منطقه جنگي است.» تنها از پس از 11 سپتامبر و اتحاد پاكستان با آمريكا در مبارزه با تروريسم بود كه پاكستان نبرد عليه ملت خود را در چنين مقياس وسيعي و در نزديك شهرهاي اصلي آغاز كرد. پس از سال‌ها انفعال نسبي، ارتش پاكستان در حال حاضر دست‌كم در سه جبهه درگير در نبردي سهمگين با شبه‌نظاميان است. مشاركت و درگيري ناگهاني ارتش پاكستان پس از آن است كه ايالات متحده ـ چه در خفا و چه در انظار عموم ـ انتقاد از پاكستان را به دليل عدم‌اتخاذ رويكردي جدي عليه شبه‌نظاميان به انتقاد كشيده است. در عوض خود آمريكا با بمباران‌هاي پي‌در‌پي و حتي حملات از سوي نيروهاي عملياتي ويژه خود در مناطق قبيله‌اي پاكستان وارد ميدان شده و صحنه را در دست گرفته است. اما اقدام ارتش در حالي تشديد شده است كه طالبان بيشتر و عميق‌تر به خاك پاكستان دست‌اندازي كرده و حملات شديدتري مثل حمله هتل ماريوت را در 20 سپتامبر سازمان داده است كه بيم و هراسي را در ميان سياستمداران، تجار و نخبگان سياسي اين كشور برانگيخته كه كشور در مسير خود حركت نمي‌كند.

مبارزه در سه جبهه
در اوايل ماه اوت با اصرار و گله آمريكا و مواجهه با همكاري طالبان و القاعده بود كه ژنرال اشفق كياني فرمانده ارتش پاكستان جبهه‌اي را در منطقه باجور ـ به عنوان پايگاه طالبان و القاعده در كنار مرز افغانستان ـ گشود. در اوايل تابستان امسال نيز ارتش نيروهاي خود را عليه شبه‌نظاميان در منطقه سوات وارد درگيري ديگري كرد؛ منطقه‌اي مسكوني در استان شمال غرب كه روزگاري پيست اسكي طبقه متوسط بود اما امروز به قتلگاه تبديل شده است. وجيد علي خان يكي از وزراي دولت ايالتي كه به پيشاور پناه برده است، گفت: «سوات همچون جهنم مي‌ماند.» خان مي‌گفت آنقدر ترسيده بود كه به مدت يك ماه در منزل خود در سوات حضور نداشت. در جبهه سوم‌ ـ جنوب پيشاور، حوالي شهر «دره آدم خل» ـ ارتش به تازگي كنترل تونل استراتژيك «كوهت» را از طالبان بازپس گرفت ؛ كوهت بيشتر به يك جاده مي‌ماند كه نقل و انتقال تجهيزات ناتو از بندر كراچي به دست نيروهاي ائتلاف و نيروهاي آمريكايي در افغانستان مي‌رسد. آصف علي زرداري رئيس‌جمهور جديد پاكستان طي مدت حضور در سازمان ملل با نيويورك تايمز درباره چگونگي مبارزه عليه تروريسم سخن مي‌گفت كه اين جنگ پاكستان [با تروريسم] است نه جنگ آمريكا. قانونگذاران پاكستاني و ساكنان باجور و سوات مي‌گويند كه مرگ و مير غيرنظاميان بسيار زياد بوده اما هيچ نهاد و سازمان دولتي آمار تخميني از ميزان كشتگان ارائه نداده است. در ميانه اين گيرودار مبارزه اما آنچه مهم است ميزان وفاداري شهرونداني است كه منازل‌شان نابود شده، گله‌ها و محصولات‌شان از بين رفته و عزيزان‌شان كشته و زخمي شده‌اند. فرماندهان ارتش پاكستان هم اعلام كرده‌اند كه براي فائق آمدن بر طالبان، دولت بايد دل و جان قبايل باجور را با خود داشته باشد. اما در مصاحبه در اين اردوگاه‌ها و در روستاهاي اطراف پيشاور جايي كه آوارگان با خويشاوندان خود جمع شده‌اند، بسياري از مردم باجور مي‌گويند كه از دست دو طرف ستيز خسته شده‌اند. در بيمارستان صليب سرخ دو برادر جوان به نام‌هاي «حسين الله» پنج ساله و «شاكرالله» هشت ساله روي تخت خود بي‌حركت دراز كشيده‌اند، پاهاي آنها باندپيچي شده است و دكتر آنها مي‌گويد كه زخم آنها در اثر اصابت گلوله است. حاجي شير زمان پدر اين دو كودك ـ كه يك فروشنده نسبتا ثروتمند خودرو در باجور است ـ فت كه ديگر طاقت تحمل طالبان را ندارد. اما آقاي زمان در عين حال گفت كه از دست دولت به دليل مقصر نشناختن هيچ فردي براي كشتار و مجروح ساختن مردم عصباني است. اين پدر گفت: «در باجور، مردم بي‌گناه به عنوان بت‌پرست كشته مي‌شوند، گله‌ها در خيابان‌ها افتاده‌اند، خيابان‌ها با خون مردمي كه كشته شده‌اند آلوده شده است.» وي افزود: «روستاي من سرشار از بوي گند حيوانات مرده است. دولت مي‌داند كه آنها چه كساني هستند اما چرا افراد واقعي را هدف قرار نمي‌دهد.» در بخش ديگر اين بيمارستان «امين باچا»ي 13 ساله تنها با يك دست خوابيده است. دست راست وي قطع شده است. اين پسر در رابطه با قطع دستش مي‌گويد كه يك هليكوپتر ارتشي كاميون خانوادگي آنها را زماني كه قصد ترك روستا را داشتند محاصره و به آنها شليك كرد.
پايگاه شورشيان
روز دوشنبه در جلسه فرماندهي ارتش در راولپندي اعلام شد كه اين تصور وجود دارد كه فاكر محمد رهبر طالبان باجور در منطقه مهمند پايگاه گرفته است. ارتش همچنين اعلام كرد كه يكي ديگر از فرماندهان مهم طالبان ـ البته طالبان افغانستان- به نام قاري ضياء الرحمن به افغانستان بازگشته است. بر اساس مصاحبه با آوارگان و قانونگذاران و مقام‌هاي ارتش، طالبان از منطقه نبرد خود در باجور نمايشي دهشتناك از بيم و ترس را به راه انداخته‌اند كه با پول و حمايت گسترده در تمام افغانستان و مهمند پشتيباني مي‌شود. «حبيب الرحمن» يك تاجر ساكن باجور كه در حال حاضر در اردوگاه آوارگان در «تيمرگارا» در منطقه «دير» كمي خارج از باجور سكني دارد گفت كه اخيرا «آقا محمد» رهبر طالبان با 20 خودرو به تجمع رهبران قبيله‌اي يورش برد. حبيب الرحمن مي‌گويد: آقا محمد كه بر اساس ادعاي ارتش يكي از حرفه‌اي‌ترين جنگاوران طالبان است به رهبران قبيله‌اي چنين گفت: «من اينجا هستم تا مانع از تجمع شما شوم. اگر اين كار را متوقف نسازيد تابوت را بر بالاي سر خود خواهيد ديد.» برخي از رهبران آواره قبيله‌اي گفتند كه طالبان به لحاظ مالي به خوبي حمايت مي‌شود. همچنين بر اساس ادعاي يكي از ساكنان «كوز سيناري» كه به شرط فاش نشدن نامش سخن مي‌گفت تصريح كرد: «در كوز سيناري در استان مهمند، طالبان شبانه با مجموعه‌اي از 100 وانت بار دو كابين گرد هم آمده بودند.» اين خودروها به خوبي با گياه و گل استتار شده بودند تا از ديد هواپيماهاي دولتي در امان باشند و تنها بخش كوچكي از شيشه جلوي خودرو براي ديد راننده مشخص بود. ساكنان گفتند كه اين كاروان با افراد و تجهيزات خود سپس وارد باجور شدند. بر اساس اعلام ارتش بسياري از اعضاي طالبان از منطقه آسياي مركزي وارد اين كشور مي‌شوند. بر اساس گزارش‌هاي مردمي كه به تازگي منطقه سوات را ترك كرده‌اند دولت دو ماه است كه با نيروهاي طالبان در اين منطقه در حال نبرد است اما طالبان همچنان دست بالا را دارد.
حيات در مناطق جنگ‌زده
بسياري از ساكنان سوات مي‌گويند كه از دست مقررات گاه و بيگاه نظامي و مقررات منع رفت و آمد به ستوه آمده‌اند، چراكه باعث خانه‌نشين شدن مردم و شنيدن صداي جنگنده‌ها و توپخانه‌ها مي‌شود. انفجار توربين برق در هفته گذشته نيز بر شدت اين بدبختي مردم افزود و زماني كه معترضان در خيابان «مينگورا»- خيابان اصلي شهر- جمع شدند پليس به آنها آتش گشود و شش نفر را كشت. طي چند ماه گذشته بيش از 140 مدرسه دخترانه از سوي طالبان با خاك يكسان شده است. در برخي مناطق نيز طالبان به مردم هشدار داده‌اند تا در عوض پرداخت ماليات به دولت، ماليات خود را به طالبان بپردازند. اقبال احمدخان برادر وقارخان يكي از اعضاي پارلمان ايالتي مي‌گويد: «هيچ برق، آب، گاز و آبي وجود ندارد. به‌رغم پريشاني مردم اما ارتش تنها توانسته دو نفر از رهبران طالبان را از پاي در آورد.» از سوي ديگر طالبان زناني كه رقع بر صورت نمي‌زنند را تهديد به مرگ كرده است. مالك نويدخان رئيس پليس استان شمال غرب (NWFP) نيز گفت: «وي رئيس پليس جديد در منطقه shabqadar را تشويق كرده كه جنبشي مردمي را سازمان دهد.» هفته گذشته نيز 500 نفر با راهنمايي رئيس پليس محلي به سوي دژ تحت كنترل طالبان در همين منطقه به حركت در آمدند. طي 15 ساعت درگيري 9 نفر از مبارزان طالبان كشته و 28 نفر مجروح شدند. در طرف دولت نيز يك نفر كشته و پنج نفر مجروح شدند.
منبع: نيويورك تايمز
شنبه 13 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايلنا]

[مشاهده در: www.ilna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 165]