كشف يك صورت فلكي در 240 ميليارد كيلومتري خورشيد

واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: كشف يك صورت فلكي در 240 ميليارد كيلومتري خورشيد
فضانوردان صورت فلكي دنباله‌داري در منظومه شمسي كشف كردند كه حدود 240 ميليارد كيلومتر از خورشيد فاصله دارد.

بر پايه گزارش پژوهشگران دانشگاه واشنگتن به سرپرستي «آندروف بكر» در يك سمپوزيوم در شيكاگو، اين صورت فلكي با نام علمي «2006 اس.كو.372»، حدود 240 ميليارد كيلومتر از خورشيد فاصله دارد كه 1600 برابر فاصله خورشيد ـ زمين است.

پژوهشگران در راستاي پروژه شناسايي همه صورت‌هاي فلكي به نام «بررسي ديجيتال آسماني سلون»، صورت فلكي «2006 اس.كو.372» را در نزديكي مدار نپتون ديده‌اند؛ اين صورت فلكي كه شبيه ستاره دنباله‌دار و داراي مدار بيضي شكل است، پنجاه تا صد كيلومتر وسعت دارد.

در حالي كه برنامه‌هاي كامپيوتري با استفاده از يك الگوريتم خاص جستجو، تصاوير يك بخش بزرگتر فلكي را پس از انفجارهاي «سوپرنوا يا ابر نواختر» به طور مستمر ثبت كردند، پژوهشگران در نزديكي يك «ابر نواختر»، متوجه نقطه‌اي كمرنگ شدند كه جايگاه خود را به سرعت تغيير داد. «لينه جونز»، عضو اين تيم مطالعاتي مي‌گويد: صورت‌هاي فلكي، صرفا در مدار منظومه شمسي هستند كه جايگاه خود را در آسمان در يك شب به طور محسوسي تغيير مي‌دهند.
بر پايه محاسبات اين گروه پژوهشي، صورت فلكي«2006 اس.كو.372» روي يك مدار پهن و گسترده بيضي شكل حركت مي‌كند كه طول آن چهار برابر عرض آن است و براي چرخيدن يك دور به حدود 22 هزار و 500 سال نياز دارد.

بدين ترتيب، فاصله اين صورت فلكي از خورشيد به مراتب دورتر است از فاصله صورت فلكي كوچك «سدنا» كه در سال 2003 ميلادي كشف شد و به عنوان دورترين عضو منظومه شمسي قلمداد مي‌شود.

مدار سدنا بين 76 و 900 واحد نجومي و اخترشناسي در حركت است؛ اين در حالي است كه هر واحد نجومي، برابر 150 ميليون كيلومتر يعني فاصله زمين و خورشيد است.
صورت فلكي «2006 اس.كو.372» نيز چون سدنا، احتمالا عضو يك ابر ستاره دنباله‌دار گلوله‌اي شكل به نام «ابر جان هندريك اواورت» كاشف آن است.
«ابر اواورت» احتمالا در فاصله اي بين سيصد تا صد هزار واحد نجومي منظومه شمسي را در برگرفته است.

بر پايه احتمال اخترشناسان، ستاره‌هايي كه نيروي جاذبه آنها را به حركت درآورده، در سفر خود قطعات بزرگ يخ از «ابر اواورت» را به داخل منظومه شمسي مي‌كشانند؛ بنابراين، در صورتي كه اين قطعات تا مدار مشتري و يا جلوتر از اين به داخل منظومه شمسي پيش روند، بخار شده و به عنوان يك ستاره و يا كره دنباله‌دار در آسمان روشن مي‌شوند.

اما صورت فلكي «2006 اس.كو. 372» بيرون از مدار نپتون است و بدين خاطر، حتي در تصاوير پروژه «بررسي ديجيتال آسماني سلون» نيز به ندرت قابل شناسايي است. اين صورت فلكي حتي در دورترين نقطه چرخش خود نيز بسيار نزديكتر به خورشيد است، نسبت به مركز ثقل احتمالي «ابر اواورت».

«ناتان كايب»، عضو اين تيم پژوهشي مي‌گويد: موجوديت «ابر اواورت دروني» از سال‌ها پيش، امري بديهي شمرده مي‌شود.
كايب افزود: شايد سدنا و صورت فلكي «2006 اس.كو. 372» نيز نخستين اجسام و صورت‌هاي فلكي هستند كه سرچشمه آنها احتمالا از «ابر اواورت» است.

اين پژوهشگر مي‌گويد: بسيار جالب و مهيج است كه ما مي‌توانيم پيش‌بيني‌هاي گذشته را ثابت كنيم.
كايب افزود: كشف صورت فلكي «2006 اس.كو. 372» صرفا بدين خاطر ممكن بود كه مدارش درست در نقطه بعدي خورشيد قرار داشت.

اين تيم پژوهشگر پيش بيني مي‌كنند كه هنوز تعداد بيشماري از صورت‌هاي فلكي و اجسام آسماني در مدارهاي مشابه در مناطق خارجي منظومه شمسي در حركتند.
واژه: سدنا دهمين ستاره منظومه شمسي و نام علمي آن «يو.بي313، 2003» است و قطر آن 1180 تا 2360 كيلومتر است كه در سال 2003 ميلادي كشف شد؛ سدنا كه از يخ و توده‌هاي سنگ تشكيل يافته، به دور خورشيد مي‌چرخد و فاصله آن از خورشيد، دو برابر فاصله پلوتون از خورشيد است.

ترجمه: مرتضي جواديان
منبع: سايت آلماني علوم، نوزدهم اوت 2008
شنبه 9 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تابناک]

[مشاهده در: www.tabnak.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 115]