قدرت قلم مهاتما گاندي

واضح آرشیو وب فارسی:ایسکانیوز: قدرت قلم مهاتما گاندي

رودهن - خبرگزاري ايسكانيوز: مهاتما گاندي دوم اكتبر سال 1869 در ايالت گجرات هند بدنيا آمد و در يك خانواده مذهبي بزرگ شد و براي كسب دانش عازم انگلستان شد و پس از اتمام تحصيلات به هندوستان برگشت و كار وكالت را در بمبئي آغاز كرد.

به قلم دكتر حسن هاشمي داران عضو هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد رودهن
بعد از دو سال به آفريقاي جنوبي رفت و در شهر دوربان مشغول به كار وكالت شد. از همان روز ورود به آفريقاي جنوبي با او مثل يك انسان تبهكار و كثيف رفتار مي كردند و حقوق اجتماعي او را مانند هزاران هندي ديگر در آفريقاي جنوبي پايمال مي كردند، اما او از پاي نمي شيند و به عضويت سازمانهاي مبارز هندي ديگر در آفريقاي جنوبي در مي آيد
گاندي به مدت 20 سال در آفريقاي جنوبي ماند و طي اين سالها چندين بار به زندان افتاد . در سال 1896 توسط سفيد پوستان آفريقايي جنوبي به شدت مورد تهديد و تحقير قرار گرفت. از اين زمان گاندي شروع به مقاومت و مبارزه منفي كرد و به هواداران خود عدم همكاري را با مقامات سفيد پوست آفريقاي جنوبي ياد مي داد.گاندي روش سياست هاي مقاومت منفي را از تولستوي نويسنده معروف روسي الهام گرفته بود.
زندگي نامه ، مبارزات او بر عليه انگليسي ها و محبوبيت جهاني گاندي مثل روز بر هر خواننده اي روشن است و همگان از روزگار مبارزاتي و آزادي هندي اطلاعات كافي دارند. هدف از اين مقاله هم نوشتن زندگي نامه گاندي نيست بلكه به دليل اهميت رسانه هاي عمومي و قدرت قلم و نويسندگي مهاتما گاندي پدر ملت افسانه اي هندوستان است كه به رشته تحرير در مي آيد.
*قدرت قلم گاندي
زماني كه گاندي در آفريقاي جنوبي بود، عقايد و ايده هاي هنديها را در يك روزنامه به دو زبان هندي و انگليسي مي نوشت. آنگاه كه به هند مراجعت كرد با مطبوعات آشنايي كامل داشت، اما به مدت دو سال در هند يك مشاهده كننده سيار بود و در سياست هاي كنگره ملي هند شركت فعال نداشت. اما زماني كه دوره بازبيني مقدماتي از وضعيت دشمني نزديك شد، گاندي احساس به نوشتن و قدرت قلم خود پي برد و در حدود سال 1919 افكار خود را در روزنامه هند جوان منتشر مي كرد. در اين زمان گاندي ساكن آپارتماني در بمبئي بود و اين خانه مآواي آزادي خواهان هند لقب گرفته بود.قدرت قلم او در مقالاتي كه مي نوشت نمايان بود. گاندي معتقد بود كه مقالات نوشته شده بايد در راستاي سرنوشت كشور هند باشد.
گاندي بزرگترين ژورناليست زمانه خود بود و هفته نامه اي را در زمان مبارزه منتشر مي كرد كه سر دبيري آن بر عهده خودش بود. اين هفته نامه در آن زمان بزرگترين ژورنال جهان بود. گاندي در هفته نامه خود آگهي چاپ نمي كرد. اما نمي خواست هفته نامه با شكست رو برو شود. زيرا تجربيات زيادي در زمينه روزنامه نگاري در آفريقاي جنوبي بدست آورده بود و تجربيات مبارزات و زندگي در آنجا به اندازه كافي او را آب ديده كرده بودند. در سال 1904 سر دبيري هفته نامه ايده هند(Indian Opinion) و بعد از آن روزنامه هند جوان ( Young Indian) و هري جان ( Hari Jan) را داشت كه همه آنها ژورنال هاي بسيار موفقي بودند و موضوعات مختلفي را نشر مي دادند. در آن زمان مهاتما گاندي با زبان ساده و با قلم پر قدرتي با صبر و شكيبايي اما با خشم فراوان مي نوشت. گاندي با قلم جادويي خود مطالب روزنامه ها ومجلات هفتگي را مي نوشت و معتقد بود كه يك روزنامه بايد درك احساس عمومي ، تشريح اين احساس و بالا بردن آرزوهاي مردم و نشان دادن مشكلات مردم را بدون ترس و واهمه منتشر كند.
گاندي در روزنامه هايي كه منتشر مي كرد، تاكيد داشت كه نبايد روزنامه نگار دنبال اسم و رسم خود باشد بلكه بايد به خاطر كمك به حل مشكلات زندگي روزانه مردم باشد و زندگي روزانه روزنامه نگار بايد آموزشي و ياد دادن براي مبارزه باشد. چون اسلحه ديگري جز قلم در دست روزنامه نگار نيست و اين يعني مبارزه بدون خشونت( Nonvielonce Resistance ) ، قلم گاندي در خدمت به مردم بود يعني هدف اصلي روزنامه نگاري را در خدمت رساني به مردم و ملت مي دانست نه خدمت به احكام و سياست مداران دولتي.
گاندي در زمان خود با نشريات مختلفي همكاري نزديك داشت و سردبير چند نشريه معتبر هم بود او يك مكاتب و پيام دهنده كبير بود و در زمينه آزادي مطبوعات چنين مي گويد:
آزادي مطبوعات يك مزيت برتر و ارزشمند براي جامعه است كه هيچ كشوري نمي تواند از آن چشم پوشي كند. به عقيده من بهتر است درست ترين مطالب و اخبار را چاپ كنيم و تا زماني كه از صحت و سقم آن آگاهي نداريم آن را چاپ نكنيم. همچنين يگانه هدف روزنامه نگار بايد خدمت به مردم باشد. وظيفه واقعي روزنامه نگار بايد آموزش دادن باشد و آماده كردن ذهن مردم ، نه اينكه افكار مردم را انباشته از انتظارات نا خواسته كند.
مهاتما گاندي اولين انسان رنگين پوست بود كه برخاست و بر عليه آپرتايت ( نژاد پرستس) در آفريقاي جنوبي مبارزه كرد و پيروز شد. موفقيت بي سابقه او در آفريقاي جنوبي باعث شد تا رهبري كنگره ملي در هند را به دست گيرد و اتكاء به خود را در زندگيش يك هدف پر قدرت براي جنگ با حكمرانان خارجي در هند قرار داد.او در نوشته هايش از هنديها مي خواست لباسهايشان را خودشان درست كنند تا بدينوسيله كارخانه هاي انگليسي توليد پارچه در هند ورشكسته و نابود شوند.
پاكدامني و درستكاري سر لوحه مبارزات گاندي بود و مي گفت: تزكيه نفس و درستكاري به شما آگاهي ذهني مي دهد و روان شما را شادابتر مي كند و از اين طريق نهايت زندگي را بدست مي آوريد.
گاندي با قلم پر قدرت و جادويي خود مي نويسد: من چيز تازه اي براي گفتن ندارم زيرا حقيقت و عدم خشونت به قدرت دره ها و تپه ها وجود دارند. نوشته اي او قدرت قلم گاندي را نشان مي دهند و او را در جاي جاي اين جهان پهناور نام آور و مشهور ساخته است. گاندي معمار دموكراسي در هند است و قدرت قلم او در حقيقت جاودانه است.
پايان سخن
آنچه در نوشته ها و زندگي گاندي برايمان جالب است آن بود كه خودش به آنچه مي گفت عمل مي كرد . زندگي در آغاز مبارزه ، راهپيمايي نمك، جنبش نافرماني و پيروزي انقلاب هند و رنج هاي بعد از آن گوشه هايي از اهداف گاندي در زندگيش بود. اما اين ابر مرد تاريخ تنها چند ماه پس از استقلال هند زنده بود و در سال 1984 يك هندويي متعصب او را به ضرب گلوله از پاي در آورد.
چهارشنبه 27 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایسکانیوز]

[مشاهده در: www.iscanews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 455]