جامعه - اين لكه تا هفته ديگر پاك مي‌شود

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: جامعه - اين لكه تا هفته ديگر پاك مي‌شود
جامعه - اين لكه تا هفته ديگر پاك مي‌شود

شيوا زرآبادي:هفته ديگر همين موقع ديگر هيچي اينجا نيست. هفته ديگر دره مهران مخروبه‌تر از قبل خواهد شد. هفته ديگر همين موقع از خانه‌هاي محقر اين منطقه كه براي بافت مرتب، منظم و شمال شهري منطقه پاسداران به گفته مامور شهرداري حاضر در منطقه اثري نخواهد بود. مردم دره مهران بعد از مردم دره گرگي يوسف‌آباد و بعد از خاك‌سفيد آخرين‌هايي هستند كه تهران را به قصد حاشيه‌ها ترك مي‌كند. يك‌هفته است كه بحث تخليه اين منطقه جدي شده است. شهرداري با مالكان، به گفته شهرداري، متصرف وارد مذاكره شده است. منطقه حدود 120 خانوار با حدود 600 نفر جمعيت دارد. شهرداري معتقد است مردم را راضي كرده كه تخليه كنند. قرار به اين نحو است كه مردم در برابر تخريب 50 درصد خانه خود چك مي‌گيرند و بعد از تخريب مابقي كل پولي را كه قرار است املاك و مستغلات شهرداري به آنها پرداخت كند، مي‌گيرند. بر پشت‌بام‌ها جاي‌جاي محله مخروبه‌شده آدم‌هايي كلنگ به‌دست به آهستگي مشغول تخريب خانه‌هاي‌شان هستند. خود مردم خانه‌هاي‌شان را خراب مي‌كنند. ماموران نيروهاي انتظامي در محله حضور دارند. بچه‌ها با ته‌مانده لوله‌هاي شكسته و آجرهاي خردشده بازي مي‌كنند. مسوول شهرداري حاضر در منطقه به كارگزاران مي‌گويد: «اينجا يك لكه است و تا هفته ديگه هيچي اينجا نيست. الان بيشترشان وسايل‌شان را برداشتند و رفتند. بعضي‌ها خانه‌هاي ديگري هم دارند. قبلا در يك واحد 100 متري 10 نفر، 15 نفر زندگي مي‌كردند.»

چند آلونك در خرابه‌هاي كنار پل وجود دارد در هركدام زن و كودكاني چمباتمه زده‌اند. قبلا اين بي‌پناهان مستاجرهاي مالكان خانه‌هاي دره بودند از سه‌روز پيش مالكان كه توافق كردند خانه‌هاي‌شان را خراب كنند اسباب اين خانواده‌ها را ريختند بيرون. يعني اين آدم‌ها از مالكان فقير متصرف كه بالاخره مبلغي هرچند اندك دست‌شان را مي‌گيرد فقيرترند. مامور شهرداري درباره اين گروه مي‌گويد: «اينها اضافه شدند تا ديدند اينجا پول مي‌دهند به مردم كه جمع كنند بروند، آمدند اينجا آلونك درست كردند. به گفته مامور شهرداري اين مردم هيچ مدركي دال بر مالكيت زمين‌ها ندارند و شهرداري به آنها مالكان متصرف مي‌گويد. شهرداري به دليل رأفت اسلامي پول متصرفي به اينها مي‌دهد. وگرنه زمين در پاسداران متري پنج ميليون‌تومان است.» شهرداري زمين‌ها را از مردم متري يك‌ميليون و 200 هزار تومان مي‌خرد. قرار است اين محل فضاي سبز شود. مامور شهرداري در پاسخ به اينكه مالك اين زمين‌ها چه كسي مي‌شود، مي‌گويد: «اين زمين‌ها مجهول‌المالك مي‌ماند تا اداره ثبت املاك شهرداري مالك آن را مشخص كند.»
مردم دره مهران از سال1357 در اين منطقه ساكن شده‌اند. مامور نيروي انتظامي حاضر در منطقه به كارگزاران مي‌گويد: «اولين كسي كه اينجا ساكن شده خانم بي‌بي‌خاتون از كرمانشاه بوده است. الان هم از همه شهرستان‌ها در اينجا مي‌بيبند. براي همين انضباط اجتماعي ندارند.»
به گفته مامور نيروي انتظامي در عمليات تخريب خانه‌ها تاكنون هيچ درگيري صورت نگرفته است. در محل حدود هفت يا هشت نفر مامور نيروي انتظامي و يك مامور شهرداري حضور دارد. مامور شهرداري در مورد مردم منطقه مي‌گويد: «از اين 110 خانواري كه اينجا ساكن بودند مردم محترمي هستند. افراد درستكاري كه اينجا بودند از روي ناچاري، تنبلي و به دليل ارزان بودن خانه در اين منطقه مي‌ماندند. خانمي بود كه كارمند دانشگاه تهران بود. اما در بعضي خانه‌ها در 25 متر 16نفر زندگي مي‌كردند. وقتي خانه‌ها را بازرسي مي‌كرديم، مي‌ديدم حتي بعضي‌ها گاردريل‌هاي اتوبان‌ها را به جاي سقف استفاده مي‌كردند.» از چندروز ديگرقرار است بولدوزر شهرداري منطقه را صاف كند. مردم هم اجازه دارند آجر و ديگر مصالح ساختماني خانه‌ها را خودشان بفروشند. ماموران مي‌گويند شهرداري هنوز وارد عمل نشده است. مامور شهرداري در پاسخ به اين سوال كه اين افراد بعد از ترك اين منطقه كجا مي‌روند و با 500 هزار تومان پول پيش و 30 هزار تومان كرايه اين افراد كجاي تهران مي‌توانند خانه پيدا ‌كنند، مي‌گويد: «در هر جاي ديگر هم كه به اين صورت تجمع كنند با آنها برخورد مي‌شود. ما الان در محدوده تهران چنين آلونك‌ها و خانه‌هاي متفاوت با بافت منسجم شهري نداريم. با اين پول اين افراد مي‌توانند در شميران‌نو يا تهرانپارس خانه پيدا كنند.
بر پشت‌بام خانه‌اي كه نيمي از آن تخريب شده زني جوان و زني ميانسال مشغول شستن قاليچه كوچكي در لگني خيلي كوچك‌تر از قاليچه هستند. : «14 ساله اينجا زندگي مي‌كنم. سه تا بچه دارم. نمي‌دانم اصلا كي طرف معامله ماست. با كارگري تو خانه مردم خانه‌اي را خريده بودم. شوهرم هم سالم است. كارگر نانوايي بوده الان پاهايش درد مي‌كند و از كار افتاده شده است. 20ساله خونه مردم كار مي‌كنم. خانه‌مان 28 متر بود.» مي‌گويند مردم اين محله خلاف مي‌كردند. زن با التماس مي‌گويد: «دروغ مي‌گويند. الان زبون روزه‌ام. قسم مي‌خورم دروغ مي‌گويند. همه ما كارگر بوديم. همه عمر خونه مردم كار كرديم زحمت كشيديم.» مردم به تخريب خانه‌ها و ترك منطقه راضي شدند: «مردم از ناچاري مجبورند از اينجا بروند. ما نه بهداشت داشتيم و نه آب لوله‌كشي. تلفن و برق داشتيم. آب را از يك چاهي پايين‌تر از اينجا لوله‌كشي كرده بودند.»
بيشتر زنان منطقه در كار نظافت خانه‌ها هستند و مردها بيشتر همان صافكارهايي هستند كه در گوشه و كنار اتوبان صيادشيرازي با مقوايي شكسته كار خود، صافكاري را خبر مي‌دهند. يكي از صافكارها كه مستاجر يكي از اين خانه‌هاي محقر بوده مي‌گويد: «200 هزار تومان پول پيش دادم با ماهي 30 هزار تومان كرايه. از وقتي دارند ما را بيرون مي‌كنند زن و بچه‌ام را فرستادم ملاير. اهل ملايرم. 12 ساله اينجا زندگي مي‌كردم. ما آدم‌هاي خلافي نبوديم. يك مشت كارگر بوديم.»
يکشنبه 7 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 252]