سارا پيلين; ستاره يا سياستمدار؟

واضح آرشیو وب فارسی:ابتکار: سارا پيلين; ستاره يا سياستمدار؟
زهرا فدايي-حضور دو زن (هيلاري كلينتون و سارا پيلين) در رقابت هاي رياست جمهوري آمريكا، بار ديگر اهميت نقش زنان در قدرت سياسي را به يكي از بحث هاي روز اين كشور تبديل كرده است. هرچند كه حضور زنان در تمام عرصه هاي سياسي و اجتماعي امري پسنديده و موجب خوشنودي است ولي آنچه مسلم است اين است كه هنوز هم در لفافي از تمدن و برابري، زنان دست مايه هاي تبليغاتي سياست قرار مي گيرند; بدون آن كه خود اطلاعي داشته باشند. بايد اندكي تامل كرد كه چرا حزب جمهوري خواهي كه پايگاه و نماينده تفكر سنتي در آمريكاست، از ميان اين همه غول هاي سياسي اين حزب، به ناگاه دست به انتخاب خانم پيلين زده است؟ چگونه ممكن است اين ملكه زيبايي سابق، عضو انجمن شهر و شهردار يك شهر 9000 نفري و فرماندار20 ماهه يك ايالت هفتصد هزار نفري ناگهان با جهشي خيره كننده خود را به جايگاه پرقدرت ترين زن دنيا نزديك كند؟ شعار "تغيير" كه اوباما آن را محور مبارزات خود قرار داده بود با ورود پيلين به كلي رنگ باخت چرا كه محافظه كاران با حضور او اعلام كردند كه اگر شما در روياي دادن شعار غرق شده ايد ما "تغيير" را آنهم به شديدترين شكل ممكن به صحنه سياسي آمريكا آورديم، هر چند كه اين سخن چيزي جز قلب ماهيت شعار مزبور نيست. پس از انتخاب سارا پيلين به عنوان معاون رئيس جمهوري از سوي جمهوري خواهان يكي از اين بحث ها مساله اي بود كه توسط برخي رسانه ها مطرح شد مبني بر اين كه سارا پيلين يك فمينيست است. اين بحث باعث شد كه فعالان حقوق زنان از نسل هاي مختلف دست به قلم ببرند تا اين آب گل آلود را كمي صاف تر كنند و با شفافيت به اين سوال بپردازند كه آيا سارا پيلين يك فمينيست است؟ پاسخ كوتاه به اين سوال يك «نه» بزرگ بود. نه تنها پس از انتخاب پيلين هيچ گروه فمينيستي معتبري از اين انتخاب حمايت نكرد بلكه هزاران زن كه در حركت هاي زنان هم فعال نبودند، برخاستند تا فرياد كنند كه اين انتخاب به نفع زنان نيست. پرسشي كه مطرح مي شود اين است كه آيا زنان پس از به قدرت رسيدن نيز مي توانند ويژگي هاي صلح دوستي خود را حفظ خواهند كرد، يا ذات خشن سياست، آن ها را نيز تحت تاثير خود قرار مي دهد؟ با اينكه نقش آفريني زنان در موقعيت هاي سياسي تا حدودي در تعديل روحيه خشن ادبيات سياسي امروز جهان موثر است، اما موضوع منافع ملي، مساله مهمي است كه در جهت گيري سياست يك كشور نقش اساسي دارد و شايد رقابت كشورهاي مختلف جهت به حداكثر رساندن اين منافع است كه فضاي خشني را از صحنه روابط بين الملل به نمايش مي گذارد. با در نظر گرفتن اين شرايط شايد بتوان گفت در اصل انتقال پست هاي سياسي از زنان به مردان تاثير چنداني در جهت گيري و نوع رويكرد سياسي رهبران جهان نخواهد داشت و يا حداقل در شرايط فعلي اين امكان كمتر وجود دارد.
دوشنبه 8 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ابتکار]

[مشاهده در: www.ebtekarnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 172]