واضح آرشیو وب فارسی:ايران ورزشی: ۸ مدال المپيك براى پينگ پنگ چين ياران «مالين»همچنان دست نيافتنى
[وصال روحانى/ منبع: Asian News ]
چينى ها مسابقات اخير تنيس روى ميز المپيك پكن را چنان قبضه كردند كه حتى به باور خودشان هم نمى آمد. گرفتن ۸ مدال و دروكردن عناوين، يكى بعد از ديگرى كارى بود كه چينى ها انجام دادند و در روز پايانى مسابقات اين رشته در پكن هر سه رتبه انفرادى مردان را هم به دست آوردند تا جاى هيچ حرف و ترديدى را باقى نگذارند. با اين كه چينى ها سال ها است بر اين رشته حكم مى رانند و مدال هاى رقابت هاى جهانى و المپيك مايملك آنها بوده، اما ابعاد پيروزى جديدشان براى خود آنها هم غيرمنتظره بود. ليو گوليانگ قهرمان سابق تنيس روى ميز جهان كه در اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوايل دهه ۱۹۸۰ سر به بام اين ورزش مى ساييد و اينك مربى تيم ملى چين است. مى گويد: «شاگردان من واقعاً عالى كار كردند تا بهترين نمايش ها و بالاترين دستاوردها را داشته باشيم. راستش را بخواهيد هرگز فكر نمى كردم حاصل كار ما اين قدر درخشان باشد و بالنسبه آسان هم به دست آيد.» عجيب تر آن كه يورگن پرسون پينگ پنگ باز مسن سوئدى تنها ورزشكار غيرچينى بود كه به جمع ۴ نفر نهايى انفرادى مردان پيوست، اما او نيز در بازى رده بندى به وانگ ليكين از چين باخت تا چهارم شود و همانطور كه قبلاً گفتيم هر ۳ مدال اين قسمت سهم چينى ها شود.
از آغاز
پرسون كه چنين كرد در آستانه ۴۳ سالگى است و به دنبال اولين مدال المپيكى خود طى ۶ دوره حضور خود در اين رقابتها بود. او شروعى خوب در برابر وانگ ليكين داشت اما بعداً پسروى كرد و تسليم تاپ اسپين هاى سريعى شد كه نواختن آنها از نقاط قوت و تخصص هاى بازيكنان چين است.
وقتى كار به بازى فينال اين رده كشيده شد. دو چينى ديگر رودررو ايستادند تا از آغاز مشخص باشد كه طلا (و ايضاً نقره) صاحب و مقصدى به جز اردوى ميزبان ندارد. در اين بازى مالين كه در جدول جهانى تنيس روى ميز مردان دوم است، در برابر وانگ هائو كه اول است، به برترى رسيد و پرونده كل رقابتها را بست.
مثل مايكل فلپس!
همانطور كه مايكل فلپس امريكايى با نشانه گرفتن ۸ طلا و تصاحب تمامى آنها در مسابقات شناى المپيك پكن مجالى به حريفان نداد، پينگ پنگ بازان چين نيز در روندى مشابه اميدهاى حريفان خود را زايل كردند و دست نيافتنى نشان دادند و به همان قدر مدال و افتخار رسيدند كه از آنها انتظار مى رفت و وعده اش را داده بودند و هواداران مايل بودند در يك المپيك خانگى ناظر آن باشند. وانگ ليكين پس از شكست دادن پرسون در بازى رده بندى انفرادى مردان و به واقع بعد از غلبه بر مردى كه بيش از ۲۵ سال در عضويت تيم ملى پينگ پنگ سوئد بوده و در زمينه ديرپايى هموطن مشهورش يان اووه والدنر را هم پشت سر نهاده است، مى گويد: «قبل از شروع رقابتها هدف اصلى من و يارانم اين بود كه به هيچ عنوان به خارجى ها و ورزشكاران غيرچينى حاضر در المپيك راه و ميدان ندهيم و تمامى عناوين را مال خود كنيم و غلبه من بر پرسون در همين راستا مصداق و معنا مى يابد.»
سال هاى پيش رو
پيشتر چين در قسمت هاى تيمى مردان و زنان هم در بيست و نهمين دوره بازى هاى المپيك اول شده بود و به نظر مى رسد كه اين تم حاكم بر رقابت هاى عمده اين رشته در سال هاى پيش رو و به عنوان مثال المپيك ۲۰۱۲ لندن هم باشد. چين در پكن، در قسمت انفرادى زنان هم هر سه مدال را تصاحب كرد و به رغم تمامى پيشينه درخشان و پيروزى هاى پرشمار و يكطرفه اش در اين رشته، كسب ۸ مدال در اين رشته در المپيك چيزى بى سابقه بود و بقيه كشورها را به تماشاگران و مدعوين بى نقش اين مسابقات بدل كرد. پيش از اين دوره بازى ها، تنها دوره المپيك كه چين توانسته بود در يك دوره بازى ها، هر ۳ مدال يكى از مواد پينگ پنگ را به دست بياورد، به المپيك ۱۹۸۸ در سئول مربوط مى شد كه آن اتفاق در انفرادى زنان شكل گرفته بود. بيست سال بعد از آن تاريخ، آن حكومت به شكل وسيع ترى در پكن تكرار شده و به انفرادى زنان محدود و منحصر نگشته است.
چرا اين قدر قوى هستيد !
اين برترى هاى وسيع و بيشتر شدن آن در جريان رقابت هاى اخير پكن چيزى است كه برخى دست اندركاران طراز اول پينگ پنگ نيز آن را مثبت تلقى نكرده و بابت آن ابراز نگرانى نموده اند. ارشدترين آنها آدهام شارارا رئيس فدراسيون بين المللى تنيس روى ميز است كه مى گويد: «آن چه اينك مى بينم، براى اين ورزش و رشد آن خوب نيست ولى نمى توان چين را بابت آن مذمت كرد و به آنها گفت كه چرا اين قدر قوى هستيد و اگر قرار باشد از كسى پرس و جو كرد، بايد از ساير كشورها باشد كه به چه سبب خود را بيشتر تقويت نمى كنند تا آنها هم بدرخشند و مانع از قهرمانى هاى مكرر چين شوند. درست نيست كه سدى جلوى فتوحات پرشمار چين در اين رشته ايجاد كنيم و اگر بخواهيم نيز نمى توانيم، اما اين يك نياز مسلم است كه ساير كشورها بپاخيزند و سطح كار خود را ارتقا بخشند و كارى كنند كه مدال هاى جهانى اين طور به دست چين به تاراج نرود.»
مسابقه فينال انفرادى مردان در مسابقات المپيك پكن در شرايطى برگزار شد كه از قبل ۳ پرچم چين بر روى ميله هاى اهتزاز پرچم كشورهاى برتر اين رده نصب شده بود، زيرا از پيش محرز بود كه هر ۳ رتبه نخست به اين كشور مى رسد و پرسون آخرين سد و مانع باقى مانده نيز همانطور كه قبلاً گفتيم با شكست در برابر وانگ ليكين امكان ايستادن برسكو و نقص كردن جشن چينى ها را در اين رده نيافته بود. در نهايت و در پايان يك فينال بالنسبه تماشايى، مالين چينى در برابر هموطنش وانگ هائو صاحب پيروزى ۱ـ۴ با ريز نتايج ۹ـ،۱۱ ۹ـ،۱۱ ۱۱ـ،۶ ۷ـ۱۱ و ۹ـ۱۱ شد. هر دو طرف كوشيدند با تكنيك ها و ضربات تند و كات دارشان ديگرى را از ميدان بدر كنند و برخى ضربات «والى» آنها فوق العاده بود، اما در نهايت مالين بود كه كم اشتباه تر از هموطنش ظاهر شد. براى وانگ هائو كه در جدول جهانى تنيس روى ميز مردان حائز رتبه اول است، اين يك حضور تلخ ديگر در فينال المپيك ها بود، زيرا او چهار سال پيش در ديدار نهايى المپيك آتن نيز تسليم رقيب اهل كره جنوبى خود «ريو سئونگ مين» شده و باز به نقره اكتفا كرده بود.
غيرقابل اجتناب
ديدار رده بندى همان طور كه قبلاً گفتيم محل ناكامى پرسون سوئدى در برابر رقيب چينى اش وانگ ليكين بود و نتيجه يك طرفه ۰ـ۴ (۱۱ـ،۱۳ ۲ـ،۱۱ ۵ـ۱۱ و ۹ـ۱۱) به سود تنيسور چينى به ثبت رسيد. سناريوى اين مسابقه در بسيارى از دقايق تكرارى و براى پرسون غيرقابل اجتناب بود، زيرا او ضربات اوليه حريف را فقط به گونه اى برمى گرداند كه وانگ ليكين مى توانست بلافاصله روى آن آبشارهاى سنگين ترى را روى ميز او بخواباند.قبل از شروع گيم چهارم (و آخر) پرسون نياز به رسيدگى پزشكان به وضعيت خود را پيدا كرد، زيرا بر اثر فشار مسابقه دچار گرفتگى عضلات پا شده بود و با اين وجود چنين حضور و مقاومتى از يك مرد ۴۳ ساله در اين سطح از ورزش قهرمانى و مراحل نهايى پينگ پنگ المپيك چيزى بود كه همگان را به تحسين پرسون واداشت. اين شامل ليوگوليانگ مربى چين هم شد كه گفت: «از كارهاى پرسون و روحيه فوق العاده اش متعجب مى شوم. با اين كه ۰ـ۳ عقب بود و پايش هم گرفته بود و ديگر يارى نمى كرد، اما خيال رها كردن كار را نداشت. او تقريباً با ما «هم عصر» بود اما هنوز به بازى كردن ادامه مى دهد. نسل فعلى پينگ پنگ ما وقتى بچه بودند، مى نشستند و بازى هاى پرسون را تماشا مى كردند و از آن لذت مى بردند، ولى او همچنان دارد بازى مى كند و اين شگفت انگيز و نشانگر جوهره وجودى عالى اوست.»
غيرقابل شمارش
اما پرسون كه بازى رده بندى المپيك ۲۰۰۰ سيدنى و مدال برنز آن دوره را نيز با قبول شكستى ديگر در برابر چينى ها از دست داد، به رغم تمجيد فراوان و به حق آنها از وى معترف است كه كسى حريف چين در اين ورزش نمى شود و ساقط كردن حكومت آنها تقريباً غيرممكن است. قهرمان ديرپايى كه اول بار در اواخر دهه ۱۹۷۰ پيراهن ملى سوئد را به تن كرد، مى گويد: «مشكل اين است كه پينگ پنگ بازان برجسته چين به يكى دو نفر ختم نمى شوند و غيرقابل شمارش اند و سر هر كدام كه بلايى بياوريد، يكى ديگر هست كه اول شود! تنها كارى كه از دست من برآمده، ادامه حضور در صحنه و جنگيدن و مسابقه دادن با آنها است، با اين اميد كه نسل جوان تر مرا ببينند و روحيه بگيرند و مثل من با چينى ها رقابت كنند و اميدوار بمانند كه يك روز ماجرا عوض شود.»
اما اين كه آن روز چه زمانى است، هيچ كس نمى داند!
سه شنبه 19 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايران ورزشی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 204]