واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: تعطيل چيز، تكثير، كاردان و مدرس!
فرهنگي. هنري . سينما
از: محمد تقي فهيم - سريالهاي ماه مبارك رمضان امسال ،متاسفانه انتظارها را برآورده نكرده اند.
ضعفي كه باعث شده تا ساختههاي مناسبتي اين ماه از رونق بيافتد، تنها در تكنيك و ساختار آنها تجلي ندارد بلكه از نظر موضوعي و محتوايي نيز علاوه بر اينكه طراوت و تازگي به چشم نميخورد برخي گرايشات آنها پرسش انگيز است .
اگر تا حدودي از رويكرد فرهنگي مثل هيچكس ساخته عبدالحسن برزيده و خوش آب و رنگي و تعليقهاي روز حسرت كار سيروس مقدم بگذريم به واقع آثار ويژه اين ماه در برخي جوانب تعرضهايي به مباني اين ماه هم دارند.
اتفاق امسال ثابت كرد كه هزينه و چهره، حرف اول را نميزند. شايد مديران سيما از اين بابت كه ميتوانند به اين گروهها اعتماد كنند كه در صورت سپردن كار به آنها بالاخره چيزكي خواهند آورد و خيالشان راحت خواهد بود كه آنتن خالي نخواهد ماند، اما حالا بايد بپذيرند كه با چيز، چيز گفتن نمي توانند سر مردم را گرم و آنها را از نزديك شدن به چيز متنبه كنند.
علي ايحال برنامههاي اين ماه ثابت كرد كه به جاي گروههاي دائمي و حرفه اي بايد به دنبال ايده خوب ، قصههاي ناب ، هنرمندان با انگيزه و متعهد و فرصت توليد باشند تا خداي نا كرده اين جوري نشود كه ميليونها پول صرف وقت كشي مردم در محبوبترين ماه خدا بشود.
مصداق بارز كارهاي كم هزينه اما با دستاورد مناسب را ميتوان در كنار اين سريالهاي گران قيمت برنامه ماه من سلام در شبكه دوم ذكر كرد.
اين برنامه كه به صورت زنده قبل از اذان شروع ميشود كاري پلاتويي است كه توسط كاردان و مدرس اجرا ميشود.
اگر چه اين برنامه به سياق كارهاي از اين دست با حضور مهمان طراحي شده است اما هم محتواي برنامه و هم سبك و سياق اجرا به صورت آشكار با نمونه هاي مشابه فرق دارد.
ماه من سلام آكنده از رويكرد فرهنگي است در طول اجرا دعا، شعر، لطيفه، مباحث ادبي، پند واندرز اخلاقي، حديثهاي مذهبي و اشارههاي تاريخي، يك هارموني را بوجود ميآورند كه باعث تاثير دو چندان بر مخاطب ميشود.
اجراي برنامه با فاصله از عوام گراييهاي متداول اما كاملا عامه فهم است حتي حضور نخبگان و ادبا و هنرمندان هم باعث به قول معروف خشكي برنامه نمي شود. دو نمونه بارز ماه من سلام حضور جواد پورمخبر و مصطفي رحماندوست بود كه اگر چه هر كدام فاصله بسياري از هر نظر با يكديگر و حوزههاي كاري خود داشتند اما تو گويي فرم كار ايجاب ميكرد كه فرقي با هم نداشته باشد.
لطافت اشعار رحماندوست و رفتار كودك منشانه مردمي پورمخبر باعث فضايي متفاوت و حال و هوايي در خود تامل ميشد.
تركيب كاردان و مدرس كه يكي جدي و ديگري طناز است زمينه ضد و نقيض منتهي به حلاوت را به برنامه ميبخشد. تكه پرانيهاي كاردان، خندههاي مدرس را به دنبال دارد كه خندهگيري از بيننده را تشديد ميكند.
خلاصه برنامهاي كه باعث ميشود تا مخاطب در عين روحيه گرفتن و آماده افطار شدن چشم هايش را بشويد تا جور ديگري همه چيز را ببيند.
در جايي از برنامه كاردان ميگويد: من افسوس ميخورم كه بعضيها برنامه ما را نميبينند و دارند سريالها را تماشا ميكنند كه شايد اين جمله كاردان براي پر كردن وقت برنامه ابراز شده بود اما به واقع هم همين طور است. حيف كه برنامههايي از اين دست كم ،اما سريالهاي وقت پر كن فراوان داريم. برنامههايي كه در آنها چيز فراوان ، اما تعهد و تنبه اخلاقي كم است.
وجود برنامههايي مانند ماه من سلام ثابت ميكند كه در صورت برنامه ريزي سنجيده، دادن كار به كارشناس و مخاطب شناسي در خور هر ماه و مناسبت مي توان حتي با هزينههاي كمتر هم سرگرمي سالم و فرهنگي توليد و پخش كرد.
بي ترديد چنين نظري بر اين نيست كه همه تلويزيون بشود ماه من سلام اما اين نظر هم پر بيراه نيست كه رويكردهايي از اين دست را تكثير و چيز ها را تعطيل كنيم بهتر است تا حداقل در ماه خدا، تلويزيون همان دستگاهي شود كه بنيانگذار انقلاب اسلامي از آن تعبير دانشگاه داشتند.
شنبه 23 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 68]