قاليشويان ، انفجار بغض متراكم در زلال اشك گزارشي از مراسم سنتي مذهبي فين كاشان

واضح آرشیو وب فارسی:کيهان: قاليشويان ، انفجار بغض متراكم در زلال اشك گزارشي از مراسم سنتي مذهبي فين كاشان
گزارش از: محمد رضا باباقرباني خبرنگار كيهان در كاشان
... وقتي مردم فين از قضيه باخبر مي شوند كه ديگر كار از كار گذشته است، آنها گريبانها را پاره و اسبان را دم و يال بريدند، سياهپوش شده و خاك حسرت بر سر ريختند و واويلا گويان و ناله و فغان كنان با چشم گريان و دل بريان، سراسيمه به منطقه اردهال شتافتند و بر بالين كشتگان نوحه سرايي كردند.
سپس جسد حضرت سلطانعلي (ع) كه آغشته به خون بود را در درون قالي پيچيده و در موضع فعلي آن به خاك سپردند و ساير يارانش را هم در عقب سر وي دفن كردند، پس قالي را بر سر چشمه برده و شست و شو دادند و بر روي تربتش پهن كردند و سايباني از بوريا بر روي آن بپا داشتند.
اهالي فين كاشان براي تجديد خاطره، همه ساله در دومين جمعه مهر ماه به مشهد اردهال مي آيند، يك تخته قالي را از اهالي خاوه تحويل گرفته و در جوي آب شاهزاده حسين شسته و با نوحه سرايي و عزاداري آن را دوباره تحويل خاوه اي ها مي دهند، چنانچه مشهد اردهال به مشهد قالي معروف است و اين سنت يك آئين مذهبي، تاريخي با قدمت يك هزار و 300 سال به شمار مي آيد.
قاليشويان تصوير زيبايي از حج است، مشهد اردهال ميقات دلهايي است كه وجود خود را در آيينه ولايت مي بينند، مشهد اردهال كعبه دل است، مروه دارد، صفا دارد وآنجا مشعر شعور است.
حاجيان عشق دو سه روز مانده به مراسم احرام دل مي بندند و در عرفان حضور بيتوته مي كنند، لحظه به لحظه به روز جمعه كه نزديك مي شويم، حضور زوار بيشتر خود را نشان مي دهد، چشمه چشمه اشك به سوي خليج معرفت جاري است و در صبح جمعه دريايي ازاشك مي بيني كه دور حرم آقا موج مي زند.
وقتي كه قالي بر روي دست اهالي روستاي خاوه به عنوان وارثان شهادت در صحن صفا تقديم اهالي فين به عنوان وارثان ارادت مي شود، انگار پيكر چاك چاك حضرت است كه دست به دست مي شود انگار روز 27 جمادي الثاني سال 116 هجري است، فاصله بين حرم سلطانعلي (ع) و امامزاده حسين منظره اي شكوهمند از سعي صفا و مروه است كه در اوج آن به هروله اي عاشقانه با ذكر «حسين حسين» مي انجامد.
به راستي بايد اهل قلم بيايند و ببينند تا عجز قلم را در به تصوير كشيدن اين حماسه حضور و شعور شاهد باشند، چوبها در دست مي چرخد و براي دشمنان اهل بيت در طول تاريخ خط و نشان مي كشد.
در سرچشمه باريكرسف قالي را در آب مي اندازند تا آب از آن آبرو بگيرد، زمزمه ها و اشك ها و دست و سرهاي بامحبت، قالي را به سوي حرم مشايعت مي كنند، فرياد يا حسين در فضا مي پيچدو آن خروش تولي و تبري است كه در طول تاريخ در گوش زمان مانده است.
شور مراسم به اوج مي رسد، سخت است تا اهالي فين از نماد پيكر مولايشان دل بكنند در هجوم اشك و فرياد و بعد از كش و قوسهاي فراوان كه گواه بر محبت است بالاخره قالي را به اهالي خاوه تحويل مي دهند و آنان هم بعد از طواف به دور ضريح مقدس آن حضرت آن را به خادمان حرم تحويل مي دهند، حرارت كم كم فرو مي نشيند تا سالي ديگر و قالي شوياني ديگر و حرارتي ديگر و طوافي ديگر...
مردم منطقه فين كاشان، قاليشويان را آئيني مذهبي در بزرگداشت سالگرد شهادت و خاكسپاري امامزاده سلطانعلي «ع» و آداب و مناسك قاليشويان را تمثيل و تقليدي از آداب و مناسك غسل و كفن و دفن پيكر اين شهيد در دشت اردهال توسط نياكان خود مي دانند.
مردم فين اعتقاد دارند بنابر وصيت حضرت سلطانعلي (ع) و تعهد و پيماني كه نياكانش پيش از شهادت با حضرت بسته بودند، سيزده قرن است كه هر سال در چنين روزي بر سر مزار امامزاده گرد مي آيند و سالگرد شهادتش را با عزاداري و شستن قالي گرامي مي دارند.
امامزاده سلطانعلي ابن محمد باقر (ع) يكي از 14 امامزاده معلوم النسب در ايران است كه در مشهد اردهال كاشان واقع شده است، از حضرت امام جعفر صادق (ع) روايت شده كه ثواب زيارت برادرم حضرت سلطانعلي (ع) مثل زيارت جدم حسين (ع) است و هر كه را قدرت طواف اجداد عالي مقام من نباشد گوبرود در باركرس و برادرم سلطانعلي (ع) را طواف كند كه ثواب زيارت او مثل ثواب طواف ايشان است.
و نيز از آن حضرت نقل است كه هر كس ليالي جمعه و شبهاي متبركه اوقات خود را در آن مزار كثيرالانوار برادرم صرف و به عبادت و تلاوت كلام ملك علام اقدام كند، بي گمان در روز قيامت با ما محشور خواهد شد.
يکشنبه 7 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: کيهان]

[مشاهده در: www.kayhannews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 202]