مروري بر بتمن هاي سينمايي شواليه محبوب پرده نقره يي

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: مروري بر بتمن هاي سينمايي شواليه محبوب پرده نقره يي
حسين عيدي زاده

بتمن يا همان مردخفاشي بيش از هر كاراكتر ديگري منبع اقتباس هاي سينمايي و تلويزيوني بوده است. از مجموعه تلويزيوني هاي اوليه (كه تاثير بسزايي روي كتاب هاي مصور بتمن گذاشتند) گرفته تا مجموعه تلويزيوني ديگري در دهه 60 (كه بينندگان را پاي تلويزيون ميخكوب مي كرد) تا فيلم محصول 1989 تيم برتون (با بازي فراموش نشدني جك نيكلسون در نقش ژوكر). با اينكه فيلم بتمن و رابين ساخته سال 1997 پس از سه فيلم موفق برمبناي اين كاراكتر (بتمن و بازگشت بتمن ساخته تيم برتون و بتمن براي هميشه ساخته جوئل شوماكر)، آبرو و حيثيت اين كاراكتر را بر باد داد، اما كريستوفر نولان در سال 2005 با اعتماد به نفس بالا بار ديگر پاي اين شواليه افسانه يي را به پرده نقره يي كشاند و ثابت كرد با فيلمنامه يي قرص و محكم و كارگرداني جسورانه و پروداكشني عظيم مي توان كاري كرد كه تماشاگر براي نزديك به دو ساعت و نيم چشم از پرده سينما برندارد. بسياري بر اين عقيده هستند كه «بتمن مي آغازد» ساخته نولان بهترين اقتباس سينمايي بر مبناي كتاب هاي مصور است ولي انگار نولان با شواليه تاريكي، دنباله يي بر فيلم چهارسال پيشش، خيز بلندتري برداشته و به عقيده بسياري «بتمن مي آغازد» به گرد پاي «شواليه تاريكي» نمي رسد.

اين بهانه يي شد تا نگاهي هرچند اجمالي به اقتباس هاي سينمايي از كتاب هاي مصور بتمن بيندازيم.

بتمن؛ فيلم سينمايي(1966)

كارگردان؛ لزلي مارتينسون، بازيگران؛ آدام وست (بروس وين/ بتمن)، برت وارد (ديك گريسون/ رابين)، سزار رومرو (ژوكر)، برجس مرديت (پنگوئن)... نمونه سرخوشانه دهه 60 بتمن، كه بيشتر از آنكه راوي داستان حقيقي اين شواليه باشد، افسانه مرد خفاشي را دست مي اندازد. البته ديدن اين فيلم بدون در نظر گرفتن پيرنگ هاي تيره و تار كتاب هاي مصور بتمن و به عنواني فيلمي جدا از مجموعه بتمن خالي از لطف نيست. اگر انتظارات بالايي داشته باشيد مطمئناً اين اقتباس كودكانه موجب نفرتتان مي شود. فيلم مملو از صدا هاي زدوخورد كارتوني است و ابزارآلات بتمن بيشتر به بازيچه كودكان مي ماند. آدام وست و برت وارد هم غلوشده ترين ديالوگ هاي تاريخ سينما را بر زبان مي آورند. «سفر به سلامت كوچولو» يكي از ديالوگ هاي ماندگار بتمن در اين فيلم است كه رو به تبهكاري قلچماق مي گويد. اما عوامل اين فيلم تمامي اين ديوانه بازي ها را آگاهانه انجام داده اند، برخلاف عوامل پرادعاي بتمن و رابين.

بتمن (1989)

كارگردان؛ تيم برتون، بازيگران؛ مايكل كيتون (بروس وين/ بتمن)، جك نيكلسون (جك نيپر/ ژوكر)، كيم بسينگر (ويكي ويل)...

تا سال 2005 كه بتمن مي آغازد روي پرده برود بسياري اين فيلم را بهترين اقتباس سينمايي بتمن مي دانستند. با اينكه حدود 20 سال از ساخت فيلم مي گذرد، فيلم هنوز هم خوب روي پايش مي ايستد. مخصوصاً اگر زمان تماشاي آن بخواهيد فيلمي درمورد ژوكر ببينيد نه خود بتمن. هم در اين فيلم و هم سه دنباله اش، كاراكتر بتمن و بازيگراني كه نقش اين شواليه را بازي مي كنند، نمي توانند از زير سايه سنگين كاراكترهاي فرعي و نيز بازيگران آن نقش ها بيرون بيايند. بازي نيكلسون در نقش ژوكر در اين فيلم تا سال هاي سال از ذهن بيننده پاك نمي شود. انگار كه نيكلسون براي بازي در اين نقش به دنيا آمده بود و او به خوبي از اين موقعيت استفاده كرد. مايكل كيتون هم در نقش بتمن بازي عالي ارائه مي دهد كه چندان ديده نشد. او ابعاد تيره و تاري به كاراكتر بتمن افزود. اين فيلم، كلاسيك اين ژانر و سرآغاز فيلم هاي جديد ابرقهرماني است.

بتمن بازمي گردد (1992)

كارگردان؛ تيم برتون

بازيگران؛ مايكل كيتون (بتمن/ بروس وين)، دني دويتو (اسوالد كوبلپات/ پنگوئن)، ميشل فايفر (سلينا كايل/ زن گربه يي، كريستوفر واكن (مكس شرك)، مايكل گو (آلفرد پني وورث)...

برتون آخرين بتمن اش را مي سازد و نتيجه فيلمي شبيه سالاد است. مخلوطي از مواد متفاوت. البته با اطمينان مي توان گفت از دو بتمن پيشين بهتر است. مشكل بتمن باز مي گردد و دو دنباله ديگر اين است كه تعداد آدم بدهاي فيلم خيلي زياد است و سيلي از اتفاقات در جريان است و همه اين خرده داستان ها در يك زمان رخ مي دهند. البته هنوز بين اين فيلم و ملغمه بتمن و رابين فاصله بسيار است. داستان در اينجا حول محور زندگي بتمن، زن گربه يي و پنگوئن مي چرخد. جاي شرمساري است كه انتخاب هاي خوبي چون ميشل فايفر و دني دويتو براي ايفاي نقش هاي زن گربه يي و پنگوئن در اين فيلم به هدر رفتند و ما هيچ گاه فيلمي مستقل كه راوي زندگي آنها باشد، نديديم. البته يكي دو سال پيش فيلم زن گربه يي با بازي هال بري در نقش اصلي ساخته شد و با تمام توان موفق شد خاطره خوش زن گربه يي ميشل فايفر را از ذهن پاك كند و به جاي آن نفرتي از اين كاراكتر را در دل بيننده جايگزين كند. برتون در اين فيلم نيز ديد بصري خاص خودش را به فيلم تحميل مي كند، مخصوصاً در مورد معماري خانه و زندگي پنگوئن. در واقع كاراكتر پنگوئن نزديك ترين كاراكتر به شخصيت هاي محبوب برتون است.

بتمن براي هميشه(1995)

كارگردان؛ جوئل شوماكر

بازيگران؛ ول كيلمر (بروس وين/ بتمن)، جيم كري (ادوارد نيگما/ آقاي معما)، تامي لي جونز (هاروي دنت/ آقاي دوچهره)، نيكول كيدمن (دكتر چيش مريدين)، كريس او دانل (ديك گريسون/ رابين)...

ورودي آبرومندانه به دنياي بتمن. البته نشانه هايي از خام دستي در كار شوماكر است كه بالاخره در بتمن و رابين كار دست او مي دهد. اين فيلم تا حد زيادي به دو فيلم پيشين برتون نزديك است؛ فيلمي تلخ و تاريك كه چاشني طنز آن را گهگداري همراهي مي كند. به سنت فيلم قبلي اينجا هم دو آدم بد داريم؛ آقاي معما و آقاي دوچهره. در اينجا هم دو بازيگر خوب نقش اين دو كاراكتر را ايفا مي كنند. جيم كري در نقش آقاي معما خوش مي درخشد اما حيف كه لباسش چندان مناسب كاراكترش نيست. تامي لي جونز انتخاب جالبي براي ايفاي نقش دو چهره بود و جونز هم از اين فرصت براي نمايش قابليت هاي بازيگري اش استفاده كرد. ول كيلمر ابعاد انساني به كاراكتر بتمن، اين صليبي دربند مي بخشد، اما چندان در خاطره ها نمي ماند.

بتمن و رابين(1997)

كارگردان؛ جوئل شوماكر

بازيگران؛ جرج كلوني (بتمن/ بروس وين)، آرنولد شوارتزنگر(دكتر ويكتور برايز/ آقاي يخ)، اما تورمن (دكتر پاملا آيسلي/ پيچك سمي)، كريس او دانل (ديك گريسون/ رابين)، آليشيا سيلورستون ( باربارا ويلسون/ بت گرل)...

نه فقط بدترين بتمن سينما، بلكه يكي از بدترين فيلم هاي تاريخ سينما. چه همه تقصيرها را گردن شوماكر بيندازيم (كاري كه كمپاني برادران وارنر انجام داد)، چه همه تقصيرها را گردن كمپاني بيندازيم كه خواهان دنباله يي جديد در اسرع وقت بود (كاري كه شوماكر انجام داد)، تنها در صورتي مي توان به پاي فيلم نشست كه قرص ضد خواب آور خورده باشيد. بتمن و رابين مي خواهند پلي ميان مجموعه تلويزيوني دهه 60 و فيلم هاي تاريك برتون باشد و نتيجه هم فيلمي شده است كه نه تلخ و تاريك است و نه شوخ و خنده دار. همه در بدترين حالت ممكن هستند، اما تورمن كه ذاتاً بازيگر خوبي است، آنقدر كارش در فيلم بد است كه پرونده نوپاي بازيگري اش پس از اين فيلم به بن بست مي رسد. جرج كلوني هرچه تلاش مي كند به نتيجه يي نمي رسد. بتمن و رابين پاياني بر اين مجموعه بود و كاري كرد كه همگان مطمئن شده بودند ديگر بتمن رنگ پرده سينما را به خود نمي بيند. فيلم حتي دامن كاراكترهاي آقاي يخ، پيچك سمي، بت گرل و رابين را لوث كرد و تا مدت ها كارگرداني از ترس به يادآوري اين فيلم به سراغ اين كاراكتر ها نمي رود.

بتمن مي آغازد (2005)

كارگردان؛ كريستوفر نولان

بازيگران؛ كريستين بيل (بروس وين/ بتمن)، مايكل كين (آلفرد پمي وورث)، كتي هولمز (راچل داوز)، گري اولدمن (ستوان جيمز گوردون)، مورگان فريمن (لوسيوس فاكس)، ليام نيسن (هنري دوكارد)... فيلمي كه روح تازه يي در كالبد بتمن دميد و خيلي سريع به محبوب ترين بتمن و يكي از بهترين فيلم هاي ابرقهرماني تبديل شد. كريس نولان المان هايي از بتمن هاي تيره و تار دهه 70 و المان هايي گرافيكي از كتاب هاي مصور جف لب، فرانك ميلر و آلن مور مي گيرد و شواليه يي آرام و واقعي خلق مي كند. انتخاب بازيگران بي نقص است. كريستين بيل به بتمن محبوب تماشاگران بدل مي شود، مايكل كين بهترين گزينه براي نقش آلفرد خدمتكار موقر و منطقي بتمن است، ديگر بازيگران همگي كار خودشان را به نحو احسنت انجام مي دهند جز كتي هولمز، كه در شواليه تاريكي مگي گلينهال جايش را گرفت. نولان در اين فيلم كار خارق العاده يي انجام مي دهد، او فيلمي بر مبناي كتاب هاي مصور خلق مي كند كه تمام تماشاگران را ميخكوب مي كند و كاملاً به كتاب هاي مصور پايبند است، او همچنين طرفداران سينماي جدي را هم راضي نگه مي دارد.

شواليه تاريكي (2008)

كارگردان؛ كريستوفر نولان

بازيگران؛ كريستين بيل (بروس وين/ بتمن)، هيث لجر (ژوكر)، مايكل كين (آلفرد پني وورث)، آرون اكهارت (هاروي دنت/ آقاي دوچهره)، مپي گلينهال (راچل داوز)، پري اولدمن (ستوان جيمز گوردون)، مورگان فريمن ( لوسيوس فاكس)...

بهترين فيلم ابرقهرماني تاريخ سينما. با اينكه مرگ هيث لجر ممكن بود پخش فيلم را به مخاطره بيندازد، اما اين گونه نشد و فيلم به فروش بالايي رسيد كه همچنان ادامه دارد. طبق آمار سايت IMDB بينندگان فيلم در نظرخواهي هايشان بالاترين امتيازات را به اين فيلم داده اند و فيلم در جدول بهترين هاي تاريخ سينما در همسايگي پدرخوانده ايستاده است، نبرد بتمن و ژوكر در اين فيلم بسيار ديدني از آب درآمده است، ژوكري كه اصلاً شبيه دلقك جيم كري در بتمن براي هميشه نيست. نولان در اينجا تصاوير بسيار زيبايي خلق كرده كه روح كتاب هاي مصور در آن موج مي زند.

در حاشيه شواليه تاريكي

فيلم عنوان بندي ندارد و تا زماني كه تيتراژ فيلم بر پرده نمايان مي شود، عنوان فيلم (شواليه تاريكي) بر پرده ديده نمي شود. اولين گزينه كريستوفر نولان براي ايفاي نقش هاروي دنت، مت ديمون بود كه وي اين پيشنهاد را رد كرد. هيث لجر براي آمادگي ايفاي نقش ژوكر مدت يك ماه را به تنهايي در هتلي سپري كرد و روي روانشناسي كاراكتر، ژست هاي او و صدايش كار كرد. او در دفتري خاطرات و احساسات ژوكر را مي نوشت. او همچنين از كاراكتر الكس، ضدقهرمان فيلم پرتقال كوكي ساخته استنلي كوبريك نيز الهام گرفت.

كريستوفر نولان فيلم مخمصه را منبع الهامش در ساخت شواليه تاريكي مي داند.
فروش فيلم تنها در سه روز اول نمايش اش بيش از 155 ميليون دلار در امريكا بود و موفق شد ركورد اسپايدرمن را بشكند. تم موسيقي بتمن در فيلم تنها دو بار شنيده مي شود، هانس زيمر و جيمز نيوتن هوارد معتقد بودند استفاده بيش از حد از اين تم حماسي و قهرمان پرور موجب بي توجهي به تاريكي و پيچيدگي كاراكتر بتمن مي شود. جري رابينسون خالق شخصيت ژوكر در سال هاي 1940 به عنوان مشاور استخدام شد تا در پروراندن كاراكتر ژوكر كمك رسان فيلمنامه نويسان باشد. مايكل كين از بازي هيث لجر در نقش ژوكر بسيار تعريف كرده و نقش آفريني او را برتر از نقش آفريني جك نيكلسون در اين نقش دانسته. او مي گويد؛ «در اولين صحنه يي كه با ژوكر رو به رو شدم، آنقدر ترس برم داشت كه ديالوگ هايم را فراموش كردم، در اين صحنه (بازديد ژوكر از خانه بتمن) براي اولين بار لجر را در هيبت ژوكر مي ديدم.»

منبع؛ Reelzchannel
يکشنبه 24 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 940]