ـ آنجاكه زندگي هست، اميد هم هست ـ نحوه برخورد با روياهايمان زندگيمان را مي‌سازد

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: ـ آنجاكه زندگي هست، اميد هم هست ـ نحوه برخورد با روياهايمان زندگيمان را مي‌سازد

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: نگاهي به وبلاگها

دنيس ويتلي يكي از مشاوران برجسته مديريت و رهبري كه شهرت جهاني دارد، مي‌گويد: آنجا كه زندگي هست، اميد هم هست. آنجا كه اميد هست، تصور و خيال هم هست. آنجا كه تصورات روشن تكرار شوند، هدف‌ها تشكيل مي‌شوند.

به گزارش سرويس نگاهي به وبلاگ‌هاي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در وبلاگ "روانشناسي موفقيت" به نشاني http://fatyjo0on.myblog.ir آمده است: هدف‌ها عبارتند از طرح‌هاي زندگي كه افراد موفق، در آن‌ها تأمل كرده، جزئيات طرح را به هم پيوند مي‌دهند و مي‌دانند كه اگر طرح، جزء تعهد باطني آنان قرار گيرد موفقيت آن‌ها قطعي است.

فرانكل با معرفتي كه زائيده تجربيات دست اول او بود از اردوگاه مرگ بازگشت. به نظر او زندانبانان و مسوولان سفاك اردوگاه‌هاي كار اجباري در جريان رفتار وحشيانه و خشونت بار خود با زندانيان، اين حقيقت را با بهاي سنگين به ثبت رساندند كه: انسان موجودي آزاد است كه هميشه حق انتخاب دارد. انسان واكنش خود را در برابر رنج‌ها و سختي‌ها ناخواسته و پيش آمده و شرايط محيطي، خود انتخاب مي‌كند و هيچكس را جز « خود » او ياراي آن نيست كه اين حق را از او باز ستاند.

زندگي پر مشقت زندان، فرانكل را بر اين باور داشت كه: « آنچه انسان‌ها را از پا در مي‌آورد، رنج‌ها و سرنوشت نامطلوب‌شان نيست بلكه بي‌معنا شدن زندگي است كه مصيبت بار است و معني تنها در لذت و شادماني نيست، بلكه در رنج و مرگ هم مي‌توان معنايي يافت.

او درباره اسراي هم بند خود در اردوگاه‌ها مي‌نويسد: بيچاره آنكس كه مي‌پنداشت زندگي ديگر برايش معنايـي نـدارد، نـه هدفـي داشت و نه انگيزه و مقصودي، چيزي او را به زندگي گره نمي‌زد و چون به اينجا مي‌رسيد ديگر كارش ساخته بود.

آرزو داشتن با هدف داشتن تفاوت زيادي دارد. آرزو معمولا دور و دراز، مبهم و نامشخص و بي‌پايه و اساس است در حالي كه هدف، قابل دسترس، واضح و روش و مبتني بر ضوابط و اصول است. هر كس ممكن است آرزوها يا روياهاي طلايي در سر داشته باشد ولي فقط عده كمي‌ به آن دست مي‌يابند.

اولين و مهمترين گام در جهت تحقق آرزوها اين است كه آن‌ها را به هدف تبديل كنيم. وقتي آرزو به هدف تبديل شود سرو سامان پيدا مي‌كند و قوت مي‌گيرد. هدف مبتني بر يك سري واقعيات است، اگرچه ممكن است اين واقعيات، دشوار يا ناشدني به نظر آيد. زماني براي بشر گام نهادن بر روي كره ماه رويايي بيش نبود و به نظر ناممكن مي‌رسيد. هنگامي‌كه اين رويا به هدفي استوار و نيرومند تبديل شد به تدريج اسباب و لوازم نيل به آن فراهم و سرانجام فتح شد.

هنري فورد آرزو داشت كه وسيله‌اي بسازد كه مردم عادي بتوانند با آن از جايي به جاي ديگر نقل مكان كنند. قبل از تصميم وي، وسيله‌اي براي رفت و آمد خواص و اشراف‌زادگان وجود داشت ولي آنقدر گران بود كه براي افراد عادي امكان استفاده از آن نبود. فورد، آرزوي خود را به هدفي واضح و روشن تبديل كرد و تمام تلاش و كوشش خود را به‌كار گرفت تا سرانجام اتومبيل مورد نظر خود را توليد و به راه انداخت. بايد به اين نكته اعتراف كرد كه روياها كم يا بيش در سر همه وجود دارد. مهم آن است كه ما چه برخوردي با روياهاي خود مي‌كنيم. نحوه اين برخورد، سرنوشت ساز است.

اگر رويا به هدف تبديل نشود، واهي و بي‌پايه و اساس مي‌ماند و تكرار آن منجر به عادت مي‌شود. بسياري از افراد به رويا عادت مي‌كنند و « رويايي » مي‌شوند و دل به روياهاي واهي مي‌سپارند و مدت‌ها در اين حالت مي‌مانند. اينگونه افراد از واقعيت فاصله مي‌گيرند و به جاي تلاش و جد و جهد، مدام در روياهاي خود غوطه مي‌خورند. خطر بزرگي كه آن‌ها را تهديد مي‌كند از دست دادن زمان و نيروي فكر و انديشه است. آن‌ها موقعي به خود مي‌آيند كه همه چيز خود را از دست داده‌اند و جبران آن برايشان بسيار مشكل است. نبايد قرباني روياها شد، بلكه بايد روياها را به خدمت گرفت و به هدف‌هايي عالي و مثبت تبديل كرد. هدف‌هايي كاملا مشخص و سازنده كه انسان را از وضع موجود به وضع مطلوب سوق دهد و در سير دائمي ‌بهبود به حركت درآورد.

انتهاي پيام
شنبه 23 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 73]