هيولاي طلاق!

واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: هيولاي طلاق!
بعضي از پدران و مادران ما معتقد هستند دختري كه با پيراهن سفيد به خانه بخت مي رود بايد با كفن سفيد از خانه شوهر بيرون بيايد. نمي خواهيم بگوييم كه آن ها حرف درستي مي زنند اما طلاق و جدايي كه امروزه خيلي شايع شده است هم امري ناپسند و اشتباهي بزرگ است. اين امر ناشي از رفتارهاي ناصحيح زناشويي، زياده خواهي هاي بي حد و اندازه، مقايسه هاي بي مورد، ضعف ايمان و ديگر موارد است. متاسفانه به همين دلايل پوچ و پيش پاافتاده زوج هاي زيادي از هم جدا شده اند و فرزندان بي گناه و معصوم خود را در اين دنياي پرهياهو، حيران و سرگردان رها كرده اند. شايد آن ها غافل از اين هستند كه منظور اصلي ازدواج تنها اقناع غريزه جنسي نيست. بلكه هدف از آن ايجاد محيطي سرشار از تفاهم و آشيانه اي مناسب براي تربيت فرزندان است تا ميوه هاي زندگي گرفتار آفت عقده هاي رواني نشوند. همه ما مي دانيم كه در سال هاي اخير آمار طلاق زياد شده است و در خيلي از مجالس و مراسم خانوادگي، افرادي با ظاهري خونسرد مي گويند توافقي از هم جدا شديم! بايد اين را بدانيم كه طلاق پديده اي ناپسند است چون مشكلات آن دامنگير اجتماعي مي شود كه افراد آن خواهان سعادت و خوشبختي هستند. طلاق مثل گسستن يك زنجير است؛ پدر يك سوي زنجير است و مادر سوي ديگر آن؛ آن ها بعد از گسستن، هر يك تكه زنجيرهاي كوچكي هستند اما حلقه ميان زنجير تنها مي ماند و پناهي ندارد.

طلاق به عنوان آخرين راهكار
اگرچه طلاق مقيد به شروط سنگين است و آن را به عنوان آخرين راهكار شناخته اند تا از بروز معضلي زيان بارتر جلوگيري كند، اما به راستي آيا زنان و مرداني كه طلاق مي گيرند، راه هاي ديگري را امتحان كرده اند تا به آخرين راه رسيده باشند يا اين كه با اسب سركش غرور و لج بازي در ميدان دخالت هاي بي مورد ديگران چنين تصميمي گرفته اند.بايد اعتراف كنيم درست است كه طلاق به حكم ضرورت براي پرهيز از مخاطراتي پذيرفته شده است، اما از عوامل گسيختگي و از هم پاشيدگي خانواده است و بي شك بايد منتظر عواقب آن بود. در واقع ميزان طلاق را در يك جامعه مي توان به مثابه معيار تزلزل اجتماع و نبود ثبات آن جامعه تلقي كرد. اثر اين پديده شوم بر مردان اين است كه آنان را افرادي غيرمتعهد بار مي آورد و اثر آن بر زنان به خصوص آن هايي كه پناهگاهي ندارند و فاقد استقلال اقتصادي هستند، سخت و وحشتناك است. آثار طلاق بر كودكان نيز بسيار خطرناك است و عقده هايي توام با نفرت را در آنان به وجود مي آورد كه به مراتب شديدتر از وضع يتيمي است. پس براي اين كه كانون گرم خانواده متلاشي نشود و فرزندان بي گناه در اين دنياي بزرگ بي پناه نمانند، بايد در مراحل مختلف قبل و بعد از ازدواج چشم هايمان را خوب باز كنيم و آگاهانه تصميم بگيريم تا زندگي و سلامت روح و روانمان بيمه شود. با اين مقدمه مي خواهيم در شماره ديگري از بررسي حوادث داستان زندگي زن جواني را با هم بخوانيم كه خود قرباني طلاق والدين است و اينك در آستانه جدايي از همسرش قرار دارد. پروانه كه ١٩ سال دارد و تا كلاس سوم راهنمايي درس خوانده است، در بيان ماجراي تلخ زندگي اش گفت: از روزي كه خودم را شناختم پدر و مادرم مثل كارد و پنير با هم لج بودند و سر كوچك ترين مسئله اي يكديگر را به باد فحش و ناسزا مي گرفتند. من هم كه آن موقع كودكي خردسال بودم، فقط با گريه و التماس سعي مي كردم آن ها را از هم جدا كنم تا اوضاع دوباره آرام شود. اما افسوس كه هيچ يك به دليل غروري كه داشتند، كوتاه نمي آمدند.

پدر و مادرم از هم جدا شدند
من تا سن ١٣ سالگي اوضاع پرتنش خانه را تحمل كردم تا اين كه آتش اختلافات با دخالت هاي پدر بزرگ و مادر بزرگم زبانه كشيد و پدر و مادرم از يكديگر جدا شدند. آن ها هر يك به سوي زندگي خودشان رفتند و در آن شرايط سرپرستي من و برادر كوچكم به پدر بزرگم واگذار شد. هنوز يك سال نگذشته بود كه پدرم با زني معتاد ازدواج كرد و مادرم نيز پس از ازدواج با يكي از اقوامش به تهران رفت. ما از آن موقع مادرم را نديده ايم و هيچ خبري هم از او نداريم.

دل سنگ نامادري و قهرهاي كودكانه
پدرم و همسرش زندگي خود را در خانه اي آغاز كردند و پدر بزرگم، هر دو، سه هفته يك بار من و برادرم را به آن جا مي برد تا او را ببينيم. اما نامادري كه چشم ديدن ما را نداشت، سر كوچك ترين بهانه اي قهر مي كرد و به منزل پدرش مي رفت. او تا بعدازظهر چند بار تلفن مي زد تا ببيند ما هنوز آن جا هستيم يا نه! احساس تنهايي و بي مهري خانواده و اطرافيان باعث شد تا من خيلي رنج بكشم و اين مسئله وقتي بغرنج تر مي شد كه نمي توانستم جلوي برادرم «پوريا» ناراحتي ام را نشان دهم؛ چرا كه من تكيه گاه او بودم.

ترك تحصيل و ازدواج
زن جوان ادامه داد: من و پوريا روزهاي سختي را پشت سر گذاشتيم تا اين كه سر و كله يك خواستگار پيدا شد. از آ ن جا كه دل خوشي از دوران كودكي و نوجواني ام نداشتم، با پيشنهاد پدر و نامادري ام ترك تحصيل كردم و با اين آروز كه بتوانم زندگي خوبي را تشكيل دهم و حتي دست برادرم را نيز بگيرم، جواب مثبت دادم و با گفتن «بله» به عقد «شهرام» درآمدم. ما زندگي مشترك خود را زير يك سقف آغاز كرديم و شوهرم هميشه تاكيد مي كرد كه برادرت را دعوت كن و نگذار او تنها بماند، روزهايي كه پوريا به خانه ما مي آمد شهرام با اين بهانه كه نمي خواهم مزاحمتان باشم، به منزل پدرش مي رفت و حتي سفارش مي كرد: غذاي خوبي براي برادر زنم درست كن و حسابي او را تحويل بگير!

من به اين شرايط راضي بودم و با قناعت و صداقت و احساس خوشبختي داشتم زندگي مي كردم كه ناگهان مرغ خوشبختي از روي ديوار خانه ام پر زد و رفت!

چهره واقعي شهرام را ديدم
ماجرا از اين قرار است كه يك روز بعدازظهر پدر بزرگم زنگ زد و به سختي گفت: دخترم، حالم خوب نيست و قلبم خيلي درد مي كند. چون پدرت به مسافرت رفته است تو و پوريا زودتر خودتان را برسانيد من كه با شنيدن اين خبر دست و پايم را گم كرده بودم هر چه با تلفن شهرام تماس گرفتم، جواب نداد. به همين دليل روي يك تكه كاغذ نوشتم: «عزيزم، حال پدر بزرگم خوب نيست و ما به خانه اش مي رويم تو هم بيا!» و آن را روي آينه چسباندم. سپس به همراه پوريا با تاكسي به طرف منزل پدر بزرگ به راه افتاديم. در حالي كه داشتم دعا مي خواندم تا اتفاقي براي پدر بزرگ نيفتد، صحنه اي را با چشمانم ديدم كه نزديك بود سنگ كوب كنم و بميرم. در يكي از خيابان ها تا از پنجره تاكسي بيرون را نگاه كردم، ناگهان شهرام را ديدم كه با زني غريبه سوار موتورسيكلت هستند و براي خودشان دور مي زنند. خيابان شلوغ بود و آن ها چند دقيقه بعد در ميان موج خودروهايي كه پشت خط عابر پياده ايستاده بودند گم شدند. آن روز با غم بزرگي كه توي قلبم بود پدر بزرگ را به بيمارستان رساندم.

موريانه بدبيني و نفرت به جانم افتاد
زن جوان در حالي كه اشك هايش را پاك مي كرد، گفت: از آن روز هر وقت چشمانم را مي بستم صحنه دردناكي كه ديده بودم در ذهنم مرور مي شد. من بالاخره نتوانستم طاقت بياورم و با عصبانيت از شهرام توضيح خواستم، اما او ادعا كرد كه بعضي وقت ها با موتورسيكلت مسافركشي مي كند! با اين حرف بي پايه و اساس موريانه نفرت و بدبيني به جانم افتاد. موضوع را با پوريا مطرح كردم و ما چند روز شوهرم را تعقيب كرديم تا اين كه با تحقيقات انجام شده فهميديم كه او با زنان فاسد و خياباني رابطه دارد و خودش را در منجلاب فساد گرفتار كرده است. ديگر تحمل اين مصيبت را نداشتم، به همين دليل به خانه پدرم رفتم و مشكل را با او نيز در ميان گذاشتم. پدر كه خيلي ناراحت شده بود، گفت: از طريق قانون وارد عمل مي شويم و مزد كثافت كاري هايش را كف دستش مي گذاريم. قرار بود اين موضوع فعلا بين خودمان بماند اما نامادري ام به تمام اقوام و آشنايان خبر داد كه پروانه مي خواهد از شوهرش طلاق بگيرد و او حتي مي گفت: مثل اين كه شهرام ايدز دارد!

با اين اوضاع و احوال آبرويم در بين اقوام و آشنايان رفت؛ من كه يك درصد حدس مي زدم شايد راه برگشتي وجود داشته باشد، ديگر مجبور هستم طلاقم را بگيرم. راستش را بخواهيد از اين كه شهرام جواب محبت ها و صداقت و يكرنگي مرا اين گونه داده، دلم خيلي گرفته است. دوست دارم به دامنه كوهي بروم و با صداي بلند گريه كنم و از همان جا به شوهرم بگويم: بي معرفت! من كه اين قدر به تو وفادار بودم و هيچ سنگي در ازدواج و زندگي جلوي پايت نگذاشته ام، چرا بايد به اين سرنوشت دچار شوم و تو بدون توجه به ارزش هاي زندگي و احترام زن و شوهري اين طور به من خيانت كني! شهرام، مطمئن باش نفرين و آه من دامن تو را خواهد گرفت!در اين لحظه اشك از چشمه زلال چشمان پروانه جاري شد و او دلتنگ و خسته به كنار پنجره رفت تا چند دقيقه اي بيرون را نگاه كند. شايد در خيابان شلوغ به دنبال مادرش مي گشت تا بتواند با تكيه بر شانه هاي او يك دل سير گريه كند!

خانواده سالم، كانون التيام دردهاست
«حميد نجات»، دكتراي روان شناسي و استاد دانشگاه، در رابطه با داستان زندگي پروانه معتقد است: خانواده مي تواند منشاء سعادت و خوشبختي و از طرفي شقاوت و ناكامي براي افراد باشد. وي در گفت وگو با خبرنگار ما افزود: ما بايد خانواده سالم و كاركردهاي آن را بشناسيم، وقتي مي گوييم خانواده سالم كانون التيام دردهاست، يعني ناراحتي ها و دردهايي را كه حاصل از محيط بيرون است، در درون خود درمان مي كند.در صورتي كه در خانواده ناسالم (مانند خانواده پروانه) منشاء درد براي اعضا خود خانواده است. دكتر حميد نجات ادامه داد: كاركرد ديگر خانواده سالم تخليه مناسب هيجاني و احساسي است به اين معنا كه والدين امكان و اجازه انتقاد، پيشنهاد و برون ريزي عاطفي را به فرزندان خود بدهند، در غير اين صورت اين برون ريزي ممكن است در جايي نامناسب يا با فردي نامطمئن طرح بشود و مشكلات عديده اي را به وجود بياورد.وي ارضاي نيازها را با توجه به كميت و كيفيت آن، از ديگر كاركردهاي خانواده سالم دانست و افزود: در اين خانواده ها افراد پس از ارضاي مناسب نيازهاي فيزيولوژي (خوردن، نوشيدن، خوابيدن) با احساس امنيت و آرامش در چهار ديواري خانواده از آزادي بيان و عقيده برخوردار هستند و اعضاي آن يكديگر را دوست دارند و براي هم انرژي رواني مي گذارند و به طريقي حس محبت و توجه را ارضا مي كنند. آن ها به حريم خصوصي يكديگر احترام مي گذارند و به اين ترتيب حس تأييد در خانواده سالم ارضا مي شود اما در خانواده پروانه، هيچ گاه دردهاي رواني او التيام پيدا نكرد به طوري كه ازدواج بهانه اي براي نجاتش بود. دختر جوان هيچ گاه نمي توانست صفت ها يا رفتارهاي نامادري را براي پدرش بگويد. احساس ناامني شديد وي چه در زمان حضور مادر اصلي- به دليل درگيري هاي مكرر پدر و مادر- و چه بعد از طلاق و زندگي با پدر بزرگ و مواجهه با بي مهري پدر و نامادري اش به اوج خود رسيده بود. در واقع مي توان گفت: پروانه هيچ گاه دوست داشتن را تجربه نكرد؛ چرا كه والدين وي خودخواه و فقط به فكر نيازهاي خود بودند و وي در ارضاي نياز به محبت ناكام ماند. دكتر حميد نجات تصريح كرد: با بررسي اين پرونده در مي يابيم كه نشاني از احترام و تأييد در بين اعضاي خانواده پروانه يافت نمي شود؛ لذا مي توان احتمال داد محصول اين خانواده كه همانا خانواده ناسالم است، فرزندي با انواع مشكلات باشد. از طرفي مي توان در تحليل زندگي پروانه اشاره اي به ازدواج غيرمنطقي پدرش با زني كه گرفتار اعتياد است، داشت. با توجه به اظهارات اين زن جوان نتيجه مي گيريم نامادري وي دچار كمبود بلوغ رواني و پدر، درگير ارضاي نيازهاي خودش بوده است لذا پروانه براي فرار از اين جهنم، ازدواج را تنها راه فرار دانسته كه اين اشتباه ديگر پروانه بوده است.

بدين معنا كه اگر فردي به ازدواج به عنوان راه فرار يا داروي دردها بنگرد مثل پروانه به خطا رفته است؛ چرا كه ازدواج به عنوان يك منبع استرس و چالش است. اما خطاي بعدي اين زن جوان، مشورت با فردي بي تجربه (برادرش پوريا) و اقدامي غيرمنطقي (ترك كردن خانه) بوده است؛ چرا كه با اين ماجرا بايد به طريق منطقي تري برخورد مي كرد. بدين صورت كه با افراد باتجربه مشورت مي كرد. حتي مي توانست از خدمات مراكز مشاوره استفاده كند. اين دكتراي روان شناسي عمومي افزود: بايد به اين نكته هم اشاره كنيم افرادي مانند شهرام كه به خارج از خانواده روي مي آورند ممكن است دچار مشكلات شخصيتي، افسردگي يا اختلالي ديگر باشند كه غيراز طلاق راه حل هايي را مي توان براي آن جست. اما متأسفانه پروانه در ابتدا به سراغ آخرين راه حل كه همانا طلاق است، رفت.

توصيه اي به خانواده ها
دكتر حميد نجات اظهار داشت: توصيه مي شود افراد با كاركردهاي خانواده سالم آشنا شوند و آن ها را عملي كنند، در زمينه ازدواج تحقيقات مناسب به عمل آورند و از خدمات مشاوره اي و استفاده از اطلاعات و تجربه مشاوران كارآمد استفاده كنند.
دوشنبه 8 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خراسان]

[مشاهده در: www.khorasannews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 376]