كشاورزي در مريخ

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: [highlight=#ededed]براي اين منظور محققان دست به انجام رشته تحقيقاتي زده‌اند. بخشي از اين تحقيقات، بررسي وضعيت رشد و نمو گياهاني است كه در مناطق اطراف تأسيسات اتمي چرنوبيل ديده مي‌شوند. آنها متوجه شدند خاك اين مناطق آنقدرها هم كه تصور مي‌شد براي رشد و نمو گياهان غيرقابل استفاده نيست. در حقيقت اين گياهان به رغم وجود اندك مشكلاتي در فرآيند رشد، بخوبي پرورش پيدا مي‌كنند. محققاني كه اين فرآيند را مورد بررسي قرار مي‌دهند دريافته‌اند گياهان سطح قابل توجهي از توانمندي براي تطبيق دادن خود با شرايط راديواكتيويته را دارند.
با اين حال جايي كه از آن به اصطلاح فضا ياد مي‌شود با مناطق اطراف تأسيسات اتمي چرنوبيل تفاوت‌هاي زيادي دارد. كاملا روشن است كه درمحيط‌هاي خشني نظير سطح ماه زندگي گونه‌هاي مختلف حياتي با مخاطرات زيادي روبه‌رو خواهد بود. نبود جاذبه و فشار لازم محيطي از مهم‌ترين فاكتورهايي است كه حيات گونه‌هاي مختلف جانوري و گياهي را در معرض خطرات جدي قرار مي‌دهد. اما اين آغاز يك فرآيند چالشي است. جداي از نبود جاذبه و فشار لازم محيطي، پرتوهاي راديواكتيويته خود به اندازه 2 فاكتور ياد شده چالش برانگيز هستند. ميزان بسيار اندكي از اين پرتوها از اتمسفر زمين عبور مي‌كنند و از اين رو خطرات چنداني براي انسان‌ها و ساير گونه‌هاي زيستي به همراه ندارند. اما در نقطه مقابل به نظر مي‌رسد فضا محيط بسيار ضعيفي براي كشت و كار باشد. اما تحقيقات دانشمندان در اطراف چرنوبيل نشان مي‌دهد زراعت در فضا آنقدرها هم غيرممكن نخواهد بود. با گذشت حدود 25 سال از حادثه انفجار در اين تأسيسات اتمي خاك اين منطقه تا شعاع چند كيلومتري هنوز مملو از ذرات راديواكتيويته است. در اين خاك تاكنون دو نسل از گياهان رشد و نمو كرده‌اند و جالب اين‌كه بخوبي نيز در همين خاك ريشه دوانده‌اند. اما اين‌كه چگونه اين گياهان مي‌توانند در اين شرايط به حيات خود ادامه دهند، هنوز براي دانشمندان به عنوان يك راز باقي مانده است. با اين حال همين كه اين گياهان به رشد خود ادامه مي‌دهند موجب اميدواري دانشمندان شده است و آنها را براي ادامه تحقيقات درخصوص كشت و كار در فضا ترغيب مي‌كند. دانشمندان به روزي فكر مي‌كنند كه سطح اجرام آسماني نظير ماه و مريخ مناطقي را براي كشت گونه‌هاي مختلف گياهي اختصاص دهند. اين گياهان عمدتا براي ادامه حيات ساكنان آينده اين اجرام به كار گرفته خواهند شد. براساس چشم‌انداز بلندمدتي كه از سوي آژانس‌هاي فضايي نظير ناسا و اسا تعريف شده است تا 2 تا 3 دهه آينده نخستين گروه از انسان‌ها راهي اجرام فضايي نظير مريخ و ماه مي‌شوند تا در اقامتگاه‌هاي دائمي كه در آنها ايجاد مي‌شود به زندگي خود ادامه دهند. اين افراد براي ادامه زندگي به مواد غذايي و اكسيژن نياز دارند. گياهاني كه در اين مزارع كشت مي‌شوند بخش قابل توجهي از نياز غذايي اين افراد را تأمين خواهند كرد. برخلاف تصور بسياري از افراد مبني بر اين‌كه ممكن است ايده كشت و كار در فضا تا تبديل شدن به واقعيت فاصله زيادي داشته باشد، ارائه طرح‌هايي همچون گلخانه‌هاي فضايي نشان از عزم جدي دانشمندان براي تحقق اين رؤياست. بررسي‌هاي دقيق دانشمندان نشان مي‌دهند تنها 5 درصد از 720 پروتئين گياهاني كه در مناطق اطراف چرنوبيل رشد مي‌كنند دچار تغيير شده‌اند و اين بدان معناست كه مقاومت گونه‌هاي مختلف گياهي در برابر ذرات راديواكتيويته فراتر از تصورات قبلي است.
يكي از ايده‌هاي جالبي كه درباره مقاومت گياهان در برابر اين ذرات و پرتوهاي آنها مطرح مي‌شود، از سوي مارتين هاجوچ مطرح شده است. وي كه در آكادمي علوم اسلواكي مشغول به انجام مطالعات مرتبط با اين بررسي است مي‌گويد: يكي از نظريات جدي كه در اين زمينه مطرح مي‌شود اين است كه زماني كه حيات اوليه روي زمين شكل و شمايل ابتدايي خود را پيدا مي‌كرده است پرتوهاي راديو اكتيويته در مقايسه با دوران فعلي زمين به مراتب بيشتر بوده‌اند. در نتيجه مي‌توان مدعي شد گياهاني كه در زمين رشد مي‌كنند سابقه ادامه حيات در خاك‌هاي راديواكتيويته را نيز دارند. عقيده اين دانشمندان و ساير محققان اين است كه ساختار ژنومي گياهان به‌گونه‌اي است كه با برخورداري از يك مكانيسم قديمي توانمندي خوبي براي مقابله با دوزهاي بالايي از پرتوهاي راديواكتيويته را دارند. اين خبر خوشحال‌كننده‌اي براي دانشمنداني است كه از هم اكنون به ماه و مريخ نه تنها به عنوان اقامتگاه‌هاي آتي بشر زميني فكر مي‌كنند بلكه زراعت در اين اجرام را نيز دور از ذهن نمي‌دانند. تا پيش از اين دانشمندان فكر كردند بايد تمهيدات حفاظتي ويژه‌اي براي نگهداري از گياهاني كه قرار است در مريخ و ماه كشت كنند در نظر بگيرند اما اكنون مشخص شده است كه نياز چنداني به چنين تمهيدات پيچيده‌اي نيست. تنها نكته چالش برانگيز كه براي دانشمندان باقي مي‌ماند جاذبه صفر اين اجرام فضايي است. نبود جاذبه كافي كار دانشمندان براي آبياري گياهان را با مشكلاتي مواجه مي‌كند و آنها از هم‌اكنون ايده‌هايي را بررسي مي‌كنند كه در آنها مشكل آبياري در شرايط جاذبه صفر وجود نداشته باشد.

[تصویر: 22.jpg]

براساس برنامه‌ريزي‌هاي از پيش تعيين شده ناسا، قرار است تا كمتر از 2 دهه ديگر پاي انسان براي نخستين‌بار به مريخ باز شود. دانشمندان ناسا در حال حاضر درباره اكتشافات اوليه روي اين سياره مرموز كار نمي‌كنند بلكه به موازات آن شرايط ادامه حيات بر اين سياره را نيز مورد بررسي قرار مي‌دهند. راه‌اندازي سيستم‌هايي كه در آنها از فضاهاي بزرگي به عنوان گلخانه جهت رشد گونه‌هاي مختلف گياهي استفاده مي‌شود از جمله برنامه‌ريزي‌هاي اين دانشمندان به شمار مي‌آيد. البته ماه نيز براي دانشمندان از جذابيت خاصي در اين خصوص برخوردار است اما با توجه به شرايط محيطي بسيار سختي كه براين جرم آسماني حاكم است دانشمندان تمايل بيشتري به متمركز كردن برنامه‌هاي خود روي مريخ دارند. مريخ همواره براي دانشمندان از جذابيت‌هاي خاصي برخوردار بوده است. دوره‌هاي شبانه روزي اين سياره گرچه قابل قياس با زمين نيست اما محيط آن شباهت‌هاي زيادي با سياره مادر دارد و همين شباهت هاست كه دانشمندان را به فكر انداخته تا در ادامه اكتشافات در اين سياره به فكر كشت گونه‌هاي مختلف گياهي در آن باشند.البته اين پروژه محققان براي راه‌اندازي محيط گلخانه‌اي در مريخ هنوز در مراحل ابتدايي خود قرار دارد و پيش‌بيني مي‌شود در يك دهه آينده طرح‌هاي اوليه آن رونمايي شود.
[/highlight]

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 138]