تغيير براي تغيير يك تصميم

واضح آرشیو وب فارسی:ایسکانیوز: تغيير براي تغيير يك تصميم

‏ساختمان سازمان سنجش هر ساله بعد از اعلام نتايج كنكورشاهد تجمعات داوطلباني است كه به ‏هر عنوان نسبت به عملكرد و كارنامه خود اعتراض داشتند، اما اعتراضاتي كه در چند روز گذشته شد، نه بخاطر منافع ‏فردي بلكه روح كلي آن منافع جمعي كساني بود كه نسبت به قانون بومي سازي دانشگاهها ‏اعتراض داشتند.‏

هر چند مسولان سازمان سنجش اعلام كردند كه از سال گذشته اجراي طرح بومي شدن را به ‏اطلاع همه رسانده، ولي اين موضوع بهانه اي شد تا دختراني كه نسبت به طرح سهميه بندي جنسيتي ‏نيز اعتراض داشتند با همراهي اين عده خواستار تجديد نظر در مورد قانون جذب دانشجو در ‏دانشگاه باشند.‏
بر اساس طرح بومي سازي، هر داوطلب مجاز است يكي ازدانشگاه‌هاي استاني خود را انتخاب و ‏در صورت امكان از ميان آنها انتخاب رشته كند.
تشديد مهاجرت به شهرهاي بزرگ و كمبود ‏نيروي انساني متخصص در مناطق 2 و 3 و اظهار نگراني استانهاي محروم از پر شدن ظرفيت آنها ‏به وسيله دانشجويان غيربومي از جمله موضوعاتي است كه منجر به طراحي پذيرش بومي شده ‏است.‏
نگاهي به طرح بومي سازي پذيرش دانشجو نشان مي دهد كه اين طرح هر چند در داراي ‏كاركردهاي مثبت همچون مشروط و اخراج شدن برخي دانشجويان غير بومي ، دور بودن ازمحيط ‏خانواده، كمبود خوابگاه‌هاي استاندارد، افت تحصيلي و عدم بازگشت به موطن صورت گرفته، ولي ‏پيامدهايي كه بدنبال دارد، مطمئنا به نفع توسعه علمي نيست.‏
چرا كه تمامي امكانات- رفاهي و علمي- كه دانشگاههاي مختلف در اختيار دانشجو قرار مي ‏دهد، يكي نيست؛ كه دانشجو ملزم به انتخاب رشته از استان خود باشد.
به يقين اساتيد و فرصت ‏هاي كه دانشگاههاي معتبر كشور همچون دانشگاه تهران، امير كبير، شريف و...در اختيار دارند ‏همان امكاناتي نيست كه دانشگاههاي مناطق 3 دارد.‏
داوطلبي كه توانسته بعد از تلاش هاي چندين ساله ي خود، به كسب رتبه برتر كشور نائل شود، ‏بخاطر سياست هاي بومي بايد با انتخاب يكي از دانشگاههاي بومي خود از اين امكانات محروم ‏بماند و جاي خود را فقط به محض تهراني نبودن به داوطلب تهراني بدهد كه رتبه ي پايين تري از ‏او دارد و اين همانا بي عدالتي در نظام آموزشي كشور.‏
اينكه اكثريت داوطلبان برتر و مسئولين نظام آموزشي و حتي برخي از روساي دانشگاه‌ها در چند ‏روز اخير نسبت به نحوه پذيرش دانشجو با اين روش ها، معترض هستند، بيش از هر چيز بيانگر ‏اين نكته است كه اين روش گزينش علمي نبوده و باعث چالش در توسعه علمي مي شود.‏
اهميت اين موضوع براي توسعه علمي كشور نيز بگونه اي بود كه خود لاريجاني در مقام رييس ‏مجلس با بيان اينكه" وجود چند نوع سهميه بندي در دانشگاه هاي معتبر قابل قبول نيست و نحوه ‏پذيرش بايد به گونه‌اي باشد كه در دانشگاه‌هاي پايه نحوه گزينش صرفا علمي باشد"، اعتراض ‏خود را به اين نوع طرح اعلام كرد.‏
اين يك اصل ثابت شده است كه هميشه پيامدهاي كه يك تصميم بدنبال خود دارد، براي يك عده ‏منفي و براي عده ديگر مثبت است، ولي معيار تصميم گيري آن است كه به نفع اكثريت باشد.‏
‏ برهمين اساس به نظر مي رسد طرح سياست هاي بومي كه از دهه 60 مورد بحث بسياي از ‏مسولان آموزشي بوده به نفع اكثريت داوطلبان برتر نبوده و در اين روش كه دانشجو محدود به ‏انتخاب مي شود، به صلاح نيست.‏
منطق اين است كه در طراحي شيوه گزيش براي داواطلبان كنكور بايد از شيوه هاي علمي سود ‏جست، تا كساني كه مي توانند نقشه علمي آينده كشور را ترسيم كنند، در هيمن سرخورده نشوند.‏
يكشنبه 24 شهريور 1387
باشگاه خبرنگاران دانشجويي ايران« ايسكانيوز»
يکشنبه 24 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایسکانیوز]

[مشاهده در: www.iscanews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 64]