ايهود اولمرت اعتراف كرد: پايان روياي اسرائيل بزرگ

واضح آرشیو وب فارسی:مردم سالاری: ايهود اولمرت اعتراف كرد: پايان روياي اسرائيل بزرگ
گروه جهان: نخست وزير رژيم صهيونيستي اعتراف كرد روياي تشكيل دولت اسرائيل بزرگ پايان يافته است و ديگر راه بازگشتي وجود ندارد.
ايهود اولمرت اين سخنان را در شرايطي به زبان آورد كه در آستانه كناره گيري از سمت خود در كابينه قرار دارد و تمامي تلا ش هاي خود براي دست يابي به صلح در منطقه را ناتمام رها خواهد ساخت.
به گزارش پايگاه اينترنتي المحيط، ايهود اولمرت نخست وزير اسرائيل، در جلسه دولت اين رژيم اظهار داشت: كساني كه امروز از ايجاد كشور بزرگ اسراييل صحبت مي كنند، تنها خودشان را فريب مي دهند.
اولمرت افزود: من هيچ وقت اين گونه فكر نكردم و بعد از مذاكرات كمپ ديويد نيز گفتم كه در چشم پوشي هاي ايهود باراك مبالغه هاي زيادي شده بود و اين مساله را نيز گفتم و معتقد بودم كه تمام آنچه كه در اين منطقه وجود دارد براي ماست ولي در پايان و بعد از تلاش طولاني و برخي تجربيات دردناك به اين نتيجه رسيده ايم كه اگر تمايلي به ايجاد يك كشور با دو مليت نداريم، بايد سرزمين اسراييل را با كساني كه با آنها زندگي مي كنيم تقسيم كنيم.
اولمرت اظهار داشت: مبدا ايجاد كشور اسراييل از نيل تا فرات پايان يافته است. چهل سال بعد از جنگ شش روزه هنوز از بهانه تراشي ها براي توجيه اينكه چرا ما بايد كاري انجام ندهيم دست بر نداشتيم و اين مساله هيچ كمكي به اسراييل نكرده است.
اولمرت افزود: جامعه جهاني ديدگاهش را تغيير داده و اين امر زمينه را براي نگرش به اين مساله كه بايد دو كشور اسراييل و فلسطين با دو قوميت ايجاد شود فراهم كرده است. ما در مذاكرات چندين ساله خود موفق شديم اما در پايان كار در خصوص مسايل ريشه اي متحمل شكست شديم. يعني به اين نتيجه رسيده ايم كه بايد كشور اسراييل با قوميت يهود تشكيل شود.
نخست وزير صهيونيستي از طرح تخليه شهرك هاي يهودي نشين در ازاي پرداخت غرامت به آنها حمايت كرد و گفت: ما مي توانيم طرح هاي بسياري را مطرح كنيم. به نظر من هيچ مانعي براي ارايه چنين طرح هايي وجود ندارد و من در طول مسووليتم همواره در راستاي منافع اسراييل عمل كردم و اين طرح نشان مي دهد كه نتايجي نيز براي ما دارد.
وي در عين حال بر موضع گيري تند و راستگرايانه اش اذعان داشت و گفت: من اعتراف مي كنم كه در طول دوران مسووليتم موضع گيري ام مخالف موضع گيري امروزم بود. من به آنچه كه به ايهود باراك نخست وزير اسبق اسراييل در زمان نشست كمپ ديويد در سال 2000 گفتم، اعتقاد دارم. من به او گفتم كه چشم پوشي هايي كه شده بسيار زياد است و معتقدم كه از رود اردن تا درياي مديترانه همه براي اسراييل است، اما در پايان بعد از تلاشهاي زياد به اين نتيجه رسيدم كه بايد سرزمين را با ديگر كساني كه با آنها زندگي مي كنيم تقسيم كنيم.
اولمرت افزود: اسراييل دولتي قوي است و هيچ دولتي در منطقه وجود ندارد كه بر آن برتري داشته باشد اما بايد حقيقت را نيز دريافت كه اشتباهات استراتژيك نيز وجود داشته و ما مي توانيم به مذاكرات داخلي مان ادامه دهيم. ما در طول 40 سال گذشته همواره افرادي صادق و هوشيار بوده ايم.
وي ادامه داد: من نمي گويم كه آينده اسراييل بسيار بهتر خواهد بود، چرا كه تهديدات فلسطيني ها ادامه خواهد يافت و اين تهديدات تا زماني كه آنها سيستم هاي امنيتي لازم را نداشته باشند وجود خواهد داشت اما زماني كه ما نگرش خود را در برابر جامعه جهاني مبني بر ايجاد دو كشور فلسطين و اسراييل به اثبات برسانيم، پيروز خواهيم شد. نخست وزير اسرائيل افزود: اكثر اسراييلي ها از قانون تشويق شهرك نشينان ساكن شرق ديوار حايل به تخليه شهرك هايشان حمايت مي كنند و بايد با اين طرح برخورد مناسبي داشت.
اولمرت هم چنين حمله شهرك نشينان به فلسطيني ها در كرانه باختري را كه طي آن چهار فلسطيني زخمي شدند، محكوم كرد.
اولمرت افزود: هر گونه بي عدالتي و اقدام به تجاوزات خشونت آميز غير قابل قبول است و كساني كه قانون را اجرا مي كنند با اين مساله بايد به طور جدي برخورد كنند.
نخست وزير اسرائيل در جلسه دولت اين رژيم گفت: پنهان كاري ها در خصوص مساله حمله اي كه اسراييل عليه تاسيسات هسته يي سوريه در منطقه ديرالزور صورت داد هم چنان ادامه خواهد داشت. وي گفت: ما مي خواهيم كه اين مساله را نه تاييد و نه رد كنيم و هم چنان در اين خصوص خويشتن دار باشيم.
دولت صهيونيستي در جلسه روز يكشنبه خود لايحه تخليه شهرك هاي يهودي نشين در ازاي پرداخت غرامت به ساكنان آن را بررسي كرد و بر اساس اين لايحه قرار است به هر خانواده شهرك نشين در 72 شهرك از مجموع 135 شهرك صهيونيست نشين 310 هزار دلار غرامت داده شود.
اين شهرك ها كه در شرق ديوار حايل واقع شده شامل 62 هزار شهرك نشين از مجموع نيم ميليون شهرك نشين در كرانه باختري و بيت المقدس است. حييم رامون معاون ايهود اولمرت، در اين جلسه گفت: هر خانواده اي كه تصميم به تخليه شهركش و انتقال به شهرك هاي منطقه النقب بگيرد، 380 هزار دلار غرامت دريافت مي كند و هر خانواده اي كه به شهرك هاي منطقه الجليل در شمال اسراييل منتقل شود، به 350 هزار دلار غرامت دست مي يابد.
رامون افزود: دولت بايد اين لايحه را تصويب كند چرا كه اين مساله موضع گيري اسراييل را تحكيم مي بخشد و حفظ شهرك ها در كرانه باختري را تضمين مي كند.

در حسرت صلح

روز شنبه، اين هفته پانزدهمين سالگرد امضاي موافقتنامه صلح اسلو ميان اسراييل و فلسطيني ها بود. موافقتنامه اي كه قرار بود، راهگشاي صلح و تشكيل يك دولت مستقل فلسطيني در كنار اسراييل باشد. ولي پانزده سال پس از آن رويداد، دستيابي به صلح در اين منطقه هنوز ممكن نشده است.
در تاريخ 13 سپتامبر سال 1993، سياستمداراني در برابر كاخ سفيد واشنگتن گرد آمده بودند كه زماني دشمن خوني به شمار مي رفتند: ياسر عرفات، رييس سازمان آزاديبخش فلسطين و اسحاق رابين، نخست وزير اسراييل به همراه وزير خارجه اش شيمون پرز. شاهدان رسمي اين رويداد تاريخي، وزيران خارجه آمريكا و روسيه بودند. در آن زمان عرفات و رابين هنوز از دست دادن با يكديگر اكراه داشتند و بيل كلينتون، رييس جمهوري وقت آمريكا بود كه آنان را به اين امر تشويق كرد. كلينتون كه به اهميت تاريخي اين رويداد آگاه بود گفت: «امروز ما شاهد رفتاري فوق العاده در درامي هستيم كه بيش از هرچيز بر تاريخ اثر گذاشته است».
بدينسان اسراييل و فلسطيني ها بر سندي مهر تاييد زدند كه به نام «موافقتنامه اسلو» وارد تاريخ شد. پيش از آن ياسر عرفات و شيمون پرز در گفت وگوهاي دراز مدت در نروژ، شالودهي اين توافق را ريخته بودند. هدف آن، پايان دادن به منازعه دراز مدت ميان اسراييل و فلسطيني ها بود. بنابراين موافقتنامه، قرار بود اسراييل نيروهاي خود را از سرزمين هاي اشغالي پس از سال 1967 عقب بكشد و تشكيلات خودگرداني در فلسطين ايجاد گردد كه روزي به دولت مستقل فلسطيني فرارويد.
توافقي كه در تاريخ 20 اوت در اسلو حاصل شده بود، فورا با بدبيني روبرو شد. بيل كلينتون تلاش كرد كه هشدارها را در اين زمينه بي مورد اعلام كند و يادآور شد كه چهارده سال پيش از آن، قرارداد صلح ميان اسراييل و مصر نيز به امضا رسيده بود.
كلينتون گفت: «ما سخنان كساني را شنيديم كه هشدار مي دادند، اين منازعه به زودي دوباره سر بازخواهد كرد. ولي صلح ميان مصر و اسراييل پايدار ماند. درست همان گونه، اين اقدام شجاعانه هم بايد پايدار بماند و اين دليران تلاش كنند كه آينده بتواند بهتر از گذشته باشد».
گذشت زمان نشان داد كه خوش بيني كلينتون نادرست بود. امروز ديگر كسي از اسلو سخن نمي گويد و اسراييلي ها و فلسطيني ها هنوز در صلح زندگي نمي كنند. آنها به جاي آن، در سال هاي «انتفاضه» پيكارهاي خونيني با يكديگر داشتند.
دوشنبه 25 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مردم سالاری]

[مشاهده در: www.mardomsalari.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 220]