واضح آرشیو وب فارسی:حيات: جمعه خونين، شمارش معكوس فروپاشي رژيم پهلوي
تهران – حيات
هنوز 15 روز از تشكيل دولت به اصطلاح آشتي ملي فرماسونر شريف امامي در رژيم جنايتكار پهلوي نگذشته بود كه يكي از بزرگترين فجايع تاريخ ملت ايران با به شهادت رسيدن هزاران نفر در روز جمعه 17 شهريور 1357 رقم خورد.
به گزارش حيات با گسترش دامنه انقلاب و تظاهرات ملت ايران در سال 57 عليه رژيم منحوس پهلوي و پس از استعفاي دولت جمشيد آموزگار، جعفر شريف امامي كه از سران ارشد فرماسونري در كشور بود از سوي محمد رضا شاه به قصد كنترل اوضاع كشور مامور تشكيل كابينه به اصطلاح آشتي ملي شد.
شريف امامي اين فرماسونر كهنه كار رژيم پهلوي كه خيال مي كرد با اقداماتي عوام فريبانه همچون تغيير تاريخ شاهنشاهي به شمسي، تعطيلي قمارخانه ها، آزادي برخي زندانيان سياسي و ... مي تواند چهره مخدوش خود را از ذهن ملت ايران پاك كند دوام حكومتش حتي به سه ماه هم نرسيد.
نماز عيدفطر 13 شهريور 57
13 شهريور 57 كه مصادف با عيدفطر بود هزاران نمازگزار به امامت شهيد دكتر مفتح در تپه هاي قيطريه تهران نماز عيد فطر را به جاي آورند. انبوه نمازگزاران پس از پايان مراسم نماز به همراه مردمي كه در طول مسير به آن ها پيوستند راهپيمايي بزرگي ترتيب دادند كه تا آن روز سابقه نداشت.
آرامش و نظم و سازماندهي تظاهرات طوري طراحي شده بود كه رژيم توان مقابله و برخورد با آن را نداشت.
اين تظاهرات كه تبلور خواسته هاي به حق ملت ايران بود باعث شد كه تظاهرات به مراتب وسيع تر در 16 شهريور شكل بگيرد.
16 شهريور و مطالبه اي به نام جمهوري اسلامي
سه روز پس از تظاهرات نماز عيدفطر در شانزدهم شهريور بزرگترين راهپيمايي كشور شكل گرفت و در آن نزديك به يك ميليون نفر فعالانه شركت كردند.
در اين روز تظاهركنندگان شعار معروف «استقلال، آزادي، جمهوري اسلامي» كه عصاره خواست هاي ملت بود سر دادند. اين رويداد زنگ خطر سقوط زودهنگام دولت را به صدا درآورد چرا كه مردم اكنون از نظام مطلوب خود سخن به ميان آورده بودند.
در پايان تظاهرات 16 شهريور مردم وعده كردند كه فردا آن روز يعني 17 شهريور به عنوان مبدا تظاهرات در ميدان ژاله (شهدا) تجمع كنند.
رژيم پهلوي كه از روند تحولات كشور و تظاهرات عظيم ملت ايران به شدت وحشت زده و بيمناك شده بود براي مقابله با ناآرامي ها روبه گسترش شد بلافاصله در روز 16 شهريور موضوع را در دستور كار شوراي امنيت ملي قرارداد و جلسه اي تشكيل شد.
پس از ساعت ها گفتگو و مذاكره مقرر گرديد كه روز 17 شهريور در تهران و يازده شهر يعني قم، تبريز، اصفهان، مشهد، شيراز، جهرم، كازرون، قزوين، كرج، اهواز و آبادان حكومت نظام اعلام و بلافاصله به اجرا گذاشته شود.
17 شهريور 57 و سرانجام واقعه
سرانجام جمعه خونين فرا رسيد. جمعيت معترض كه از اولين ساعات صبح در ميدان ژاله (شهدا) گرد آمده بودند با شعارهاي انقلابي عليه رژيم به حركت خود ادامه مي دادند اما ناگهان توسط تانك ها، مسلسل ها و هلي كوپترهاي رژيم از زمين و هوا هدف گلوله قرار گرفتند و به شهادت رسيدند.
در اين روز جوانان بسياري شربت شهادت را نوشيدند و نهال انقلاب اسلامي را با خون خود آبياري كردند.
رژيم درحال فروپاشي پهلوي تعداد كل شهيدان 17 شهريور را 58 نفر و مجروحان اين فاجعه انساني را 205 نفر اعلام كرد درحالي كه تعداد شهداي اين فاجعه عظيم تاريخ ملت ايران بيش از 4 هزار تن بود.
به هرحال فاجعه 17 شهريور 57 را مي توان فجيع ترين جنايت عليه ملت ايران دانست كه باعث شد شعارش معكوس سقوط رژيم جنايت كار پهلوي آغاز شود.
گردآورنده :عباس كلاهدوز
پايان پيام
شنبه 16 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: حيات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 202]