واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: نتانياهو: بازنده اما هنوز اميدوار - محمدعلي فيروزآبادي
در سال 1996 و پس از يك رشته عمليات شهادتطلبانه مبارزان فلسطيني عليه اهداف صهيونيستي، به نخستوزيري اسرائيل انتخاب شد. سلف او يعني اما دقيقا به دليل همين حملات به سرعت اعتبار خود را از دست داد و بدين ترتيب راه را براي نتانياهو باز كرد. نتانياهو در عمل هيچ اطميناني به نداشت و ادامه روند صلحي را كه در دوران پرز آغاز شده بود با اين بهانه كه تشكيلات خودگردان فلسطين به وظايف خود عمل نكرده است، متوقف كرد.
اگرچه نتانياهو در مقام نخستوزير با عرفات در مورد عقد قرارداد به توافق رسيد اما همه كارشناسان عقيده داشتند كه وي در عمل براي توقف اين روند تلاش ميكند. نتانياهو در همين راستا در دوم آگوست 1996 تصميمي بس چالشبرانگيز گرفت و ساخت شهركهاي يهودينشين در مناطق فلسطيني را بار ديگر آغاز كرد و ظرف چند هفته دستور افزايش تعداد اين شهركها را داد.
سياستهاي خصمانه نتانياهو در آغاز كار براي اسرائيل نتايجي را هم در برداشت و دولت او توانست برخلاف اسلاف و اخلاف خود، تا اندازهاي از حملات انتحاري در داخل اسرائيل جلوگيري كند.
اما با اين وجود بخش بزرگي از رسانهها و طبقه به اصطلاح روشنفكر اسرائيل با سياستهاي نتانياهو از در مخالفت درآمدند و شايعات در مورد زندگي خصوصي وي نيز كار را به جايي رساند كه همه اعتبار نتانياهو نزد اسرائيليها از بين رفت. نقطه اوج اين بياعتمادي نتيجه انتخابات سال 1999 بود كه طي آن نتانياهو از شكست خورد و به طور موقت از سياست دور شد.
پس از كنارهگيري حزب كارگر از كابينه در سال 2002، شارون همحزبي خود در ليكود يعني نتانياهو را به سمت وزير امور خارجه گمارد اما نتانياهو در اين سمت با شارون از در تقابل درآمد و در نهايت بازنده اين ميدان شد. ولي بعد از انتخابات سال 2003 بود كه نتانياهو پست وزارت اقتصاد را در دولت جديد شارون پذيرفت.
نتانياهو همواره از جمله تندروهاي حزب ليكود بهشمار ميآيد و صراحتا با دولت مستقل فلسطين مخالفت ميكند. او هميشه با شارون رقابت داشت و تلاش ميكرد با برپايي يك رفراندوم در مورد دولت وي را تضعيف كند اما در هفتم آگوست 2005 نتانياهو در اعتراض به مصوبه كابينه اسرائيل مبني بر فاز اول خروج از نوار غزه، از پست وزارت اقتصاد كنارهگيري كرد.
نتانياهو در شب 19 دسامبر 2005 توانست در انتخابات داخلي حزب ليكود رقيب خود وزير خارجه وقت اسرائيل) را از پيش روي بردارد. اين در حالي بود كه چند هفته قبل از آن آريل شارون به همراه تعداد زيادي از نيروهاي قديمي ليكود از اين حزب خارج شده و حزب جديدي به نام تاسيس كرده بودند؛ حزبي كه شانس زيادي براي پيروزي داشت و در 28 مارس 2006 توانست اين پيروزي را مسجل كند. اما اينبار و در نبود شارون (به دليل سكته مغزي) در دولتي كه از دو حزب كاديما و كارگر تشكيل شد و رئيس آن بود، نتانياهو و همفكرانش ديگر جايي نداشتند. بدين صورت نتانياهو و حزب ليكود در كنيست هم در اقليت قرار گرفته و كاملا در موضع اپوزيسيون جاي گرفتند.
در جريان لشكركشي و شكست اسرائيل از لبنان اين شايعه رواج پيدا كرد كه نتانياهو به احتمال قوي يك دولت اضطراري تشكيل ميدهد كه البته چنين اتفاقي نيفتاد. اما شكست در لبنان كافي بود تا بار ديگر نتانياهو با قدرت تمام وارد عرصه شود و عليه رقيبش اولمرت و حزب او دست بهكار شود. علاوه بر آن اتهامات فساد مالي عليه اولمرت و كنارهگيري وي نيز ظاهرا وضعيت حزب ليكود در نظرسنجيها را بهبود بخشيده است و اين ميتواند براي شخص نتانياهو مايه اميد باشد.
حالا نتانياهو ميخواهد بار ديگر شانس خود را امتحان كند. اين صهيونيست با تجربه شخصيتي متضاد در ميان افكار عمومي اسرائيل دارد. نتانياهو در سال 1996 جوانترين نخستوزير اسرائيل و در عمل رهبري جناح راست حزب ليكود را برعهده داشت.
ميان اسرائيليها با نتانياهو نوعي به اصطلاح عشق همراه با نفرت برقرار است. اين صهيونيست بزرگ شده در آمريكا به خوبي ميداند كه چگونه وارد عرصه شود و از رسانهها به سود خود استفاده كند. بيترديد در صورت بازگشت نتانياهو به نخستوزيري اسرائيل، روند صلح خاورميانه در ابهام به مراتب بيشتري فروخواهد رفت.
نتانياهو اولين نخستوزير اسرائيل بود كه توسط پليس و به اتهام رشوهگيري، كلاهبرداري و اختلاس مورد بازجويي قرار گرفت. همسر سوم وي نيز متهم به پرداخت هزينههاي شخصي و خريد اموال با استفاده از پول مالياتدهندگان است. البته اين اتهامات نميتواند دليلي براي شكست احتمالي نتانياهو در اين انتخابات باشد و گذشته از آن هيچ دادگاهي هم براي رسيدگي به اين اتهامات تشكيل نشده است.
نتانياهو حتي در ميان راستگرايان حزب خود نيز از حمايت كامل برخوردار نيست و جالب آنكه با وجود همه كارشكنيهايش در رابطه با ادامه روند صلح، بسياري از آنها او را به دادن امتياز به عرفات متهم ميكنند! نتانياهو هنوز هم نتوانسته است اعتبار لازم براي نخستوزيري را به دست آورد و بعيد به نظر ميآيد كه در عرصه سياسي آينده اسرائيل بتواند در كسوت رئيس دولت صهيونيست به ايفاي نقش بپردازد و بسياري پيشاپيش وي را بازنده رقابت با عنوان ميكنند.
انتهاي خبر // روزنا - وب سايت اطلاع رساني اعتماد ملي//www.roozna.com
------------
------------
سه شنبه 26 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 134]