آيدين را در كنارم احساس مي كنم صمد نيكخواه بهرامي در گفت و گو با سايت باشگاه شوله: اينجا زندگي متفاوت است؛ حس خوبي دارم

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: "آيدين" را در كنارم احساس مي كنم صمد نيكخواه بهرامي در گفت و گو با سايت باشگاه "شوله": اينجا زندگي متفاوت است؛ حس خوبي دارم

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: قهرماني - همگاني

صمد نيكخواه بهرامي گفت: حس خوبي از حضور در تيم "شوله" دارم و هيچ مشكلي وجود ندارد.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، صمد نيكخواه بهرامي، كاپيتان تيم ملي بسكتبال ايران و يكي از بازيكنان بين المللي و جديد تيم Basket-Cholet احساساتش را بيان مي كند، بويژه زماني كه برادر مرحومش را به ياد مي آورد. نيكخواه بهرامي كه چندي پيش به عضويت اين تيم فرانسوي در آمده است در گفت و گو با سايت رسمي باشگاهش از حضور در بسكتبال اروپا مي گويد.

*صمد قبل از همه احساستان در مورد تيم، شهر و زندگي در اينجا چيست؟

فكر مي كنم تيم خوبي داريم و احساس راحتي مي كنم. شهر هم ساخته شده كه فقط به بسكتبال فكر كني و بسيار هم زيباست. زندگي اينجا متفاوت است اما من حس خوبي دارم و هيچ مشكلي وجود ندارد. اميدوارم تيم در اين فصل به موفقيت هاي بيشتري دست پيدا كند.

*چرا Cholet را انتخاب كرديد؟

قبل از هر چيز مي خواستم در اروپا بازي كنم. من پيشنهادهايي از آلمان هم داشتم اما ليگ فرانسه سخت تر است و سطح بهتري دارد.

من چند پيشنهاد از تيم هاي آمريكايي داشتم اما به نظرم جدي نبودند و نمي خواستم فرصت بازي كردن در Cholet را از دست بدهم. گروه خيلي جوان است و ما پتانسيل زيادي داريم. بعدا در مورد آنچه كه مي خواهم براي سالهاي آينده انجام دهم فكر مي كنم.

*پس Cholet مي تواند يك مرحله در حرفه تان باشد؟

دقيقا. اما اول بايد ديد چطور مي توانم زندگي را در كشور ديگري به جز كشور خودم بگذرانم. مي توانم موقعيت خودم را تثبيت كنم يا برعكس ادامه نخواهم داد. اما ابتدا مي خواهم نهايت تلاشم را براي Cholet بكنم.

*براي يك ايراني آيا مهاجرت به آمريكا دشوار است؟

اين مشكل مربوط به دولت ما نيست. دولت آمريكا قوانيني براي شركت يا اشخاصي دارد كه مي خواهند با كسي در آمريكا قرارداد ببندند. اما اينجا هيچ مشكلي وجود ندارد.

*اگه ناراحت نمي شوي از برادرت آيدين ( توضيح: كه در دسامبر گذشته در تصادف ماشين به طور تراژيكي درگذشت) صحبت كنيم. چطور با از دست دادنش كنار آمديد؟

براي من مسئله متفاوتي بود زيرا ما همه كار را با هم انجام مي داديم؛ با هم بزرگ شديم، با هم بسكتبال بازي كرديم و با هم روزمان را سپري مي كرديم. او يكي از بهترين بازيكنان تيم ملي ايران بود...(خيلي متاثر مي شود) من مطمئنم او در بازيهاي المپيك شركت مي كرد و براي بازي به خارج شايد به فرانسه مي آمد. اما اكنون او ديگر نيست... من هر لحظه به او فكر مي‌كنم. او را در كنارم احساس مي كنم...(صدايش مي گيرد) تنها چيزي كه مي توانم بگويم اين است كه زندگي ادامه دارد.

*مي خواهيد براي او بازي كنيد...

هر بار، زيرا در ايران همه با ديدن من او را به خاطر مي آورند. من سعي مي كنم سخت بازي كنم، خوب بازي كنم تا تصوير زيبايي از او به جا بگذارم.

انتهاي پيام
جمعه 5 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 108]