واضح آرشیو وب فارسی:ابتکار: نگاهي به پخش بي رويه پيام هاي بازرگاني از رسانه ملي; اتلاف وقت بينندگان يا سرمايه اندوزي...!
شبكه ZDF آلمان كه در اصطلاح به اين نام معروف شده و در واقع شبكه 2 ملي اين كشور است، به دليل اينكه هزينه هاي آن از بودجه عمومي كشور و به تعبيري، بهتر از ماليات مردم تامين مي شود، اين اجازه را دارد كه تنها 20دقيقه در شبانه روز از تبليغات بازرگاني استفاده كند! اما با نگاهي اجمالي، بسيار كوتاه و خوش بينانه به زمان صرف شده براي آگهي هاي بازرگاني در شبكه هاي سراسري و استاني رسانه ملي، به رقم وحشتناكي بين 200تا 500 دقيقه در شبانه روز خواهيم رسيد. اين در شرايطي است كه در 20دقيقه صرف شده در آگهي هاي بازرگاني شبكه2 تلويزيون آلمان، مسئولان اين اجازه را ندارند كه يك محصول خارجي را بر محصول آلماني ترجيح داده و يا بدتر از آن، محصول آلماني را تحقير كنند. اما از اين سو و در رسانه ملي كشورمان، وقتي كميت فداي كيفيت مي شود، براحتي شاهد اين هستيم كه يك كارخانه دست چندم توليد موكت، براحتي فرش ايراني را در طراحي دكور داخلي منزل به تمسخر گرفته و پس از تحقير آن، به مخاطب القا مي كند كه موكت تنها زيباكننده اين محل بوده است. يا در تبليغ ديگري مي بينيم كه به مخاطب چنان القا مي شود كه نبايد با كفش روي موكت رفت، اما در بسياري از سريال هاي تلويزيوني، بازيگران با كفش روي فرش هاي نفيس ابريشمي كه محصول عمر و چشم هزاران انسان با ذوق است، راه مي روند; اتفاقي كه نمي افتد هيچ، شاخصي براي روشنفكري و كلاس فرهنگي نيز بشمار مي رود! حال با وضعيت اسفبار فرش ايران در بازارهاي جهاني و راه افتادن شهرهاي «كاشان» و « نايين» در كشور چين و كپي غيرمجاز نقشه هاي فرش اصيل ايراني، اين تبليغات حكم شوكران را بر بدنه اصيل توليدكننده اين محصول جهاني كشورمان ندارد؟ در همين زمينه، القا» تشريفات، تجملات و زندگي غربي به عاملي كارساز در تيزرهاي بازرگاني تبديل شده است. القا» يخچال سايدباي سايد، تلويزيون پلاسما، ويلاهاي چند ميلياردي، وسايل منزل خاص، ابزارهاي ورزشي گران قيمت و نمايش در فضاي طراحي شده براي زندگي و منازلي كه تيزر در آن ساخته مي شود، خودرو هاي گران قيمت، خانه هاي مجلل، وسايل مدرن ارتباطي مانند; لپ تاپ، چنان شده كه بيشتر به نظر مي رسد، بجاي پخش پيام آگهي طراحان به نوعي جامعه را به مسخره گرفته اند. به نوشته تابناك; در تيزر يكي از بانك هاي كشور، آپارتماني بسيار مجلل، خانمي با لباس هاي بسيار گران قيمت وارد آشپرخانه كاملا غربي با محصولات خارجي مي شود، لپ تاپ خود را روشن مي كند و گويي در قلب ايالات متحده يا كشورهاي اروپاي غربي به اينترنت پرسرعت وصل شده و در مدت زمان تاكيد شده 2دقيقه، همزمان با چاي ساز اروپايي خود، قسط منزل را هم پرداخت مي كند!
حال پرسش اينست; كسي كه با وام 18ميليون توماني خانه اي خريده، آيا مي تواند در آپارتماني 500ميليوني اقامت كرده، 100ميليون تومان وسايل منزل دست و پا كند و با لپ تاپ 2ميليوني قسط 250هزار توماني وام خود را پرداخت كند؟ هنگامي كه در جامعه اي زندگي مي كنيم كه نقاط محروم متعددي در كشور داريم، چه ضرورتي است كه هر روز و هزاران بار غذاهاي رنگين و نوشيدني هاي رنگارنگ و خوردني هاي جورواجور به بهانه ها و روش هاي گوناگون به نمايش درآيد؟ متاسفانه، بحث تبليغات بازرگاني به سيلي تبديل شده كه ظاهرا اين روزها خود متوليان رسانه ملي هم از پس آن برنمي آيند، چون اگر چنين بود، بايد دست كم به روش كشورهاي مسلمان و شبكه هاي تلويزيوني آنها تيزر غذا و خوردني هاي خاص را در اين ماه (در روز) روي آنتن نمي بردند!
چهارشنبه 3 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابتکار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 186]