واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: ترس چيزي است كه شما را از خطر دور نگه ميدارد، اما فوبيا (هراس) ربط زيادي به خطر ندارد.
شايد شما هم از آن دسته افرادي باشيد كه از يك سوسك، يا از ايستادن در بالكن خانهتان، يا از تزريق آمپول وحشتزده ميشويد و آنقدر ميترسيد كه تمام سعيتان را ميكنيد كه در اين حالتها قرار نگيريد. احتمالا با كسي هم در مورد اين ترسهاي وحشتناك صحبت نكردهايد، اما با خواندن اين مطلب ميتوانيد انواع غيرطبيعي ترسها (و درواقع فوبياها يا هراسها) را بشناسيد و به دنبال درمان برآييد. ترس چيزي است كه شما را از خطر دور نگه ميدارد، اما فوبيا (هراس) ربط زيادي به خطر ندارد. حدود 20 ميليون نفر درآمريكا حداقل يك نوع فوبيا دارند. روانپزشكان فوبيا را احساس ترس غيرقابل كنترل و آزاردهنده در زمان روبهرويي با يك حالت، فعاليت يا شيئي يا موجود تعريف ميكنند. در زمان بروز فوبيا شما ممكن است بدانيد كه ترس و اضطرابتان منطقي نيست اما چارهاي براي رهايي نداريد. اين حالت ممكن است واقعا شما را فلج كرده و زندگيتان را دچار مشكل كند. در اين مطلب به موارد شايعتر فوبيا اشاره ميكنيم.
3 ترس اصلي
روانپزشكان و روانشناسان تا به حال بيش از صدها نوع فوبياها را شناسايي كردهاند. برخي از اين فوبياها عجيب هستند مثل فوتو فوبيا (ترس از نور) و برخي ديگر هم بسيار خاص هستند (مثل فوبياي فوبيا، يعني هراس دائمي از ترسيدن). متخصصان فوبياها را جزو گروه اختلالات اضطرابي طبقهبندي ميكنند و آنها را در 3 گروه كلي جاي ميدهند:
1- آگورافوبيا: اضطراب دائم و منتشر در اماكن عمومي و مكانهايي كه خروج و فرار از آنها سخت است.
2- هراس اجتماعي: احساس ترس و ميل به فرار از حضور در محافل، مجامع و كلا اجتماع.
3- هراسهاي خاص: هراس شديد از يك وضعيت يا شيئي يا موجود خاص.
شايعترين فرم هراسهاي خاص، ترس از حيوانات است البته خود اين نوع به چند زيرشاخه بدل ميشود مثلا آراكنوفوبيا كه ترس از عنكبوت است، اوفيدوفوبيا كه ترس از مار است و آپيوفوبيا كه ترس از زنبور است. معمولا اين ترسها از دوران كودكي شروع ميشوند و برخي اوقات با افزايش سن از بين ميروند اما در برخي موارد اين ترسها تا دوران بزرگسالي هم باقي ميمانند.
يعني همه در مورد من پچپچ ميكنند؟
هراس اجتماعي: چيزي ماوراي خجالتي بودن
كسي كه دچار هراس اجتماعي (social phobia) است را نميشود «خجالتي» ناميد. فردي كه دچار اين مشكل است هميشه در هراس و اضطراب اين است كه در اجتماع و در يك وضعيت جمعي چه رفتار و حالتي خواهد داشت. در فكر اين فرد اين افكار رژه ميروند: آيا رفتارم مناسب خواهد بود؟ آيا كسي به سرووضع من واكنش نشان ميدهد؟ بقيه ميفهمند كه من اضطراب دارم؟ همه در مورد من صحبت و پچپچ ميكنند؟ بهطور معمول هراس اجتماعي فرد را منزوي و دور از اجتماع ميكند و فرد تمام ارتباطات خودش را از دست ميدهد و براي همين بايد آن را شناسايي كرده و براي درمان آن اقدام كرد.
رعد و برق ميزند پشت صندلي پنهان ميشوي؟
برونتوفوبيا: ترس از رعد و برق
برونتد به زبان يوناني يعني رعد و برق و برونتو فوبيا يعني ترس از رعد و برق. افرادي كه دچار اين حالت هستند ميدانند كه رعد و برق خطري براي آنها نيست، اما ترجيح ميدهند در زمان رعد و برق اصلا از خانه خارج نشوند و حتي ممكن است پشت صندليها يا زيرميزها پنهانها شوند. بيشتر اين حالت در مورد صداي رعد است اما اگر ترس هم از رعد و هم از برق وجود داشته باشد به آن آسترافوبيا گفته ميشود كه در حيوانات هم ديده ميشود.
ازترس حساسيتزدايي كنيد
فوبياها روي شيوه زندگي انسانها تاثير ميگذارند. افراد تمام تلاش خود را ميكنند تا از عوامل ايجاد هراس دور بمانند و برخي فعاليتها، ارتباطات و جنبههايي از زندگي آنها را تحتتاثير قرار ميدهد. مشكلات ارتباطي، طلاق، مشكل در ادامه تحصيل و از دست دادن شغل در اين افراد شايع است. ديده شده است كه هراسها رابطهاي خانوادگي دارند و در مورد برخي هراسها ميزان ابتلاي اعضاي درجه اول خانواده به آنها 3برابر افراد ديگر است. مهمترين شيوه درمان فوبياها، حساسيتزدايي يا روبهرو كردن تدريجي فرد با شرايط و اشيايي است كه باعث ترس او ميشود. هرچقدر كه سطح تماس بيشتر ميشود اعتمادبهنفس فرد بيشتر و ترس او كمتر ميشود. صحبت با يك مشاور هم ميتواند در شيوه نگرش فرد مبتلا و بهبود او تاثيرگذار باشد. براساس آمارها حدود 90درصد افراد مبتلا به فوبياها با درمان مناسب كاملا بهبود مييابند و فوبيا در آنها كاملا از بين ميرود.
آنهايي كه از پل عابر ميترسند
آگورافوبيا: هراس از محلهاي عمومي
در يونان قديم به فروشگاهها و محلهايي كه مردم جمع ميشوند آگورا ميگفتند. كسي كه دچار آگورا فوبيا باشد از بودن در محلهاي عمومي و بهخصوص مناطقي كه خروج از آنها كمي سخت است ميترسد، براي مثال سينماها، بانكها و هر گونه صف و حتي پلهاي عابر پياده، ترس در اينجور موارد ناشي از اين است كه فرد فكر ميكند اگر دچار حمله هراس شود نميتواند سريع از آن محل و وضعيت خاص خارج شود. زنان دو برابر مردان به اين نوع هراس مبتلا ميشوند. اگر اين اختلال درمان نشود فرد خانهنشين ميشود و هيچوقت از خانهاش خارج نخواهد شد اما 90درصد مبتلايان به درمان پاسخ مناسب ميدهند.
مهمترين شيوه درمان فوبياها، حساسيتزدايي، يا روبهرو كردن تدريجي فرد با شرايط و اشيايي است كه باعث ترس او ميشود. هرچقدر كه سطح تماس بيشتر ميشود اعتمادبهنفس فرد بيشتر و ترس او كمتر ميشود.
آن بالا سرت گيج ميرود؟
آكروفوبيا: ترس از ارتفاع
آكروفوبيا يك هراس وحشتناك و فزاينده از ارتفاع است و جزو حالتهاي وخيم بيماريهاي اضطرابي جاي ميگيرد. كسي كه دچار اين حالت است در زمان بالا رفتن از پلههاي يك ساختمان، يا بودن روي بام يك آپارتمان يا برج بلند دچار حمله هراس ميشود. گاهي اوقات ترس آنقدر شديد است كه فرد را فلج ميكند. آكروفوبيا ممكن است فرد مبتلا را در حالت خطرناكي قرار دهد براي مثال اضطراب باعث ميشود فرد نتواند تعادلش را حفظ كند يا از ارتفاع پايين بيايد و جانش در خطر قرار بگيرد.
آنهايي كه سوار آسانسور نميشوند
كلاستروفوبيا: نياز به يك راه فرار
كلاستروفوبيا يعني ترس از بودن در محلهاي سربسته و دربسته. اين حالت شايع است و در آن فرد مبتلا مثلا سوار آسانسور نميشود يا از ورود به تونل ميترسد و اگر اين كارها را بكند بسيار مضطرب خواهد شد و احساس خفگي خواهد كرد. براي همين اينگونه افراد رفتار خاص خودشان را دارند و مثلا به محض ورود به يك مكان دربسته اقدام به باز كردن پنجرهها ميكنند يا در نزديكترين صندلي به در ورودي يا خروجي مينشينند. اگرچه اين رفتارها به آنها آرامش ميدهد اما كل ترس و اضطراب را از بين نميبرد.
آنهايي كه از ترس آمپول غش ميكنند
هموفوبيا و تريپانوفوبيا: ترس از خون و تزريق
دستهاي از ترسها هستند كه مرتبط با خون، تزريق، حادثه و سانحه هستند. در اين گروه ترس از ديدن خون، ترس از تزريق آمپول و ترس از انجام عملهاي جراحي يا حتي بخيه كردن، جاي ميگيرد. اين تنها حالت هراس است كه با غش كردن و بيهوش شدن همراه است. افت فشارخون در بيشتر افرادي كه آمپول ميزنند يا بخيه براي آنها زده ميشود و... ديده ميشود، اما اين حالت در افراد مبتلا به هراس بسيار شديد است و باعث سرگيجه، بيحالي و حتي غش ميشود.
آنهايي كه ترجيح ميدهند با هواپيما مسافرت نروند
ايروفوبيا: ترس از پرواز
كسي كه مبتلا به ايروفوبياست از پرواز ميترسد. معمولا اين حالت پس از يك اتفاق ناراحتكننده مرتبط با هواپيما، مثل افتادن در يك چاله هوايي يا فرود نامناسب يك پرواز و نظاير آن شروع ميشود. حتي ممكن است فرد اين حادثه و اتفاق را فراموش كند اما ترس و هراس باقي بماند و حتي با ديدن پرواز يك هواپيما يا تماشاي فيلم يك سانحه هوايي به سراغ فرد بيايد. در اين نوع معمولا از هيپنوتيزم و خواب مصنوعي براي به يادآوردن زخم و حادثه اصلي و درمان آن استفاده ميشود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 171]