گوگل چگونه همه ما را زیر نظر دارد؟

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: گوگل چگونه همه ما را زیر نظر دارد؟ مطالب بسیاری درباره جاسوسی گوگل به سود غربی ها منتشر شده که این گزارش، با ذکر موارد متعدد، این موضوع را برای کسانی که به جاسوس بودن گوگل شک دارند، اثبات می کند.

[تصویر: a022ffb7f6e101b187835f26314e2d56.jpg&w=250]

مطالب بسیاری درباره جاسوسی گوگل به سود غربی ها منتشر شده که این گزارش، با ذکر موارد متعدد، این موضوع را برای کسانی که به جاسوس بودن گوگل شک دارند، اثبات می کند.

به گزارش گروه بین الملل مشرق، خواندن این مطلب برای افرادی که جاسوس بودن گوگل و شدت خطر آن را برای کشورهایی مانند جموری اسلامی ایران نوعی "توهم توطئه" می دانند و به آن بی اعتنا هستند توصیه می شود.

شهرکی را در نظر بگیرید که فقط یک فروشگاه برای تأمین نیازهای مردم داشته باشد. صاحب این فروشگاه از آنجا که آدم زرنگی است، همه جور جنس در آن می فروشد. از مایحتاج منزل تا روزنامه و وسائل برقی و لوازم التحریر و حتی در این فروشگاه مکانی هم برای نگهداری کودکان و جایی برای استراحت والدین و گپ زدن آنها با هم تدارک دیده است.

صاحب فروشگاه از طریق مرور لیست کالاهایی که مردم خرید می کنند، به نیازهای آنها و خانواده شان پی می برد و برای شان برنامه ریزی می کند. او یک نقشه از شهرک با مقیاس ۱:۵۰۰ روی یکی از دیوارهای فروشگاه نصب کرده و مراجعان علاقه مند معمولاً مکان منزل خود را روی آن بررسی می کنند. صاحب فروشگاه بدون اینکه کلامی با آنان صحبت کند، به مرور زمان آدرس منزل آنها را می یابد.

مثال بارز این مسأله را در محله های خودمان می توانیم ببینیم. مغازه دارها اطلاعات جامعی در مورد اهل محل دارند. هرکس اطلاعاتی در مورد کسی می خواهد، از بقال محل می پرسد!

● ما از گوگل چه می دانیم؟

بسیاری از ما وقتی اسم گوگل به میان می آید، تصویری از یک موتور جست وجوی مشهور در ذهن مان نقش می بندد. این شرکت اینترنتی، هم اکنون خدمات مختلفی را به کاربران سراسر جهان ارائه می دهد. جست وجوی اطلاعات، پست الکترونیک (رایانامه)، گفت وگوی آنلاین (چت)، خواننده خوراک (فیدریدر) از مهم ترین این خدمات هستند اما خدمات گوگل به اینها منتهی نمی شود. گوگل ده ها سرویس مختلف را برای کاربران عرضه می کند.

مثلاً Google Docs ابزار بسیار سودمند آنلاینی است که جایگزین خوبی برای ورد و اکسل مایکروسافت محسوب می شود. همه جا هم در دسترس است و می توانید اسنادتان را بسادگی به اشتراک بگذارید و بطور گروهی آنها را ویرایش کنید.

گوگل ارث (GoogleEarth) که برای مشاهده کره زمین و مکان های مختلف آن بصورت مجازی است.

سرویس آمار بازدید سایت گوگل (Google Analytics)، ابزاری بسیار کامل است. هر نوع اطلاعاتی در مورد بازدیدکنندگان سایت تان که بخواهید به شما می دهد. اکثر شهرهای ایران را می شناسد و بازدیدکنندگان تان از هر شهری را به شما اطلاع می دهد.

گوگل دسک تاپ، ابزار جست وجوی داخل رایانه شخصی شما که تمام فایل های داخل رایانه تان را بسرعت و مانند جست وجوی اینترنت برای تان می یابد. کافی است آن را نصب کنید و به آن فرصت بدهید تا فایل های داخل رایانه شما را شناسایی کند. گوگل دسک تاپ در کنار موتور جست وجوی خود، امکانات بسیار جالب دیگری به نام Gadget هم دارد که شامل انواع ابزار کاربردی و سرگرمی جالب می شود.

مترجم گوگل (Google Translator) متون شما را به ۳۶ زبان مختلف می تواند ترجمه کند.

خدمات گوگل محدود به اینها نیست و شامل موارد بیشتری در حوزه خرید و فروش، پاسخ به سؤالات و ... می شود.

گوگل علاوه بر اینها سایت های زیادی را هم خریداری کرده است. سایت هایی که کاربران زیادی در آنها فعالیت می کنند. مثلاً یوتیوب (Youtube) سایتی است که کاربران می توانند فیلم ها را در آن به اشتراک بگذارند. این سایت توسط گوگل خریداری شده است.

وجه اشتراک این سایت ها و خدمات مختلف در تعداد بسیار کاربران شان است. کاربرانی که اکنون با کلمه کاربری (Account) که در گوگل دارند از خدمات این سایت ها بهره مند می شوند.

● رایگان؟!

همه موارد بالا از خدمات مفیدی است که گوگل به کاربران خود می دهد اما آیا تا به حال این سؤال برای تان پیش آمده که این همه خدمات، چرا برای شما "رایگان" عرضه می شود؟

همه ما شنیده ایم و می دانیم که انجام این کارها برای گوگل هزینه زیادی دارد. سرمایه گذاران بزرگی باید پول خرج کنند، مهندسان زیادی در حوزه های مختلف باید دورهم جمع شوند، قطعات فنی زیادی مثل سرورها و چیزهای دیگر باید ساخته شده و در کنار هم قرارگیرند تا چیزی به عنوان گوگل و خدمات آن در صفحه مرورگر ما عینیت پیدا کند.

استفاده از این همه، برای ما تقریباً هیچ هزینه ای ندارد. ظاهراً همه چیز مجانی است. اما چرا؟!

● تبلیغات و ....؟!

در محیط اینترنت سایت هایی که بازدیدکننده بیشتری را به خود جلب کنند، محل مناسبی برای کسب اطلاعات از کاربران و همچنین تبلیغات برای آنها می شوند. گوگل نیز از این امر مستثنی نیست؛ اما گوگل هیچ تبلیغی را در صفحه اول خود نمی گذارد. گوگل با توجه به نوع جست وجویی که شما انجام می دهید، برای شما تبلیغات مرتبط نشان می دهد.

همچنین گوگل با توجه به محتوای نامه هایی که در صندوق ایمیل تان دارید، به شما تبلیغ نشان می دهد. یعنی با توجه به محتوای نامه هایی که شما برای افراد دیگر می فرستید یا برای شما می آید، به شما تبلیغات مرتبط نشان می دهد.

کار از این به بعد کمی مخفیانه تر می شود. او می تواند با تحلیل و بررسی جست وجوها و همچنین محتوای نامه ها و همچنین صفحاتی که کاربران به آنها مراجعه می کنند (یعنی اطلاعاتی که نیاز کاربران هست) به اطلاعات ذی قیمتی در مورد کاربرانش دست پیدا کند. این اطلاعات می تواند در مورد تک تک کاربران یا اقشار خاصی از کاربران در محدوده های مکانی یا زمانی خاص باشد. مثلاً می تواند بفهمد که نویسنده متنی که یک حساب کاربری در گوگل دارد به دنبال چه چیزهایی در گوگل بوده یا برای دسته کسانی که در محدوده مکانی "استان تهران" زندگی می کنند چه چیزهایی اهمیت دارد. حتی می تواند بفهمد کاربران اینترنت در مثلاً استان "آذربایجان غربی" یا شهرستان "فسا" در "استان فارس" در زمان عیدنوروز بیشتر به دنبال چه چیزهایی هستند. او می تواند از این طریق بسیاری از خواسته ها و سلایق ما و جامعه ای که در آن هستیم را بفهمد.

شاید اینها خیلی برای ما اهمیت نداشته باشد ولی برای برخی افراد و شرکت ها اطلاعات بسیار مفید و حتی حیاتی قلمداد می شوند. چطور؟ اگر با بحث های بازاریابی و تولید و فروش محصول آشنا باشید، به دست آوردن نیاز و سلیقه مخاطب برای تولیدکنندگان اهمیت زیادی دارد. گوگل با تحلیل محتوای اطلاعاتی که از کاربران به دست می آورد (مثل اطلاعات مکانی، نوع جست وجوها، محتوای نامه ها و ...)، اطلاعات بسیار ذی قیمتی برای شرکت های مختلف تهیه می کند و اینجاست که باید برای به دست آوردن این اطلاعات پول خرج کرد. یک سری از اطلاعات دم دستی تر در اختیار عموم قرار داده می شود تا قدرت گوگل نشان داده شود و ایجاد جذابیت کند مثل اطلاعاتی که در مورد بیشترین کلمات جست وجو شده از شهرهای مختلف جهان می توانید روی سایت گوگل ببینید.

تا اینجای مسأله را شاید بتوان با استناد به توافقنامه ای که در ابتدای استفاده از گوگل و یا هنگام عضویت در آن می خوانید و قبول می کنید، هضم کرد.

شما با قبول این توافقنامه، به گوگل این اجازه را می دهید که از اطلاعات شما این گونه استفاده ها را انجام دهد.

به هرصورت باید بدانیم که گوگل چیزی بیش از آنچه که ما هزینه آن را می پردازیم، به ما نمی دهد. هزینه ای که ما به گوگل می پردازیم، همان استفاده کردن ما از گوگل است. کافی است که ما وارد سایت گوگل شویم و از خدماتش مثل جست وجوی عبارات و عکس ها، استفاده از جی میل و ... استفاده کنیم تا هزینه این خدمات را پرداخته باشیم!

اما چیز دیگری در این بین هست که مسأله را برای کاربران حساس تر می کند. آیا گوگل می تواند به عنوان یک بازوی اطلاعاتی امنیتی برای به دست آوردن اطلاعات از مردم و یا مبارزه با دشمنان دولت ها استفاده شود؟

پاسخ این مسأله، مثبت است و با توجه به دلایل و شواهدی که در ادامه مطلب به آنها اشاره می شود، دولت آمریکا خود یکی از حامیان اصلی آن است.

● گوگل از شما چه می داند؟

اطلاع از وضعیت علمی، نظامی، اقتصادی، فرهنگی و به هرصورت اطلاع از وضع دولت های دیگر و نیروهای مرتبط با آنان، نقش اساسی در تأمین امنیت یک دولت خاص (در اینجا یعنی آمریکا) خواهد داشت. برای آمریکا اهمیت زیادی دارد تا بداند محققان کشور "الف" در زمینه پژوهش های علمی ـ صنعتی خاص، به چه نتایجی دست یافته اند؟ برای آنها اطلاع از وضعیت اقتصادی و فرهنگی یک کشور خیلی مهم است. همچنین در زمینه هایی که به آن نام تروریسم می دهند، شناخت تحرکات تروریست ها و گروه هایی از این دست برای***شان اهمیت حیاتی دارد.

دستیابی به این اطلاعات از جمله مواردی است که هزینه زیادی برای کسانی که این اطلاعات را می خواهند، دارد.

گوگل چگونه می تواند در تأمین اهداف مزبور نقش ایفا کند؟ باید دید که گوگل چقدر در کسب این اطلاعات مفید است؟ آیا گوگل می تواند وضعیت تحقیقات علمی ـ صنعتی یک جامعه خاص را بفهمد؟ آیا گوگل می تواند ارتباطات بین افراد مختلف و احیاناً تروریست ها را آشکار کند؟

استفاده شما از معمول ترین خدمات گوگل یعنی جست وجوی اطلاعات (Search)، اطلاعات زیر را در اختیار گوگل قرار می دهد:

۱) شماره IP رایانه شما: این شماره بسته به شرایط، مکان رایانه شما و اطلاعات مرتبطی را در دنیای اینترنت نشان می دهد؛ مثلاً اینکه شما از چه ISP (شرکت تامین کننده اینترنت) استفاده می کنید و شهری که هم اکنون در آن هستید و چیزهایی از این قبیل.

۲) نوع سیستم عامل (مثل ویندوز xp) و مرورگری که شما با آن کار می کنید (مثل فایرفاکس) و دقت صفحه نمایش شما (مثلا ۸۰۰ در ۶۰۰)

۳) کلماتی که توسط گوگل، جست وجو کرده اید.

۴) تمام سایت هایی که از طریق صفحه جست وجوی گوگل وارد آنها شده اید.

۵) اگر شما دارای یک حساب جی میل (Gmail) در گوگل باشید، باید اطلاعات زیر را به موارد بالا اضافه کنید:

چه کسانی به شما نامه فرستاده اند.

کسانی که از شما نامه دریافت داشته اند.

محتوای همه نامه های شما.

حتی اگر شما در جی میل، حسابی نداشته باشید، نامه هایی که برای دارندگان جی میل ارسال کرده یا از آنها دریافت کرده اید شامل این موضوع می شوند.

استفاده شما از خدمات مختلف گوگل (مثل خبرخوان) و سایت های وابسته، اطلاعات بسیار بیشتری در اختیار گوگل می گذارد؛ مثلاً اگر شما در شبکه اجتماعی اُرکات (Orkut) عضو باشید، تمام ارتباطات و فعالیت های شما در این شبکه در اختیار گوگل است.

موارد دیگری هم هستند که برای کاربران کشور ما فعلاً(!) کاربرد و اهمیتی ندارند، ولی به آنها اشاره می شود.

بعنوان مثال Latitude ابزاری است که امکان به اشتراک گذاری اطلاعات در مورد موقعیت جغرافیایی افراد از طریق تلفن همراه را در سرویس My Location فراهم می کند. اگر چه در این سرویس کاربر با انتخاب یک گزینه به گوگل اعلام می کند موقعیت جغرافیایی او را شناسایی نکند، این شرکت در سرور خود آخرین اطلاعات مربوط به موقعیت فیزیکی او را در سرور خود نگه می دارد. آیا می دانستید گوگل از طریق این سرویس از عمر باتری گوشی شما و دیگر اطلاعاتی که به ظاهراً اهمیتی ندارند هم مطلع می شود؟

● بررسی جست وجوها

بهتر است ادامه گزارش را برای شمایی بنویسیم که می خواهید کارتان از دید شخص سومی مانند گوگل مخفی بماند. بسیاری از مردم به هر دلیل می خواهند مقصودشان از جست وجوهایی که در شبکه انجام می دهند، پنهان بماند اما گوگل مجموع جست وجوهایی را که از طریق دستگاه رایانه هر شخص انجام شده می داند. آمار استفاده از سرویس های مختلفی که از طریق این رایانه انجام شده (مثل ایمیل و...) را هم دارد. برایش خیلی سخت نیست تا بفهمد کدام جست وجو واقعی و کدام برای ردگم کردن است. حتی گوگل می داند که از صفحات جست وجویی که برای مان فراهم کرده، در چه سایت هایی کلیک کرده ایم. فرض کنید لابلای جست وجوهایی که انجام می دهیم چند جست وجوی بی ربط به موضوع هم بکنیم تا طرف مان (یعنی گوگل) منظور ما را نفهمد و مثلاً رد گم می کنیم اما بدلیل اینکه کل عملیات ما تحت نظر گوگل انجام پذیرفته، خیلی نمی توانیم به پوشیده ماندن کارمان اطمینان داشته باشیم.

● بررسی نامه های الکترونیک

یکی دیگر از چیزهایی که به ذهن می رسد این است که محتوای نامه های ما را بررسی کند. اگر مواردی از ارتباطات مشکوک در آنها یافت، مسأله را دنبال می کند تا به سرنخ های بیشتر و مدارک محکم تر برسد و نهایتاً این امور به مراجع خاص آن ارجاع می شود.

شاید بگوییم که ما برای ارتباط با افراد بیگانه ایمیل ها را با نام مستعار می سازیم و از اطلاعات با عنوان مستعار استفاده می کنیم. البته کار خوبی است، اما اصلاً نباید به آن اطمینان کرد. اجازه بدهید مثال:

بسیار پیش آمده که در صندوق ایمیل شما که به نام مستعار ایجاد کرده اید نامه ای برای دوستتان فرستاده باشید. کافی است دوست شما در پاسخ ایمیل شما، نام واقعی شما را ببرد. یعنی تمام زحمات شما برای مخفی ماندن هویت تان بر باد رفت؛ ادامه این ماجرا مساوی است با لو رفتن اطلاعات بیشتر در مورد هویت شما و دوستان تان.

شاید بگویید «من یک ایمیل برای ارتباطات ناشناس دارم و یک ایمیل دیگر برای ارتباط با دوستانم.» خب این هم راه حل بهتری است اما هنوز اطمینان بخش نیست. هر بار که از گوگل استفاده می کنید، گوگل رایانه شما را با یک کوکی (با شماره شناسایی یکتا) شناسایی می کند. این کوکی دو سال روی رایانه شما اعتبار دارد و با هربار استفاده از گوگل، مجدداً احیا می شود. خب وقتی ببیند یک بار از ایمیل ۱ و بار دیگر از ایمیل ۲ روی این رایانه استفاده شده، احتمال زیادی می دهد که هر دو متعلق به یک نفر باشد.

اگر صندوق ایمیل شما در گوگل (Gmail) باشد، گوگل تمام ایمیل هایی که از آن ارسال یا به آن آمده باشد را می داند.

کسانی که با ریاضیات و آمار سر و کار دارند، می دانند که خیلی راحت می توان از طریق "گراف"، ارتباط بین ایمیل ها، هویت ها را تشخیص داد.

البته شکل بالا، مثال بسیار ساده ای از گراف مزبور است. از طریق تحلیل محتوای ایمیل ها می توان به موضوع ارتباطات بین ایمیل ها پی برد.

ایمیل ها از نظر ارتباطات کاری، ارتباطات دوستانه، ارتباطات خانوادگی و عاطفی و ... می تواند دسته بندی شود. رایانه ها و مکان جغرافیایی آنها هم معلومند. مشکل بتوان در چنین شبکه ای هویت مخفی داشت. شواهد زیادی در دست هست که نشان می دهد اطلاعات حتی پس از حذف آنها توسط کاربران، در سرورهای گوگل نگهداری می شود.

● بررسی گفتوگوهای آنلاین (چت)

گفت وگوهای ما در محیط های چت (chat) حاوی اطلاعات زیادی است و همانند ایمیل ها قابل تحلیل و پیگیری هستند.

● بررسی استفاده ما از سرویس های مختلف گوگل

وقتی استفاده کاربران از خدمات مختلف گوگل به این موارد اضافه می شود، مسأله ابعاد جدیدتری به خود می گیرد. خدمات مختلفی که گوگل روی سایت خود فراهم کرده، موجب اشتیاق هرچه بیشتر کاربران برای استفاده از گوگل می شود. البته برای استفاده از بسیاری از این خدمات باید در گوگل یک حساب کاربری ایجاد نمود. استفاده از فیدریدر (یا خواننده خوراک) سایت های موردعلاقه ما را برای گوگل معلوم می نماید. استفاده ما از سرویس گوگل ارث (Google Earth)، مکان های مهم و مورد توجه ما را برای گوگل معلوم می سازد. از این طریق راحت می توان فهمید شما در کجا کار می کنید یا خانه تان کجاست؟ یا مکان های مهم و مورد توجه شما چه جاهایی هستند؟

در ابتدای مقاله اشاره شد که گوگل علاوه بر سرویس های مختلفی که روی سایت خود دارد، سایت های دیگری را هم تحت مالکیت خود درآورده است. یعنی هر چه بیشتر سعی داشته تا افراد مختلف روی کره زمین با نیازها و سلایق مختلف را جذب خود کند. سرویس های مختلف گوگل، شبکه اجتماعی ارکات (Orkut)، شبکه یوتیوب (YouTube) و سایت های بسیاری مثل اینکه شاید شما تعلقش به گوگل را ندانید، چیزهایی هستند که معمولاً کاربران به آنها مراجعه دارند.

نصب گوگل دسک تاپ روی دستگاه رایانه شخصی، تیر خلاصی است که به اطلاعات خود می زنید. این نرم افزار اطلاعات رایانه شما را بررسی کرده و یک موتور جست وجوی کوچک برای شما راه اندازی می کند اما از کجا معلوم که اطلاعات خاص(!) شما را برای جایی آن طرف تر از مرزها نفرستد؟!

هر بار استفاده کاربران از خدماتی که توسط گوگل یا وابستگان او ارائه می شود، اطلاعاتی را در اختیار او می گذارد. مجموع اطلاعات جمع آوری شده با کمک علوم ریاضیات، آمار، روان شناسی و رفتارشناسی، علوم اجتماعی و ... پردازش می شود و اطلاعات بسیار زیادی در مورد کاربران به دست می آید. اطلاعاتی از قبیل اینکه شما که هستید؟ شغل شما، محل زندگی و کار، وضعیت روانی،عادت ها، علاقه مندی ها، کارهای جدی و امور تفننی و پروژه هایی که در حال انجام آنها هستید. اینها مواردی هستند که براحتی از کنار آنها عبور می کنیم، در حالی که برای دیگران ارزش زیادی دارد.

امروز می دانیم، همراه داشتن یک دستگاه تلفن همراه یعنی اینکه در هر لحظه می توان موقعیت فیزیکی شما را با اختلاف چند متر تشخیص داد. می توان ادعا کرد که تشخیص این مساله برای گوگل، حتی اگر با نام کاربری وارد نشده باشیم، چندان مشکل نباشد.

مواردی که گفته شد، بیان تهدیدی است که از طریق اینترنت متوجه ماست. ترفندهایی که در محیط اینترنت برای مخفی ماندن خود و کارمان بکار می بریم، چندان موثر نیستند و باید با خطر بزرگ و پنهانی که از طریق سرویس های مختلف اینترنتی متوجه جامعه ماست، آشنا شویم. اگر فکر کنیم وجود چنین ابزار قوی مورد توجه مراکز سلطه نیست، قطعاً اشتباه کرده ایم.

مواردی که در مورد گوگل ذکر شد، برای سرویس های دیگر مانند یاهو و ... هم صدق می کند. گوگل به دلیل فراهم آوردن خدمات متنوع و موردنیاز کاربران از جذابیت بیشتری نسبت به سایرین برخوردار است و کاربران بیشتری به سوی آن گرایش دارند.

مهم این است که خودمان دارای این فناوری ها شویم یا آنکه خطرات ناشی از آنها را به حداقل برسانیم.

● کیک زرد!

"فریتز" یک مهندس متبحر بود که در بخش ساخت و تولید قطعات مربوط به پروژه های هسته ای کار می کرد. وقتی مسؤولیت طراحی فرایند تولید کیک زرد به او سپرده شد؛ از آنجا که نیاز به منابع دست اول و به روز داشت، تصمیم گرفت تا در اینترنت به دنبال منابع فوق بگردد. این بود که در مرکزی که در سازمان هسته ای برای ارتباطات اینترنتی در نظر گرفته شده بود، کار خود را آغاز کرد.

در نوار آدرس مرورگر اینترنت، شروع کرد به تایپ کردن: google.com، و در کادر جست وجو این طور تایپ کرد: yellow cake. لیستی از سایت ها برایش آمد و شروع کرد به کلیک کردن نام سایت ها تا ببیند محتوای آنها چیست؟ او جست وجوی خود را با عباراتی تخصصی تر ادامه داد و در نهایت اطلاعات مفیدی در مورد این ماده، فرایند تولید آن و قطعات دستگاه هایی که آن را تولید می کنند، پیدا کرد. البته او کمی در مورد کار در اینترنت اطلاعات داشت. به همین خاطر در بین جسنجوهایی که می کرد، چند جست وجوی بی مورد را هم انجام داد. مثلاً یک بار به دنبال newspaper و بار دیگر به دنبال mobile و کلمات بی ربط به کیک زرد جست وجو کرد.

برای دریافت اطلاعات از سایت هایی که آنها را پیدا کرده بود، لازم بود تا در یکی دوتا از آنها عضو شود و برای یکی دوتا از آنها ایمیل بفرستد. این کار ها را با ایمیلی که بصورت ناشناس در جی میل (GMail) ساخته بود، انجام داد. در انتها هم ایمیل خودش را چک کرد. البته این ایمیل به نام «مرد آوازخوان» در جی میل ساخته شده بود و هیچ ربطی به نام واقعی اش نداشت و با آن با دوستانش مکاتبه می کرد.

هزاران کیلومتر آن طرف تر از مرزهای کشور «ایندولند»، سرورهای گوگل گزارش دادند که تعدادی جست وجوی با موضوع فرایند هسته ای در یکی از آدرس های اینترنتی این کشور انجام شده است. آدرس IP رایانه به کارگرفته شده مربوط به یکی از سازمان های درگیر در امور هسته ای بود. در طول زمان چهار ساعت کار با رایانه مزبور، ۱۷ مرتبه از عبارات تخصصی در مسایل فناوری هسته ای و پنج مرتبه عبارات پراکنده استفاده شده بود. در این مدت، از رایانه مزبور ۵۷ کلیک به سایت های مرتبط با مسائل هسته ای شده بود. گوگل با توجه به اینکه خودش یک موتور جست وجوست، از محتوای سایت های مزبور کاملاً مطلع بود. در بازه زمانی که توسط رایانه مزبور این جست وجوها انجام شده بود (از ساعت ۱۴ تا حدود ۱۸ ) دو ایمیل توسط دستگاه باز شده بود. یکی از آنها [email protected] با پروفایل ناشناس و دیگری هم [email protected] بود که مشخصات پروفایل درست و حسابی نداشت. البته در یکی از نامه هایی که به این ایمیل آمده بود، با عنوان جناب آقای فریتز مک گال نام برده شده بود که هویت صاحب ایمیل را برملا کرد. کار از این به بعد چندان سخت نبود. تمام ایمیل هایی که با این ایمیل مکاتبه داشتند، بررسی شدند و فهرستی از کسانی که با فریتز رابطه کاری داشتند، تهیه شد.

روز بعد فریتز ایمیل واقعی خود (یعنی mailto:[email protected]) را از طریق رایانه شخصی که در منزل داشت، چک کرد. تبلیغ نرم افزار گوگل ارث (Google Earth) را بتازگی در اینترنت دیده بود. آن را نصب کرد و نخستین جایی را که سعی کرد با آن مشاهده کند، محله مسکونی بود که در آن زندگی می کرد. سپس سری هم به محلی در چند کیلومتری شهر، جایی که قرار بود کارخانه تولید کیک زرد در آنجا باشد، زد. از بالا اصلاً شبیه به یک کارخانه هسته ای نبود!

رایانه مستقر در منزل شخصی او هم شناسایی شد و از این به بعد آن هم تحت نظر قرار گرفت.

این فرایند برای کسانی که با فریتز رابطه مکاتباتی کاری داشتند، تکرار شد. اطلاعات خوبی نصیب گروهی که از سوی سازمان سیا در شرکت گوگل مستقر بودند، شد. آنها از طریق مرور عبارات جست وجو متوجه شدند که وضع پروژه های هسته ای در چه مرحله ای است! همچنین با مدل سازی ارتباطات ایمیل ها و تحلیل محتوای آنها به اسم و رسم ۱۱ نفر از محققان و دانشمندان مرتبط با مسائل هسته ای پی بردند. اغلب افراد مزبور از طریق نرم افزار گوگل ارث به مکانی در چند کیلومتری شهر سر زده بودند و معلوم بود که قرار است آنجا خبری باشد! این محققان از ابزار گوگل ریدر برای مطلع شدن از آخرین اخبار و تغییرات در سایت ها و وبلاگ های موردعلاقه خود استفاده می کردند. برای تکمیل اطلاعات، از اطلاعاتی که توسط سایت یاهو و هات میل و چند سایت دیگر کسب شده بود، استفاده شد.

هنگامی که مسائل حیاتی پیش بیاید گوگل، یاهو یا هر شرکت دیگری باید با سازمان سیا همکاری کند؛ با تحلیل این سایت ها و همچنین جست وجوهایی که این افراد در زمینه های دیگر نموده بودند، تا حدود زیادی مشخصات اخلاقی، فکری و روانی این افراد بر تیم سازمان سیا معلوم شد. قرار شد با چهار نفر از آنها تماس گرفته شود....

جنگ رسانه ای بزرگی علیه «ایندولند» آغاز شد. کار به تهدیدهای نظامی و لشکرکشی کشیده شد. مابقی ماجرا را تا آخر خودتان حدس بزنید!

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 466]