واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: دانش - هيات ميان دولتي تغييرات اقليمي چيست؟
دانش - هيات ميان دولتي تغييرات اقليمي چيست؟
مارك مسلين/ ترجمه طاهره رنجبر (قسمت چهارم): هيات ميان دولتي تغييرات اقليمي (IPCC) در سال 1988 همراه با هيات زيست محيطي ايالات متحده و سازمان هواشناسي جهاني، متعاقب بالا گرفتن نگرانيها از امكان وقوع گرمايش جهاني تاسيس شد. هدف هيات مياندولتي تغييرات اقليمي اين است كه دائما اطلاعات مربوط به جنبههاي مختلف تغييرات اقليمي شامل جنبههاي علمي، زيستمحيطي و تاثيرات اجتماعي- اقتصادي آن را مورد ارزيابي قرار دهد. IPCC بهعنوان معتبرترين مرجع علمي و تخصصي در مبحث تغييرات اقليمي شناخته شده و ارزيابيهايش تاثير بسزايي بر مذاكرات پيمان چارچوب ايالات متحده درباره تغييرات اقليمي (UNFCCC) و پيمان كيوتو داشته است. همايشهايي كه در نوامبر 2000 در شهر هيگ هلند و در ژوئيه 2001 در بُن آلمان برگزار شد، در واقع دومين و سومين تلاشها براي به تصويب رساندن (يعني قانوني كردن) توافقنامههايي بود كه در 1998 در كيوتو ارائه شده بودند. متاسفانه پرزيدنت بوش در مارس 2001 ايالات متحده را از پاي ميز مذاكرات بلند كرد. با اين حال، 186 كشور ديگر با توافق بر سر دامنهدارترين و فراگيرترين پيمان زيستمحيطي كه تا بدان موقع جهان به خود ديده بود، تاريخ ساز شدند. اما پيمان كيوتو هنوز چشم انتظار تصويب شدن است. بعدا دوباره به اين موضوع خواهيم پرداخت.
هيات مياندولتي تغييرات اقليمي در سه گروه تحقيقي به اضافه يك گروه ضربت سازمان يافته است كه وظيفه گروه ضربت برآورد مقدار گازهاي گلخانهاي است كه توسط هر كشور توليد ميشود. هر يك از اين چهار پيكره دو رئيس مشترك (يكي از يك كشور توسعهيافته و ديگري از يك كشور در حال توسعه) و يك واحد پشتيباني فني دارند. گروه تحقيقي اول جنبههاي علمي سيستم اقليمي و تغييرات اقليمي را بررسي ميكند؛ گروه تحقيقي دوم آسيبپذيري سيستمهاي طبيعي و انساني را نسبت به تغييرات اقليمي، پيامدهاي مثبت و منفي تغييرات اقليمي و راهكارهاي كنار آمدن با آنها را بررسي ميكند؛ گروه تحقيقي سوم راههاي محدودسازي انتشار گازهاي گلخانهاي و ساير شيوههاي كاهش تغييرات اقليمي و نيز موضوعات اقتصادي مربوط را ارزيابي ميكند. بدين ترتيب هيات مياندولتي تغييرات اقليمي اطلاعات علمي، فني و اجتماعي- اقتصادي لازم براي برآورد مخاطرات و اتخاذ موضع مناسب نسبت به تغيير اقليم جهاني را در اختيار دولتها ميگذارد. آخرين گزارشهاي اين سه گروه تحقيقي در سال 2001 منتشر شدند كه تقريبا 400 كارشناس از 120 كشور مستقيما در تهيه و تنظيم، تصحيح و تكميل گزارشهاي IPCC درگير بودهاند و 2500 كارشناس ديگر در بازبيني آنها شركت داشتهاند. نويسندگان IPCC همواره توسط دولتها و سازمانهاي بينالمللي از جمله سازمانهاي غيردولتي معرفي ميشوند، خواندن اين گزارشها براي تمام علاقهمندان به موضوع گرمايش جهاني ضروري است و در بخش پرخوانندهترينها قرار ميگيرد.
هيات مياندولتي تغييرات اقليمي، علاوه بر اينها، پژوهشهاي مربوط به گازهاي گلخانهاي اصلي را جمعآوري ميكند: مثلا پژوهشهايي كه درباره منشاء اين گازهاست و اينكه اجماع فعلي درباره توان گرمايشي آنها چيست. توان گرمايشي گازهاي گلخانهاي در مقايسه با دياكسيد كربن سنجيده ميشود. هر كدام از گازهاي گلخانهاي توان مخصوص به خودشان را دارند و از اينرو تا حدودي با يكديگر قابل قياس خواهند بود. توان گرمايش جهاني در دورههاي 20 تا 100 ساله سنجيده ميشود زيرا گازهاي گلخانهاي مختلف دورههاي پايدار متفاوتي در هواسپهر دارند. به عبارت ديگر مدت زماني كه طول ميكشد تا ساختار شيمياييشان در هواسپهر شكسته شود يا اينكه جذب اقيانوسها و خشكي شوند، با هم فرق ميكند. اكثريت گازهاي گلخانهاي در ايجاد گرمايش در هواسپهر از دياكسيدكربن موثرتر عمل ميكنند اما نكته در اينجاست كه غلظت آنها در هواسپهر هنوز خيلي اندك است. در واقع ساير گازهاي گلخانهاي در مقدار مساوي بسيار خطرناكتر از دياكسيدكربن هستند اما از آنجا كه غلظتشان در هواسپهر بسيار پايين است، همچنان بيشتر بحث و جدلهاي مربوط به گرمايش جهاني هنوز حل محور دياكسيدكربن و چگونگي كنترل آن در هواسپهر، ميچرخد.
Maslin.M.2004,Global Warming: A Very short Intreduction, Oxford University Press
دوشنبه 8 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 525]