واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: خاطرات روزنامهنگار ترك از ديدار با محمود احمدينژاد؛احمدينژاد تمركز ذهنيام را به هم ميزد - ترجمه: آيدين فرنگي
خبرنگار روزنامه Referans روزنامه تخصصيكار در تركيه) چند ساعت پيش از سفر محمود احمدينژاد به تركيه، همراه با خبرنگاران دو شبكه تلويزيوني تركيزبان در محوطه كاخ رياستجمهوري ايران حاضر ميشود. رئيسجمهور پس از مصاحبه زنده با شبكههاي تلويزيوني، به صورت مستقل با نوراي باشاران به گفتوگو نشسته، به پرسشهاي او نيز پاسخ ميدهد. متن زير ترجمه گزارشي است كه روز 15 آگوست به قلم در روزنامه رفرانس چاپ شده بود.
كاريزماي رهبري احمدينژاد تمركزم را بههم ميزد. اگرچه پيشتر نيز چندينبار به ايران سفر كرده بودم، وقتي دعوتنامه رسمي دولت ايران به دستم رسيد، هيجاني متفاوت از دفعات قبل سراغم آمد. قرار بود احمدينژاد چند ساعت پيش از سفر به تركيه و در باغ كاخ رياستجمهوري ايران به پرسشهاي من پاسخ دهد. در واقع بايد بنويسم بودن كنار مردي كه 3 سال است رودرروي آمريكا ايستاده و در جهان بيشتر بهعنوان يك فرد خودمحور شناخته ميشود و نيز نگاه كردن به چشمهاي او و تلاش براي درك اينكه چگونه اين مرد فارسيزبان توانسته تمام رسانههاي جهان را متوجه خود كند، برايم داراي جذابيت بود....
كاخ رياستجمهوري ايران در يكي از مهمترين خيابانهاي تهران، يعني در خيابان پاستور واقع شده است. البته اين كاخ فقط بهعنوان دفتر كار مورد استفاده قرار ميگيرد و محل سكونت احمدينژاد در نقطهاي ديگر از پايتخت قرار دارد. اگرچه شبهنگام درهاي كاخ به روي ما باز شده بود، غير از خودكار و دفتر مجاز به حمل هيچ وسيله ديگري به داخل نبوديم. موارد امنيتي در بالاترين سطح ممكن مراعات ميشد. بهرغم مشخص بودن هويت ما و نيز بهرغم اينكه با دعوت ويژه دولت ايران در آنجا حاضر شده بوديم، اينهمه دقت در تامين امنيت شگفتزدهمان كرد. اندكي بعد در محوطه كاخ تجهيزات پخش زنده شبكههاي تلويزيوني NTV و rküCNN T برپا شد، اما همه اعضاي گروه پخش زنده، ايراني بودند. آن شب حتي يك دستگاه تصويربرداري، دوربين عكاسي و حتي يك واكمن متعلق به خبرنگاران نيز اجازه ورود به محوطه كاخ را نيافت. مسوولان واحد مطبوعاتي رياستجمهوري ايران هم ابتدا 3 دستگاه تصويربرداري و سپس چند صندلي در محوطه قرار دادند كه متاسفانه براي راحت نشستن، صندليهاي مناسبي نيز به حساب نميآمدند. بهرغم آغاز شب، دماي هوا از 40درجه سانتيگراد بيشتر بود. كاركنان كاخ بعد از چيدن صندليها، 3 دستگاه پنكه پايهدار را هم براي مبارزه با گرما در اطراف ما روشن كردند، اما هيچ وسيلهاي نميتوانست پشههاي باغ را وادار به عقبنشيني كند.
به محض پايان مقدمات، احمدينژاد از پلههاي كاخ پايين آمد و قدم در باغ گذاشت. لباسهاي هميشگياش را پوشيده بود: شلوار خاكستري، پيراهن كرمي و كاپشن بلندي در مايههاي رنگ پيراهنش. وقتي ديدم جورابهاي احمدينژاد همرنگ شلوار او است، حساسيت خاص وي نسبت به پوششاش را احساس كردم. يك انگشتر نقره تنها شيء تزئينياي بود كه با خود داشت. وقتي به ما نزديك ميشد، قد اين مرد مبارزهطلب را حدود يك متر و 60 سانتيمتر حدس زدم. به كنار ما كه رسيد متوجه شدم اگرچه كاريزماي رهبري او ميتواند تمركز ذهنيام را به هم بزند، احمدينژاد بهعنوان يك رهبر فردي نيست كه نشود به او دسترسي پيدا كرد.
اندامش او را مردي متواضع نشان ميداد و وقتي سخن ميگفت به نظر نميرسيد وي همان مرد فارسيزباني باشد كه با سخنرانيهايش سروصداي خيليها را بلند كرده. احساس ميكردم احمدينژاد قهرمان متولدان حاشيه شهرها است. اگرچه پيشتر شنيده بودم وي موقع مصاحبه با خبرنگاران زن در فاصله زيادي از آنها قرار ميگيرد، عكس اين شنيدهها را از نزديك مشاهده كردم. او به همه پرسشهاي من با صميميت پاسخ داد و شرايط روانياي بهوجود آورد كه بتوانم هر سوالي كه ميخواهم از او بپرسم. وقتي براي گرفتن عكس كنار يكديگر قرار گرفتيم و نيز موقع قدم زدن در باغ، متوجه شدم با او همقد هستم. چكيده حرفهاي احمدينژاد چنين بود: و حالا متن گفتوگوي من با محمود احمدينژاد:
***
در پنج سال اخير مهمترين چهره خبرساز جهان به حساب ميآييد. به اندازه كساني كه دوستتان دارند، كساني نيز از شما بدشان ميآيد. دليل اين وضعيت را در چه ميبينيد و بيشتر حسرت چه چيزهايي را ميخوريد؟
آنهايي كه ما را دوست ندارند قاتلها هستند، جنگطلبها هستند. كساني هستند كه انسانهاي بيگناه را به قتل ميرسانند. به همين دليل طبيعي است ما را دوست نداشته باشند. ما هم به دليل اينكه آنها ما را دوست ندارند، احساس ناراحتي نميكنيم چون ما مدافع حقوق انسانهاي بيگناه هستيم. با صهيونيسم مبارزه ميكنيم. غرب هم انسانهاي بيگناه را مورد شكنجه قرار ميدهد. نابودي جهان اسلام هدف آنها است. به همين دليل ما در راهي كه آن را درست ميدانيم به حركتمان ادامه خواهيم داد. ما بيش از هر چيز ديگر در اين جهان حسرت صلح، دوستي و برادري را ميكشيم. معتقدم اين اتفاق هم خواهد افتاد و تا تحقق اين اتفاق دست از مبارزه برنخواهيم داشت.
شما در عين حال مهندس عمران هم هستيد و سالها در دانشگاه در اين رشته به تدريس پرداختهايد. اگر مسووليت ساختن خاورميانه به عهده شما گذاشته شود، خاورميانهاي كه خواهيد ساخت چگونه خواهد بود؟
ما براي منطقه دوستي، صلح و برادري ميخواهيم. من تركيه را نيز كشور برادر ميدانم. غرب از قدرتمند شدن ما احساس رضايت نميكند چراكه آنها ميخواهند همه را تسليم و تحت اختيار خود درآورند. در منطقه ما انسانهاي بيگناه كشته ميشوند. خانه و زندگي انسانها را از دستشان ميگيرند و ميخواهند به جايش يك دولت برپا كنند. ما اينها را نميخواهيم. ما ميخواهيم دست از سر دنياي اسلام بردارند. ما حق حيات خودمان را طلب ميكنيم.
در اظهارات اخيرتان در مورد مساله قفقاز سخنان مهمي بيان داشتهايد. اين روزها هم منطقه شاهد درگيري و تنش سختي است. وضعيت پيش آمده بين روسيه و گرجستان را چگونه تحليل ميكنيد و به نظر شما اين وضعيت، ايران و توازن موجود در خاورميانه را چگونه تحت تاثير قرار خواهد داد؟
ما هميشه مخالف جنگ بودهايم. اخبار آنجا را هم با ناراحتي پيگيري ميكنيم. فاصله زياد ايران با منطقه درگيري، چيزي از ناراحتيهاي ما كم نميكند. تلاشهاي ديپلماتيك نيز در حال انجام است. ديدارهاي خوبي هم صورت گرفته. قفقاز براي ما اهميت زيادي دارد. بهطور ويژه ما به اهميت ائتلاف 4 كشور ايران، جمهوري آذربايجان، تركيه و ارمنستان براي منطقه باور داريم و باز هم اعتقاد دارم غرب و صهيونيستها در حال ناآرام كردن آن منطقه هستند. ما دوست داريم همه مناطق جغرافيايي در صلح و امنيت به سر ببرند. به همين دليل ايران تا جايي كه بتواند به حل مسائل موجود بين تركيه و ارمنستان نيز كمك خواهد كرد. همانطور كه گفتم ائتلاف اين كشورها در منطقه قفقاز داراي اهميت و ارزش بسياري است.
موقع انتخابات به طور خاص به مردم فقير وعدهاي داده بوديد. قول داده بوديد درآمد نفت را با آنها تقسيم كنيد. بين طرح شما با برنامه حزب عدالت و توسعه تركيه شباهت زيادي به نظر ميرسد. كار آنها نيز در تركيه مورد نقدهاي بسياري قرار ميگيرد. پروژه شما در چه وضعيتي است؟ اين درآمد چطور تقسيم خواهد شد؟ آيا شما هم بين فقراي ايران اقدام به تقسيم ارزاق خواهيد كرد؟
من اين وعده را پيش از انتخابات داده بودم. خود من نيز در يك خانواد فقير بزرگ شدهام و فقرا را راحتتر درك ميكنم. ما از ماه ژانويه امسال تلاشهايمان را شروع كردهايم. داريم بخشي از درآمد نفت را كنار ميگذاريم تا بين مردم تقسيم كنيم.
مثلا چقدرش را؟
اينها هنوز مشخص نشده و همچنان داريم روي اين طرح كار ميكنيم. بعد از پايان كار همه چيز مشخص خواهد شد. اما عقيده ما اين است كه ايران از اين به بعد بايد همه درآمد نفتياش را بين مردم فقيرش تقسيم كند. اين ايده، هم با پرداخت پول و هم با عرضه ارزاق كمكي تحقق خواهد يافت. ما مردممان را با مشكلاتشان تنها رها نخواهيم كرد.
انتهاي خبر // روزنا - وب سايت اطلاع رساني اعتماد ملي//www.roozna.com
------------
------------
پنجشنبه 14 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]