كاهش نيروها در عراق و انتخابات آتى آمريكا

واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: كاهش نيروها در عراق و انتخابات آتى آمريكا
سياست هاى آمريكا و اهداف پشت پرده اين كشور در حمله به عراق و اشغال اين كشور كه به بهانه وجود سلاح هاى كشتار جمعى در عراق صورت گرفت بر هيچ كس پوشيده نيست اما اين كه دو ماه مانده به انتخابات رياست جمهورى آمريكا و با توجه به نياز مبرم حزب جمهورى خواه اين كشور به جلب آراى راى دهندگان پس از خدشه دار شدن وجهه اين حزب طى سال هاى رياست جمهورى بوش، فرمانده نيروهاى آمريكايى در عراق از امكان عقب نشينى اين نيروها از شهرهاى عراق تا سال ۲۰۰۹ سخن مى گويد، سوال هاى زيادى را در اذهان عمومى ايجاد كرده است. به گزارش ايسنا روزنامه عمانى الوطن در مقاله اى تحت عنوان «چرا سخن از كاهش نيروهاى آمريكايى در عراق مطرح شده است؟ » به اين مقوله پرداخته است. در اين مقاله آمده است: «هدف از اعلام امكان عقب نشينى نيروهاى آمريكايى از شهرهاى عراق تا سال ۲۰۰۹ چيزى جز كسب امتياز در انتخابات رياست جمهورى اين كشور براى حزب جمهورى خواه و جلب اعتماد و امضاى توافقنامه امنيتى طولانى مدت بين واشنگتن و بغداد نيست. دولت كنونى آمريكا سعى دارد از اين طريق با اشاعه چنين شايعاتى حمايت هاى مردمى از حزب نه چندان پرطرفدار جمهورى خواه در آمريكا را در انتخابات رياست جمهورى اين كشور افزايش داده و شانس پيروزى نامزد اين حزب را در انتخابات بالا ببرد.» الوطن مى نويسد: «دولت بوش با سخن گفتن از كاهش نيروهاى آمريكايى در عراق به جاى ايجاد جدول زمانى مشخصى براى خروج نيروهايش در توافقنامه امنيتى بين بغداد و واشنگتن كه به مانعى بر سر مذاكرات دو جانبه و امضاى توافقنامه منجر شده است، سعى دارد بر اعمال فشارهايش عليه طرف عراقى جهت امضاى اين توافقنامه بر اساس شروط و بند هاى مورد قبول واشنگتن سرپوش بگذارد و به مردم آمريكا نيز اين چنين ابراز كند كه جنگ آمريكا عليه عراق بزرگترين منفعت و سود براى اقتصاد اين كشور بوده است.» نويسنده اين مقاله اين چنين ادامه مى دهد: «چنانچه شروط دولت عراق در امضاى توافقنامه امنيتى به همراه اصل احترام به حاكميت و منافع ملى اين كشور رعايت شود و اگر اين امر با كاهش نيروهاى آمريكايى از عراق نيز همراه شود مى توان توافقنامه امنيتى بغداد و واشنگتن را به سود عراق دانست. همانطور كه به نظر مى رسد نورى مالكى، نخست وزير عراق و ديگر سياست مداران اين كشور با طولانى كردن مذاكرات سعى دارند امضاى اين توافقنامه را به بعد از انتخابات رياست جمهورى آمريكا موكول كنند تا جمهورى خواهان نتوانند از اين توافقنامه به عنوان برگ برنده شان در انتخابات رياست جمهورى استفاده كنند. آمريكايى ها نيز دريافته اند كه طرف عراقى با اتلاف وقت منتظر افول ستاره دولت فعلى آمريكا و از بين بردن عوامل كمك كننده به بالا بردن شانس جمهورى خواه ها در انتخابات است و چه بسا تسريع آمريكا در واگذارى مسئوليت هاى امنيتى استان هاى عراق به نيروهاى عراقى در راستاى اطلاع از اين اهداف صورت مى گيرد.» در ادامه اين گزارش به اخبار اخير منتشر شده در روزنامه واشنگتن پست مبنى بر جاسوسى آمريكا عليه مالكى و ديگر رهبران عراقى اشاره شده و آمده است: «دولت آمريكا اعتماد چندانى به مالكى و دولت او ندارد و آمريكايى ها از حقايق و اهداف نورى المالكى و بسيارى از سياستمداران عراقى به دليل اختلاف نظر هاى آنها در خصوص توافقنامه امنيتى بين بغداد و واشنگتن نگران هستند. جاسوسى سازمان هاى اطلاعاتى برخى كشور ها عليه يكديگر چيزى نيست كه تنها به زمان جنگ و يا دشمنى بين آن ها منحصر باشد، همانطور كه بر اساس گزارش هاى رسمى آمريكا، روسيه، اسراييل و چين در رأس فهرست طرف هايى هستند كه عليه آمريكا جاسوسى مى كنند و چنانچه بتوان جاسوسى چين و روسيه را توجيه كرد طرح اين سوال كه اسراييل به عنوان هم پيمان استراتژيك آمريكا چه نيازى به اين جاسوسى دارد، ضرورى است. لذا عراقى ها بايد بدانند كه آنها به آمريكا نزديك تر از اسراييل نيستند به همين دليل نبايد از جاسوسى آمريكا عليه رهبرانشان متعجب شوند! » الوطن در ادامه آورده است: «آمريكايى ها حمله به عراق را در راستاى تلاش جهت ترسيم نقشه سياسى جديد براى خاورميانه و ايجاد شرايط مناسب و فضاى دوستانه براى منافع اسراييل انجام دادند و درصدد بودند تا با محاصره روسيه، توسعه سازمان پيمان آتلانتيك شمالى ناتو و گسترش منافع چين در منطقه از اين پارامتر ها براى تحكيم قيموميت نظام تك قطبى آمريكا بر نظامى جديد بين المللى استفاده كنند. به طورى كه شاهد هستيم منافع آمريكا در سيطره بر نفت عراق و حضور نظامى اش در خاك اين كشور به دليل اهميت استراتژيكى اين موضوع از يك سو و ايجاد تسهيلات براى اين كشور جهت اجراى سياست هايش در مناطق دور يا نزديك جهان كاملا آشكار است.» در پايان اين مقاله آمده است: «براى واشنگتن ضرورى است كه بداند چه كسى در بغداد حكومت مى كند و در همين راستا تعدادى از مشاوران آمريكا و اعضاى سازمان هاى مدنى اين كشور كه در عراق فعاليت مى كنند هر روز با نورى مالكى ديدار كرده و با او به بحث و تبادل نظر مى پردازند و چه بسا در ميان اين افراد سازمان هاى اطلاعاتى آمريكا نيز حضور داشته باشند كه گزارش هاى روزانه اى را به سازمان هاى اطلاعاتى اين كشور ابلاغ مى كنند. لذا بايد به اين موضوع اشاره كرد كه عراق يك كشور تحت اشغال است و كسى كه عليه اين كشور جاسوسى مى كند همان كسى است كه اين كشور را به اشغال خود در آورده است.»
يکشنبه 24 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ابرار]

[مشاهده در: www.abrarnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 120]