واضح آرشیو وب فارسی:قدس: فدراسيون روي حرفش بماند؛ تلويزيون فوتبال پخش نكند چي پخش كند؟
* پيام يونسي پور
خبرگزاري ايسنا، تيتر عنوان مهم خبري خود را اين گونه انتخاب كرده است: «صدا و سيما، آب پاكي را روي دست فوتبال ريخت...» و با همين عنوان به مخاطبان خود نشان مي دهد كه نبايد منتظر مساعدت و همكاري صدا و سيما براي اختصاص حق پخش تلويزيوني مسابقات ليگ باشند. اتفاقي كه مطمئناً در صورت پافشاري سازمان صدا و سيما بر روي آن؛ معني حذف تيمهاي ايراني از چارچوب باشگاههاي آسيا را خواهد داشت. باشگاههاي ايراني هم از حق مسلم خود براي دريافت بودجه لازم محروم مي شوند و هم به دليل تملك خواهي و انحصارطلبي سيما، از دستيابي به معتبرترين رقابتهاي باشگاهي آسيا محروم مي مانند.
حقي كه ديگران امروز براي فوتبال ايران مطالبه مي كنند، حقي است كه سالها و به ناحق از دست فوتبال باشگاهي ايران محروم مانده است. باشگاههاي ايراني در حالي از رسيدن به حق پخش تلويزيوني محروم مي مانند كه در سراسر دنيا، تيمهاي باشگاهي و ملي از چنين مسيري، بخشي عمده از درآمد ساليانه شان را كسب مي كنند.
فرمول بسيار ساده اي است. سيما در قبال پخش بازي دو تيم پرسپوليس و ابومسلم، بدون صرف حتي يك ريال براي تهيه كننده، كارگردان و بازيگر، سه ساعت از برنامه خود را روي آنتن مي برد. به عنوان مثال، بازي تيمهاي پرسپوليس و ابومسلم در تهران، در بدبينانه ترين شرايط ممكن، بيش از ده ميليون بيينده تلويزيوني خواهد داشت. بدين ترتيب سيما فرصت مي يابد تا در چنين زماني، با بالابردن تعرفه آگهيهاي خود، نه تنها بيشترين تعداد آگهي كه در حقيقت بيشترين درآمد ممكن را كسب كند. آيا سهم پرسپوليس و ابومسلم كه در حقيقت بانيان اصلي و بازيگران و كارگردانهاي واقعي اين سريال تلويزيوني هستند هيچ است؟
مهران مديري در سال 1384 براي ساخت سريال طنز شبهاي برره، دستمزدي بالغ بر دقيقه اي 500 هزار تومان مي گرفت و امروز باعث تأسف است كه عطاران براي سريالي كه بيشتر تبليغ اعتياد را بر عهده دارد، از چنين رقمي بالاتر دريافت مي كند. اما در اين فرآيند پرداخت و دريافت، جايي براي فوتبال و باشگاهها باقي نمي ماند!
مديريت سيما با اين رويه و با اعلام رسمي اين موضوع كه بودجه اي را به فوتبال اختصاص نخواهد داد، شمشير را از رو مي بندد و نشان مي دهد كه براي سيما، در ورزش و فوتبال چيزي به نام جذب نظر مخاطب و البته منافع ملي اهميتي ندارد. حذف استقلال و پرسپوليس و البته صبا و سپاهان، براي سيما اهميتي پيدا نمي كند.
آيا مي دانيد سيماي عزيز كه اين گونه با دو دست بودجه خود را چسبيده و از مازاد آن هم نمي گذرد، در فصل پيش چه ميزان از پخش بازيهاي ليگ درامد خالص داشت؟ مطمئناً شگفت انگيز است: «56 ميليارد تومان!» دقت كنيد كه 56 ميليارد تومان نه ريال!
فدراسيون فوتبال بر اساس وظيفه اش، به دنبال كسب فقط يك دهم از اين درآمد هنگفت براي باشگاهها بود. اما هرگز نتيجه اي حاصل نشد و حالا بايد تدبيري دقيق تر داشت.
علي كفاشيان راهي درست را برگزيده او تهديد كرده كه از هفته آينده به دوربينهاي تلويزيوني اجازه فيلمبرداري و پخش بازيها را نخواهد داد و درهاي ورزشگاه به روي كاركنان و دوربينهاي سيما بسته مي ماند.
مي دانيد در صورتي كه اين اتفاق و اين تهديد عملي شود، چه پيشامدي در انتظار سيماست؟ برنامه هايي مانند نود، ورزش از نگاه دو، ورزش و مردم، دوربين خبرساز و البته فوتبال برتر از برنامه هاي سيما حذف مي شوند و بي ترديد كارگردانهاي تلويزيون و تهيه كنندگان سيما قدرت پر كردن اين خلاءها با برنامه هاي مفيد و مؤثري كه بينندگان را آن گونه كه بايد پاي تلويزيون بنشاند، نخواهند داشت! كدام سريال تلويزيون مي تواند جانشين شهرآورد داغ استقلال و پرسپوليس شود و زماني كه هيچ فيلمي از بازيها گرفته نشود، نودي هم نخواهد بود. اين تصميم، سيما را به انزوا خواهد برد. حالا بايد پرسيد نهادي مانند سيما كه از بودجه كلان دولتي ارتزاق مي كند چرا براي خرج كردن پولش در ورزش (نه سريال بزنگاه كه سراسر اشاعه اعتياد بود) اين گونه خست به خرج دهد؟ تنها علاج اين درد همان تحريم فدراسيون است. مسؤولان بايد درهاي ورزشگاه را به روي دوربينها ببندند... سيما گويي دنبال حذف باشگاههاي ايران از آسيا است!
يکشنبه 7 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 380]