ترفندهایی برای از شیر گرفتن کودکان

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: ماجرای از شیر گرفتن ناگهانی بچه‌ها مثل این است که محبوب‌ترین عروسک او که هر شب با عشق آن می‌خوابیده، ناگهان گم شود و بچه زبان‌بسته مدت‌ها به دنبال آن بگردد و پیدایش نکند. حتما بچه‌های تپل‌مپل زیادی را دیده‌اید که ناگهان در سنین حدود یک و نیم تا دو سالگی دچار کاهش وزن شده و بدخلقی می‌کنند و والدین آنها در چنین شرایطی با دلسوزی تمام دلیل این موضوع را از شیر گرفتن بچه می‌دانند.
اگر والدین برای از شیر گرفتن نوزادشان از قبل برنامه‌ریزی کنند و او را به‌تدریج از این موضوع فاصله بدهند، مشکلی پیش نخواهد آمد و از شیر گرفتن بچه تبدیل به یک پروژه سنگین برای آنها نمی‌شود. دکتر محمد ترکمن - فوق‌تخصص نوزادان و متخصص کودکان - راهکارهای خوبی برای از شیر گرفتن نوزادان ارائه می‌دهد.

شیردهی تا چندسالگی

اصل اول اینکه شیردهی باید تا آنجا که ممکن است تا دو سالگی ادامه پیدا کند. برای قطع کردن شیردهی باید بچه حداقل یک سال شیر خورده باشد. از نظر شرعی و پزشکی حداکثر زمان شیردهی همان دو سالگی است اما بهتر است مادران برای قطع کردن شیردهی از 15 تا 18 ماهگی شروع به برنامه‌ریزی کرده و کم‌کم حجم شیر را کم کنند.

روش های از شیر گرفتن

یک روش از شیر گرفتن نوزاد روش ناگهانی است که در عوام زیاد شایع است. این روش از نظر روحی به بچه ضربه وارد می‌کند و مشکلات و عوارضی برای او دارد؛ چراکه او به شیر مادرش اعتیاد پیدا کرده است. تنها فایده این روش آن است که دیگر خیال مادر راحت است که شیردهی تمام و وابستگی کودک قطع شده است. روش دیگر که توصیه اکثر متخصصان است، روش آرام و تدریجی است. بسته به شرایط فرزندتان از 15، 16، 17 یا 18 ماهگی به‌تدریج شیر را کم کنید.

فلسفه‌اش این است که تا شش ماهگی غذای اصلی شیر مادر است، 6 تا 12 ماهگی شیر مادر غذای اصلی است؛ همراه با غذای کمکی و از 12 ماهگی غذای خانواده غذای اصلی و شیر مادر در کنار آن به عنوان نوشیدنی بعد از غذا به کودک داده می‌شود. از حدود 15 تا 18 ماهگی یواش‌یواش شیرش را کم کنید. البته از 12 ماهگی هم می‌توان برای کم کردن شیر شروع کرد اما 15 ماهگی بهتر است. هر وقت گرسنه بود، غذای روز خانواده را به او بدهید، غذاهایی مثل ماکارونی، پلو و کباب. شیر را به‌عنوان کمکی به بچه بدهید.
به تدریج که شیر بچه را کم می‌کنید، میزان آب، مایعات، آبمیوه و حتی شیر پاستوریزه‌ای را که به او می‌دهید بیشتر کنید. اینها گزینه‌های خوبی هستند که با ذائقه کودک نیز جور درمی‌آید.

وقتی می‌خواهید شیر بچه را قطع کنید، اگر از شما شیر خواست به او بستنی، شیرهای طعم‌دار میوه‌ای، شیر کاکائوی رقیق یا حتی کیک و بیسکویت بدهید تا سیر شود و شیر مادرش را فراموش کند. تاکید می‌شود به‌هیچ‌وجه به او چیپس و پفک و تنقلات غیرمفید ندهید.

از حدود 18 ماهگی به بعد شروع کنید به قطع تدریجی شیر. وقتی شیر می‌خواهد یا موقع شیر خوردنش می‌شود، حواسش را پرت کنید، سرش را به اسباب‌بازی مورد علاقه‌اش گرم کرده و با او بازی کنید. حتی در سنین نزدیک به دو سال که بچه بیشتر می‌فهمد، می‌توانید با او حرف بزنید که مثلا فعلا این شیر رنگی خوشگل (از شیرهای میوه‌ای) را بخور، بعدا اگر سیر نشدی شیر مامان.

طی این دوره فقط شب‌ها به او شیر بدهید. بعد از مدت کمی خود بچه هم با این موضوع کنار می‌آید که شیر مادر را فقط شب‌ها بخواهد که همان هم بعدها با بازی کردن، قصه گفتن و سرگرم کردن بچه فراموش می‌شود.

باورهای غلط

برخی خرافات در مورد شیر خوردن بچه بعد از دو سال مطرح است. مانند اینکه بچه بعد از دو سالگی اگر شیر مادر را بخورد، عقلش کم می‌شود یا به اصطلاح امروزی ضریب هوشی‌اش بالا نمی‌رود. این موضوع مبنای علمی ندارد. واقعیت این است که بچه بعد از دو سالگی اگر باز هم به شیر مادر وابسته باشد، از دیگر غذاهای اصلی باز می‌ماند و این موضوع رشد او را مختل می‌کند؛ چرا که در این سن شیر مادر دیگر جوابگو نیست.

دیگر اینکه این وابستگی به مادر از نظر تربیتی نیز صحیح نیست و در این سن کودک باید از مادر جدا شود و مستقل‌تر باشد. استفاده از روش‌های خشن برای قطع کردن شیر به‌هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود. نباید بچه را با سیاه کردن یا تلخ کردن سینه مادر ترساند. استفاده از لباس‌های زیر مناسب بهتر از این روش‌های غیرمنطقی است.

چند نکته

سن از شیر گرفتن نوزاد دو سالگی است و برای دختر و پسر تفاوتی ندارد.
ترساندن کودک و استفاده از عباراتی مثل ممه را لولو برد، در روحیه بچه تأثیر منفی دارد.
نوزاد با شیر مادر و سینه او ارتباط عاطفی برقرار می‌کند و به نوعی به آن معتاد است. سیاه کردن سینه مادر و انجام دادن هر کاری که ناگهان در ذوق کودک بزند، تأثیر منفی خواهد داشت.

برای قطع شیر فرزندتان برنامه‌ریزی کنید تا مجبور نباشید این کار را به صورت ناگهانی انجام دهید. در این صورت کودک شما ممکن است تا زمانی که با این موضوع کنار بیاید، بدخلقی و بدغذایی کند و حتی با کاهش وزن مواجه شود.

منبع: همشهری

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 408]