پیش بینی هایی که غلط از آب درآمدند

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: اشاره : پیش بینی هایی که به واقعیت نمی پیوندند لزوماً پیش بینی های بدی نیستند.مثلاً پیش بینی هایی که وقوع یک فاجعه زیست محیطی را حتمی می دانستند در هوشیارسازی جوامع و مردم و پیشگیری از چنین فاجعه ای بسیار مؤثر بودند. بیشتر کارشناسان هنگام پیش بینی از واژه ها و عباراتی همچون : "شاید"،"ازآمار چنین فهمیده می شود که ..."و"بافرض ادامه روندهای کنونی چندین سناریو ممکن وجود دارد"،استفاده می کنند.آنها چنان از واژه ها و عبارات بهره می جویند که گویا بزرگترین ترسشان این است که مبادا پیش بینی هایشان "غلط از آب در آید".اما باید دانشمندان و آینده پژوهانی را تحسین کرد که جسورانه و بدون ترس از اینکه پیش بینی هایشان غلط باشد،همیشه لحن قاطع و عبارت های مطلق در سخنانشان به کار می گیرند.بعضی ها خوش بین اند و برخی دیگر بدبین.همیشه کسانی هستند که اعلام خطر می کنند و گاهی با لحن گزنده می گویند"این هم آخر خط"؛ و امیدشان این است که جوامع ، سازمان ها و مردم رفتارشان را تغییر دهند و نگذارند که آینده شان تباه شود.البته کسانی که از این روش به گونه آگاهانه استفاده می کنند باید متوجه این نکته باشند که پیش بینی های هشدار دهنده آنها نباید آنقدر انرژی سوز باشد که انگیزه تلاش سازنده را از جوامع یا سازمان ها بگیرد."پیش بینی های بدی" که در اینجا می خوانید برگرفته از مجله فیوچریست است و نویسنده ای به نام "لورالی" آنها را گردآوری کرده است. ▪ تا سال 2006 منازل مسکونی قابلیت پرواز خواهند داشت.زمانی فرا خواهد رسید که جوامع بشری به طور کامل در فصل های سرد به جنوب مهاجرت خواهند کرد. آرتور.رسی کلارک،1966 ▪ در قرن آینده کار پر زحمت و طاقت فرسا در شبانه روز به 4 تا 5 ساعت تقلیل خواهد یافت. سناتور دابلیو.اِی.پلز،1893 ▪ تا سال 1993 قشر مرفه و ثروتمند و قشر بسیار فقیر و تنگدست وجود نخواهد داشت. تی وی پاوردلی،رهبر کارگران،1893 ▪ با توجه به نرخ کنونی کشتار حیوانات ، تا سال 1950 ریشه حیوانات وحشی زده خواهد شد و چیزی به نام "پرنده" را فقط می توان در کتاب های تاریخی مشاهده کرد.همچنین ظرف 75 سال آینده دندان های انسان محو خواهد شد ، چرا که مواد غذایی آینده به صورت کاملاً فشرده و مستقیماً از مواد شیمیایی تهیه خواهند شد و دیگر نیازی به هضم و گوارش نخواهیم داشت. سی.ام.اسکیز،سردبیر نشریه بروکلین دیلی،1900 ▪ ظرف 50 سال آینده خواهیم توانست به جای پرورش یک مرغ کامل و خوردن سینه یا بال آن ، فقط بخش هایی از بدن مرغ را که به آن نیاز داریم ، در محیط مناسبی پرورش دهیم. وینستون چرچیل،نشریه پاپیولار مکزیک،1930 ▪ مهم نیست که این بچه چه کاره خواهد شد،ولی مطمئن باش که به هیچ جایی نخواهد رسید معلم آلبرت انیشتن،خطاب به پدر وی،1895

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 145]