گزارش ويژه اشپيگل

واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: گزارش ويژه "اشپيگل"
فوتبال از تباني مي ميرد
اين افراد را مي شناسيد: "برنارد تاپي"، "لوچيانو موجي"، "پيرلوئيجي پايرتو"، "روبرت هويتسر" و "ويليام بي واه ليم". آيا تا به حال نام آنها را شنيده ايد؟ "دكلين هيل" را چطور؟ از شرط بندي ورزشي چه مي دانيد؟ از تباني در ورزش؟ در فوتبال، آن هم در جام جهاني. حتما از مافيا و دار و دسته هاي مافيايي چيزي به گوشتان خورده است. اما از مافياي شرط بندي و تباني در فوتبال چطور؟

پرسشي ديگر: اگر بدانيد كه نتيجه ي يك رقابت ورزشي در بيرون ميدان مسابقه و نه در درون آن رقم مي خورد، چه مي كنيد؟ آيا بازهم حاضر هستيد به تماشاي آن مسابقه بنشينيد؟ حتي اگر فينال جام جهاني فوتبال باشد ...

به گزارش ايسنا ، همه‌ي آنهايي كه در بالا نام برده شدند، يك ويژگي مشترك دارند. آنهم اين است كه ميان بر را از مسير عادي بهتر مي شناسند. ميان بر رسيدن به پيروزي، به قهرماني و به پول!

هنوز فوتبال فرانسه كابوس برنارد تاپي را به ياد دارد. سري A هم هنوز در شوك كالچو پولي به سر مي برد. هويتسر هم براي آلماني ها وضعيت مشابهي دارد، داوري كه در آستانه‌ي جام جهاني ‌٢٠٠٦ فوتبال ميزبان جام جهاني را به هم ريخت. گرفتن رشوه وتباني از سوي او باعث شد تا ترديدهاي زيادي در مورد اعطاي ميزباني جام جهاني هجدهم به آلمان به وجود آيد. اكنون پس از گذشت ‌٣ سال از آن رخداد كتابي در آلمان چاپ شده است، كه طوفاني به پاكرده است.

كتابي درباره‌ي مافياي شرط بندي در فوتبال كه دكلين هيل، يك روزنامه كانادايي پس از ‌٣ سال تحقيق آن را نوشته است. يك آسيايي كه شرط بند قهاري است، بخشي از كتاب اين جرم شناس را تشكيل مي دهد. ويليام بي واه ليم كه دو سال پيش به همراه همدستانش دستگير شد.

چاپ كتاب هيل، كه همزمان به ‌٧ زبان نيز ترجمه شد، موجب شد تا هفته نامه آلماني "اشپيگل" در گزارشي ويژه به بررسي تباني در فوتبال بپردازد. اين گزارش كه با عنوان "بازي به هم زن ها" به قلم "كريستوف بيرمان"،‌ "لوتار گوريس" و "ميشاييل ولتسينگر" به چاپ رسيده، در زير مي آيد:

شرط بندها در آسيا بازار جهاني شرط بندي را قبضه كرده‌اند. درآمد آنها به ميلياردها مي‌رسد و ساخت و پاخت و تقلب در دنياي زير سيطره‌ي آنها فراگير شده است، به ويژه فوتبال. حتي بازي‌هاي جام جهاني و بوندسليگا مي‌توانند درگير اين ساخت و پاخت‌ها شده باشند.

*** كايزرسلاترن - هانوفر

‌٢٦ نوامبر ‌٢٠٠٥ پنجمين روزي است كه ولفگانگ ولف مربي‌گري كايزرسلاترن را به عهده گرفته است. اين تيم در قعر جدول وضعيت وخيمي دارد و سيزده هفته است كه بردي نداشته است. بنابراين طبيعي است كه "لاترن" بايد پيروز شود. شنبه اين هفته ولف براي نخستين بار در بازي با هانوفر روي نيمكت لاترن مي‌نشيند.

ولف كه يك روستايي از منطقه فالتس است و خودش ‌١٢ سال براي اين باشگاه كه هورست اكل و فريتس والتر در دهه‌ي ‌٥٠ قهرمانان ملي آن بوده‌اند، توپ زده است. ولف با محيط پر از هيجان اين باشگاه و انتظارهايي كه از آن مي‌رود، آشناست. او همچنين به اين امر واقف است كه به عهده گرفتن مربي‌گري تيمي در معرض سقوط چه معنايي دارد. در روزهاي سخت همه چشم اميد به او دارند، از بازيكنان، مديران، هواداران تيم گرفته تا خبرنگاران و تمامي مردم منطقه فالتس.

اما ولف از اين مساله چيزي نمي‌داند كه در اين شنبه‌ي به خصوص در بازي خارج از خانه‌ي كايزرسلاترن دو نفرهستند كه با نگاهي بي‌تفاوت به فريتس والتر و منطقه‌ي فالتس اين بازي را تماشا مي‌كنند. يكي از اين دو نفر ويليام بي ‌واه ليم نام دارد و يك شرط بند حرفه‌اي است. او در آپارتمان خود در بادن بادن در مقابل كامپيوتر مي‌نشيند و از راه اينترنت با "آدريان سيم" رابط خود در "ميري"، شهري از مالزي در كناره‌ي درياي جنوبي چين گفت‌وگو(چت) مي‌كند. آدريان سيم كارگزار ليم در بازار شرط بندي آسياست.

ولف تركيب تيم را در اتاق كنفرانس هتل كوئين در شهر هانوفر اعلام مي‌كند. حدود ساعت يك و نيم صحبت با تيم تمام مي‌شود. حالا بازيكنان مي‌دانند كه چه كسي از ابتدا در تركيب اصلي جاي دارد و سپس هر يك براي مدت كوتاهي راهي اتاق‌هاي خود مي‌شوند. به اين ترتيب آنها براي چند مكالمه‌ي تلفني فرصت دارند. پس از نوشيدن قهوه، اتوبوسي تيم را به ورزشگاه آ. و .د ‌آره‌ناي هانوفر مي‌برد. جايي كه قرار است سرفصل جديدي در روند ورزشي كايزرسلاترن اتفاق بيفتد.

اندكي پس از ساعت دو بعدازظهر يعني يك ساعت و نيم پيش از سوت آغاز بازي ويليام بي‌ واه ليم روي پيروزي هانوفر شرط بندي مي‌كند. او در ابتدا ‌٢٥٠ هزار يورو و سپس يك ميليون يورو از طريق كارگزارش آدريان سيم در بازار شرط بندي آسيا ثبت مي‌كند. ساعت ‌٢ و ‌٤٥ دقيقه بعدازظهر سيم شرط يك ميليون يورويي را تاييد مي‌كند.

هانوفر ‌٩٦ – ‌٥٠/٠ – ‌٨٥٠/٠ – ‌٧٨٠٠٠

هانوفر ‌٩٦ – ‌٧٥/٠ – ‌٨٧٠/٠ – ‌٣٠٠٠٠

هانوفر ‌٩٦ – ‌٧٥/٠ – ‌٩٠٠/٠ – ‌٥٠٠٠٠٠

هانوفر ‌٩٦ - ‌٥٠/٠ - ‌٧١٠/٠ – ‌٣٩٢٠٠٠

جمع: يك ميليون يورو

ليم جواب مي‌دهد:«پنج هزار يورو براي تو. خوبه؟ »

آدريان سيم پاسخ مي‌دهد:«مطمئنا. متشكرم. »

ادبيات شرط بندها پيچيده نيست. خيلي راحت مي‌گويند كدام بازي، كدام شرط، كدام ضريب برد و كدام مبلغ. بسيار مختصر و مفيد. اسم اين شرط بندي "هندي كپ" آسيايي است. ‌٥٠/٠ علامت پيروزي هانوفر در خانه است، فرقي نمي‌كند با چه اختلافي. ‌٨٥٠/٠ ضريب برد است كه بر طبق آن به ازاي هر يوروي سرمايه‌گذاري شده، ‌٨٥ سنت برنده مي‌شويد و ‌٧٨٠٠٠ مبلغ شرط بندي به يورو است. روي همين فرمول ها ليم ‌٣٩٢٠٠٠ يوروي ديگر شرط مي‌بندد. شرط ‌٧٥/٠ بدان معناست كه هانوفر با تفاوت دست كم دو گل پيروز مي‌شود. كه ليم در مجموع ‌٥٣٠٠٠٠ يورو روي اين فرمول شرط مي‌بندد و آدريان سيم ‌٥٠٠٠ يورو به عنوان پاداش ويژه دريافت خواهد كرد.

اين شنبه ليم مجددا روي باخت كايزرسلاترن در نخستين بازي خود با مربي‌گري ولفگانگ ولف مبلغ ‌٢.8ميليون يورو شرط‌ بندي كرد. درست پس از گذشت نيم ساعت از شروع بازي، هانوفر با نتيجه دو بر صفر جلو افتاد. "غير قابل تصور. آنچه كه كايزرسلاترن اين جا نشان مي‌دهد، واقعا تاسف برانگيز است." اين جمله‌هاي ميشاييل بورن مفسر كانال پرميره پس از گل دوم هانوفر است. پس از نتيجه‌ي چهار بر يك به نفع هانوفر آدريان مي‌نويسد:" تبريك! ها ها ها!"

در پايان كايزرسلاترن بازي را با نتيجه‌ي پنج بر يك واگذار كرد. چهار گل از روي ضربه‌هاي كرنر و يك گل از ضربه‌ي آزاد براي هانوفر بدست آمد. پس از سوت پايان ليم مي‌نويسد:"به سلامتي" و آدريان جواب مي‌دهد:"نوش."

ليم با اين بازي دقيقا ‌٢/٢ ميليون يورو مي‌برد.

سه و ماه و نيم بعد، يعني در مارس ‌٢٠٠٦ پس از شنود مكالمه‌هاي تلفني به وسيله پليس جنايي استان ويليام بي واه ليم دستگير مي‌شود. آنها متوجه شدند كه در مدارك بدست آمده نشانه‌هايي از دستكاري مسابقه‌هاي فوتبال به چشم مي‌خورد و روي هارد ديسك كامپيوترش چت‌هاي اينترنتي با آدريان سيم رويت مي‌شود. اول ژوئن ‌٢٠٠٧ او در دادگاه استاني فرانكفورت مجرم شناخته شد. اين پرسش كه آيا احتمالا بازي كايزرسلاترن - هانوفر را خريده است، در دادگاه مطرح نمي‌شود.

*** اينترنت

پيدايش اينترنت دردنياي پسامدرن موجب انقلابي بزرگ در بازار شرط بندي شده است. در گذشته بخت آزمايي‌هاي دولتي و توتوها وسيله شرط بندي بودند و چند نفري هم ميرزا بنويس مجوزدار و ديگر هيچ. امروزه همه مي توانند از راه اينترنت در تمام طول ‌٢٤ ساعت شرط بندي كنند. اسب دواني، كريكت، راگبي، تنيس و البته فوتبال كه هنوز هم ورزش شماره يك دنيا شمرده مي‌شود. براي شرط بندي مي توان نتايج فوتبال را مورد نظر قرار داد. روي پنالتي‌هايي كه به خارج از دروازه زده مي شوند و يا روي گل‌هايي كه در ‌٣٠ دقيقه پاياني يك بازي به ثمر مي‌رسند، شرط بست. حتي زماني كه بازي‌ها در حال انجام هستند، نيز شرط‌ بندي صورت مي‌گيرد.

در سال جاري ميرزا بنويس‌هاي قانوني در سرتاسر دنيا درآمدي ‌١٣ ميليارد يورويي را برآورد مي كنند، كه اين مبلغ در مقايسه با شرط بندي هاي غير قانوني در بازار آسيا رقم كوچكي خواهد بود. محققان دانشگاه پكن تخمين مي‌زنند كه تنها خود چيني‌ها در سال جاري مبلغي در حدود ‌٥٠ ميليارد يورو روي نتايج بازي‌هاي فوتبال شرط بندي خواهند كرد.

در بازار شرط بندي هاي غير قانوني آسيايي حقه بازي گسترش زيادي پيدا كرده است. اعمال جنايتكارانه براي رسيدن به پول زياد، شكل بسيار عادي به خود گرفته است. شرط بندي ها همواره با پول هاي زياد سر و كار دارند. بديهي است كه دستكاري در كريكت، بسكتبال يا تنيس با رسوايي‌هاي بزرگي روبرو شده اند ولي در هيچ ورزشي به اندازه فوتبال رسوايي ها اين اندازه متعدد نيستند. فهرست اين رسوايي ها درست همانند مسير انتقال ويروس هاي آسيايي به ديگر نقاط جهان پر مي شوند. از مالزي و سنگاپور، چين و ويتنام به برزيل، لهستان، چك، پرتغال، بلژيك، فنلاند و يا به تركيه و از آنجا به غنا و آفريقاي جنوبي.

اتحاديه فوتبال اروپا (يوفا) در سال گذشته ‌٢٦ بازي مشكوك از جام‌هاي اروپايي را مورد بررسي و كاوش قرار داد. در اين فصل يوفا باز هم شش بازي را دستكاري شده خواند كه شامل چهار بازي در جام اينترتوتو، يك بازي در مرحله انتخابي ليگ قهرمانان اروپا و يكي هم در مرحله مقدماتي جام يوفا بودند. تيم‌هاي مشكوك از آلباني، استوني و ليتواني هستند. باشگاه بي اسم و رسم ترانس ناروا از استوني با بازيكناني بي نام و نشان و غيرمطرح در سطح اروپا در سال گذشته در زمينه دستكاري بازي ها توجه همگان را به خود جلب كرده بود. اين بار هم در هر دو بازي رفت و برگشت جام اينترتوتو برابر باشگاه اكراناس از ليتواني احتمال مي رود كه نتايج آن را آگاهانه واگذار كرده باشد. اين پديده براي فوتبال حرفه‌اي آلمان به واقع تهديدآميز به نظر نمي‌رسد. با اين همه فوتبال ورزشي جهاني شده است كه فوتباليست‌ها همانند كالا در كشتي‌هاي بزرگ باربري جابه‌جا مي‌شوند و ويروس ساخت و پاخت هم با آنها مهاجرت مي‌كند.

اين ويروس خطرناك است چرا كه قلب ورزش را نشانه مي‌رود. سپ هربرگر جايي گفته است: «مردم به تماشاي فوتبال مي‌روند چرا كه خبر ندارند، چگونه و با چه نتيجه‌اي تمام مي‌شود. اگر مردم خبردار شوند كه ديگراني پيشاپيش نتيجه بازي را تعيين كرده اند، از آن روي گردان خواهند شد. اما اين ويروس آن چنان خطرناك است كه فرد ترجيح مي‌دهد، خيلي زود آن را از ياد ببرد، همان طور كه در آلمان پرونده روبرت هويتسر فراموش شد. او همان داوري است كه از شرط بند كروات پول گرفت تا در ازايش بازي‌هاي جام حذفي و رقابت‌هايي از بوندسليگاي دو و ليگ‌هاي منطقه‌اي را بد سوت بزند.

ويروس دستكاري بازي ها ترديد به پا مي كند و به همين دليل هم بايد گفت كه شديداً موذي است. در همين رابطه حتي بازيكنان درون ميدان هم از خود مي‌پرسند آيا اين اشتباه به راستي بدون عمد رخ داد؟ سخت مي توان باور كرد آن هم وقتي كه بازي‌هاي بوندسليگا را با فينال دوي ‌١٠٠ متر مردان در بازي‌هاي المپيك مورد توجه قرار مي دهند. آيا شدني است كه اوساين بولت بدون آنكه دوپينگ كند، تا اين اندازه سريع بدود؟ آيا شدني است كه بازيكني از كايزرسلاترن روي گل هاي كه هانوفر زده است چشمانش سياهي رفته باشد؟ آيا آنچه شنبه ‌٢٦ نوامبر ‌٢٠٠٥ در هانوفر رخ داد، تعمدي بود؟

در شنبه ياد شده همكاري به جيم تاورز در لندن اعلام خطر مي‌كند. تاورز يك شرط بند حرفه‌اي است كه به وسيله برنامه‌اي كامپيوتري ويژه اي همه حركت هاي شرط بندي در بازار آسيا را ثبت مي‌كند. او شرط بندي‌هايش را در بنگاه‌هاي قانوني آسيا كه در هنگ كنگ، ماكائو و فيليپين جاي دارند، به ثبت مي رساند. بنابراين مي توان به جرات گفت كه اطلاعات جيم تورز در اين زمينه از نظام‌هاي كنترل بنگاه‌هاي اروپا كه از مرزهاي قاره‌ فراتر نمي‌روند، بيشتر است.

تاورز ‌٤٠ ساله كه نمي خواهد نام واقعي‌اش در روزنامه‌ها درج شود، مي‌گويد: «لازمه كار ما اين است كه مشكوك باشيم، به اين دليل كه همواره شايعه‌هايي پيرامون بازي‌هاي دستكاري شده وجود دارد.» با اين حال او در ارتباط با بازي ‌٢٦ نوامبر ‌٢٠٠٥ در هانوفر نشانه‌هاي محكمي در دست دارد. در بازار شرط بندي آسيا ضريب برد براي بازي ياد شده سقوط مي كند آن هم بدون آنكه دليل يا مناسبتي در كار باشد. محاسبه هاي برد و باخت شرط بندي اكثراً بدون اشتباه هستند و ديگر اينكه هيچ بازيكن كليدي كايزرسلاترن هم به طور ناگهاني آسيب نديده بود. شخص نامعلومي روي شكست سنگين كايزرسلاترن مبلغ زيادي شرط بسته بود. آن هم در شرايطي كه هانوفر تنها چهار امتياز بيشتر از تيم مهمان دارد و در همان فصل تنها در يك بازي خانگي به پيروزي رسيده بود. يك ميرزا بنويس آسيايي در گفت و گوي تلفني به تاورز مي گويد: «شرط بندي هاي مشكوكي برد هانوفر را به ثبت رسانده اند.»

تاورز هر فصل روي صدها بازي شرط بندي مي‌كند، گاهي ‌١٥ هزار پوند در بوندسليگا. در ليگ برتر گاهي اين رقم به ‌٢٠٠ هزار پوند هم مي‌رسد. او در سال‌هاي پرمحصول تا ‌٣٠ ميليون پوند هم درآمد دارد. تاورز مي‌گويد كه در بازار بين المللي تنها يك شرط بند ديگر را مي شناسد كه از راه قانوني بيش از او درآمد دارد.

ليم، زير و رو بكش بادن بادني پول هنگفتي روي بازي كايزرسلاترن و هانوفر شرط بسته است: ‌٢.8 ميليون يورو. تاورز با بهت و حيرت مي‌گويد: «باور كردني نيست. بديهي است كه اين اقدام ضريب برد را پايين مي آورد.»

*** ويليام بي واه ليم

متاسفانه نمي‌توان از خود ويليام بي ‌واه ليم پرسيد، چرا روز ‌٢٦ نوامبر ‌٢٠٠٥ روي شكست كايزرسلاترن اين همه پول گذاشته اي؟ او اندكي پس از آزادي‌اش از زندان آلمان را ترك كرد. آنهايي كه او را دستگير و محاكمه كرده‌اند، نمي‌دانند ويليام بي واه ليم امروز در كجا زندگي مي‌كند.

او همراه با سه همكار شرط بندش در ابتداي مارس ‌٢٠٠٦ دستگير شد. بازيكني از تيم ليگ منطقه‌اي اشبورن كه اهل سنگال است، به رييس باشگاهش خبر داد كه به او در ازاي بازي بد رقم نامعلومي پيشنهاد شده است كه او بايد باخت تيمش را رقم بزند. اين باشگاه هم فدراسيون فوتبال آلمان (DFB) را از اين موضوع آگاه مي‌كند. DFB هم اين موضوع را به دادستاني شهر فرانكفورت گزارش مي دهد. به اين ترتيب بود كه در دسامبر ‌٢٠٠٥ تحقيق‌هايي در زمينه دستكاري در مسابقه هاي فوتبال به جريان مي افتد.

اداره آگاهي ايالت هسن دو هفته تمام همه‌ي تلفن‌هاي ليم را شنود مي كند و نشانه‌هاي بسيار زيادي درباره‌ي بازيكنان رشوه‌گير، بازي‌هاي مشكوك و البته شرط بندي‌هاي مشكوك‌تر را جمع‌آوري مي كند. ماموران در جستجوهاي خانگي در دفترچه يادداشت ليم شماره‌هاي تلفن بازيكنان بسياري را پيدا كردند كه همگي در آلمان توپ مي‌زدند. در تلفن‌هاي همراه همدستان او صدها تلفن مربوط به بازيكنان فوتبال در سرتاسر اروپا ذخيره شده بودند. در كامپيوترهاي ليم مامورانSkype – Chats را كشف كردند كه به واسطه آنها معلوم شد، ليم چه زماني، چه درصدي و يا در كدام بازي و در كدام آژانس در آسيا شرط بندي كرده است.

در روز محاكمه مردي با كت و شلوار راه راه و موهاي جوگندمي در دادگاه حاضر شد كه همان ويليام بي واه ليم بود. در عكس‌هاي گرفته شده ليم شباهت زيادي به مدير فروش يك كارخانه‌ي پيچ و مهره‌سازي در بازار چين دارد. او يك سال تمام را به سكوت گذراند و حرفي نزد. دادستان موفق نشد كه هويت واقعي او را روشن كند.

در دادگاه متهم خودش را ويليام بي ‌واه ليم معرفي كرد، مردي كه همسرش را از دست داده و در بادن بادن ساكن است. در باد دوركهايم او خود را گان سون هونگ و يا تئوسنگ موآ معرفي مي كند، گاهي هم ليمين ژو. ماموران تحقيق گذرنامه‌اي چيني و رونوشت‌هايي از دو گذرنامه با عكس ليم كه از جمله يكي از آنها گذرنامه‌اي انگليسي بود و در هر سه، تاريخ تولدهاي متفاوتي از ‌١٩٥٧ تا ‌١٩٦١ درج شده بود، پيدا كردند.

ليم مدعي است كه در سال ‌١٩٩٨ به آلمان آمده و حرفه اش نجاري است ولي به عنوان آشپز هم در آلمان كار كرده و البته بعدها در شهر ماينس رستوراني چيني را باز كرده است. او در سال ‌١٩٩٢ در كازينوي بادن بادن حساب سپرده ‌١.2 ميليون ماركي (واحد پول سابق آلمان) را باز كرد. او از ماه مه ‌٢٠٠٠ با دست و دلبازي آشكاري در كازينوي باد دوركهايم مشغول بازي رولت (نوعي بازي قمار) مي شود. او با سخاوت زياد انعام مي‌دهد و مبالغ بسيار زيادي را هم مي بازد. پرسش اين است كه او اين همه پول را از كجا آورده است؟ اين هم براي خود معمايي است. بساز و بفروش، دلال بازيكن، تاجر ساعت‌هاي لوكس و قيمتي. ليم زندگي‌نامه‌هاي فراواني دارد درست همانند گذرنامه‌هايش.

ليم پس از يك سال حضور در بازداشتگاه موقت بيمار مي شود و البته آمادگي اش را براي اعتراف كردن اعلام مي كند. طرح شكايت و دفاع به دلايل مسايل مالي دادرسي همزمان صورت مي گيرد، در حقيقت يك معامله!

در دادگاه از بازي‌هايي در دسته سوم آن زمان همانند بايروت ، روت – وايس ارفورت ، پادربورن ، اينتراخت ترير و دو بازي از ليگ يك اتريش صحبت به ميان آمد. رقابت‌هايي كه در زمان شنود تلفني ليم راجع به آنها صحبت كرده و روي آنها شرط بسته است. مدارك به وضوح روشن و گويا بودند. به همين دليل راي دادگاه دو سال و پنج ماه زندان بود. جرم ها عبارت بودند از همكاري و اقدام براي دستكاري در امور تجارتي. از آنجا كه ليم خودش اعتراف كرده بود، براساس قانون تنها بايد نيمي از زمان محكوميت خود را در زندان بگذراند. روز دفاع او روز آزادي‌اش نيز بود كه با سپردن وثيقه‌ اي معادل ‌٤٠ هزار يورو صورت پذيرفت. ‌١٥٠ هزار يورو چيپس كازينو را هم كه در زمان دستگيري از او گرفته بودند دوباره به او بازگرداندند كه ليم توانست آن را در كازينوي باد دوركهايم به پول نقد تبديل كند.

*** افكار عمومي

در افكار عمومي و در فوتبال آلمان اين پرونده بيشتر همچون يك موضوع "پيش پا افتاده" و عادي مطرح شد. سرجمع مبالغ شرط بندي شده بسيار ناچيز بود و بازي‌هايي كه از آنها ياد شد، چندان مهم نبودند. يك مالزيايي در آلمان و اتريش خلافكاري هاي كوچكي داشته است. شايد بتوان گفت يك متقلب تازه كار براي عمليات بزرگتر تمرين كرده است.

اما، در واقع در پرونده‌ به شماره‌ي ‌٦٣٥٠ج.اس ‌٠٥/٢٤٦٥١٣ انبوهي از علامت ها و نشانه ها وجود داشت كه مشخص كننده فعاليت شرط بندان در ليگ هاي حرفه اي آلمان بودند. مواردي هم بودند كه در دادگاه مطرح نشدند، چرا كه به اندازه كافي مدارك براي اثبات آنها جمع آوري نشده بود. يكي از آنها ‌٢.8 ميليون يورويي كه ليم ‌٢٦ نوامبر ‌٢٠٠٥ در بازي با هانوفر برابر كايزرسلاترين شرط بندي كرد.

از پرونده‌هاي اداره آگاهي ايالتي در هسن بر مي آيد كه دستكاري شرط بندي ها از طريق آسيايي ها به چه شكل صورت مي گيرد.

آنها با چه نقشه هايي به بازيكنان نزديك مي شوند كه حتي بازيكنان حرفه‌اي با درآمدهاي كلان را هم وسوسه مي كنند. در اين پرونده همچنين مداركي درباره‌ي يك بازي ديگر از رقابت‌هاي بوندسليگا و ليگ دو وجود دارد كه ليم مي‌توانسته آن را خريده باشد. همچنين روشن مي‌شود كه ويليام بي ‌واه ليم تا زمان دستگيري‌اش در مارس ‌٢٠٠٦ چگونه اين فكر را در سر داشت كه با دستكاري مسابقه هاي فوتبال در آلمان به ثروت هنگفتي دست پيدا كند.

ليم خانه‌هايي در ماينس، بادن بادن و باد دوركهايم داشت كه آنها را با كامپيوترها و LCDها به صورت بنگاه هاي شرط بندي درآورده بود. او شرط بندي هايش را از راه تلفن به اطلاع واسطه هايش در مالزي، چين، ويتنام، تايوان و يا هنگ‌كنگ مي‌رساند، كه آنها خود را هوات ‌٩٩٨، هوي يا حتي آدريان سيم نام گذاشته بود. او در اين كشورها حساب هاي بانكي داشت كه برد و باخت ها از راه آنها به جريان مي افتادند. به عنوان نمونه ‌٩ نوامبر ‌٢٠٠٥ يعني هفده روز پيش از بازي كايزرسلاترن در يكي از حساب هايش ‌٥٣٧٩٤٨٩ يورو سپرده قرار داشت.

براي انتقال وجوه برنده شده پيك‌هايي فرستاده شدند. در پايان فوريه ‌٢٠٠٦ بازرسان متوجه يك زن آسيايي شدند كه با هواپيمايي لوفت هانزا از شانگهاي به فرانكفورت آمد. كيف دستي او حاوي چند صد هزار يورو پول نقد بود، كه براي آقاي ليم برده مي شد.

اين مساله نشان مي دهد كه ليم در آلمان از امنيت زيادي برخوردار بوده است. او در شب سال نو ‌٢٠٠٥ به همكاران آسيايي‌اش پيام تبريك سال نو را اين گونه فرستاد: «سال نو مبارك، پول نقد، پول نقد، پول نقد.»

يكي از وكلاي او مي‌گويد: «ليم از خود فوتبال چيز زيادي سردرنمي‌آورد. با اين حال مي‌دانست كه چگونه با فوتباليست‌هاي حرفه‌اي كنار بيايد و به آنها نزديك شود. او در پي بازيكناني بود كه از خارج آمده بودند، تا جايي كه امكان داشت، آفريقايي بدون خانواده‌ كه تعهد چنداني به باشگاه‌هايي كه در آنها بازي مي‌كردند، نداشتند. ليم طبيعتا بر اساس شم حرفه ايش استعداد بالايي در يافتن افراد ضعيف، طماع و يا ساده لوح داشت. در حقيقت براي يافتن آنهايي كه آمادگي فريب خوردن را دارند. مزدوراني كه بازار جهاني فوتبال آنها را آفريده است.

عملكرد ليم در حرفه‌ي شرط بندي بر پايه و اساس اتفاق بنا گذاشته مي شد. او در برخوردهاي اتفاقي با بازيكنان حرفه اي آنها را به كازينوها دعوت مي كرد و براي ارتباط با تيم ها واسطه ها و دلال ها مسئول بودند.

يكي از آنها دراگان آنتيچ بود. يك صربستاني كه به عنوان بازيكن حرفه اي در پايان دهه‌ي هشتاد براي مدتي با تيم كلن قرارداد داشت، در يونان بازي مي‌كرد و مدتي را هم در والدوف مانهايم به عنوان كمك مربي مشغول به كار بود. در تلفن‌هاي همراه او صدها شماره تلفن از بازيكنان، واسطه‌هاي بازيكنان و كاركنان باشگاه ها در صربستان، اتريش، كرواسي، قبرس، يونان، بلغارستان و يا فنلاند ضبط شده بود. همچنين ارتباط هايي هم با چند باشگاه بوندسليگايي وجود داشت. آنتيچ در ژانويه سال جاري در فرانكفورت به دو سال حبس تعليقي (مشروط) محكوم شد.

آنتيچ اكنون در شهر ورانيه در صربستان به سر مي‌برد. او كه تا چندي پيش در مقدونيه هدايت تيمي را برعهده داشت، در نظر دارد در ماه دسامبر راهي ژاپن شده تا در آنجا به عنوان كمك مربي مشغول به كار شود. همسر و فرزندانش هنوز هم در اشپاير (آلمان) زندگي مي‌كنند.

آنتيچ مي‌گويد: «چه كسي پس از آن رسوايي ديگر درآلمان به من كار مي دهد؟» او ادامه مي دهد، با ليم در سال ‌٢٠٠٥ در كازينو باد دوركهايم آشنا شد. ليم توجه آنتيچ را به خود جلب كرد چرا كه با رقم‌هاي زياد بازي مي‌كرد و سپس آنها با هم به طور مشترك شرط بستند. در صورت باخت آنتيچ نبايد چيزي مي‌پرداخت اما، مي‌توانست پول‌هاي برده را نگه دارد.

او مي‌گويد:«انگليسي ليم فاجعه بود و به سختي آلماني را صحبت مي‌كرد. ما با زبان اشاره با هم حرف مي‌زديم. هنگام گفتن ارقام كار بسيار دشوار بود.»

زايد غملوش، متولد لبنان دومين دلال ليم بود. او هم به دو سال و نيم حبس محكوم شد. روش او در ايجاد ارتباط با بازيكنان به گونه‌اي باور نكردني بسيار مستقيم بود. ا ين موضوع مورد تاييد شون داندي بازيكن حرفه اي فوتبال هم قرار داشت. بازيكني متولد آفريقاي جنوبي كه براي مدتي كوتاه هم براي حضور در تيم ملي فوتبال آلمان مطرح و مورد گفت‌وگو بود.

او مي‌گفت نامش علي و يك هوادار و تماشاگر فوتبال است. غملوش در گفت‌وگو با او در تمرين كارلسروهه اين طور به او گفته بود و از داندي پرسيده بود آيا براي او وقت دارد؟ اگرچه داندي وقت نداشت، اما شماره تلفنش را به او داد. اين دو بار ديگر در ماه اوت همديگر را ديدند. غملوش در يك پاكت به اين بازيكن سه هزار يورو داد، آن هم بدون آنكه دليلش را بگويد. داندي كه در دوران حرفه‌اي‌اش چندين ميليون يورو پول در آورده بود، آن را پذيرفت. او گفت اين پول را به مادرش داده است.

غملوش چند هفته بعد دوباره به كارلسروهه آمد، اين بار البته همراه با رييس خود، ليم. اين لبناني يادداشتي را روي ميز گذاشت. در سمت چپ آن بازي‌ها بودند و در سمت راست آن رقم‌هايي ميان ‌٢٠ تا ‌٢٥ هزار يورو. غملوش شرط بندي را توضيح داد: او و رئيسش شرط‌ بندي مي‌كنند. داندي هم از اين راه مي‌تواند پول هنگفتي را (در كنار درآمد فوتبالش) به جيب بزند.

داندي به بازرسان گفت كه اين پيشنهاد را نپذيرفته است. در سومين ديدار اندكي پيش از شب كريسمس ‌٢٠٠٥ شرط بند متقلب يكراست از او پرسيد، آيا حاضر است در ازاي ‌٢٠ هزار يورو يك پنالتي را خراب مي‌كند. داندي هم ادعا دارد به او پاسخ منفي داده است.

*** شرط بند مادر زاد

ليم شرط بندي مادر زاد بود. در همان روز شنبه‌اي كه كايزرسلاترن در هانوفر شكست خورد، ليم روي بازي‌هاي ردبول سالزبورگ، بايرلوركوزن، آستون ويلا، بلكبرن راورز، ويگان اتلتيك و نيتزا شرط بندي كرده بود. رقم‌هاي شرط بندي بين ‌٢٠ و يكصد و ‌١٥٠ هزاريورو بودند. در ‌٢٠٨ صفحه از گفت‌وگوهاي ثبت شده او رقم‌هاي اندكي بالاي يك ميليون يورو شدند.

بازي كايزرسلاترن در هانوفر هم يكي از اين بازي‌هاست.

بازي اشتورم گراتس برابر ردبول سالزبورگ كه چهارم مارچ ‌٢٠٠٦ انجام شد و ليم اعتراف كرد، در تغيير نتيجه‌ي اين بازي دست داشته است، يك بازي ديگر از اين بازي‌هاست.

يا يك مسابقه ديگر، ديدار خارج از خانه كايزرسلاترن در يازده دسامبر ‌٢٠٠٥ در مونيخ است كه ليم در آن ‌١.9 ميليون يورو روي پيروزي بايرن با اختلاف سه گل شرط بندي كرده بود و در آن با وجود ترميم شرط بندي‌ در جريان بازي دست كم يك ميليون يورو باخت، چرا كه بايرن مونيخي‌ها اين بازي را به زحمت دو بر يك به سود خود به پايان بردند.

در كنار بازي‌هايي كه با سرمايه گذاري هاي غير معمول همراه بود، بازي تيم‌هاي دسته دومي كارلسروهه برابر اشپورت فرويده زيگن در هفتم اوت ‌٢٠٠٥ بود. روي هم رفته نزديك به چهار ميليون يورو كه بيشترين بخش آن روي پيروزي كارلسروهه آن هم با اختلاف دو گل بسته شده بود. تنها يك بازي تا زمان دستگيري‌اش در ماه مارس وجود داشت كه در آن رقم بيشتري را شرط بندي كرده بود و آن هم يك بازي در فنلاند بود. ليگي كه در آن زمان با معضل فساد و رشوه‌خواري روبه‌رو بود. شرط بندي در آلمان موفق بود. كالسروهه دو بر صفر به پيروزي رسيد.

ليم بايد بسيار مطمئن بوده باشد. شايد هم از آن رو كه او چهار بازيكن حاضر در ميدان آن روز را از نزديك مي‌شناخت: شون داندي مهاجم را كه از غملوش نماينده‌ي ليم سه هزار يورو گرفته بود. ادموند كاپلاني، بازيكن تيم ملي آلباني كه او هم اذعان كرد، ‌از غملوش پول گرفته است، آن هم دو هزار يورو كه ادعا مي‌كند، بخشي از آن را برگردانده است. يوآنيس ماسمانيديس، بازيكن خط حمله كه همانند كاپلاني با ليم در كازينو باد دوركهايم ديده شد و سرانجام عدنان ماسيچ كه تنها فرد حاضر در تيم "زيگن" بود، البته دروازه‌بان تيم ياد شده!

رابطه‌ي ميان ليم و واسطه هايش با ماسيچ در پرونده‌ها بسيار خوب و مستند ثبت شده است. شرط بندها او را "مرد بزرگ" مي‌ناميدند. اين سنگربان ‌١.92 سانتي‌متر قد داشت. ليم و مايسچ در كازينو با هم ديده شدند. بازرسان حتي شام مشترك ليم و آنتيچ با ماسيچ را در يك پيتزافروشي در مانهايم مخفيانه زيرنظر داشتند. آنها همچنين پيامك‌هاي زيادي را از ماسيچ به آنتيچ پيدا كردند. در يك SMS كه دو ساعت پيش از بازي "زيگن" برابر آخن فرستاده شده، نوشته شده بود: «برادر،‌ امروز ما كاملا دفاعي بازي مي‌كنيم. روي اين موضوع حسابي فكر كن!» و پس از باخت يك بر صفر در كوتبوس او اين پيامك را فرستاد: «به تو كه گفتم كمتر از سه گل.»

ماسيچ و داندي مي‌گويند كه هرگز رشوه‌ نگرفته‌اند. كاپلاني و ماسمانيديس هم در اين باره سكوت اختيار كردند.

*** ردپاي ليم

ردپاي ليم در فوتبال آلمان ترديد را درمورد هر بازيكني كه با او مراوده داشته است، به جا مي‌گذارد.

سليم تبر اين روزها كاپيتان هوفنهايم است كه در اين فصل به بوندسليگاي يك راه يافته. در سيم كارت يكي از موبايل‌هاي ليم شماره تلفن او با شماره اختصاري "1." ذخيره شده بود. اين شماره در دفترچه يادداشتي از ليم هم پيدا مي‌شود. "تبر" تا آوريل ‌٢٠٠٥ براي كايزرسلاترن بازي مي‌كرد و اين باشگاه را هفت ماه پيش از بازي در هانوفر ترك كرد. او سپس براي مدتي كوتاه راهي تركيه شد، پيش ازآن كه در نهايت به هوفنهايم بپيوندد. تبر علاوه بر اين با ليم در كازينوي باد دوركهايم ديده شد. يكي از كاركنان كازينو او را شناسايي كرد.

ليم در شرط بندي‌هايش در آسيا تنها پول خود را شرط بندي نمي‌كرد. در فوريه ‌٢٠٠٦ ماموران تحقيق گفت‌وگويي تلفني را شنود كردند، در آن ماتياس اروم هم بازي وقت تبر از ليم از ضريب‌هاي شرط بندي براي بازي خانگي هوفنهايم برابر وهن پرس و جو مي كرد. اين گفت‌وگو درست يك ساعت پيش از به صدا درآمدن سوت شروع بازي انجام گرفت. ليم شرط بندي را با گفتن "بالا / پايين" توصيه كرد و آن هم زير ‌٢.5 و اين يعني آنكه در بازي نبايد بيش از دو گل به ثمر برسد، فرقي نمي‌كند كه چه تيمي گلزني كند. اروم به اين توصيه عمل مي‌كند و پيش ليم پانزده هزار يورو ثبت مي كند. از اين گذشته به گفته‌ي اروم سليم هم "5" يعني ‌٥٠٠٠ يورو شرط بندي كرد.

بازيكني كه چنين شرط بندي‌هايي را درمورد تيم خودش انجام مي‌دهد، با خطر بالايي بازي مي‌كند. حريف بايد تنها يك گل بزند و تيم خودي هم ديگر نبايد برنده بشود. از اين گذشته DFB شرط بندي را براي بازيكنان ممنوع كرده است؛ به ويژه درمورد بازي‌هاي تيم خودي. از آنجا كه در اين كشور [آلمان] شرط بندي نزد بنگاه هاي قانوني آن هم با ارقام بالا و به شكل ناشناس تقريبا نشدني است، يك بازيكن حرفه اي كه به واسطه ليم در آسيا شرط بندي مي‌كند، مي‌تواند درگير وابستگي هاي يك سويه شود. در دنياي مافيايي به ندرت لطف و خدمت بدون كار مقابل آن وجود دارد.

سليم تبر مي‌گويد، كه او هرگز روي يك مسابقه شرط بندي نكرده است. او همچنين دست داشتن در تقلب شرط بندي را هم رد مي‌كند. او مي‌گويد تنها چند بار ليم را ديده است و هرگز هم بحث شرط بندي پيش نيامده است. او مي‌گويد هرگز پولي دريافت نكرده و يا با ديگر بازيكنان تماس نگرفته است. ليم خود را هوادار كايزرسلاترن معرفي كرد و تبر هم براي او به عنوان يك هوادار پيراهن اين تيم را در ازاي ‌١٠٠ يورو تهيه كرد.

ليم مي‌كوشيد با بازيكنان كايزرسلاترن ارتباط داشته باشد. اين موضوع روشن است و البته براي او چيزي بيش از رسيدن به يك پيراهن هواداران مطرح بوده است. او مي‌خواست به رختكن برود.

يكي از آنهايي كه او آنها را فريب داد، ژوزه كوئيلو داويگا سباستيائوي پرتغالي بود كه در تيم سابق آماتورهاي كايزرسلاترن بازي مي‌كرد. البته دومينيك كومبلا اهل كشور كنگو. اين دو در ميانه‌ي نوامبر ‌٢٠٠٥، اندكي پيش از بازي كايزرسلاترن در هانوفر اخراج شدند. در خانه‌هاي آنها "حشيش" كشف شد. آنها هم بخشي از دادگاه ايالتي فرانكفورت را تشكيل مي‌دادند و به پرداخت جريمه نقدي محكوم شدند. چرا كه در آغاز ماه مارچ ‌٢٠٠٦ در پي قول و قرار با ليم و غلموش قصد داشتند در بازي‌ها تباني كنند. سباستيائو در تيم جديدش بايروت و كومبلا هم در باشگاه جديدش روت – وايس ارفورت. كومبلا نمي‌خواهد حرفي بزند. او عليه راي صادر شده فرجام خواهي كرده است. سباستيائو هم نمي‌تواند هيچ چيزي بگويد. او هم اكنون به دليل چند فقره سرقت و دستبرد در زندان به سر مي‌برد.

در پرونده‌ي بازرسي‌هاي اداره آگاهي نام لوسين متومو هم ديده مي‌شود. بازيكني از تيم ملي كامرون. او از ژوئيه ‌٢٠٠٣ تا ژانويه ‌٢٠٠٦ در كايزرسلاترن بازي مي‌كرد و بازيكن خط دفاعي بود. او در بازي با هانوفر روي نيمكت نشست. او در آن زمان در آپارتمان خود با آشنايي از كامرون كه با ليم در تماس بود، هم خانه بود. اسم رمز هم خانه‌اي او "مافيا" بود.

متومو اين روزها در فرانسه زندگي مي‌كند و در پي باشگاهي جديد است. مدير برنامه‌هاي او آنتونيو كارناواله از سوئيس است. «براي چه با من تماس مي‌گيريد؟ براي داستان اجاره خانه؟» نه. «براي موضوع مالياتي؟» نه، «براي اتهام شرط بندي و تباني. واي خداي من.»

دو روز بعد در يك ايميل از سوئيس نوشته شده بود: «موكل من از اين پرونده به طور كلي دوري مي‌كند. آشناي اهل كامرون تنها براي مدتي كوتاه پيش متومو اقامت داشت.»

*** و باز هم كايزرسلاترن ...

آيا بازي كايزرسلاترن در هانوفر دستكاري شد؟ آيا براستي چنين چيزي شدني است؟ افرادي كه مي‌توانستند از اين موضوع آگاه باشند، ساعت ‌١٥ و ‌٣٠ دقيقه روز ‌٢٦ نوامبر ‌٢٠٠٥ در چمن ورزشگاه AWD آره‌نا حاضر بودند.

چيزي كه اين بازيكنان در آن ميدان بازي كردند، به ندرت ديده مي‌شود. به عنوان نمونه مي‌توان از گل نخست هانوفر در سيزدهمين دقيقه بازي ياد كرد. يورگن ماچو سنگربان كايزرسلاترن يك ضربه‌ي كرنر فرستاده شده را چنان بد مشت كرد كه توپ در محوطه شش قدم جلو پاي بازيكني از هانوفر افتاد. لمبي بازيكن خط دفاعي كايزرسلاترن هم در حالي كه خشكش زده بود، تنها تماشاگر صحنه بود.

ماچو كه در اين ميان بازيكن AEK آتن است و در جريان جام ملت‌هاي اروپا براي تيم ملي اتريش بازي كرد، مي‌گويد:« فوتبال براي من ورزشي پاك و بي‌آلايش است و من هم ورزشكاري پاك و معصوم هستم. او مي‌گويد، در عمر فوتبالش گل‌هاي بدتري را هم دريافت كرده است.»

آيا او پيش خودش مي‌تواند تصور كند كه به هنگام مسابقه يك جاي كار ايراد داشت؟

«نه. با اين حال نمي‌توانم ضمانت هيچ كس را بكنم.»

لمبي، بازيكن خط دفاعي تيم ملي كنگو از سوي ولف پس از ‌٣٠ دقيقه از زمين بيرون كشيده شد. بازيكني كه كيكر به او نمره ‌٦ داد. او مي‌گويد:«هرگز به تيمم خيانت نكردم. هيچ‌گاه پولي بابت رشوه نگرفتم. خدا گواه است.»

هيچ بازيكني كه آن زمان براي كايزرسلاترن بازي مي‌كرد، نمي‌خواهد حتي اندكي جلب نظر كند. برخي از آنها نام ليم را مي‌دانند، چرا كه دادگاه او را پيگيري كرده‌اند، با اين حال هيچ كس نمي‌گويد كه او را از نزديك مي‌شناسد يا از او پول گرفته است. ولي تقريبا همه بازيكنان زماني كه ارقامي را كه ليم روي بازي آنها شرط بست و به واسطه باخت آنها بدست آورد، را مي‌شنوند، جا مي‌خورند. سود ‌٢/٢ ميليون يورويي كه از ماليات هم در امان است. آن هم تنها در ازاي ‌٩٠ دقيقه. اين رقم بيش از دو برابر رقمي است كه پردرآمدترين بازيكنان تيم به طور خالص در سال درمي‌آوردند. اروين اسكالا بازيكن تيم ملي آلباني و رهبر خط دفاع هانوفر مي‌گويد: «او بايد البته هزار درصد مطمئن بوده باشد.»

كايزرسلاترن در سال ‌٢٠٠٥ تيمي جهاني بود. در كنار ماچوي اتريشي، لمبي كنگويي و اسكلاي آلبانيايي در آن روز مارچلو پلچ برزيلي، هليل آلتين توپ ترك، بوبكر سانوگو از ساحل عاج، ميهائل ميكيچ كروات، فريدون زندي ايراني – آلماني و اينگو هرچ ، تورستن رويتر و ماركو انگلهارت آلماني در آن تيم بازي كردند. تنها يكي از آن بازيكنان امروز هم در كايزرسلاترن توپ مي‌زند. بازيكنان ديگر راهي باشگاه‌هاي ديگر شده‌اند. به شالكه، برمن، كوتبوس، آوگسبورگ، يونان، قبرس، بلژيك و كرواسي. اگر يكي از آنها حامل ويروس بود، پس اين ويروس هم با او مهاجرت كرد و به جايي ديگر رفته است.

ماركو انگلهارت، كاپيتان تيم بود و اكنون در نورنبرگ بازي مي‌كند. او مي‌گويد: «ما لشگري شكست خورده داشتيم. خب علت‌هايي داشت كه سقوط كرديم. هيچ كس براي ديگران نمي‌دويد. هيچ كس اشتباه فرد ديگر را جبران نمي‌كرد.» او در حركت به سوي خودرويش بار ديگر برمي‌گردد و مي‌گويد: «يك مسابقه كه در آن حاضر بودم، دستكاري شده باشد؟ فكر وحشتناكي است.»

*** ليم و دار و دسته اش

ليم و دارودسته اش محكوم شدند. ولي امروز ديگر كسي از آنها در زندان به سر نمي‌برد. زايد غملوش دلال از ‌٤ اوت دوباره آزاد شده است. دراگان آنتيچ ميان صربستان و آلمان در رفت و آمد است. او براين باور است كه تنها شرط بندي مي‌كرده و هرگز بازي‌هاي فوتبال را دست كاري نكرده است و قضات پرونده همه چيز را اساسا اشتباه فهميده‌اند. ويليام بي‌ واه ليم، غيبش زده است. وكيل او در فرانكفورت مي‌گويد، "به خارج از كشور سفر كرده" و در اين باره حرف ديگري نمي‌زند.

آنتيچ معتقد است كه ليم در مالزي به سر مي‌برد و روزگار خوبي ندارد. او مي‌گويد: «او به عنوان يك انسان رو به راه است. اما ورشكسته شده و دچار خونريزي معده شده است.»از ‌١٥ ژانويه سال جاري در آلمان حكم زندان جديدي برعليه ليم صادر شده است. او بايد دو بار در هفته خود را به اداره پليس معرفي مي‌كرد،كه نكرد.

بازرسان در سال ‌٢٠٠٦ دو هفته تمام تلفن‌هاي او را شنود كردند. همين كار كافي بود تا تلاش او براي دستكاري در هشت بازي فوتبال به اثبات برسد.

هشت بازي تنها در دو هفته.

آيا ليم تنها يك مسير خوب داشت؟ يا آنكه او در هفته‌ها، ماه‌ها و شايد هم سال‌ها قبل از آن فعاليت مشابهي داشت؟ آيا بايد اين موضوع را تخمين زد؟ ده بازي در ماه، يعني ‌٩٠ بازي در سال؟ هيچ كس حتي دادستاني نمي‌تواند به اين پرسش كه ليم به راستي چند بازي را دستكاري كرد، پاسخ دهد. همچنين نمي‌توان ثابت كرد كه او به راستي بازي‌هاي بوندسليگا را خريداري كرده، اگرچه دلايل خوبي در كار هستند كه اين احتمال را مي‌دهند.

ويروس دستكاري بازي‌ها ترديد به پا مي‌كند و به همين دليل هم بايد گفت به شدت موذي است و اگر شبكه ليم تنها شبكه از نوع خودش در آلمان نباشد، چه مي‌شود؟

آخرين نشانه درباره بازي ياد شده در هانوفر در كتابي يافت مي‌شود كه هفته پيش در آلمان به چاپ رسيد. اين كتاب "پيروزي‌هاي مطمئن " نام دارد و به توصيف دنياي بازي‌هاي دستكاري شده فوتبال مي‌پردازد. (به صفحه‌ي ‌١٢٣ كتاب مراجعه شود.) دكلين هيل ، نويسنده كتاب، خبرنگاري كانادايي است كه حوزه تخصصي او جرائم سازمان يافته است. او در ‌٢٦ نوامبر ‌٢٠٠٥ در بانكوك بود. هيل مي‌نويسد، كه شب‌ها در يك باشگاه گلف در حاشيه شهر با يك شرط بند قرار ملاقات داشته است. يك شب اندكي پيش از ساعت ‌٣ و ‌٣٠ دقيقه به وقت آلمان به او تلفن مي‌شود و در تلفن به او گفته مي‌شود: «در آلمان يك بازي برگزار مي‌شود. هانوفر با اختلاف دست كم دو گل پيروز خواهد شد. خواهيد ديد.»

پس از هر گل تلفن زنگ مي‌زند، روي هم رفته شش بار. هيل مي‌گويد، آن زمان نمي‌توانست آنچه را كه ديده بود، باور كند.

ولفگانگ ولف سرمربي وقت كايزرسلاترن باز هم صحنه‌هاي مهم اين بازي را تماشا كرد و سرسختانه با اين اتهام مخالفت كرد. او براي بازيكنان يك به يك كارنامه خوب را در نظرمي‌گيرد و آنها را كاملا ورزشكاراني مي‌داند كه از نظر شخصيتي فوق‌العاده و فرمانبردار هستند. ولف روزي در جريان گفت‌وگو ابراز كرد: «با اين حال اگر اين بازي به راستي دستكاري شده است، ديگر اشتياق و علاقه‌اي هم نداشتم.»

او پس از باخت پنج بر يك در هانوفر تيم را احيا كرد. در دور برگشت كايزرسلاترن ‌٢١ امتياز جمع‌آوري كرد. تنها ‌٩ باشگاه بهتر از اين تيم بودند. با اين حال كايزرسلاترن ‌١٣ مه ‌٢٠٠٦ به دسته پايين‌تر سقوط كرد. اين تيم تنها يك امتياز براي بقا كم داشت.
يکشنبه 24 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تابناک]

[مشاهده در: www.tabnak.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 121]