ناگفته‌هاي ميراسماعيلي از ناكامي جودو

واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: ناگفته‌هاي ميراسماعيلي از ناكامي جودو
آرش ميراسماعيلي گفت: هجده سال سابقه‌ي حضور در جودو، 10 سال عضويت در تيم ملي و كسب مدال‌هاي متعدد در عرصه‌ي مسابقات آسيايي و چهار مدال جهاني، كارنامه‌اي است كه بتوانم پس از خداحافظي سر خود را بالا بگيرم.

به گزارش ايسنا، كاپيتان تيم ملي جودو كه به دعوت "رضوي" رييس فدراسيون، در چهارمين نشست بررسي عملكرد تيم ملي جودو در بازي‌هاي المپيك پكن حضور يافته بود، تصريح كرد: من يك بچه شهرستاني بودم كه از خرم‌آباد به تهران آمدم و هيچ كس تصور نمي‌كرد تا بتوانم مدارج ترقي را طي كنم. سختي‌هاي زيادي كشيدم و چه شب‌ها بود كه بيرون اردوي تيم ملي ماندم تا بتوانم وارد اردو شوم. در طول اين سال‌ها نيز هرگز به دنبال متشنج كردن جو نبودم اما، اعلام مي‌كنم هميشه فرزند خوانده جودو ايران بودم، مظلومانه آمدم و غريبانه رفتم.

وي افزود: خيلي‌ها در طول اين سال‌ها پله‌هاي ترقي را از مسير من برداشتند و يا به من چسبيدند. در اين مدت توكل به خداوند من را ياري مي‌كرد و هر چند در المپيك باختم اما، به دليل اينكه سه ماه پيش از المپيك همه‌ي حريفان خود را شكست داده بودم، با افتخار از عرصه‌ي قهرماني خداحافظي كردم. همواره در اين سال‌ها مدال‌هايم را به شانس، دوپينگ و قرعه مناسب نسبت دادند و يك شبه مرد ضد اخلاق جودو ايران شدم و همه در مقابلم صف آرايي كردند. يك هفته پيش از المپيك نيز عده‌اي آرامش من را به هم زدند كه به آنها تبريك مي‌گويم!

دارنده‌ي چهار مدال جهاني جودو خاطرنشان كرد: با قلبي زخمي و با دلي پر، از عرصه‌ي قهرماني خداحافظي كردم و به جوان‌ترها و آنها كه وارد عرصه‌ي قهرماني مي‌شوند، مي‌گويم تا زماني كه روح المپيك و همدلي وجود نداشته باشد، نتيجه‌اي حاصل نخواهد شد. ما در المپيك پكن در اصل شش تيم در قالب يك تيم بوديم و شايد جوي بر تيم ملي حاكم بود كه همه دوست داشتند هم تيمي‌ آنها ببازد. مسايل فني و روحي – رواني نيز در جاي خود. در حالي كه همه‌ي جودو از رييس، سرمربي، مربي، بازيكن و حتي خدمات جودو نيز بايد روح المپيكي داشته باشند.

ميراسماعيلي اظهار كرد: همه زحمت كشيدند، ولي سوال اين است كه چرا موفق به كسب مدال نشديم. همه بايد المپيكي فكر و زندگي مي‌كرديم. من از اينكه نتوانستم مدال بدست بياورم، بسيار متاسفم و اينها تنها يك سوم درد دل‌هايم است و با دلخوري از عرصه‌ي قهرماني خداحافظي كردم. در اين مدت خيلي‌ها با مدال من پز دادند و سپر بلاي خيلي‌ها شدم. اميدوارم با سايرين چنين برخوردي نشود.

به گزارش ايسنا، ميراسماعيلي در ادامه‌ي صحبت‌هاي خود گفت: پس از المپيك مخصوصا بسياري از مسايل را بازگو نكردم زيرا حفظ آرامش جودو را به عنوان كاپيتان تيم ملي وظيفه‌ي خود مي‌دانستم اما، حالا اگر بگويم در تيم ملي انسجام و همدلي نبود، دروغ نگفته‌ام. در يكي، دو ماه آخر به شدت با كمبود حريف تمريني روبرو بوديم و آن قدر با برادر و بردار همسرم مرور فن كرده بودم كه ديگر از آنها خجالت مي‌كشيدم.

وي افزود: متاسفانه حريفان تمريني به دلايل مختلف ترجيح مي‌دادند تا در اردوها حاضر نشوند در حالي كه در ساير كشورها حضور آنها در تمرينات تيم ملي باعث افتخار است. در همين المپيك پكن، ژاپن و كره نه تنها نفرات دوم خود را براي تمرين و تشويق تيم ملي به چين آورده بودند بلكه تيم ملي جوانان آنها نيز از نزديك المپيك را مي‌ديدند. بايد از تجربيات ساير تيم‌ها استفاده كنيم و امكانات و پول را مي‌توان كسب كرد. در مدت حضور در دهكده‌ي بازي‌ها تنها با حاج‌يوسف‌زاده سرمربي تيم ملي مرور فن مي‌كردم و واقعا خجالت مي‌كشيدم كه بخواهم با اجراي كامل فن وي را به زمين بزنم. چرا بايد اين همه تفرقه و جدايي وجود داشته باشد كه همه راضي به باخت هم باشيم؟ پيش از هر چيز اين مسايل را به خودم مي‌گويم.

كاپيتان تيم ملي جودو تاكيد كرد: چگونه روانشناس براي تيم ملي داشتيم كه تنها وي را ماهي يكبار و هنگام دريافت حقوق او را مي‌ديديم. من به روانشناس هنگام تمرين نياز دارم و بايد هنگام تمرينات و به دور از حاشيه چنين فردي در كنار ما باشد. روز المپيك كه ديگر نيازي به وي نيست. از طرفي مربيان تيم ملي تا روز آخر در استرس بودند كه آيا اعزام خواهند شد يا خير. اينك بايد همه با همدلي دست به دست هم بدهيم و هركس در حوزه‌ي مسووليت خود انتقادات را بپذيرد و با پذيرفتن نقدهاي سازنده بتوانيم مسير پيشرفت را طي كنيم.

وي در پاسخ به سوال "فكرت"، ناظر كميته‌ي ملي المپيك كه چرا پس از شكست در مسابقه‌ي اول از فقدان انگيزه‌ي لازم در مصاف با حريف ازبكستاني و كسب مدال برنز برخوردار بود، گفت: پيش از هر چيز اجبارا در مسابقات آسيايي كره شركت كردم و با وجود كسب مدال طلا؛ اما، در عمل از مدال المپيك بازماندم. در مسابقات جهاني مصر هنگام شكست برابر "اوچي‌شيبا" حريف ژاپني، مدت‌ها به روي نحوه‌ي گاردگيري وي فكر كردم و همواره زماني كه از يك حريف شكست خورده ام، در مسابقه‌ي بعد او را شكست دادم. در مسابقات آسيايي هيچ كس به من نگفت روي گارد اين حريف بيشتر كار كن.

هنوز فراموش نكرده‌ام در بازي‌هاي آسيايي دوحه حريف مغولستاني گارد پايين داشت و همه به من مي‌گفتند خم شو. پس از مسابقه تا مدت‌ها از كمردرد خوابم نمي‌برد اما، با آناليز خودم به اين نتيجه رسيدم كه نبايد از روبرو با اين حريف كار كنم و نتيجه‌ آن شد كه در مسابقات آسيايي كره وي را شكست دادم. انتظارات در المپيك از من بالا بود و شده بودم يك طبل توخالي.

ميراسماعيلي در پايان گفت: هنگامي كه در المپيك مسابقه‌ي اول خود را باختم ديگر نمي‌خواستم مسابقه بدهم و واقعيت اين است اگر از جو رسانه‌ها نمي‌ترسيدم ديگر مسابقه نمي‌دادم. پس از شكست بايد احيا شد اما، درمورد من اين اتفاق نيفتاد و انگيزه نداشتم. مسلما حريف ازبك كه وي را در آسيايي كويت شكست داده بودم، حريفي نبود كه با اخطار مقابل وي بازنده شوم اما،‌ انگيزه‌اي نداشتم تا او را شكست دهم.
دوشنبه 18 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تابناک]

[مشاهده در: www.tabnak.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]