پرخاشگري و راه هاي پيشنهادي

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: پرخاشگری
پرخاشگریعبارت است از رفتارهای کلامی و عملی معطوف به فرد یا شی ء به منظور واردکردن خسارت به آن فرد یا شئ. پرخاشگری می تواند بر اثر هر موقعیتناخوشایند مثل درد، اضطراب و ناکامی باشد. اگر فردی در نیل به هدف خود باشکست مواجه شود، ناکامی حاصل، احتمال رفتار پرخاشگرانه ی او را افزایش میدهد. برخی کودکان فقط در محیط خانه رفتار پرخاشگرانه دارند و یا بالعکسفقط در مدرسه پرخاشگری می کنند. این نوع پرخاشگری در واقع واکنشی نسبت بهآن نسبت به محیط خاص که در آن پرخاشگری می کنند است.

تنبیه، تحقیر، سرزنش، مقایسه کردن با دیگران و بی احترامی به کودک و نوجوان منجر به جمع شدن عواطف منفی و در نهایت می تواند به خشم و پرخاشگری تبدیل گردد.
پرخاشگری ممکن است برای جلب توجه به کودکی که مورد توجه و احترام واقع نمی شود، انجام گیرد.
مشاهده صحنه های پرخاشگری مانند فیلم های سینمائی می تواند باعث افزایش پرخاشگری گردد.
افراد در هنگام خشم و عصبانیت از شخص دیگر ممکن است به یکی از سه طریق زیر واکنش نشان می دهد:
1-ابراز پرخاشگری مستقیم کلامی یا بدنی، تحقیقات نشان داده است این روش علاوه بر آثار سوء جسمانی و روانی که برای فرد دارد، معمولاً پرخاشگری مستقیم و آسیب رساندن به دیگری، احساسات منفی و خصومت شخص پرخاشگر است به فرد آسیب دیده افزایش می دهد، در نتیجه منجر به پرخاشگری بیشتری می گردد.
2-عدم ابراز پرخاشگر: این روش نیز علاوه بر این که موجب خودخوری و در طولانی مدت منجر به ناراحتی های جسمانی مثل سردرد و زخم معده می شود

زماني كه در دوران كودكي ياد ميگيريم به خواسته هاي ما هنگاهي توجه مي شود كه داد بزنيم.. در را بكوبيم و غيره.. ديگر خواسته هايمان را ساده مطرح نميكنيم.. و رفته رفته در سنين بالا در جامعه اين نگرش تثبيت ميشود.
زماني كه كودك هستيم پرخاشگري جلوه نميكند.. وبيرون از كانون خانواده نمي رود ولي در دوران نوجواني هم نمود اجنماعي و هم تاثيرات اجنماعي دارد و مردم احساس ميكنند كه نوجوانان پرخاشگر تر هستند و بزرگسالان هم به خاطر منافعشان كه در آينده
پيش بيني مي كنند پرخاشگري كمتري ميكنند. در نوجواني نه ملاحظه كاري بزرگسالان و نه رفتار قابل گذشت كودكانه معنادارد پس نمود بيشتري دارد.

براي مقابله بااين مسئله بايد رفتاري داشته باشيم كه افراد با پرخاشگري به اهداف خودنرسند.. تا ياد بگيرند.. رفتار ديگري را جايگزينپرخاشگري كنند وليمتاسفانه در جامعه ما امروزه به پرخاشگر ها بها داده ميشود.. و چه درخانواده و چه در جامعه
افرادي كه سر به زير و قانع هستند.. آدم هايببو ... پپه... و نالايق جلوه ميكنند وكساني به حق خودشان ميرسند كه داد وفرياد راه مي اندازند و مردم بعضا به خاطردوري از تنش و درگيري به آنهاباج ميدهند و باعث تقويت پرخاشگري ميشوند. علاوه بر اين
در جوامعي كه سطح عمومي زندگي پائئين تر و محروميت بيشتري وجود دارد پرخاشگري بيشتر است.

دكتر اقليما در مورد نقش خانواده در پرخاشگري افراد مي گويد: اولين اجتماع سازنده و توليد كننده كه ميتواند افراد را آموزش
وتربيت كند خانواده است. در خانواده امروزي بهداشت رواني وجود ندارد ازدواجها اجباري است.. براي فرار از خانواده و رسيدن به استقلال ازدواج ميكنيمچون بايد ازدواج كرد. براي ازش و احترام جامعه بايدازدواج كرد..وقتي اينخانواده با اجبار
تشكيل شود از سوي ديگر از نظر مالي امكانات وجودندارد مثلا مشكل مسكن وجود دارد.. هر فرد مجبور است 10-12 ساعت كار كند.. و اين مشكلات و فشار ها بر خانواده خالي ميشود.. و هر كسي با داد و فريادحرف خود را ميگويد.. چرا كه در اين موقعيت توانائي پذيرش حرق حق را نداريو حالا فرزند هم در اين خانواده با جار و جنجال رشد ميكند.
. و وارد مدرسه ميشود..
در مدرسه ميبيند..
بچه اي برنده است كه پوادار باشد..يا قدرت بدني بالائي داشته باشد.. و وقتي هم وارد جامعه ميشود دوباره با پرخاشگري و همين قوانين مواجه ميشود.

ما بايد اولسوال كنيم.. چرا در جامعه ما پرخاشگري نبايد باشد.. خانواده اجباري تبعيضها.. فشار ها بيكاري نبود ضوابط روشن.. حالا نبايد تعجب كرد كه فرديپرخاشگر شود. دكتر اقليما افزود: ما با رفتار و كردارمان پرخاشگري رابوجود مي آوريم
وديگر يك بيماري نيست بلكه يك فرهنگ است.

بيمار پرخاشگر كيست؟
پرخاشگريدر مراحل اوليه طبيعي هست.. اما فشا ر ها به جائي ميرسد.. كه ديگر كنترلوجود ندارد و اين بيماري است.. وقتي با صداي بلند چيزي را ميخواهيد.. پرخاشگري است.. اما اگر كنترل نداشته باشيد.. و مشتتان را بالا ببريد.. بيماري است و از حالت نرمال خارج شده ايد.

چگونه پرخاشگري را مهار كنيم؟
دكتراقليما در مورد مقابله با پرخاشگري مي گويد: اگر بخواهيم پرخاشگري را ازبين ببريم ابتدا بايد اجراي دقيق قئانين را در جامعه داشته باشيم.. هيچجامعه اي نمي تواند بدون قانون زندگي كند.. مسئله بعدي پاسخگوئي است.. عدمپاسخگوئي درست به مخاطبان باعث ايجاد پرخاشگري ميشود.. و موضوع سومبازخواست مسوليتي است كه به افراد داده مي شود. چون در اينصورت هيچ كسخارج از حد رفتار نمي كند. در اينصورت است كه ميتوانيم پرخاشگري را مها ركنيم

پرخاشگری و برخورد تند همسرمان لزوما به دلیل دیدگاه مرد سالارانه او نیست . ممکن است رفتار ما به گونه ای باشد که او را تحریک و ناراضی کند .فراموش نکنیممردان ما با تمام بزرگی و قدرت کاری و مدیریت شان گاهی مانند کودکان ازعلل نارضایتی خود بی اطلاع اند . و به یاد داشته باشیم خشونت و تند خوییرا نمی توان با خشونت و تند خویی برطرف کرد .

رعایت توصيه هاي زیر بسیار ساده است :

۱ – در كليه موارد معيشت اعم از تملك، درآمد و … از كلمه ” ما ” استفادهنماييد نه “من ” و “تو “؛ زيرا پس از عقد، زندگي مشترك شروع شده و ديگر منو تو مطرح نيست.
۲ – در مقابل همسر خود هرچند حق با شماباشد، لجبازي و اصرار نكنيد و از مخالفت و مشاجره با همسر خود بپرهيزيد؛زيرا محبت را از بين مي برد.
۳ – همسر خود را به خصوص در مقابل بستگانش تحقير نكنيد و از تعريف و تمجيد بستگان خود در مقابل آنان پرهيز نماييد.
۴ – چنانچه كمك‎هايي را از طرف بستگان شما به همسرتان شده، آنها را به رخ او نكشيد.
۵ – با دوستان وآشنايان همسرتان در معاشرتها بيش از حد معمول گرم نگيريد.
۶ – همسر خود را در معاشرت با اقوامش محدود نكنيد.
۷ – در رفت و آمد و معاشرت با بستگان همسر خود پيش قدم باشيد.
۸ – به بستگان نزديك همسر خود ( مادر شوهر و …) بيش از خويشاوندان ديگر احترام بگذاريد.
۹ – زحماتي كه براي پذيرايي خويشاوندان همسر خود متحمل شده ايد به رخ وي نكشيد.

نقش ژنهای پرخاشگري در شخصیت

وي يادگيري چنين رفتارهاي پيچيده‌اي دريك موجود ساده و سپس بكارگيري اين اطلاعات در موجودات پيشرفته‌تر و درنهايت كسب شناخت تازه‌اي از رفتارهاي انسان را بااهميت خواند.

كراوتيز مي‌گويد هرچند همان ژنهاي مگس ميوه در انسانها وجود ندارد، اما احتمالا ژنهاي ديگري ايفاي اين نقش‌ها را به عهده مي‌گيرند.

اين يافته‌ها در نشريه “ “Nature Neuroscienceمنتشر شده است.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 431]