نقش شهرت در اقتصاد

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:

نقش شهرت در اقتصاد

اينکه شهرت (افراد، اماکن و...) نقش مستقيمي در توسعه اقتصادي مي تواند داشته باشد، شکي نيست، البته بر عکس آن هم ممکن است براي تخريب وجهه اقتصادي فرد يا محلي را هم موجب شود.

مدتهاست که اين مسئله ذهن من را به خود مشغول کرده که چرا برخي فقط براي مشهور شدن تلاش مي کنند و برخي هم علاوه بر لياقتي که دارند، از شهرت گريزانند؟

در روايات اهلبيت اشاره شده بر اينکه يکي از نشانههاي مؤمن شهرت گريزي است و مؤمن شايستگي خود را به ديگران نشان نمي دهد، بلکه ديگران موظفند توانائي او را کشف کنند و از او بهره کافي را ببرند؛ تا جائي که اهلبيت خوف از شهرتشان زبانزد عام و خاص بوده و حتي امام صادق (ع) براي خوف از شهرت فقط سالي يک بار به زيارت جد غريبش اباعبد الله الحسين(ع) مي رفتند.[1]

البته شهرت مصاديق زيادي دارد که مي توان به لباس شهره، منزل و ماشين و.... شهره اشاره کرد که در برخي موارد از نظر شرع حرام هم هست.

بنگاه هاي اقتصادي براي مشهور شدن کالاي خود و سود بيشتر از هيچ تلاشي فرو گذار نمي کنند و حتي از وسيله قرار دادن بانوان در تبليغات خود، سعي در رسيدن به مقاصد خويش دارند؛ البته اين امر در کشورهاي خارجي به شکل بسيار نا مناسبي صورت مي گيرد ولي در ايران معتدل، کمي تا قسمتي نا مناسب مي باشد.

جوانان براي کسب شهرت زود هنگام و کاذب رو به ورزشهاي پر بيننده مثل فوتبال مي آورند و با خبر سازي خود، بر شهرتشان مي افزايند و مديران ورزشي هم از اين شهرت بدشان نمي آيد، منافع باشگاه ها در شهرت بازيکنان، و شهرت بازيکنان سود بيشتر براي باشگاه ها است.

افرادي هم از جيب خود براي شهرت استفاده مي کنند تا در مواقع لزوم خواسته خود را بر ديگران تحميل کنند و قدرت خود را حفظ و استحکام ببخشند، اين افراد از نظر مالي غني هستند ولي تشنه قدرتند و بدشان نمي آيد براي رسيدن به قدرت هزينه کنند.

کالاها، مسکن، کرايه ماشين و ساير هزينه هاي روز مرهي مردم هم تحت تأثير شهر و محل قرار گرفته و بي جهت بيشتر مي شود، مثلاً قيمت و اجارهي يک منزل 50-60 متري در تهران با تمام امکانات با شهرستان فرق دارد، شهرهاي بزرگ هم نسبت به شهر کوچک همين طور؛ جنسي که از کيش وارد مي شود با جنس محلي فرق دارد، جنس خارجي از ايراني و.... که تأثير فراوان شهرت را مي رساند( مثلاً جنس کريستال فرانسه در مقايسه با ايراني مشتري بيشتر دارد و هکذا).

اما وجهه تخريبي شهرت در اين است که؛ شخص، صنف يا مکاني به بدي مشهور گردد، ديگر کسي به کار و کالاي آن اعتماد ندارد، و لو اينکه از مرغوبيت خوبي برخوردار باشد.

مثلاً آب قم شور است، هواي تهران آلوده است، جنوب کشور گرم است، مردم فلان شهر خسيس هستند، ترکها فلانند و ... از جملات تخريب کنند کار، کالا و مسکن آن مکانهاست.(البته تهران بخاطر پايتخت بودن از اين قواعد مستثناست).

اين قاعده در مورد توسعه اقتصادي کشور و معاملات بزرگ بازرگاني و تجاري خارجي نقش تأثير گذاري دارد و يکي از شاخصه هاي جذب مشتري در صادرات، بسته بندي خوب کالا و شهرت جهاني است.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 120]