واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: چيني ها تغيير نگرش مي دهند
توماس فريدمن
براي بازديد از يك نيروگاه بادي در منطقه «ژوهاي گوآهوا» واقع در سواحل جنوبي چين به اين منطقه رفتم، برايم بسيار لذت بخش بود؛ البته در اين سفر هم خبرهاي خوب وجود داشت و هم خبرهاي بد. خبر هاي خوب اين بود كه مهندسان چيني اتاق كنترل شان را به من نشان دادند. اتاقي با پنجره هاي بسيار بزرگ كه رو به كوهي كه توربين هاي بادي همانند تاجي قله اش را پوشانده بودند باز مي شد. با خودم فكر كردم كه چقدر زيبا و خوب است كه چيني ها به انرژي پاك روي آورده اند.
اما همين طور كه چشمانم مناظر كوه مقابل را از نظر مي گذراند در سمت چپ اين كوه ماكائو را ديد؛ منطقه يي كه آسمانخراش ها و كازينوهاي آن سر بر آسمان مي سايند. هتل ونيزي ماكائو خود به تنها 870 ميز بازي و سه هزار و400 ماشين قمار دارد. بنابراين با يك حساب سر انگشتي محاسبه كردم كه 21 توربيني كه بر فراز قله مقابل مي چرخيدند مي توانند انرژي مورد نياز اين هتل را تنها براي چند ساعت توليد كنند. اين دوگانگي در بخش گسترده يي از استان گانگ گونگ جايي كه چيني ها از 30 سال پيش فعاليت هاي اقتصادي گسترده يي را در آن آغاز كرده اند مشاهده مي شود. البته در اين استان مي توان جهش چيني ها را براي تاسيس شركت هاي مولد انرژي پاك مشاهده كرد. در همين استان بود كه من از يك بخش عظيم توليد انرژي خورشيدي ديدن كردم. در اينجا شما مي توانيد آگاهي واقعي مقامات و دانشمندان چيني را در خصوص اهميت انرژي پاك مشاهده كنيد. اما شتاب رشد اين منطقه و رشد سريع ساختمان سازي در آن به گونه يي است كه توليد انرژي پاك در اينجا به منزله قطره قطره آب ريختن در يك بشكه است.
در نتيجه اين آگاهي به وجود مي آيد كه اگر چيني ها قصد دارند اعتياد خود را به نفت ترك كنند، نياز به تغيير نگرش گسترده تري در مدل رشد اقتصادي خود كه از 30 سال پيش آغاز كرده اند، دارند. اين مدل بر دو مولفه استوار بوده است. نخست اينكه منابع انرژي پايان ناپذير، ارزان و بي خطر است و دوم اينكه چين مي تواند استاندارد هاي زندگي را با تبديل شدن به كشوري كه توليد در آن هزينه بسيار كمي دارد افزايش دهد؛ توليدي كه بر پايه استفاده از انرژي ارزان قيمت تعريف شده است.
اما در خلال سال هاي اخير، انرژي فسيلي گران، تمام شدني و مضر قلمداد شده است و دستمزد ها نيز بر همين اساس افزايش يافته اند. افزايش دستمزد ها تا حدودي به افزايش ملاحظات زيست محيطي و نيازهاي امنيت اجتماعي ربط پيدا مي كند و اين خود به اين معني است كه كارگاه هاي جنوب چين ديگر نمي توانند توليد كنندگان ارزان قيمتي در آسيا باشند. كشور هايي مانند ويتنام نمونه واضح اين واقعيت هستند.
مقامات چيني معتقدند تنها راه پيشرفت چين اين است كه به تدريج مسير استفاده از انرژي پاك را پيش بگيرد. مسيري كه بر اساس دانش استوار شده است. چين همچنين مجبور است از ايده « ساخت چين» به ايده «طراحي شده در چين» تغيير نگرش دهد. به ديگر سخن چين چاره يي جز اين ندارد كه اقتصاد خود را به سمت استفاده از انرژي پاك سوق دهد.
اما مشكل دولت كمونيستي چين اين است كه بدون اعطاي آزادي بيشتر به مردم نمي تواند به سمت توليد و استفاده از انرژي پاك حركت كند. اعطاي آزادي و اختيار بيشتر به مردم موجب مي شود هر كدام از آنها اجازه يابند شركت هاي محلي و دولتي را كه محيط زيست را آلوده مي كنند تحت پيگرد قانوني قرار دهند. چين همچنين نمي تواند بدون اجراي اصل جريان آزاد اطلاعات و تجارب دانش خود را در حوزه توليد انرژي پاك افزايش دهد.
آنچه كه مرا بسيار متعجب مي كند اين است كه حزب كمونيست چين تا چه اندازه به اين مسائل مي انديشد. در حقيقت من با دعوت «وانگ يانگ» دبير حزب كمونيست چين به اين كشور آمدم. او يكي از كتاب هاي مرا كه درباره جهاني شدن چين نوشته بودم، خوانده بود.
وانگ همچنين يكي از اعضاي كميته اجرايي حزب كمونيست چين است و از او به عنوان يكي از خلاق ترين متفكران امروز رهبري چين ياد مي شود. او اجازه انجام آزمايش هاي گوناگون را در بخش انرژي پاك صادر كرده است و شروع به دفاع از ايده يي كرده است كه خود، آنها را «رهاسازي ذهن» مي نامد. در ابتدا او قصد دارد فرهنگ ديوا نسالاري چين را تغيير داده و درهاي آن را به روي ايده ها و تفكرات نو باز كند. در حال حاضر او سعي دارد صنايع پاك را به ايجاد كارگاه هاي توليدي در داخل گوانگ ژو جذب كرده و در عوض توليدي هاي كم درآمد و آلاينده را به حواشي شهر كه اتفاقاً كار در آن ناياب است منتقل كند. او به من گفت خواهش مي كنم در مقاله ات بنويس كه دبير حزب كمونيست چين، وانگ يانگ به تمامي شركت هاي توليد انرژي پاك براي ورود به گوانگ ژو خوشامد مي گويد. آنها نمي توانند به اينجا بيايند و از اين منطقه به عنوان آزمايشگاهي براي توليد علم و دانش خود استفاده كنند. او همچنين گفت چيني ها بسيار خوشحال مي شوند اگر بتوانند خدمات مورد نياز آنها را فراهم كرده و در طرح هاي آنها مشاركت كنند. بنابراين فكر مي كنم كارت پستالي با اين متن به امريكا بفرستم؛ «پدر و مادر عزيزم، اينجا از آن چيزي كه از دور مي نمايد بسيار جذاب تر است.»
منبع؛ نيويورك تايمز
چهارشنبه 13 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 77]