واضح آرشیو وب فارسی:پی سی سیتی: مغربی تبریزی، ابوعبداللَّه، شمسالدین محمد
( ملیت: ایرانی قرن: 8 )
(ح 809 -749 ق)، عارف و شاعر، متخلص به مغربى. معروف به شیرین یا ملا محمد
شیرین و مشهور به شمس مغربى. علت اشتهار و تخلص وى به مغربى را عدهاى سفر
او به مغرب و خرقه پوشیدن از دست یكى از منسوبین ابنعربى مىدانند. به روایت
تذكرهها او در قریهى نایین اصفهان یا در یكى از قراى تبریز به دنیا آمد. از آنجایى كه وى
به گویش آذرى شعر و ترانه مىسروده، تبریزى بودنش مسلم است. وى مرید شیخ
اسماعیل سیسى سمنانى، از اصحاب شیخ نورالدین عبدالرحمان اسفراینى، و با كمال
خجندى معاصر و معاشر بود. میرزا میرانشاه، پسر تیمور گوركان، والى آذربایجان، مدتى
مرید مغربى بود. مؤلف «روضات الجنان» او را به چندین سلسله منتسب مىداند: از یك
طریق به سعدالدین حموى و از او به شیخ نجمالدین كبرى، از طریق دیگر به صدرالدین
قونوى و از طریق او به شیخ محیىالدین ابن عربى، و از طریق اوحدالدین كرمانى به
ابوالنجیب سهروردى، و نیز از طریق شیخ عبدالمؤمن سراوى به شیخ شهابالدین
سهروردى و از او به ابوالنجیب سهروردى، و از طریق شیخ اسماعیل سیسى به شیخ
نجمالدین كبرى او را از پیروان طریقهى سهروردیه مىدانند كه به احتمال زیاد خرقهى
ارادت خود را از مشایخ این فرقه گرفته و آنچه از كبرویه و قونویه گرفته، خرقهى تبرك
بوده است. از شاگردان وى احمد بن موسى رشتى را مىتوان نام برد. مغربى از
شعراى پیشین به دو عارف بزرگ یعنى سنایى و عطار نظر داشته و غالبا در شعرش به
نام آنان اشاره كرده است. او با حافظ نیز معاصر بوده و احتمال دارد كه از او تأثیر پذیرفته
باشد. او همچنین از همام تبریزى نیز بىتأثیر نبوده است. برخى تذكرهها شیخ عبداللَّه
شطارى، موسس شطاریه، را از شاگردان و جانشینان وى مىدانند كه محمد شیرین
وى را به هند فرستاد. مغربى داراى اشعار عربى و فارسى است كه قسمت فارسى
اشعارش چند بار به چاپ رسیده است. اشعارش در ذكر معانى عرفانى خاصه بیان
وحدت وجود است. در محل دفن وى نیز اختلاف وجود دارد، بعضى مرقد او را در محلهى
سرخاب تبریز و بعضى در اصطهبانات فارس مىدانند. به تشخیص «ریحانة الادب»، ملا
محمد شریف مغربى مذكور در «سفینة الشعراء» همان ملا محمد شیرین مغربى است.
از آثار وى: «مرآة العارفین» یا «اسرار فاتحه»، در تفسیر سورهى «فاتحة الكتاب»؛ «درر
الفرید فى معرفة التوحید»، در سه فصل توحید، افعال و صفات خدا؛ «جام جهان نما»،
در علم توحید و مراتب وجود، كه احمد بن موسى رشتى بر آن شرح نوشته است؛
«نزهة الساسانیة»؛ «دیوان» شعر، شامل اشعار فارسى، عربى و تركى، كه
نسخههاى كهن آن شامل «فهلویات مغربى» نیز بوده است.
«اگر بـينـی تـو در ديــوان اشـعــــار
خرابـات و خـرابــاتـــی و خــمــــار
بـت و زنــار و تـسبـيـح و چليـپـــا
مـغ و تـرسا و گـبـر و ديـر و مـيـنـا
شـراب و شـاهـد و شـمع و شبستــان
خـــروش بــربـط و آواز مسـتـــان
مــی و مـيـخـانــه و رنـد و خرابـات
حـريـف و سـاقـی و نـرد و منـاجــات
نـوای ارغـنــــون و نــالــة نـــی
صـبــوح و مـجلـس و جـام پـيـاپـی
خـم و جـام و سـبـوی می فروشـی
حــريفی کـرده انــدر بــاده نـوشـی
ز مـسجــد ســوی ميـخـانـه دويـدن
در آنـجــا مـدتـی چـنــد آرمـيــدن
خـط و خـال و قــد و بـــالا و ابـــرو
عـــذار و عــارض و رخسـار و گيسـو
لــب و دنـدان و چشـم شوخ سرمست
سـر و پــا و ميــان و پنـجـه و دسـت
مشـو زينـهـار از ايـن گفتــار در تـاب
بــرو مقصــود از آن گـفـتــار دريـاب
مپـيــچ انـدر ســر و پــای عـبــارت
اگــر هـسـتـی ز اربــاب اشـــارت
نـظـر را نـغـز کـن تـا نـغـز بـيـنـی
گـذر از پـوسـت کـن تـا مغـز بـيـنـی»
**** **** **** ****
مغربي
{پپوله}
ملا محمد شیرین مغربی تبریزی
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/08/Msm-tabriz-poett.jpg/200px-Msm-tabriz-poett.jpg
مقبرةالشعرای تبریز
تولد
۷۴۹ هجری
مرگ
۸۰۹ هجری
آرامگاه
مقبرةالشعرای تبریز
نام دیگر
شمس مغربی، مغربی تبریزی
لقبها
شیرین یا ملامحمد شیرین
ملیت
ایرانی
دوره
نیمه دوم قرن هشتم هجری
پیشه
شاعر
به اعتقاد ابن کربلایی، شمسالدین اقطابی و پسرش عبدالرحیم خلوتی مشرقی، هر دو مرید مغربی تبریزی بودهاند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پی سی سیتی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 289]