گزیده اشعار در مدح امام رضا (ع)

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان:
[تصویر: tebyan-zanjanreza861.jpg]

حكيم صفاي اصفهاني
من دست زنم دراين فراپستي بردامن شاه عالم بالا
از بحرنخست گوهر هشتم دريدي چهار لؤلؤ لالا
گردون چهار اختر خاتم كاين چارچوگوهرندواودريا
داراي نُه آسمان تودرتو دارندة هفت ارض تابرتا
سلطان سماء روح و ارض تن قيوم چهار ام و هفت آبا
او جان و جميع ماسوي پيكر او كل و جميع كائنات اجزا
بگذشته ازآن كه علم الانسان مالايعلم ستايمش زان سا
سلطان كه ولايت مطلق كاوهست مدير كن فكان تنها
مير ملكوتيان روشن دل پير جبروتيان جان پروا
او شخص وجود و هيكل موجود عرش و فلك و ملك همة اعضا
از نقطة خاك مركز هستي پيدا شد و شد چو نقطة پابرجا
نّه دايرة سپهر از او دائم گردند به گرد مركز غبرا
آن نقطه رضاست كز سركلكش بر لوح قضا قدر كند انشا
فلاح (امين)
رضا آمد، رضاآمد، رضا آمد ******* رضا آمد، رضا آمد، رضا آمد،
بشارت ميرسد برما ******* كه اي اهل ولا برپا
سپاس مقدم مولا ******* ******* امير جان ما آمد
******* ******* رضا آمد، رضا آمدجهان شد غرق نور از او ******* منورتر ز طور از او
خلايق در سرور از او ******* شه ملك ولا آمد
******* ******* رضا آمد، رضا آمدسرور شيعيان باشد ******* ******* كه شاد از او جهان باشد
مفرح انس و جان باشد ******* ******* كه عطرش با صفا آمد
******* ******* رضا آمد، رضا آمدزيمن مقدمش يكسر ******* جهان شد غرقه در زيور
كه ما را آمده دلبر ******* به بزم ما صفا آمد
******* ******* رضا آمد، رضا آمدبود ايران ما خرم ******* نمايد فخر بر عالم
از اين مولد از اين مقدم ******* كه از لطف خدا آمد
******* ******* رضا آمد، رضا آمد
رسول زاده:
اي قبلة عشق قصر بلندت
آهوي دلها صيد كمندت
پرميكشد مرغ دلم سوي خراسان ******* مولارضا، مولارضا، مولارضا جان
اي رستگاري، ظل لوايت
از شرط توحيد مهر ولايت
اي روضه ات چشم و چراغ اهل ايمان ******* مولا رضا، مولا رضا، مولارضاجان
مأمون به جانت كينه فزون كرد
زهر ستم داد قلب تو خون كرد ******* مولا رضا، مولا رضا، مولارضاجان
شد چشم عالم در عزايت گريه باران ******* مولا رضا، مولا رضا، مولارضاجان
در شهر غربت از پا فتادي
به خاك حجره صورت نهادي
لب تشنه جان دادي تو چون شاه شهيدان ******* مولا رضا، مولا رضا، مولارضاجانقیصر امین پورچشمه های خروشان تو را می شناسند
موجهای پریشان تو را می شناسند
پرسش تشنگی را تو آبی، جوابی
ریگهای بیابان تو را می شناسند
نام تو رخصت رویش است و طراوت
زین سبب برگ و باران تو را می شناسند
از نشابور بر موجی از «لا» گذشتی
ای که امواج طوفان تو را می شناسند
اینک ای خوب فصل غریبی سر آمد
چون تمام غریبان تو را می شناسند
کاش من هم عبور تو را دیده بودم
کوچه های خراسان تو را می شناسند
مهری ماهوتی دور سقاخانه می گردد نسیم
دانه می پاشد کنار حوض آب
چادرش بوی زیارت می دهد
بوی اشک و گریه و بوی گلابآسمان چشم او پر می شود
باز، از پرواز شاد کفتران
صحن را آهسته جارو می کند
خادمی با دستهای مهربانمی نشیند در نگاه خیس او
مثل یک گل، سایه فواره ها
قلب من پر می کشد مثل نسیم
هردومان هستیم مهمان رضامحمد عزیزی«نسیم»پای خود را می گذارم در حرم
از دلم پر می کشد اندوه و غمبا کبوترهای گنبد می روم
توی خال آسمان گم می شومشاپرکها، تشنه دیدار نور
شادمان سر می رسند از راه دورچشم خود را در حرم وا می کنند
شمع را یکباره پیدا می کنندشمع جمع شاپرکهایی رضا
ای کلید ساده مشکل گشاآن گل زیبا گل خوشبو تویی
ای رضا جان ضامن آهو تویی
با نگاهت چون کبوتر کن، مرا
تا بگیرم اوج، خوشحال و رهامی شوم من روز و شب همسایه ات
می شود چتر دو بالم سایه ات
حمید هنرجوروی این گنبد طلا و قشنگ
خانه ای دارم از شکوفه و نور
خانه پاک و روشنی دارم
زیر باران دانه های بلورزیر این گنبد طلایی هست
صحن مردی که ضامن آهوست
آه، گوش تمام مردم شهر
پر موسیقی غریبی اوست
دوست من! بگو که تا حالا
چند دفعه به مشهد آمده ای؟
اشکی از چشم خسته ریخته ای؟
بوسه ای بر ضریح او زده ای؟تا بیایی دوباره می شنوی
عطر پاک گلاب، از هر سو
می چکد قطره اشکی از چشمت
باز با یاد ضامن آهودر هوا بوی بال پیچیده
در زمین، عطر غنچه های دعا
شهر مشهد همیشه لبریز است
از صمیمیت امام رضاروز و شب، کار من فقط این است:
حرف او، با پرنده ها گفتن
پر زدن در نگاه گنبد نور
زیر لب یا رضا رضا گفتن بالهایم پر از نوازش اوست
چون شب و روز بر سر حرمم
راستی خوش به حال من، آری
بچه ها، من کبوتر حرمم ...
سید احمد میرزادهبادها، گرم و سوزان
ریگها، داغ و تبدار
کاروان داشت می رفت
در کویری پر از خارظهر، نزدیک می شد
باز، وقت اذان بود
روستای «ده سرخ»
منزل کاروان بودخشکسالی در آن ده
داشت بیداد می کرد
تشنگی بود و آتش
خاک، فریاد می کردمثل بیمار می سوخت
روستا در تب خود
شد به نرمی پیاده
مردی از مرکب خودقدری از خاک برداشت
برد نام خدا را
خاک با شوق نوشید
عطر آن دستها راناگهان چشمه ای سرد
از دل خاک جوشید
عطر دست رضا بود
آنچه را خاک نوشید
سید احمد میرزادهمی آمد و عطر سلامش
بوی گل گیلاس می داد
دستان او بوی شکوفه
بوی بهار و یاس می دادمردم هجوم آورده بودند
تا دستهایش را ببوسند
یک لحظه رویش را ببینند
بال عبایش را ببوسنددر بین آن جمعیت اما
او آمد و مهمان من شد
او آمد و این خانه آن روز
لبریز عطر یاسمن شدچشمان زیبای نجیبش
رنگ زلال دوستی داشت
او یک نهال سبز بادام
در گوشه ای از خانه ام کاشتاو رفته اما خانه من
از عطر و بویش گشته لبریز
این نونهال سبز شاداب
هرگز نگیرد بوی پاییز
مهری ماهوتیرقص قشنگ نور
امشب چه دیدنی ست
آواز شاد باد
امشب شنیدنی ستعید است و عطر گل
پیچیده در هوا
بوی خوش گلاب
پر کرده سینه راگلبوته های شمع
روییده هر کجا
می ریزد اشک شوق
یک غنچه بی صداگلدسته ها همه
غرق ستاره هاست
هر گوشه حرم
فریاد «یارضاست»وقت زیارت است
پر می کشد دلم
همراه کفتران
من می روم حرم
علی اصغر نصرتیماه در حوض بزرگ کاشی است
آب، آیینه مهتاب شده
ماه، مهمان قشنگ حوض است
حوض بیچاره دلش آب شدهچشم من منتظر خورشید است
پیک خورشید، سپیده پیداست
از حرم بانگ اذان می آید
آه، این منتظر خیلی زیباست!کفتری از سر گنبد برخاست
بق بقو کرد و به پرواز آمد
همرهش مرغ نگاه من هم
رفت و یک بار دگر باز آمدمرغ بی تاب نگاهم اکنون
بر سر گنبد پاک آقاست
چشمهایم به دلم می گوید:
راستی گنبد آقا زیباستاز حرم، از در و دیوار،اینجا
بوی جانبخش دعا می آید
مثل بوی خوش گلها در باغ
همه جا بوی رضا می آیدذبیح الله احمدی
با دیده دل اگر رضا را بینی مرآت جمال کبریا را بینی
گر پرده اوهام به یک سو فکنی اندر پس آن پرده خدا را بینی
تا گوهر اشکم سر بازار نیاید کالای مرا هیچ خریدار نیاید
خوارم من و در سینه من عشق شکفته است تا خلق نگویند گل از خار نیاید
ای حجت هشتم که خدا خوانده رضایت مدح تو جز از خالق دادار نیاید
نومیدی و درگاه تو بی سابقه باشد هر کار ز تو آید و این کار نیاید
دیدم همه جا بر در و دیوار حریمت جائی ننوشته است گنهکار نیاید
گوئی به کجا روی کند ای همه رحمت گر بر در تو شخص گرفتار نیاید

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 1529]