چهل حديث اخلاقی از امام هادی(ع)

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: چهل حديث گهربار منتخب

قالَ الا مامُ اءبو الحسن ، علىّ الهادى صلواتاللّه و سلامه عليه:

1- مَنِ اتَّقىَ اللّهَ يُتَّقى، وَمَنْ اءطاعَ اللّهَ يُطاعُ، وَ مَنْ اءطاعَ الْخالِقَ لَمْ يُبالِ سَخَطَالْمَخْلُوقينَ، وَمَنْ اءسْخَطَ الْخالِقَ فَقَمِنٌ اءنْ يَحِلَّ بِهِ سَخَطُالْمَخْلُوقينَ.(62)

ترجمه
فرمود: كسى كه تقوى الهى را رعايت نمايد و مطيع احكام و مقرّرات الهى باشد، ديگران مطيع او مى شوند.و هر شخصى كه اطاعت از خالق نمايد، باكى از دشمنى و عداوت انسان ها نخواهد داشت ؛ و چنانچه خداى متعال را با معصيت و نافرمانى خود به غضب درآورد، پس سزاوار است كه مورد خشم و دشمنى انسان ها قرار گيرد

2- قالَ عليه السلام : مَنْ اءنِسَ بِاللّهِ اسْتَوحَشَ مِنَ النّاسِ،وَعَلامَةُ الاُْنْسِ بِاللّهِ الْوَحْشَةُ مِنَ النّاسِ.(63)
ترجمه
فرمود: كسى كه با خداوند متعال مونس باشد و او را اءنيس خود بداند، ازمردم احساس وحشت مى كند.و علامت و نشانه اءنس با خداوند وحشت از مردم است يعنى از غير خدا نهراسيدن و از مردم احتياط و دورى كردن

3- قال َعليه السلام :السَّهَرَ اءُلَذُّ الْمَنامِ، وَالْجُوعُ يَزيدُ فى طيبِالطَّعامِ.(64)
ترجمه
فرمود: شب زنده دارى ، خواب بعد از آن را لذيذ مى گرداند؛ و گرسنگى درخوشمزگى طعام مى افزايد يعنى هر چه انسان كمتر بخوابد بيشتر از خواب لذت مى برد وهر چه كم خوراك باشد مزّه غذا گواراتر خواهد بود

4قال َعليه السلام : لا تَطْلُبِ الصَّفا مِمَّنْ كَدِرْتَ عَلَيْهِ، وَلاَ النُّصْحَمِمَّنْ صَرَفْتَ سُوءَ ظَنِّكَ إ لَيْهِ، فَإ نَّما قَلْبُ غَيْرِكَ كَقَلْبِكَلَهُ.(65)
ترجمه
فرمود: از كسى كه نسبت به او كدورت و كينه دارى ، صميّميت و محبّت مجوى .
همچنين از كسى كه نسبت به او بدگمان هستى ، نصيحت و موعظه طلب نكن ، چون كه ديدگاه و افكار ديگران نسبت به تو همانند قلب خودت نسبت به آن ها مى باشد.

5 قالَ عليه السلام : الْحَسَدُ ماحِقُ الْحَسَناتِ، وَالزَّهْوُجالِبُ الْمَقْتِ، وَالْعُجْبُ صارِفٌ عَنْ طَلَبِ الْعِلْمِ داعٍ إ لَى الْغَمْطِوَالْجَهْلِ، وَالبُخْلُ اءذَمُّ الاْ خْلاقِ، وَالطَّمَعُ سَجيَّةٌ سَيِّئَةٌ.(66)
ترجمه
فرمود: حسد موجب نابودى ارزش و ثواب حسنات مى گردد.تكبّر وخودخواهى جذب كننده دشمنى و عداوت افراد مى باشد.عُجب و خودبينى مانع تحصيل علم خواهد بود و در نتيجه شخص را در پَستى و نادانى نگه مى دارد.بخيل بودن بدترين اخلاق است ؛ و نيز طَمَع داشتن خصلتى ناپسند و زشت مى باشد

.6 قالَ عليه السلام : الْهَزْلُ فكاهَةُ السُّفَهاءِ، وَ صَناعَةُالْجُهّالِ.(67)
ترجمه
فرمود: مسخره كردن و شوخى هاى - بى مورد - از بى خردى است و كار انسانهاى نادان مى باشد.

7 قالَ عليه السلام : الدُّنْيا سُوقٌرَبِحَ فيها قَوْمٌ وَ خَسِرَ آخَرُونَ.(68)
ترجمه
فرمود: دنيا همانند بازارى است كه عدّه اى در آن براى آخرت سود مى برند و عدّه اى ديگر ضرر و خسارت متحمّل مى شوند

8- قالَ عليه السلام : النّاسُ فِى الدُّنْيا بِالاْ مْوالِ وَ فِىالاَّْخِرَةِ بِالاْ عْمالِ.(69)
ترجمه
فرمود: مردم در دنيا به وسيله ثروت و تجمّلات شهرت مى يابند ولى در آخرت به وسيله اعمال محاسبه و پاداش داده خواهند شد

.9 قالَ عليه السلام : مُخالَطَةُ الاْ شْرارِ تَدُلُّ عَلى شِرارِمَنْ يُخالِطُهُمْ.(70)
ترجمه
فرمود: همنشين شدن و معاشرت با افراد شرور نشانه پستى و شرارت تو خواهدبود.

10 قالَ عليه السلام : أ هْلُ قُمْ وَ أ هْلُ آبَةِمَغْفُورٌلَهُمْ ، لِزيارَتِهِمْ لِجَدّى عَلىّ ابْنِ مُوسَى الرِّضا عَلَيْهِالسَّلامُ بِطُوس ، اءلا وَ مَنْ زارَهُ فَأ صابَهُ فى طَريقِهِ قَطْرَةٌ مِنَالسَّماءِ حَرَّمَ جَسَدَهُ عَلَى النّارِ.(71)
ترجمه
فرمود: اهالى قم و اهالى آبه يكى از روستاهاى حوالى ساوه آمرزيده هستند به جهت آن كه جدّم امام رضا عليه السلام را در شهر طوس زيارت مى كنند.و سپس حضرت افزود: هر كه جدّم امام رضا عليه السلام را زيارت كندو در مسير راه صدمه و سختى تحمّل كند خداوند آتش را بر بدن او حرام مىگرداند

.11 عَنْ يَعْقُوبِ بْنِ السِّكيتْ، قالَ: سَاءلْتُأ بَاالْحَسَنِ الْهادى عليه السلام : ما بالُ الْقُرْآنِ لا يَزْدادُ عَلَىالنَّشْرِ وَالدَّرْسِ إ لاّ غَضاضَة ؟
قالَ عليه السلام : إ نَّ اللّهَ تَعالى لَمْ يَجْعَلْهُ لِزَمانٍ دُونَ زَمانٍ، وَلالِناسٍ دُونَ ناسٍ، فَهُوَ فىكُلِّ زَمانٍ جَديدٌ وَ عِنْدَ كُلِّ قَوْمٍ غَضُّ إ لى يَوْمِ الْقِيامَةِ.(72)

ترجمه
يكى ازاصحاب حضرت به نام ابن سِكيّت گويد: از امام هادى عليه السلام سؤ ال كردم : چراقرآن با مرور زمان و زياد خواندن و تكرار، كهنه و مندرس نمى شود؛ بلكه هميشه حالتى تازه و جديد در آن وجود دارد؟مام عليه السلام فرمود: چون كه خداوند متعال قرآنرا براى زمان خاصّى و يا طايفه اى مخصوص قرار نداده است ؛ بلكه براى تمام دوران هاو تمامى اقشار مردم فرستاده است ، به همين جهت هميشه حالت جديد و تازه اى دارد وبراى جوامع بشرى تا روز قيامت قابل عمل و اجراء مى باشد

.12 قالَ عليه السلام :الْغَضَبُ عَلى مَنْ لا تَمْلِكُ عَجْزٌ، وَ عَلى مَنْ تَمْلِكُلُؤْمٌ.(73)
ترجمه:
فرمود: غضب و تندى در مقابل آن كسى كه توان مقابله با او را ندارى ،علامت عجز و ناتوانى است ، ولى در مقابل كسى كه توان مقابله و رو در روئى او رادارى علامت پستى و رذالت است .

13 قالَ عليه السلام : يَاْتى عَلماءُ شيعَتِنا الْقَوّامُونَ بِضُعَفاءِ مُحِبّينا وَ اءهْلِ وِلايَتِنايَوْمَ الْقِيامَةِ، وَالاْ نْوارُ تَسْطَعُ مِنْ تيجانِهِمْ.(74)

ترجمه:
فرمود: علماء و دانشمندانى كه به فرياد دوستان و پيروان ما برسند و ازآن ها رفع مشكل نمايند، روز قيامت در حالى محشور مى شوند كه تاج درخشانى بر سردارند و نور از آن ها مى درخشد.

14 قالَ عليه السلام : لِبَعْضِ قَهارِمَتِهِ: اسْتَكْثِرُوا لَنا مِنَ الْباذِنْجانِ، فَإ نَّهُ حارُّ فىوَقْتِ الْحَرارَةِ، بارِدٌ فى وَقْتِ الْبُرُودَةِ، مُعْتَدِلٌ فِى الاْ وقاتِكُلِّها، جَيِّدٌ عَلى كلِّ حالٍ.(75)
ترجمه:
به بعضى از غلامان خود فرمود: بيشتر براى مابادمجان پخت نمائيد كه در فصل گرما، گرم و در فصل سرما، سرد است و در تمام دوران سال معتدل مى باشد و در هر حال مفيد است

. 15 قالَعليه السلام : التَّسْريحُ بِمِشْطِ الْعاجِ يُنْبُتُ الشَّعْرَ فِى الرَّأ سِ، وَيَطْرُدُ الدُّودَ مِنَ الدِّماغِ، وَ يُطْفِى ءُ الْمِرارَ، وَ يَتَّقِى اللِّثةَوَ الْعَمُورَ.(76)
ترجمه:
فرمود: شانه كردن موها به وسيله شانه عاج ، سبب روئيدن و افزايش مو مىباشد، همچنين سبب نابودى كرم هاى درون سر و مُخ خواهد شد و موجب سلامتى فكّ و لثه ها مى گردد.

16 قالَ عليه السلام : اُذكُرْ مَصْرَعَكَبَيْنَ يَدَىْ اءهْلِكَ لا طَبيبٌ يَمْنَعُكَ، وَ لا حَبيبٌ يَنْفَعُكَ.(77)
ترجمه:
فرمود: بياد آور و فراموش نكن آن حالت و موقعى را كه در ميان جمع اعضاءخانواده و آشنايان قرار مى گيرى و لحظات آخر عمرت سپرى مى شود و هيچ پزشكى و دوستى و ثروتى نمى تواند تو را از آن حالت نجات دهد.

.17 قالَ عليهالسلام : إ نَّ الْحَرامَ لايَنْمى ، وَإ نْ نَمى لا يُبارَكُ فيهِ، وَمااءَنْفَقَهُ لَمْ يُؤْجَرْ عَلَيْهِ، وَ ما خَلَّفَهُ كانَ زادَهُ إ لَى النّارِ.(78)
ترجمه:
فرمود: همانا اموال حرام ، رشد و نموّ ندارد و اگر هم احياناً رشد كندو زياد شود بركتى نخواهد داشت و با خوشى مصرف نمى گردد.و آنچه را از اموال حرامانفاق و كمك كرده باشد اءجر و پاداشى برايش نيست و هر مقدارى كه براى بعد از خود به هر عنوان باقى گذارد معاقب مى گردد.

18 قالَ عليه السلام : اَلْحِكْمَةُ لا تَنْجَعُ فِى الطِّباعِ الْفاسِدَةِ.(79)
ترجمه:
فرمود: حكمت اثرى در دل ها و قلب هاى فاسد نمى گذارد

.19 قالَ عليه السلام : مَنْ رَضِىَ عَنْ نَفْسِهِ كَثُرَالسّاخِطُونَ عَلَيْهِ.(80)
ترجمه:

فرمود: هر كه از خود راضى باشد بدگويان او زيادخواهند شد

.20 قالَ عليه السلام : اَلْمُصيبَةُ لِلصّابِرِواحِدَةٌ وَ لِلْجازِعِ اِثْنَتان.(81)
ترجمه:
فرمود: مصيبتى كه بر كسى وارد شود و صبر و تحمّل نمايد، تنها يك ناراحتى است ؛ ولى چنانچه فرياد بزند و جزع كند دو ناراحتى خواهدداشت

21 قالَ عليه السلام : اِنّ لِلّهِ بِقاعاً يُحِبُّاءنْ يُدْعى فيها فَيَسْتَجيبُ لِمَنْ دَعاهُ، وَالْحيرُ مِنْها.(82)
ترجمه:
فرمود: براى خداوند بقعه ها و مكان هائى است كه دوست دارد در آن ها خداخوانده شود تا آن كه دعاها را مستجاب گرداند كه يكى از بُقْعه ها حائر و حرم امام حسين عليه السلام خواهد بود.

22 قالَ عليه السلام : اِنّاللّهَ هُوَ الْمُثيبُ وَالْمُعاقِبُ وَالْمُجازى بِالاَْعْمالِ عاجِلاًوَآجِلاً.(83)
ترجمه:
فرمود: همانا تنها كسى كه ثواب مى دهد و عِقاب مى كند و كارها را درهمان لحظه يا در آينده پاداش مى دهد، خداوند خواهد بود

.23 قالَ عليه السلام : مَنْ هانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ فَلا تَاءمَنْ شَرَّهُ.(84)
ترجمه :
فرمود: هركس به خويشتن إ هانت كند و كنترل نفس نداشته باشد خود را ازشرّ او در اءمان ندان .

24 قالَ عليه السلام : اَلتَّواضُعُاءنْ تُعْطَيَ النّاسَ ما تُحِبُّ اءنْ تُعْطاهُ.(85)
ترجمه:
فرمود: تواضع و فروتنى چنان است كه با مردم چنان كنى كه دوست دارى با تو آن كنند.

25 قالَ عليه السلام : اِنّ الْجِسْمَ مُحْدَثٌ وَاللّهُ مُحْدِثُهُ وَ مُجَسِّمُهُ.(86)
ترجمه:
فرمود: همانا اجسام ، جديد و پديده هستند و خداوند متعال به وجودآورنده و تجسّم بخش آن ها است

- 26 قالَ عليه السلام : لَمْيَزَلِ اللّهُ وَحْدَهُ لا شَيْئىٌ مَعَهُ، ثُمَّ خَلَقَ الاَْشْياءَ بَديعاً،وَاخْتارَ لِنَفْسِهِ اءحْسَنَالاْ سْماء.(87)
ترجمه:
فرمود: خداوند از اءزَل ، تنها بود و چيزى با اونبود، تمام موجودات را با قدرت خود آفريده ، و بهترين نام ها را براى خودبرگزيد

.27 قالَ عليه السلام : اِذا قامَ الْقائِمُ يَقْضىبَيْنَ النّاسِ بِعِلْمِهِ كَقَضاءِ داوُد عليه السلام وَ لا يَسْئَلُالْبَيِّنَةَ.(88)
ترجمه:
فرمود: زمانى كه حضرت حجّت (عجّ) قيام نمايد در بين مردم به علم خويش قضاوت مى نمايد؛ همانند حضرت داود عليه السلام كه از دليل و شاهد سؤ ال نمى فرمايد

.28 قالَ عليه السلام : مَنْ اَطاعَ الْخالِقَ لَمْيُبالِ بِسَخَطِ الْمَخْلُوقينَ وَ مَنْ اءسْخَطَ الْخالِقَ فَقَمِنٌ اءنْ يَحِلَّبِهِ الْمَخْلُوقينَ.(89)
ترجمه:
فرمود: هركس مطيع و پيرو خدا باشد از قهر و كارشكنى ديگران باكى نخواهدداشت .

29 قالَ عليه السلام : اَلْعِلْمُ وِراثَةٌ كَريمَةٌوَالاْ دَبُ حُلَلٌ حِسانٌ، وَالْفِكْرَةُ مِرْآتٌ صافَيةٌ.(90)
ترجمه:
فرمود: علم و دانش بهترين يادبود براى انتقال به ديگران است ، ادب زيباترين نيكى ها است و فكر و انديشه آئينه صاف و تزيين كننده اعمال و برنامه هااست

30 قالَ عليه السلام : الْعُجْبُ صارِفٌ عَنْ طَلَبِالْعِلْمِ، داعٍ إ لىَ الْغَمْطِ وَ الْجَهْلِ.(91)
ترجمه:
فرمود: خودبينى و غرور، انسان را از تحصيل علوم باز مى دارد و به سمت حقارت و نادانى مى كشاند.

31 قالَعليه السلام : لا تُخَيِّبْ راجيكَ فَيَمْقُتَكَ اللّهُ وَ يُعاديكَ.(92)

ترجمه:
فرمود: كسى كه به تو اميد بسته است نااميدش مگردان ، وگرنه مورد غضب خداوند قرار خواهى گرفت

32 قالَ عليه السلام : مَااسْتَراحَ ذُو الْحِرْصِ.(93)
ترجمه:
فرمود: شخص طمّاع و حريص نسبت به اموال و تجمّلات دنيا هيچگاه آسايش و استراحت نخواهد داشت

33. قالَ عليهالسلام : الْعِتابُ مِفْتاحُ التَّقالى ، وَالعِتابُ خَيْرٌ مِنَ الْحِقْدِ.(94)
ترجمه:
فرمود: (مواظب باش كه ) عتاب و پرخاش گرى ، مقدّمه و كليد غضب است ،ولى در هر حال پرخاش گرى نسبت به كينه و دشمنى درونى بهتر است (چون كينه ، ضررهاىخظرناك ترى را در بردارد.

34 قالَ عليه السلام : الْغِنىقِلَّةُ تَمَنّيكَ، وَالرّضا بِما يَكْفيكَ، وَ الْفَقْرُ شَرَهُ النّفْسِ وَشِدَّةُ القُنُوطِ، وَالدِّقَّةُ إ تّباعُ الْيَسيرِ وَالنَّظَرُ فِى الْحَقيرِ.(95)
ترجمه:
متر آرزو و توقّع باشد و به آنچه موجود و حاضر است راضى و قانع گردى ،وليكن فقر و تهى دستى در آن موقعى است كه آرزوهاى نفسانى اهميّت داده شود، امّادقّت و توجّه به مسائل ، اهميّت دادن به امكانات موجود و مصرف و استفاده صحيح از آنها است ، اگر چه ناچيز و كم باشد

.35 قالَ عليه السلام : الاِْمامُ بَعْدى الْحَسَنِ، وَ بَعْدَهُ ابْنُهُ الْقائِمُ الَّذى يَمْلاَُالاَْرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلاً كَما مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً.(96)
ترجمه:
فرمود: امام و خليفه بعد از من (فرزندم ) حسن ؛ و بعد از او فرزندش مهدى موعود عليهما السلام مى باشد كه زمين را پر از عدل و داد مى نمايد، همان طورى كه پر از ظلم و ستم گشته باشد.

36 قالَ عليه السلام : إ ذاكانَ زَمانُ الْعَدْلِ فيهِ أ غْلَبُ مِنَ الْجَوْرِ فَحَرامٌ أ نْ يُظُنَّ بِأحَدٍ سُوءاً حَتّى يُعْلَمَ ذلِكَ مِنْهُ.(97)
ترجمه:
فرمود: در آن زمانى كه عدالت اجتماعى ، حاكم وغالب بر تباهى باشد، نبايد به شخصى بدگمان بود مگر آن كه يقين و معلومباشد

.37 قالَ عليه السلام : إ نَّ لِشيعَتِنا بِوِلايَتِنالَعِصْمَةٌ، لَوْ سَلَكُوا بِها فى لُجَّةِ الْبِحارِ الْغامِرَةِ.(98)
ترجمه:
فرمود: همانا ولايت ما اهل بيت براى شيعيان و دوستانمان پناهگاه اءمنى مى باشد كه چنانچه در همه امور به آن تمسّك جويند، بر تمام مشكلات (مادّى و معنوى ) فايق آيند

.38 قالَ عليه السلام : يا داوُدُ لَوْ قُلْتَ: إنَّ تارِكَ التَّقيَّةَ كَتارِكِ الصَّلاةِ لَكُنتَ صادِقاً.(99)
ترجمه:
فرمود: به يكى از اصحابش - به نام داود صرّمى - فرمود: اگر قائل شوى كهترك تقيّه همانند ترك نماز است ، صادق خواهى بود

.39 قالَ: سَاءلْتُهُ عَنِ الْحِلْمِ؟ فَقالَ عليه السلام : هُوَ اءنْ تَمْلِكَ نَفْسَكَ وَتَكْظِمَ غَيْظَكَ، وَ لا يَكُونَ ذلَكَ إ لاّ مَعَ الْقُدْرَةِ.(100)

ترجمه:
يكى از اصحاب از آن حضرت پيرامون معناى حِلم و بردبارى سؤ النمود؟حضرت در پاسخ فرمود: اين كه در هر حال مالك نَفْس خود باشى و خشم خود رافرو برى و آن را خاموش نمائى و اين تحمّل و بردبارى در حالى باشد كه توان مقابله باشخصى را داشته باشى

.40 قالَ عليه السلام : اِنّ اللّهَجَعَلَ الدّنيا دارَ بَلْوى وَالاْ خِرَةَ دارَ عُقْبى ، وَ جَعَلَ بَلْوى الدّنيالِثوابِ الاْ خِرَةِ سَبَباً وَ ثَوابَ الاْ خِرَةِ مِنْ بَلْوَى الدّنياعِوَضاً.(101)
ترجمه:
فرمود: همانا خداوند، دنيا را جايگاه بلاها و امتحانات و مشكلات قرارداد؛ و آخرت را جايگاه نتيجه گيرى زحمات ، پس بلاها و زحمات و سختى هاى دنيا راوسيله رسيدن به مقامات آخرت قرار داد و اجر و پاداش زحمات دنيا را در آخرت عطا مىفرمايد

پی نوشت ها

62- بحارالا نوار: ج 68، ص 182، ح 41، اءعيان الشّيعة : ج 2، ص 39.
63- عُدّة الداعى مرحوم راوندى : ص 208.
64- بحارالانوار: ج 84 ص 172 به نقل از اءعلام الدين ديلمى .
65- بحار الا نوار: ج 75، ص 369، ح 4، اءعلام الدّين : ص 312، س 14.
66- بحارالا نوار: ج 69، ص 199، ح 27.
67- الدرّة الباهرة : ص 42، س 5، بحارالا نوار: ج 75، ص 369، ح 20.
68- اءعيان الشّيعة : ج 2، ص 39، تحف العقول : ص 438.
69- اءعيان الشّيعة : ج 2، ص 39، بحارالا نوار: ج 17.
70- مستدرك الوسائل : ج 12، ص 308، ح 14162.
71- عيون اءخبار الرّضا عليه السلام : ج 2، ص 260، ح 22.
72- اءمالى شيخ طوسى : ج 2، ص 580، ح 8.
73- مستدرك الوسائل : ج 12، ص 11، ح 13376.
74- بحارالا نوار: ج 2، ص 6، ضمن ح 13.
75- كافى : ج 6، ص 373، ح 2، وسائل الشّيعة : ج 25، ص 210، ح 31706.
76- بحارالا نوار: ج 73، ص 115، ح 16.
77- اءعلام الدّين : ص 311، س 16، بحارالا نوار: ج 75، ص 369، ح 4.
78- كافى : ج 5، ص 125، ح 7.
79- نزهة النّاظر و تنبيه الخاطر: ص 141، ح 23، اءعلام الدّين : ص 311، س 20.
80- بحارالا نوار: ج 69، ص 316، ح 24.
81- اءعلام الدّين : ص 311، س 4، بحارالا نوار: ج 75، ص 369.
82- تحف : ص 357، بحارالا نوار: ج 98، ص 130، ح 34.
83- تحف : ص 358، بحارالا نوار: ج 59، ص 2، ضمن ح 6.
84- تحف العقول : ص 383، بحارالا نوار: ج 75، ص 365.
85- محجّة البيضاء: ج 5، ص 225.
86- بحارالا نوار: ج 57، ص 81، ح 51، به نقل از توحيد شيخ صدوق .
87- بحارالانوار: ج 57، ص 83، ح 64، به نقل از احتجاج طبرسى .
88- بحارالا نوار: ج 50، ص 264، ح 24، به نقل از مناقب و خرائج .
89- بحارالا نوار: ج 50، ص 177، ح 56، و ج 71، ص 182 ح 41.
90- بحارالا نوار: ج 71، ص 324، مستدرك الوسائل : ج 11، ص 184، ح 4.
91- بحارالا نوار: ج 75، ص 369، س 4.
92- بحارالا نوار: ج 75، ص 173، ح 2.
93- نزهة النّاظر و تنبيه الخاطر: ص 141، ح 21، مستدرك الوسائل : ج 2، ص 336، ح 11.
94- نزهة النّاظر: ص 139، ح 12، بحارالا نوار: ج 78، ص 368، ضمن ح 3.
95- الدّرّة الباهرة : ص 14، نزهة الناظر: ص 138، ح 7، بحار: ج 75، ص 109، ح 12.
96- بحارالا نوار: ج 50، ص 239، ح 4، به نقل از إ كمال الدين صدوق .
97- بحارالا نوار: ج 73، ص 197، ح 17، به نقل از الدّرّة الباهرة : ص 42، س 10.
98- بحارالا نوار: ج 50، ص 215، ح 1، س 18، به نقل از اءمالى شيخ طوسى .
99- وسائل الشّيعة : ج 16، ص 211، ح 21382، مستطرفات السّرائر: ص 67، ح 10.
100- نزهة النّاظر و تنبيه الخاطر: ص 138، ح 5، مستدرك الوسائل : ج 2، ص 304، ح 17.
101- تحف : ص 358

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 204]