واضح آرشیو وب فارسی:مهر: يثربي در گفتگو با مهر:"دعوت" فيلمي زنانه و تلخ در تكريم ذات انسان است
يكي از نويسندگان فيلمنامه "دعوت" ابراهيم حاتميكيا اين فيلم را اثري تلخ و زنانه در تكريم ذات انسان ميداند كه با طرح موضوع سقط جنين قصد دارد راه حلي براي حفظ فرزندان ارائه دهد.
چيستا يثربي كه به همراه حاتميكيا فيلمنامه "دعوت" را نوشته، درباره چگونگي شكلگيري اين همكاري به خبرنگار مهر گفت: سقط جنين در سالهاي اخير در فيلمهاي "من ترانه 15 سال دارم" رسول صدرعاملي و "ميم مثل مادر" رسول ملاقليپور مطرح شده بود. در عين حال فيلم "جونو" نيز كه در اسكار بسيار مورد توجه قرار گرفت، اين موضوع را مورد بحث قرار داده بود.
وي ادامه داد: در اين ميان حاتميكيا تصميم گرفت با نگاهي متفاوت فيلمي در اين زمينه بسازد. من داستانهاي متعددي با موضوع سقط جنين نوشتهام و همچنين در چند روزنامه بارها مطالبي از من درباره سقط جنين با رويكرد روانشناسانه چاپ شده بود. به نظر ميرسد وجود اين كارها در كارنامهام موجب شد حاتميكيا مرا به عنوان نويسنده اين فيلم انتخاب كند.
يثربي با اشاره به اينكه ايده اوليه ساخت فيلم از سوي حاتميكيا عنوان شده، گفت: با اينكه درباره سقط جنين بسيار نوشته بودم اما وقتي به دفتر آقاي حاتميكيا دعوت شدم، موضوع نگارش داستانهايي با موضوع سقط جنين از سوي ايشان مطرح شد. او از من خواست هفت داستان 50 صفحهاي با موضوع سقط جنين بنويسم و طرحها و تحقيقاتي را در اختيارم قرار داد.
نويسنده "دعوت" ادامه داد: در مورد طرحها صحبت كرديم و پس از گفتگوهاي 45 روزه اغلب اين طرحها تغيير كرد و از آنجا كه خودم 14 سال با بسياري از زناني كه سقط جنين كرده بودند ارتباط داشتم، نيازي هم به مطالعه تحقيقاتي كه در اختيارم قرار گرفته بود نديدم و در نهايت شروع به نگارش قصه هفت زني كردم كه قصد داشتند فرزند خود را سقط كنند.
وي درباره چگونگي شكلگيري قالب اپيزوديك فيلم گفت: اين هفت زن از قشرهاي مختلف اجتماع بودند و هر كدام در موقعيتي قرار داشتند كه بايد براي حفظ يا سقط جنين خود تصميم ميگرفتند. وقتي داستانهاي 50 صفحهاي من تكميل شد، حاتميكيا عنوان كرد كه هر يك از اينها بايد تبديل به فيلمنامهاي 15 دقيقهاي شود تا مجموع آن در قالب يك فيلم سينمايي بگنجد.
يثربي تبديل كردن داستانهاي 50 صفحهاي را به فيلمنامه 15 دقيقهاي كاري دشوار دانست و گفت: بسيار سخت بود كه بخواهم داستانها را در 15 دقيقه توصيف كنم. اما با توجه به اينكه زمان نگارش داستانها كاملاً تصويري نوشته شده بودند و آقاي حاتميكيا نيز از اين مسئله راضي بود، بالاخره پس از سه ماه كار، فيلمنامه در آبانماه به كارگردان تحويل داده شد.
وي درباره كاهش تعداد اپيزودهاي فيلم از هفت به پنج گفت: يكي از داستانها به گونهاي بود كه آقاي حاتميكيا ترجيح داد آن را نگه دارد تا در يك فيلم سينمايي به صورت مستقل به آن بپردازد. اپيزودي ديگر هم كه از كار خارج شد، مربوط به بخشي ميشد كه در آن پژمان بازغي و ليلا اوتادي بازي كرده بودند.
اين نويسنده در مورد دليل حذف اين اپيزود گفت: اوتادي و بازغي در اپيزودي بازي كردند كه در آن داستان حاملگي دختري دانشجو روايت ميشد. پس از آنكه اين بخش كنار ديگر اپيزودها قرار گرفت، حاتميكيا اعلام كرد اين اپيزود ضرباهنگ را كند ميكند و فيلم طولاني شده، در نتيجه آن را از فيلم خارج كرد تا در نهايت "دعوت" با پنج اپيزود روي پرده برود.
حاتميكيا با توجه به آشنايي يثربي با شخصيتهاي قصه انتخاب بازيگران را هم بر عهده او قرار داد. يثربي در مورد چگونگي انتخاب بازيگران گفت: اين مرحله سخت بود، چون فيلم 18 بازيكر اصلي و هفت هشت بازيگر فرعي زن داشت. علاوه بر آنها بايد بازيگران مرد را هم انتخاب ميكردم. اما مسئلهاي كه به من كمك كرد، احاطهام به شخصيتها و تصويري ديدن داستان بود.
وي ادامه داد: در مورد نقش گوهر خيرانديش در اپيزود "سيده خانم" زمان نگارش فيلمنامه ديالوگها را با صداي او ميشنديم. با توجه به سابقه همكاري قبلي حاتميكيا و خيرانديش، با انتخاب وي موافقت شد. در "بهار" نميتوانستم به فردي جز مريلا زارعي فكر كنم. با اينكه او براي بازي در فيلمي به خارج رفته بود، از حاتميكيا خواستم صبر كند تا برگردد و نقش را كسي نسپرند.
يثربي درباره انتخاب مهناز افشار نيز گفت: افشار در اين فيلم در نقش يك سوپراستار حاضر ميشود. من نمي توانستم براي اين نقش بازيگر ناشناخته يا فردي كه ستاره نيست بياورم. بايد كسي اين نقش را بازي ميكرد كه تماشاگر او را يك ستاره بداند. افشار در يك صحنه در سرماي زمستان در آب زير صفر درجه رفت كه پنج بار برداشت شد و واقعاً براي او سخت بود.
او همچنين درباره انتخاب آناهيتا نعمتي گفت: آقاي حاتميكيا از بازيهاي اخير نعمتي كاري را نديده بود. اما من با ديدن چهره او احساس كردم ميتواند دو بعد منفي و مثبت را در چهره خود داشته باشد. او با اين چهره ميتوانست به تماشاگر بباوراند كه در نقش يك دكتر زنان قادر به سقط جنين است.
نويسنده "دعوت" در مورد در حاشيه قرار گرفتن بازيگران مرد در فيلم گفت: فضاي اين فيلم كاملاً زنانه است و تمامي بازيگران مرد بيش از دو سه سكانس بازي ندارند. طولانيترين نقش در ميان مردها متعلق به فرهاد قائميان است كه پنج سكانس در فيلم حضور دارد. به طور كلي ما قصد چنداني براي تمركز روي بازيگران مرد فيلم نداشتهايم.
يثربي درباره تاثير تعدد شخصيت و داستان بر نحوه ارتباط مخاطب با اثر گفت: به هر حال ساخت فيلم درباره موضوع حساس سقط جنين دشوار بود. اما ما تلاش كرديم با قرار دادن شخصيتهاي مختلف در كنار هم موضوع را از زواياي مختلف بررسي كنيم. هر چند شايد همين تعدد شخصيتها موجب شود تماشاگر چندان فرصت همذاتپنداري نيابد و در لحظهها تعمق نكند.
وي با تاكيد بر اينكه هدف "دعوت" دوري از شعار بوده افزود: فيلم با زحمت و تلاش بسيار ساخته شده و معتقدم تماشاگر حتماً اين مسئله را درك ميكند و با احترام به تماشاي آن مينشيند. ما قصد شعار دادن مستقيم نداشتيم و فقط ميخواستيم پس از پايان فيلم اين سئوال در ذهن تماشاگر شكل بگيرد كه ميتوان جز سقط جنين به دنبال راههاي ديگر براي حفظ فرزندان بود.
يثربي درباره دليل اينكه هر پنج زن فيلم فرزندان خود را نگه ميدارند و از سقط آنها منصرف ميشوند گفت: حاتميكيا اين فيلم را در تكريم ذات انسان ساخت. خداوند در قرآن ميفرمايد فرزندان خود را از ترس فقر سقط نكنيد، خدا روزي آنها را ميرساند. اگر بخواهيم "دعوت" را غيرواقعگرايانه بناميم، به اعتقاد من همه فيلمها چنين هستند و در آنها واقعيت خدشهدار ميشود.
او ادامه داد: اما در اين فيلم براي آنكه ماجراها قابل باور به نظر برسند، ما شخصيتهايي را انتخاب كرديم كه بالاخره راهي براي حفظ فرزند خود دارند. به عنوان مثال مادري كه ميداند فرزندش داراي سندروم دان است را در فيلم قرار نداديم، زيرا او راهي غير از سقط فرزندش ندارد. بنابراين ما در واقعيت دست نبرديم بلكه فقط بخشي از آن را مورد بحث قرار داديم.
فيلمنامهنويس "دعوت" با اشاره به پيشينه كارگرداني حاتميكيا گفت: بايد توجه كنيم چطور حاتميكيا كه سالها در سينماي جنگ فيلم ساخته سراغ چنين موضوعي ميرود. او اين فيلم را ساخته تا نشان دهد ميتوان راهي غير از سقط انتخاب كرد. هر چند در فيلم چندان فرصت ارائه راه حلها براي حفظ فرزندان نبوده، اما حاتميكيا تلاش كرده نشان دهد ميتوان راههايي تازه يافت.
يثربي در پايان فيلم سينمايي "دعوت" را اثري تلخ ناميد و گفت: اغلب فيلمهاي حاتميكيا طنز ويژه خودش را دارد، اما "دعوت" به هيچ عنوان طنز در خود ندارد و تماشاگر بايد بداند با يك فيلم كاملاً تلخ مواجه است.
شنبه 6 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 149]