به انگيزه شصت و سومين سال تولد فرانس بكن باوئر - قيصر تمام نشدنى ژرمن ها

واضح آرشیو وب فارسی:ايران ورزشی: به انگيزه شصت و سومين سال تولد فرانس بكن باوئر - قيصر تمام نشدنى ژرمن ها
سيدعلى بلندنظر
Seyed Ali Bolandnazar

وقتى جنگ جهانى دوم تمام شد شايد كسى فكر نمى كرد كمتر از يك ماه بعد، كودكى در ويرانه هاى مونيخ متولد شود كه بعدها به ستار ه اى بى بديل در تاريخ فوتبال آلمان غربى تبديل شده و مرهمى بر زخم هاى اين كشور جنگ زده شود. صحبت از قيصر است و لقبى كه به خاطر قدرت رهبرى، شيوه منحصر به فرد بازى و البته نام كوچك او فرانس، نام امپراتورهاى اتريش، به فرانس بكن باوئر داده شده است.
آغاز آماتور
فرانس آنتون بكن باوئر در يازدهم سپتامبر سال ۱۹۴۵ متولد شد، او پسر دوم فرانس بكن باوئر بزرگ، كارگر پست، و آنتونى بود و در منطقه متوسط گيسينگ رشد يافت، با وجود نگاه منفى پدرش نسبت به فوتبال او از سن ۸ سالگى بازى را در تيم نوجوانان مونيخ ۰۶ آغاز كرد.
ابتدا در پست سانترفوروارد بازى مى كرد و در جريان جام جهانى ۱۹۵۴ از فريتز والتر مهاجم آلمان غربى كه نقش به سزايى در قهرمانى اين تيم داشت، به عنوان الگو ياد مى كرد و طرفدار تيم دوم شهر مونيخ يعنى مونيخ ۱۸۶۰ بود هرچند كه آن موقع ها از دسته اول يعنى اوبرليگا به دسته پايين تر سقوط كرده بود.
اما سرنوشت ديگرى برايش رقم خورده بود و على رغم ميل باطنى اش، در سال ۱۹۵۹ به تيم جوانان بايرن مونيخ پيوست. 4 سال طول كشيد تا دتمار كرامر مربى تيم اول بايرن مونيخ او را مورد توجه قرار داده و براى نخستين بار در يك بازى رسمى مقابل اشتوتگارت كيكرز در ليگ منطقه اى جنوب از او به عنوان گوش چپ استفاده كند. در اولين فصل حضورش، بايرن جواز حضور در ليگ ملى آلمان غربى، بوندس ليگا، كه به تازگى شكل گرفته بود، را به دست آورد.
دوران حرفه اى
بايرن خيلى زود به تيمى قدرتمند مبدل شد و در فصل ۱۹۶۷-1966 به قهرمانى در جام حذفى دست يافت و همان سال قهرمان جام برندگان جام اروپا نيز شد. بكن باوئر در فصل ۱۹۶۹-1968 كاپيتان بايرن مونيخ شد و تيم را به نخستين قهرمانى ليگ هدايت كرد ضمن اين كه در همين زمان تجربه بازى در پست سوييپر(ليبرو) را آغاز كرد كه بعدها يكى از بهترين نمونه هاى سوييپر هجومى را ارائه كرد.
در دوران حضور او در بايرن، اين تيم سه قهرمانى متوالى در بوندس ليگا در فاصله سال هاى ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۴ به دست آورد و از آن مهمتر سه قهرمانى متوالى در جام باشگاه هاى اروپا در سال هاى ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ به دست آورد كه افتخار حفظ جام به طور دائم را براى بايرن به ارمغان آورد.
او در سال ۱۹۷۷ با قراردادى پرسود حاضر به بازى در ليگ فوتبال امريكاى شمالى و تيم نيويورك كاسموس شد و تا سال ۱۹۸۰ براى اين تيم بازى كرد و سه قهرمانى ليگ را با اين تيم به دست آورد.بكن باوئر پس از ۲ سال بازى در هامبورگ (۱۹۸۲-1980) و يك فصل ديگر براى كاسموس از فوتبال باشگاهى كناره گيرى كرد. او در كل رقابت هاى باشگاهى در ۵۸۷ بازى به ميدان رفت و ۸۱ گل به ثمر رساند.

فوتبال ملى
بكن باوئر نخستين بازى ملى خود را در سال ۱۹۶۵ انجام داد و در ۱۰۳ بازى ملى خود ۱۴ گل به ثمر رساند، او يكى از اعضاى تيم نايب قهرمان جام جهانى ،۱۹۶۶ تيم سوم جام جهانى ۱۹۷۰ و تيم قهرمان جام جهانى ۱۹۷۴ و همچنين تيم قهرمان جام ملت هاى اروپا در سال ۱۹۷۲ و تيم نايب قهرمان جام ملت هاى اروپا در سال ۱۹۷۶ بود.
در جريان جام جهانى ۱۹۶۶ بكن باوئر در برابر تيم هاى سوييس، اروگوئه و اتحاد جماهير شوروى موفق به زدن ۴ گل شد و به عنوان بازيكنى بيرون از خط حمله در رده سومين گلزن برتر جام قرار گرفت كه براى اين بازيكن ۲۱ ساله افتخارى بس بزرگ محسوب مى شد.
در جام جهانى ۱۹۷۰ پس از صدرنشينى در مرحله گروهى، آلمان در تكرار فينال دوره قبل به مصاف انگليس رفت و در حالى كه ژرمن ها با ۲ گل از حريف عقب بودند بكن باوئر در دقيقه ۶۹ گلى استثنايى به ثمر رساند تا تيمش به بازى برگردد و بازى را به تساوى كشانده و در وقت اضافى اين ديدار را به سود خود خاتمه دهد.
در نيمه نهايى آلمان به مصاف ايتاليا رفت كه بسيارى اين ديدار را «بازى قرن» مى خوانند، پس از انجام دو تعويض مجاز، روى او خطايى انجام شد كه به شكستگى استخوان ترقو ه اش انجاميد اما او به بازى ادامه داد و در نهايت ايتاليا در وقت اضافه ۴-3 برنده از ميدان خارج شد و آلمان با پيروزى يك -صفر برابر اروگوئه در ديدار رده بندى به مدال برنز كفايت كرد.
در جام جهانى ،۱۹۷۰ آلمان به عنوان ميزبان به قهرمانى دست يافت و در ديدار فينال ۲-يك تيم بسيار خوش دست و تكنيكى هلند را كه آن زمان از «فوتبال كامل» و بازيكنانى نظير يوهان كرويف بهره مى برد، شكست داد. در اين ديدار بكن باوئر كه بازوبند كاپيتانى را نيز در اختيار داشت، با مهار كرويف اجازه نداد ستاره آن زمان فوتبال هلند خودى نشان دهد. پس از پايان جام «ژول ريمه» بكن باوئر نخستين كاپيتانى بود كه جام جديد جهانى را بالاى سر برد.

مربيگرى
در بازگشت به آلمان هدايت تيم ملى آلمان غربى به بكن باوئر داده شد و او جانشين يوپ دروال شد و تيم را به فينال جام جهانى ۱۹۸۶ هدايت كرد كه با شكست برابر آرژانتين همراه بود.
در سال ۱۹۹۰ قبل از اتحاد آلمان، بكن باوئر آخرين تيم آلمان غربى را بدون بازيكنان آلمان شرقى در جام جهانى هدايت كرد و در فينال انتقام خود را از آرژانتين كه آن روزها از حضور مارادونا بهره مى برد، گرفت. بكن باوئر و ماريو زاگالو تنها كسانى هستند كه به عنوان كاپيتان و مربى با تيم هاى ملى كشورشان به قهرمانى جهان دست يافت ه اند. او سپس يك سال مربى المپيك مارسى بود و با اين تيم قهرمان فرانسه شد، در دو دوره كوتاه مدت هدايت بايرن مونيخ را عهده دار شد كه با قهرمانى در بوندس ليگا و جام يوفا همراه بود. بسيارى موفقيت هاى بعدى بايرن را مديون مديريت فوق العاده او مى دانند، او در سال ۱۹۹۸ نايب رييس اتحاديه فوتبال آلمان شد و نقش مؤثرى در اعطاى ميزبانى جام جهانى ۲۰۰۶ به اين كشور ايفا كرد ضمن اين كه رياست كميته برگزارى اين رقابت ها را نيز بر عهده داشت.

افتخارات فردى
بكن باوئر ۲ بار جايزه توپ طلا را به خود اختصاص داده و ۲ بار نيز نفر دوم اين جايزه شده است، او جايزه بهترين بازيكن جوان جام جهانى ،۱۹۶۶ جايزه توپ طلاى جام جهانى ۱۹۷۴را دريافت كرد و در سه دوره جام جهانى و دو دوره جام ملت هاى اروپا در تيم منتخب جاى گرفت ضمن اين كه ۴ بار بازيكن سال فوتبال آلمان شناخته شد.
در نظرسنجى سال ۱۹۹۹ فدراسيون بين المللى تاريخ و آمار فوتبال(IFFHS) پس از يوهان كرويف دومين بازيكن برتر اروپا و سومين بازيكن جهان پس از پله و كرويف در قرن بيستم لقب گرفت. همه اين ها علاوه بر چندين سمت اجرايى در يوفا و فيفا كافى است تا فرانس بكن باوئر قيصر تمام نشدنى فوتبال آلمان ها لقب بگيرد.
پنجشنبه 21 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايران ورزشی]

[مشاهده در: www.iran-varzeshi.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 168]