دست اندازي ديگر در مسير كنكور

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: دست اندازي ديگر در مسير كنكور

سال تحصيلي جديد دانشگاه‌ها در حالي آغاز مي‌شود كه مانند سال‌هاي گذشته، برخي دانشگاه‌هاي كشور به ويژه در شهرهاي بزرگ با كمبود فضاي آموزشي و امكانات رفاهي مواجه هستند. كمبودهايي كه فشارهاي ناشي از آن بيش از همه، دانشجويان جديدالورود را تحت تاثير قرار مي‌دهد.

مسئولان دانشگاه‌ها، سال‌هاست كه از سازمان سنجش كشور گله‌مندند كه با وجود كمبود امكانات لازم آموزشي و رفاهي، اين سازمان بدون توجه به ظرفيت‌هاي اعلام شده از سوي مراكز دانشگاهي، اقدام به برگزاري آزمون سراسري مي‌كند. اين مسئله دانشگاه‌ها را با مشكلات جدي در خصوص برنامه‌ريزي و تامين امكاناتي چون استاد، كادرهاي اداري و آموزشي، خوابگاه‌ها، غذا و امكانات صنفي و رفاهي مواجه مي‌سازد و دانشجوياني كه پس از مدت‌ها تلاش به روياي راهيابي به دانشگاه دست يافته‌اند را دچار ياس و سرخوردگي مي‌كند؛ احساسي كه در تمامي دوران تحصيل همراه دانشجويان است، با اين تفاوت كه به مرور زمان به شرايط عادت مي‌كنند و اين عادت زدگي هيچ‌گاه به معناي رضايت از شرايط نيست. در خصوص حل اين مسئله، سازمان سنجش آموزش كشور در آزمون سراسري سال 1387 طرحي را با عنوان اعمال كرد تا اين طرح بتواند موجب كاهش مشكلات اسكان و ارائه مطلوب خدمات دانشجويي شود. در حالي كه اجراي طرح ياد شده تنها پاك كردن صورت مسئله است و نه تنها موجب كاهش مشكلات دانشجويان نشده، بلكه پس از اجرا با مخالفت و اعتراض بسياري از داوطلبان و مسئولان آموزش و پرورش و دانشگاه‌ها مواجه شده است.‌

كابوس آزموني ديگر

، واژه‌اي كه هيچ‌گاه خوشايند نيست، اين روزها پاداش تلاش‌هاي چندماهه داوطلباني است كه اعتراض به نتايج كنكور 87، جمعي از آنان را از اقصي‌نقاط كشور به خيابان كريم‌خان‌زند تهران كشاند؛ تنها به اين اميد كه سازمان سنجش كشور، پاسخگوي اتفاقي باشد كه معترضان،‌آن را بي‌عدالتي تلقي مي‌كنند. از رتبه 54 رشته رياضي گرفته تا رتبه 2800 تجربي؛ كساني كه در مورد قبولي آنان كوچك‌ترين ترديدي وجود نداشت، حالا با كابوس يك سال ديگر مطالعه و مرور مطالب تكراري مواجه‌اند، البته اگر انگيزه‌اي براي اين كار برايشان باقي مانده باشد.

طرحي كه تفهيم نشد

چند روزي است كه از تجمع داوطلبان معترض به چگونگي گزينش آزمون سراسري در برابر سازمان سنجش كشور و ساختمان مجلس شوراي اسلامي گذشته است و نقد واژه كه ناگهان در فرهنگ واژگان كنكوري‌هاي امسال جاي گرفته، كار ساده‌اي شده است.‌

يكي از داوطلبان معترض مي‌گويد:
او ادامه مي‌دهد: بسياري از داوطلبان ترجيح مي‌دهند با تحمل تمامي سختي‌ها، در قطب‌هاي علمي كشور تحصيل كنند. چنانچه اگر شرايط تحصيل در دانشگاه‌هاي معتبر جهاني وجود داشته باشد، بسياري از دانشجويان علاقه‌مندند كه با آگاهي از تمامي مشكلات، براي ادامه تحصيل مهاجرت كنند.

مادر يكي از داوطلبان دختر نيز دو پهلو بودن چگونگي بومي‌سازي در دفترچه آزمون سراسري دانشگاه‌ها را مشكل اصلي داوطلبان عنوان مي‌كند و مي‌گويد: اعلام شده است كه داوطلبان در شهرهاي غيربومي با مشكل خوابگاه مواجه مي‌شوند، اما دختر من با رتبه قابل قبول از گيلان در دانشگاه شيراز قبول شده است، يعني او ديگر با مشكل خوابگاه روبرو نيست!

گرچه بيشتر اعتراض‌ها به محروم شدن داوطلبان مستعد مناطق محروم از قطب‌هاي علمي كشور است، اما جالب است كه شماري از داوطلبان با وجود كسب رتبه قابل قبول در منطقه محل سكونت خود به نتيجه مطلوبي دست نيافته‌اند. داوطلبي كه رتبه 860 گروه تجربي از منطقه 1 را كسب كرده و به همراه مادر خود در جمع معترضان حاضر شده است، مي‌گويد: همه رشته‌هاي پزشكي و داروسازي تهران، كرمان، بندرعباس و بسياري از شهرستان‌ها را انتخاب كرده‌ام و براساس انتخاب رشته مجازي سايت سازمان سنجش، تمامي رشته‌هاي پزشكي و داروسازي اين شهرها را قبول مي‌شدم، اما در حال حاضر در هيچ كدام از اين رشته‌ها پذيرفته نشده‌ام.

اين داوطلب دختر علاوه بر تاكيد بر ضرورت حذف بومي‌سازي در گزينش، با اعمال محدوديت جنسيتي نيز مخالفت مي‌كند و مي‌گويد: تاثير معدل در كنكور هم دردي را دوا نمي‌كند، باز هم عده‌اي كه استطاعت مالي دارند، در مدارس غيرانتفاعي درس مي‌خوانند و معدل بالا مي‌گيرند كه در اين شرايط هم در حق ساير افراد اجحاف مي‌شود.

مادر اين داوطلب با بيان خواست خود از مسئولان مي‌گويد: يعني چشم اميد بستن دخترم به نتايج تكميل ظرفيت و تحصيل در رشته‌اي كه هيچ علاقه‌اي به آن ندارد، نتيجه شبي2ساعت خوابيدن وحتي2 ساعت تفريح و استراحت نداشتن است؟

اعتراض مجلسيان‌

اعتراض به مصوبه جديد شوراي عالي انقلاب فرهنگي كه براساس آن 65 درصد پذيرش دانشجويان در دانشگاه‌ها به صورت بومي انجام مي‌شود و اعمال آن در نتايج كنكور امسال، تنها محدود به داوطلبان آزمون سراسري و خانواده‌هاي آنان نشد، بلكه نمايندگان مجلس شوراي اسلامي نيز به اشكال مختلف اعتراض خود را نسبت به آن مطرح كردند.

براساس گفته‌هاي اعضاي كميسيون آموزش و پژوهش مجلس، نمايندگان مجلس در خصوص اجراي قانون بومي‌سازي در كنكور امسال پيش از اين به وزير علوم تذكر داده بودند.

مسعودي‌ ريحان، عضو كميسيون ياد شده مي‌گويد: با توجه به اين كه به دنبال عدالت در جامعه هستيم، با بومي‌سازي دانشگاه‌ها، عدالت زير سوال مي‌رود و فراگيري علوم، محصور مي‌شود. با ايجاد چنين محدوديت‌هايي نبايد داوطلبان مستعد را از تحصيل در دانشگاه‌هاي مورد نظرشان محروم كرد.‌

او مي‌افزايد: نمايندگان با طرح‌‌‌‌‌بومي‌سازي دانشگاه‌ها مخالف‌‌‌‌‌هستند و طي نامه‌اي به وزير‌‌‌‌علوم، اعتراض خود را اعلام‌‌‌‌كرده‌اند. طرح چنين مسايلي قطعا باعث پايين آمدن رغبت دانش‌آموزان مستعد براي ادامه تحصيل مي‌شود. بومي‌سازي بايد به گونه‌اي باشد كه تبعيض ميان افراد ايجاد نشود.

احتمال استيضاح وزير علوم‌

اعتراض‌هاي چند جانبه به اجرايي شدن ناگهاني بومي‌سازي سرانجام پاي وزير علوم، تحقيقات و فناوري را به همراه جمعي از معاونانش به مجلس كشاند، در حالي كه او هرگونه اشتباهي را از سوي سازمان سنجش و وزارت علوم انكار كرد، اما قول بررسي به تك‌تك شكايت‌ها را داد. محمد مهدي زاهدي، وزير علوم، تحقيقات و فناوري كه براي پاسخ به نمايندگان به مجلس فراخوانده شده بود، احتمال بروز هر خطايي را بعيد دانست و در عين حال براي رسيدگي به تك‌تك شكايت‌ها قول مساعد داد.‌

اما بسياري از داوطلبان معترض اميد چنداني به رسيدگي به شكايت‌هايشان را ندارند و اين قول وزير را تنها وسيله‌اي براي سرپوش‌‌‌‌نهادن بر اعتراض‌هاي فعلي آزمون سراسري دانشگاه‌ها عنوان مي‌كنند.‌

حتي نمايندگان معترض نيز توضيحات وزير علوم را قانع كننده ندانستند و به گفته مصطفي كواكبيان، نماينده سمنان در مجلس، مشكلات داوطلبان آزمون سراسري و اعتراض آنان نسبت به بومي‌سازي پذيرش دانشجويان بررسي خواهد شد و اگر پاسخ‌هاي وزير علوم در اين جلسه براي نمايندگان قانع كننده نباشد، از او در صحن علني مجلس سوال خواهد شد و اگر نمايندگان از اين راه قانع نشدند، وزير را استيضاح خواهند كرد.

اعتراض دانشگاهيان‌

بومي‌سازي كه از سوي بسياري از استادان و مسئولان دانشگاه‌ها، محروم كردن استعدادهاي ملي از حق بهره‌مندي از امكانات متناسب با توانمندي‌هايشان تعبير شده است، واكنش‌هايي را به دنبال داشت كه تنها بخشي از آنها در رسانه‌ها انعكاس پيدا كرد.

دكتر علي مقداري، معاون آموزشي دانشگاه صنعتي شريف در گفتگو با خبرگزاري ايسنا مي‌گويد: بها دادن به استعدادهاي برتر و طرح بومي‌سازي پذيرش دانشجويان در آزمون سراسري دانشگاه‌ها، با يكديگر در تناقض است و باعث مي‌شود داوطلباني داراي رتبه‌هاي برتر كه نمي‌توانند به دليل اين طرح ياد شده در دانشگاه‌هاي مورد علاقه خود قبول شوند، از دانشگاه‌هاي مختلف دنيا پذيرش بگيرند و از كشور خارج شوند. دانشگاه‌هايي نظير شريف، تهران، شيراز، اصفهان و اميركبير سرمايه‌هاي كشورند كه به يك منطقه خاص جغرافيايي تعلق ندارند، بلكه تمامي داوطلبان واجد شرايط كشور بايد فرصت مساوي براي ورود به اين دانشگاه‌ها را داشته باشند.

دكتر فروهر فرزانه، استاد دانشكده برق دانشگاه صنعتي شريف نيز با انتقاد از اعمال طرح بومي‌سازي مي‌گويد: ناگهاني بودن اجراي طرح بومي‌گزين باعث شده است كه عده زيادي از داوطلبان آزمون سراسري و حتي مسئولان دانشگاه‌ها از نتايج منفي اجراي آن دچار بهت و حيرت شوند.‌

بومي‌سازي به شيوه كنوني در آموزش عالي ايران سابقه ندارد. اين طرح در مناطق محروم يا دوردست به نوعي داراي توجيه منطقي و عقلاني است، اما بومي‌سازي در شهرهاي بزرگ و به ويژه تهران، بي‌سابقه بوده است.‌

اين استاد دانشگاه تاكيد مي‌كند: گفته مي‌شود كه در اين طرح به دنبال ايجاد عدالت در گزينش دانشجو هستند، اما در دانشگاه‌هاي بزرگ و ممتاز را بر روي دانش‌آموزان برتر و مستعد كشور كه در خارج از منطقه جغرافيايي آن دانشگاه‌ها قرار دارند، مي‌بندند.

او با تاكيد بر اين كه عدالت به اين معناست كه هركس در جايگاه خودش قرار گيرد، مي‌افزايد: براساس تعريف عدالت، يك دانشجوي ممتاز شهرستاني بايد اين امكان را داشته باشد كه در يكي از دانشگاه‌هاي ممتاز كشور تحصيل كند. به عبارتي، ممتازترين دانشجويان بايد بتوانند در ممتازترين دانشگاه‌هاي كشور تحصيل كنند.

او با اشاره به اين كه با وجود اين طرح بافت آموزش عالي دچار نوعي اختلال و درهم ريختگي شديد مي‌شود، مي‌گويد: در سال‌هاي گذشته 100نفر اول آزمون گروه رياضي به دانشگاه‌هايي مانند شريف يا تهران راه مي‌يافتند كه عمده اين ظرفيت از شهرستان‌هاي مختلف كشور پر مي‌شد و از طريق سهميه‌بندي براساس مناطق 3گانه (1، 2 و 3) اجرا مي‌شد، اما در طرح فعلي، كشور را تكه تكه كرده‌اند و رقابت را به 9ناحيه بسته، محدود ساخته‌اند.

ابعاد پنهان طرح‌

‌

دكتر مرضيه سعادت، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه، سخنان خود را با طرح اين سوال اغاز مي‌كند و با اشاره به موضوع مدرك‌گرايي در ايران مي‌گويد: در بحث اعتراض‌هاي اخير، تنها دور ماندن داوطلبان مناطق محروم از تحصيل در دانشگاه‌هاي برتر كشور مطرح مي‌شود، در حالي وجه مهم ديگر اين قضيه كه به آن پرداخته نشده، اين است كه دانشگاه تجربه تازه‌اي و متفاوت از مدرسه است و حضور در دنياي جديد، به رفت و آمد در مسير خانه و مدرسه محدود نمي‌شود. علاوه بر بزرگ شدن فضاي آموزشي، دنياي ذهن دانشجو گسترده و دامنه ارتباطات او وسيع مي‌شود. تحصيل در دانشگاه همزمان با سكونت در خوابگاه، تجربه تازه‌اي است كه موجب جامعه‌پذيري و استقلال بيشتر و اعتماد به نفس بالاتر مي‌شود.

دكتر فروهر نيز با اشاره به تنوع قومي هموطنان‌مان مي‌گويد: در ايران اقوام گوناگوني زندگي مي‌ كنند و يكي از ابزارهاي رشد فرهنگ و همبستگي ملي ما نيز، ارتباط و تعامل اقوام ايراني با يكديگر است. اما‌‌‌‌‌با‌‌‌وجود اين طرح تصور كنيد كه هر فرد در شهرستان خود تحصيل كند، كار كند و به جاي ديگري نرود،‌آيا اين مسئله به سود كشور است؟

برگزاري آزمون سراسري دانشگاه‌ها، سال‌هاست كه جزء مسايل پرحاشيه كشور است كه هرگونه تصميم‌گيري در خصوص آن، جمعيت قابل توجهي اعم از داوطلبان و خانواده‌هاي آنان را تحت تاثير قرار مي‌دهد. متاسفانه اين آزمون با چارچوب مشخصي كه از ابتدا براي آن تعريف شده است، يا بايد به طور كامل حذف شود و يا روش سنتي خود را حفظ كند. برخلاف ادعاهايي كه از حذف اين نحوه گزينش اعلام مي‌شود تا مدت‌ها امكان حذف آن با توجه به اقبال به دانشگاه در جامعه وجود ندارد، اما از سوي ديگر تغييرات اساسي در خصوص آن مانند طرح سهميه‌بندي جنسيتي و اعمال معدل در تعيين نتيجه نهايي آن و همين‌طور طرح بومي‌سازي بايد بر اساس مطالعات كارشناسي، اطلاع‌رساني و‌‌‌‌‌توجيه افكار عمومي و فراهم آوردن‌‌‌‌‌‌امكانات‌‌‌‌عادلانه، به مرور زمان اتفاق بيفتد.‌

سه شنبه 26 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 336]