آرايش چهره ناوگان فرسوده بازتاب گزارش انتظارت عمومي از خدمات حمل و نقل شهري

واضح آرشیو وب فارسی:کيهان: آرايش چهره ناوگان فرسوده بازتاب گزارش انتظارت عمومي از خدمات حمل و نقل شهري
حسن آقايي
انتشار سلسله گزارش روز درباره خدمات حمل و نقل شهري و انتظارات عمومي از آن بازتاب نسبتاً گسترده اي در جامعه داشته است. گروهي از مردم در تماس هاي تلفني خود عمده ضعف كنوني سيستم حمل ونقل درون شهري را نبود سياست واحد ومديريت هماهنگ دستگاههاي ذي ربط عنوان مي كنند. گروهي ديگر با انتقاد از رفتار برخي رانندگان وسايل نقليه عمومي افزايش كمي اين گونه وسايل را راهكاري مقطعي براي برون رفت از مشكل حاد و به اصطلاح بحران حمل و نقل ارزيابي مي كنند و...
در اين نكته شكي نيست كه طرح تلاش ها و برنامه ها، ضعف ها و قوت ها و خلاصه بازخواني پرونده سنگين از اوراق سيستم حمل و نقل شهري و چگونگي كاركرد مديريت متعدد اتفاق تازه اي نه براي مسافران و نه براي مسئولان نيست كه ما بر آن بوده ايم كه با طرح اين معضل بار ديگر تلنگري بر اذعان مديران مسئول وارد آوريم.
گروهي از مردم در تماس هاي خود آنچه به نظرشان و براساس تجربه شان از گردش كار اتوبوس ها و تاكسي ها و عملكردهاي دست اندركاران مربوطه، گفتني است، مطرح مي كنند از جمله حمل و نقل شهري نياز به يك سيستم توانمند، كارا و اشتراك مساعي مسئولان دارد، گروهي ديگر از خوانندگان گزارش روز كيهان مشكلات را ناشي از خلأ هماهنگي ها مي دانند، نظارت در چرخه امور ضعيف است كه اين مورد در عملكرد بعضي از تاكسيرانان و برخي اتوبوسرانان ملموس و مشهود است.
سيستم كارآمد و همسونگر فعلاً غايب است
يكي از شهروندان كه خود را «رئيسي» از ساكنان قديمي يكي از مناطق غربي تهران معرفي مي كند، مي گويد كه همه روزه با اتوبوس يا تاكسي و اگر هيچ كدام نشد، به وسيله موتورسيكلت به محل كار خود مي رود. وي اظهار مي دارد: «درد مسافران حمل و نقل شهري را من مي دانم... تقاضا مي كنم بيائيد بهتر ببينيد!
برخي از ميادين بزرگ و حاشيه و اطراف آن ها در ساعاتي از روز تبديل به پاركينگ تعدادي از اتوبوس و به اصطلاح خوابگاه و استراحتگاه بعضي از رانندگان شهري شده است. اين وضع در شرايطي است كه گفته مي شود كمبود اتوبوس داريم و تعدادي هم به علت فرسودگي در تعميرگاه شركت، خوابيده اند.» وي با اشاره به برخي اظهارات رسمي مقامات مسئول مي گويد: «مسئولان شركت واحد هر از گاه آمار خدمات رساني جا به جايي مسافران را اعلام مي كنند. اما واقعيت آن است كه تنها با افزايش اتوبوس، معضل حمل و نقل برطرف نخواهد شد بلكه بايد علل نابساماني و كندي و نارضايتي انبوه مسافران در ضعف مديريت جست و جو شود. واقعيت آن است كه سرويس دهي شهري نياز به يك سيستم كارآمد و همسونگر دارد.»
اين شهروند، در مورد وضعيت تاكسيراني هم نظري مشابه با اتوبوسراني دارد ومي گويد: «تاكسي ها هم بايد تحت يك سيستم مديريت قوي وكارا قرار داشته باشند. اين همه تاكسي كه به قولي از سر تهران هم زياد است ليكن هميشه مي بينيم دركنار خيابان ها مسافران فراواني معطل سوار شدن تاكسي هستند. مديريت نظارت كجا است كه مردم و خانواده ها و افراد مسن در گرما وسرما خسته و ناراحت جلوي تاكسي هاي خالي دست بلند مي كنند اما راننده ها با بي تفاوت اعتنايي نمي كنند و به راه و خواسته خود ادامه مي دهند.
آيا تاكسي- عموما- و اتوبوس بايد به دنبال مسافر- خدمات رساني موظف- باشند يا مردم مسافر سرگردان به انتظار آن ها باشند؟
نكته مهم ديگر، لزوم تعيين تقسيم بندي زمان رفت و برگشت بين ايستگاهي اتوبوس ها و شناسايي توزيع جغرافيايي سرويس دهي در مناطق فراگير شهر و هم در ايستگاه هاي ضروري است.»
بهانه هايي براي توجيه
«پوررضا» يكي ديگر از خوانندگان روزنامه، مي گويد: «در گزارش كيهان به نقل از برخي تاكسيرانان خواندم چون سهميه بنزين كفاف كارشان را نمي دهد مجبورند دنبال مسافر دربستي بگردند. حال از اين قبيل راننده هاي تاكسي بايد پرسيد مگر قبل از سهميه بندي بنزين هم در سطح خيابان ها دنبال مسافرهاي دربستي و تك نفري نمي گشتند؟ او مي افزايد: «مردم مي بينند كه چگونه بسياري از تاكسي ها عمدتا از ساعت 11 روز تا 3 بعدازظهر سهميه اي از بنزين شان را صرف آن مي كنند تا مسافران دربستي سوار كنند. واقعا كه ناكافي بودن بنزين، داستان ملال آوري براي اين قبيل تاكسيرانان شده است!»
افزايش كمي به تنهايي كافي نيست
سردار محمد رويانيان رئيس پليس راهنمايي و رانندگي در جمع خبرنگاران مي گويد كه مسئله-اتوبوس- در تهران فقط با ورود 10 هزار اتوبوس حل نمي شود زيرا معلوم نيست كه اين اتوبوس ها قرار است در كجا حركت كنند، وي همچنين به اجمال توضيح مي دهد كه يك اتوبوس بايد به طور ميانگين 1200 نفر را در تهران جابه جا كند، اما چرا روزانه فقط 500 نفر را جابه جا مي كند و چرا با افزايش بيش از 50 درصدي تاكسي در تهران هنوز مردم دنبال تاكسي هستند؟
وي كه رياست ستاد حمل و نقل و بهينه سازي مصرف سوخت را نيز برعهده دارد در بخش ديگري از صحبت هاي خود ضمن اشاره به كمك هاي دولت نهم به ستاد مذكور درخصوص ارائه يارانه به شهرداري، مي گويد: «جمع كمك هاي دولت نهم از سال 84 تا پايان سال 86 در زمينه حمل و نقل به شهرداري تهران 3.46 برابر كمك هاي انجام شده از سال 81 تا 84 بوده است. در زمينه ناوگان عمومي در سال 81 تا 84 هيچ گونه واگذاري در مورد اتوبوس به شهرداري تهران نشده بود. در سال 85 و اواسط 86 يك هزار و 787 دستگاه اتوبوس به شهرداري تهران واگذار شد.»
لزوم ايجاد مديريت حمل و نقل
به گفته رئيس پليس راهنمايي و رانندگي ناجا، طي روزهاي آينده نزديك 250 دستگاه اتوبوس، 150 دستگاه ميني بوس و 2 هزار دستگاه تاكسي به ناوگان حمل و نقل عمومي افزوده خواهد شد. وي همچنين با تاكيد بر اين كه بايد مديريت حمل و نقل در تهران ايجاد شود مي گويد: «با ايجاد چنين بخشي، بهره گيري از امكانات قطعا بيشتر خواهد شد.»
از سوي ديگر، سيدجعفر تشكري هاشمي معاون حمل و نقل و ترافيك شهرداري تهران، در مراسم آغاز به كار 70 دستگاه اتوبوس دوكابين جديد در خط يك اتوبوسراني، از نياز تهران به 11 هزار دستگاه اتوبوس خبر داده و مي گويد: «از اين تعداد، تنها 7 هزار و 300 دستگاه در اختيار داريم. ظرف ماه هاي آينده 200 دستگاه ديگر نيز وارد سيستم حمل و نقل عمومي شهر مي شوند.»
با توجه به آمار نياز شهر تهران به اتوبوس و تعداد اتوبوس موجود، در واقع اين كلان شهر در حال حاضر 3 هزار و 700 دستگاه اتوبوس كم دارد.
طرح هاي مقطعي پاسخگو نيست
«مسعودي» يكي از شهروندان در تماس تلفني با سرويس گزارش روز مي گويد: «هزاران مسافر اتوبوس، همچون من حقوق بگير و غيره در ايستگاه هاي مبدأ تا مقصد وقت مان به هدر مي رود تا زماني كه اتوبوس از راه برسد و سوار شويم و به كار و زندگي مان برسيم. از همان اول صبح دلشوري تأخير هميشگي اتوبوس، خلق مان را به هم مي ريزد. هر سال موقع باز شدن مدرسه ها و دانشگاه ها، مسئولان به صرافت چاره و رفع مشكلات مي افتند. تعدادي اتوبوس زياد مي كنند. يك چند روزي كه مي گذرد باز روز از نو و روزي از نو.
يك موضوع مهم ديگر اين است كه چرا نظارتي مفيد به حال مسافران، در كار همين تعداد اتوبوس كه نسبت به ظرفيت انبوه مسافر، خيلي كم است، نيست؟ به مسئول خط هم مراجعه مي شود مي گويد اتوبوس كم و تعدادي هم در تعميرگاه خوابيده است. من نمي دانم كي و چطور مسئله حمل و نقل تهران حل خواهد شد و مردم آسوده خاطر شوند. ظاهراً بيش از وضع فعلي، كاري نمي كنند.»
سيستم فرسوده تلاش ما را ناكام مي گذارد
يك مدير و كارشناس امور حمل و نقل در تماس تلفني از وضعيت سرويس دهي تاكسي و اتوبوس درون شهري به شدت انتقاد دارد كه آن را ناشي از ضعف مديريت ناكارا قلمداد مي كند.
وي تمايلي به معرفي خود ندارد و معتقد است تركيب بندي امكانات، تداركات و ناكارايي برنامه ريزي شيوه هاي مرسوم كنوني در بخش حمل و نقل نشان از نوعي ورشكستگي در ساز و بافت سيستم مربوطه دارد. همين اوضاع نيز تلاش هاي دولت در ساماندهي و بهينه سازي وضعيت حمل و نقل شهري را خدشه دار مي كند.
وي به خريد و ورود اتوبوس را از خارج كشور انتقاد مي كند و بر اين نظر است كه اگر مديريت سيستم راه علاج و ساماندهي معضل حمل و نقل را در افزايش اتوبوس مي داند، چرا براي خريد و تأمين آن به خارج كشور مي رود و اتوبوس مورد نياز را با خريد از توليد داخلي تامين نمي كند؟ به گفته اين كارشناس، خريد از خارج هزينه هاي جنبي زياد به بار مي آورد كه به باور وي نوعي سفر تفريحي تلقي مي شود.
خلأ هماهنگي جامع دستگاه هاي مسئول
«تجارب چندين سال گذشته از ناكارايي حمل و نقل سنگين و سبك دركلان شهر تهران و هر از گاه اقدامات مقطعي به عنوان ايجاد سهولت در سرويس دهي، براي همه مردم و مديران مربوطه كاملا روشن است. نتيجه كلي همه برنامه ريزي ها به منظور كاهش معضلات، جوابگوي حتي نسبي نيازها نبوده است.»
«موسي زاده» كارمند بازنشسته، با اين نگاه به مسئله حمل و نقل شهري، مي افزايد: «تنها با افزايش تعداد اتوبوس و تاكسي در سطح شهر نمي توان مشكل هميشگي ميليون ها مسافر را چاره سازي كرد به نظر مي آيد يك علت مهم عدم نظارت، مورد ديگر نبود هماهنگي جامع برنامه ريزان دستگاه هاي متعدد است و مورد ديگر خلاء تصميمات متخذه مسئولان ذي ربط در متقاعد كردن بسياري از مردم در عدم استفاده از خودروهاي شخصي شان است كه به گفته برخي از همين قبيل مردم استفاده از خودرو شخصي به واسطه نبود سرويس دهي منظم و دغدغه هميشگي اتلاف وقت است.» اين شهروند تاكيد مي كند: «نظارت بر عملكرد همين تعداد اتوبوس و ميني بوس و تاكسي هاي مختلف، نقش مؤثري بر ساماندهي حمل و نقل دارد.» از طرف ديگر با اين ترافيك سنگين و محدوديت معابر ماشين رو، ليكن همچنان خودرو زياد مي شود براساس اخبار رسانه ها هر روز بيش از سه هزار خودروي سواري جديد وارد خيابان هاي كشور مي شود. هزاران اتوبوس و تاكسي ديگر هم وارد تنها تهران شود، راه ترددشان كجا خواهد بود؟
توجيه افزايش كرايه-
«محمودي» شهروند ديگر در تماس خود، به موضوع هزينه هاي تاكسي در زمينه تعميراتي، اشاره مي كند. او مي گويد:« آن عده از رانندگان تاكسي به مجرد آن كه سر نرخ كرايه بالا با بعضي مسافرها بحث مي كنند- كه معمولا و سرانجام تعيين نرخ و پرداخت كرايه به نفع راننده فيصله مي يابد- به توجيه مطالبه نرخ هاي خودسرانه و غيرمقرراتي مي پردازند از جمله مي گويند هر چند ماه يك بار ديسك و لنت و... عوض مي كنند، هزينه استهلاك تاكسي دارند و عوارض مي پردازند. در حالي كه همه مي دانيم قطعات فني عمر يكساله دارند اما آنها در حالي كه قطعه اي تامين كرده اند باز از همان زمان، مشكلات تعويض قطعه را به رخ مسافران مي كشند و از اين طريق مي خواهند مردم را متقاعد كنند! كه دليل اضافه گرفتن نرخ كرايه، هزينه تعمير و تعويض مكانيكي تاكسي است.»
افزايش اتوبوس نياز به مسيرهاي مناسب تردد دارد. در حالي كه برخي كوچه ها و خيابان هاي كم عوض هم جولانگاه وسايل نقليه و همگاني شده است، گفته شده اتوبوسراني حدود 3700 دستگاه ديگر نياز دارد اما براي اين تعداد اتوبوس، مسير تردد انديشيده شده است.
دوشنبه 18 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: کيهان]

[مشاهده در: www.kayhannews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 265]