واضح آرشیو وب فارسی:قدس: نيروي كار ارزان، بلاي جان چشم بادامي ها ؛ بدخوابي اژدها
اقتصاد چين در آستانه چرخشي بنيادين قرار گرفته است. دولت مخالف ادامه توليد كالاهاي كم بهاي صادراتي با استفاده از
دستمزدهاي اندك است. كارخانه هاي خارجي، به همين دليل گروه گروه بسته مي شوند.
رشد فزاينده تورم سبب شده است كه دولت چين به منظور جلوگيري از كاهش بيشتر قدرت خريد مردم، به سمت تعيين حداقل دستمزد قانوني گام بردارد. اين امر با منافع شركتهاي توليدكننده كالاهاي ارزان صادراتي تضاد پيدا مي كند. اين شركتها از سي سال پيش، به تدريج وارد چين شدند تا با استفاده از نيروي كار ارزان و توليد كالاهاي كمبها، توان رقابت خود را در بازارهاي جهاني بالا ببرند.
نمونه اي موفق
آديداس، يكي از موفق ترين شركتها در اين زمينه بود. به گفته هربرت هاينر، رئيس شركت آديداس در چين، مي گويد : 50 درصد كفش هاي ورزشي اين شركت در حال حاضر در چين توليد مي شود. اما هاينر اخيرا در گفتگويي با نشريه Wirtschaftwoche گفت كه ميزان توليد آديداس در چين، به خاطر تعيين حداقل دستمزد قانوني، كاهش خواهد يافت.
آديداس اكنون بخشي از توليد خود را به ويتنام، كامبوج، لائوس و هند انتقال داده است.
در زمينه كاهش فعاليت توليدي در چين، آديداس تنها نيست. شركتهاي خارجي مستقر در هنگ كنگ، در سه دهه گذشته با سرمايه گذاري در «گوانگ دانگ» چين، سبب شدند كه اين ايالت به «كارخانه جهان» معروف شود. اما تا پايان سال گذشته، 10 هزار شركت شعبات خود را در گوانگ دانگ بستند. به گزارش رسانه هاي محلي، تا پايان سال جاري نيز ممكن است 20 هزار شركت ديگر شعبات خود را در اين منطقه تعطيل كنند.
توليد ارزان؛ ويرانگر محيط زيست
فليكس كان، مسؤول اتحاديه شركت هاي كوچك و متوسط در هنگ كنگ، مي گويد:«بسياري از شركت هاي مستقر در هنگ كنگ، كارخانه هاي خود را از بيست سال پيش در چين ايجاد كردند. بعضي حتي از سي سال پيش به دنبال گشايش بازار چين در اين كشور حضور يافتند. اما حالا بسياري از آنها مجبورشده اند كارخانه هاي خود را ببندند. چين قوي شده است و علاقه اي به آنها ندارد».
تعطيلي به صورت عمده كارخانه هايي را تهديد مي كند كه در جنوب چين با استفاده از نيروي كار ارزان كالاهاي كم بها توليد مي كنند. دولت چين ديگر حاضر نيست چنين شركت هايي را با تسهيلات مالياتي مورد پشتيباني قرار دهد.
بن سيمفن دورفر، استراتژيست رويال بانك اسكاتلند در هنگ كنگ معتقد است:«اين شركت ها طبعاً ايجاد كار مي نند. اما به موازات توليد ارزان با سود كم، هزينه حفاظت از محيط زيست را بالا مي برند. مثلاً مازاد مواد شيميايي مورد استفاده در توليد اسباب بازي هاي پلاستيكي را روانه رودخانه ها مي كنند. چشم انداز شرايط كار نيز در اين كارخانه ها چندان جالب نيست».
هجوم شركتها به ويتنام
دولت چين از شركتهاي حاضر در مناطق جنوبي مي خواهد كه خط توليد خود را به مركز و غرب چين منتقل كنند. در اين مناطق، به علت وجود نيروي كار فراوان، دستمزدها هنوز پائين است. اما فعال شدن توليد، دير يا زود سبب افزايش دستمزدها خواهد شد. به اين دليل است كه شركتها ترجيح مي دهند خطوط توليد خود را به ويتنام يا ساير كشورهاي منطقه منتقل كنند.
به نظر استراتژيست رويال بانك اسكاتلند، اين روند گذرا نيست. او مي گويد:
«ما معتقديم كه رشد صادرات چين نقطه اوج خود را پشت سر گذاشته است. اكنون اقتصاد صادراتي مجبور است برخورد خود را با افزايش هزينه توليد و نرخ برابري يوان روشن كند. به زودي مجبور خواهيم شد از دوران طلائي كسب و كار در چين، به عنوان پديده اي حرف بزنيم كه مربوط به گذشته است».
اما در نهايت، اين تحولات سبب نابودي رشته صادرات چين نخواهد شد. برعكس: توليد و كيفيت كفش كودكان بيشتر و بهتر مي شود و كارخانه ها به جاي توليد صندلهاي پلاستيكي، لپ تاپ توليد مي كنند. كارگران ساده، با دستمزدي بسيار پائين تر از كشورهاي صنعتي، همچنان به فراواني وجود دارند. چيزي كه هر روز كاهش بيشتري مي يابد، نيروي كار ماهري است كه در برابر هر دستمزدي حاضر به كار باشد.
شنبه 9 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 136]