پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1848460151
از آفتابگردان بياموزيم
واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: «گل آفتابگردان رو به نور ميچرخد و آدمي رو به خدا. ما همه آفتابگردانايم. اگر آفتابگردان به خاک خيره شود و به تيرگي، ديگر آفتابگردان نيست. آفتابگردان، کاشف معدن صبح است و با سياهي نسبت ندارد.»
اينها را گل آفتابگردان به من گفت و من تماشايش ميکردم که خورشيد کوچکي بود در زمين که هر گلبرگش، شعلهاي بود و دايرهاي داغ در دلش ميسوخت.
آفتابگردان به من گفت: «وقتي دهقان، بذر آفتابگردان را ميکارد، مطمئن است که او خورشيد را پيدا خواهد کرد. آفتابگردان هيچوقت، چيزي را با خورشيد اشتباه نميگيرد اما انسان همهچيز را با خدا اشتباه ميگيرد.
آفتابگردان راهش را بلد است و کارش را ميداند. او جز دوستداشتن آفتاب و فهميدن خورشيد، کاري ندارد. او همهي زندگياش را وقف نور ميکند. در نور به دنيا ميآيد و در نور ميميرد، نور ميخورد و نور ميزايد.
دلخوشي آفتابگردان، تنها آفتاب است. آفتابگردان با آفتاب آميخته است و انسان با خدا. بدون آفتاب، آفتابگردان ميميرد و بدون خدا، انسان.»
او ادامه داد: «روزي که آفتابگردان به آفتاب بپيوندد، ديگر آفتابگرداني نخواهد ماند و روزي که تو به خدا برسي، ديگر «تويي» نميماند. من فاصلههايم را با نور پرميکنم، تو فاصلهها را چگونه پرميکني؟»
آفتابگردان اين را گفت و خاموش شد. گفتوگوي من و آفتابگردان، ناتمام ماند. او در آفتاب غرق شده بود. جلو رفتم، بوييدمش، بوي خورشيد ميداد و آخرين صحبتهايش هنوز در گوشهايم طنين انداخته بود: «نام آفتابگردان، همه را به ياد آفتاب مياندازد. نام انسان آيا کسي را به ياد خدا خواهد انداخت؟»
آنوقت بود که شرمنده از خدا، رو به آفتاب گريستم...
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-