گفت وگو با داماد امام موسي صدر در سالروز ربودن يوسف گم گشته جهان اسلام: اراده جدي براي پيگيري سرنوشت امام موسي صدر در ايران ديده نمي شود

واضح آرشیو وب فارسی:مردم سالاری: گفت وگو با داماد امام موسي صدر در سالروز ربودن يوسف گم گشته جهان اسلام: اراده جدي براي پيگيري سرنوشت امام موسي صدر در ايران ديده نمي شود
مهدي فيروزان، از بستگان نزديك امام موسي صدر كه از برخي ترديدها يا نبودن اراده جدي براي پيگيري وضعيت امام صدر ناراضي است، نگاه ايشان به انسان را تفاوت وي با بسياري از متفكران ديني زمان خود و امروز مي داند و با بيان ديدگاه هاي امام صدر، تشكيلات سازي، سازماندهي و فعاليت گروهي را از جمله تاكيدات ايشان عنوان مي كند.
فيروزان، داماد و خواهرزاده امام موسي صدر در گفت وگو با ايسنا با بيان اينكه امام موسي صدر به دليل تحصيل در رشته اقتصاد در دانشگاه تهران و همچنين اجتهاد در معارف اسلامي، براي نظريات خود مباني معرفتي دارد اظهار كرد: در تفسيري كه ايشان از آيه «والسما» و رفع الميزان» در قرآن ارائه مي دهند، مي گويند اينكه خداوند در وسط آسمان ترازويي را استوار كرد به معناي «ميزان» و «نظم» است و در نظم نيز مفهوم عدالت نهفته است. وقتي نظم را مطرح مي كنيم نمي توانيم صحبت از عدالت نكنيم و به عدالت نيز مي پردازيم. نظم و تشكيلات و منظمه در عربي به معني تشكيلات است.»
وي ادامه داد: «امام موسي صدر به تشكيلات، تشكيلات سازي، سازماندهي، فعاليت گروهي اعتقاد عميق دارد و اين اعتقاد برآيندي از مباني معرفتي، علمي و تجربه ايشان است كه در حوزه علميه قم، عراق و لبنان به دست آمده و با اين انديشه است كه ايشان در جهت يافتن راه حلي براي اعتلاي شيعه لبنان از طريق ساختن موسسات مختلف براي حل مشكلات مختلف مردم بود گام برداشته اند.»
فيروزان افزود: «امام موسي صدر 40 سال پيش طي سخنراني كه در دارالتبليغ در حضور مراجع و مدرسين در قم داشتند، عنوان مي كنند، در دنياي امروز ديگر فعاليت فردي معنا ندارد و بايد فعاليت دسته جمعي صورت گيرد. اگر ما كار تشكيلاتي نكنيم كلاه همگي مان پس معركه است كه هست; از دنيا عقب مانده ايم كه مانده ايم. در آن سخنراني از تشكيلات اديان و مذاهب ديگر مثال مي زنند و شرح مي دهند كه اديان ديگر چگونه سازمان يافته اقدام كرده اند و بعد به بررسي وضعيت ما مي پردازد. اين سخنراني خيلي دردآور است! مي گويند براي يك خانواده مسيحي كه در يك دهكده مسلمان در لبنان زندگي مي كند هر يكشنبه از بيروت يك كشيش اعزام مي شود، اعمال مذهبي آن خانواده را در جنوب لبنان، در مرز اسراييل، انجام مي دهد و مي رود. در حالي كه آن زمان حتي نمي شد فكر اين ميزان سازمان يافتگي را در ايران داشت.»
وي با يادآوري اقدامات امام موسي صدر در لبنان در جهت ايجاد تشكيلات كوچك و بزرگ براي حل مشكلات كوچك و بزرگ مردم گفت: «وقتي ايشان مي بيند در شهر صور مشكلي به نام گدايي وجود دارد و مردم تكدي مي كنند، مي خواهند اين پديده بديمن را كه از نظر تربيتي نيز نامناسب است، از سطح شهر صور جمع كنند. مشكل كوچكي است اما عده اي از اين متكديان ناتوان و محروم هستند و البته عده اي ديگر به عنوان حرفه از آن استفاده مي كردند. ايشان عده اي از معتمد ين صور را جمع مي كنند و به تشريح آفات و عواقب آن مي پردازند مبني براينكه كه رواج پديده گدايي خيلي ها را دچار تنبلي مي كند و نمي شود آن را تحمل كرد. شان و كرامت انسان چنين چيزي را برنمي تابد. عده اي را جمع مي كنند سازمان كوچكي را براي بررسي و حل موضوع ايجاد مي كنند. به سراغ تك تك افرادي كه گدايي مي كنند مي روند. يك تشكيلات از خود مردم و معتمدين مردم كه افراد محترم، رازدار و مودبي هستند براي درمان پديده تكديگري تاسيس مي كنند. براي هر تشكيلات بايد متخصصان مناسب انتخاب شوند كه البته داراي صفاتي مناسب باشند.»
وي افزود: «از سوي ديگر امام موسي صدر معتقد بود طايفه شيعه با آن عظمت، بايد خانه ا ي داشته باشد و بتواند براي سرنوشت خود تصميم گيري كند. تلاش مي كنند، اعتصاب و تظاهرات مي كنند، مراسم قسم در صور و بعلبك برگزار مي كنند و دولت را تهديد مي كنند تا مجوز مجلس اسلامي شيعه را بدهد. پس از سه سال تلاش براي اولين بار در تاريخ، تشكيلاتي ايجاد مي شود كه مثل يك پارلمان براي شيعه تصميم گيري مي كند و افرادش از همه تخصص ها انتخاب مي شوند. از تاريخي كه اين مجلس تشكيل شده تا امروز قدرت شيعه روز به روز بيشتر شده تا حدي كه با قدرت طوايف ديگر در لبنان به تعادل رسيد. دقيقا به خاطر دارم وقتي مجلس تاسيس مي شد، خيلي ها كه مخالف آن بودند از درون لبنان، كشورهاي ديگر و حتي در ايران و رژيم پهلوي به جوسازي هاي رواني عليه امام موسي صدر پرداختند و عنوان كردند او مي خواهد با اين كار شيعه را قدرتمند كند، لبنان را بگيرد و نظم و تعادل سياسي لبنان را به هم بزند.»
فيروزان گفت: «ايشان مصاحبه اي كردند و خيلي روشن گفتند براي يك گفت وگوي عادلانه طرفين بايد امكانات و توانايي هاي برابر داشته باشند تا آن گفت وگو بتواند عادلانه صورت گيرد. طايفه شيعه بايد از نظر امكانات تشكيلاتي و قدرت با دو طايفه مسيحي و سني برابر باشد تا بتواند در گفت وگوي عادلانه و منصفانه در دايره تصميم گيري لبنان حضور داشته باشد. اين يعني تشكيلات، تشكيلاتي كه براي بزرگ ترين نياز مجموعه اي از كشور از همان طايفه و متخصصان آن كشور تشكيل شود. هيچ كسي بهتر از متخصصان، تحصيل كرده ها و دلسوزان يك مجموعه نمي تواند براي آن مجموعه فكر كند.»
وي اضافه كرد: «پس از تشكيل مجلس اعلاي شيعه بود كه شيعه هويت اداري، تشكيلاتي و حقوقي مي يابد. در وزارتخانه ها و مجلس حضور فعال پيدا مي كند و مي تواند در معادلات لبنان دخالت كند و امروز هم در معادلات منطقه اي مشاركت مي كند.»
وي با بيان اينكه بزرگ ترين دستاورد تمدن بشري تشكيلات و سازمان است تاكيد كرد: «در سير تكامل بشر، انسان از غريزي عمل كردن به عقلاني عمل كردن رسيده و بزرگ ترين دستاورد تمدن بشري عبور كردن از كار قائم به شخص و رشد كردن و رسيدن به كار موسساتي، تشكيلاتي و سازمان يافته است. امروز سازمان ها، دنيا را اداره مي كنند و هر روز دولت ها كوچك تر مي شوند و NGOها گسترده تر و متنوع تر مي شوند و مردم خود امورشان را به دست گرفته اند.»
فيروزان گفت: «لبنان از كشورهايي است كه به دليل آزادي موجود در آن و به بركت تعايش و همزيستي ميان اديان مختلف، بنيان آزادي هميشه در آن حفظ شده است. به همين دليل قدرتمند ترين نهادهاي مردمي در لبنان شكل گرفته است و بسياري از امور در اختيار نهادهاي مردمي است. در طول سال هاي جنگ داخلي در لبنان، مردم زندگي خود را مي كردند. در لبنان در يك سال و نيم گذشته دولت و مجلس در كار نبود. شش ماه رييس جمهور نبود و يكسري از وزرا استعفا داده بودند. در اين مدت كشور لبنان امور خود را انجام مي داد چرا كه نهادها و تشكيلات مردمي آن قدر درآنجا قوي و گسترده و متنوع هستند كه مي توانند در خلا» دولت هم كار خود را انجام دهند.»
وي با تاكيد بر اينكه «واگذاري امور به مردم بايد با توجه به هدف و جوهر خود انجام شود» افزود: «ممكن است بگوييم خصوصي سازي مي كنيم اما در عمل مثلا يك پالايشگاه را به يك نهاد دولتي يا سازمان و شركت هاي وابسته به دولت بفروشيم. اين اقدام را مشاركت مردمي و سازماندهي تعريف نمي كنيم. سازماندهي، سپردن كار مردم به خودشان است كه در قالب تشكيلاتي از متخصصان، مديران و آگاهان مردم انجام مي شود و اين مهم ترين دستا ورد تمدن بشري است. شكل انساني اين دستاورد عبور از غريزه و رسيدن به عقلانيت است و شكل اجتماعي آن عبور از قائم به ذات و شخصي بودن امور و رسيدن به تشكيلاتي انجام دادن امور اداره جامعه است.»
وي افزود: «اكثر رهبران سياسي جهان اسلام هنوز كشورهايشان را، قائم به ذات اداره مي كنند. به تازگي مي بينيم كه در كويت آهسته آهسته مجلس تشكيل مي شود يا در عربستان قرار است مجالسي تشكيل يا زمينه مشاركت زنان ايجاد شود. در خيلي از كشورها هنوز نمايندگان مجلس انتصابي هستند نه انتخابي! عدم نظارت مردم بر سيستم ها خطري است كه هميشه كشورهاي فاقد سيستم و تشكيلات را تهديد مي كند و به همين دليل است كه قدرت ها به راحتي مي توانند مجاري حضور دموكراسي را از آن خود كنند. تا جايي كه مي بينيم در ظاهر انتخابات برگزار مي شود اما در واقع انتخابي وجود ندارد.»
فيروزان با بيان اينكه «براي مطالعه در مورد شخصيت هاي بزرگ كه موثر و تاريخ ساز هستند نبايد باستان شناسي كنيم و بايد به شناخت مفاهيم وجودي آن بپردازيم» تصريح كرد: «بايد دست از باستان شناسي برداريم. بايد بدانيم آدم هايي كه در تاريخ متمايز شدند، ويژگي متفاوتي نسبت به ديگران داشته اند. اگر بتوانيم دست از باستان شناسي انسان ها برداريم و به كشف مفاهيم وجودي آنها بپردازيم مي توانيم انديشه رجال موفق را تا امروز توسعه دهيم; مثلا اشكال كاسه ها و ظروف عوض شده اند اما مفهوم نوشيدن آب در يك ظرف هم امروز بوده و هم در گذشته. وقتي بتوانيم آن مفاهيم وجودي را در پناه مطالعه دقيق و منصفانه استخراج كنيم، مي توانيم بفهميم كه آن مفاهيم 300 سال پيش يا 700 سال ديگر نيز پاسخ گوي مسايل زمان هستند. مثلا درمنظومه فكري و عملي امام موسي صدر اعتقاد به مفهوم سازماندهي، اعتقاد به مفهوم رحمت و پيروز بودن حق را مي بينيم. امام موسي صدر حق را پيروزشدني مي داند.»
وي افزود: «اگر از افراد تاثيرگذار در تاريخ، مفاهيمي را استخراج كنيم مي توانيم بگوييم اگر امروز حضور داشته باشند چگونه فكر مي كنند و براي مشكلات چه راه حل هايي مي دهند مثلا اگر از امام صدر سوال كنيد كه مهم ترين آسيب شناسي جهان اسلام را در چه مي بينيد به نظر من مي گويند سستي تشكيلات و سازماندهي و از فقدان سازماندهي و سازمان به عنوان مهم ترين آسيب جهان اسلام ياد مي كردند.»
فيروزان در ادامه گفت وگوي خود با ايسنا با بيان اينكه «نگاه امام صدر به انسان تفاوت ايشان با بسياري از متفكران ديني زمان خود و امروز را رقم مي زند» تصريح كرد: «امام موسي صدر معتقد است مهم ترين ويژگي انسان كرامت است. كرامتي كه وديعه خداست كه ساير صفات و توانايي هاي انسان از او سرچشمه مي گيرد. اين مهم ترين مخلوق آفرينش كه داراي صفات و اسما» خداوندي است، كه اراده و عقل دارد نسبت به تمام مخلوقات اكرم است.»
وي خاطرنشان كرد: «اين كرامت ويژگي است كه انسان را براي خليفه خدا بودن شايسته كرده است. پس انسان پيش از آن كه تولد يابد، دين اختيار كند و به زندگي مدني برسد و پيش از آن كه برايش رنگ و فرهنگ و اقليم تعريف كنيم، داراي كرامت است. انسان به دليل داشتن اين كرامت بايد متفاوت از مابقي مخلوقات ارزيابي شود و متفاوت مورد تعامل قرار گيرد و متفاوت مسووليت بپذيرد. به اين دليل است كه امام موسي صدر وقتي در كليسا سخنراني مي كند مي گويد اديان در خدمت انسان هستند نه انسان در خدمت اديان.»
وي اضافه كرد: «در بسياري از جوامع اسلامي در طول تاريخ قدرت ها انسان را در خدمت اديان گرفتند. دوره پايان قرون وسطي جايي است كه كليسا مردم را در خدمت دين گرفت. بنابراين يكي از خطرهايي كه ايشان هميشه تذكر مي دهند اين است كه دين در خدمت انسان است نه انسان در خدمت دين. با اين رويكرد نگاه فقهي هم متفاوت مي شود. وقتي امام موسي صدر مي خواهد به عنوان يك فقيه نظر دهد و كرامت انسان را در ذهن دارد، مي گويد: «انسان قبل از اين كه دين انتخاب كند پاك است»، «انسان اهل كتاب پاك است»، «انسان با كرامت آزاد است»، «بدگماني به انسان، بدگماني به خداوند است». «ايمان ما به انسان وجهه زميني ايمان ما به خداوند است»، «كساني كه به آزادي انسان بدگمان هستند به كرامت انسان بدگمان هستند» با اين رويكرد نگاه انسان در مديريت جامعه و نگاه به انسان با ديگران متفاوت است.»
فيروزان ادامه داد: «وقتي انسان را با كرامت ببينيد در مديريت جامعه انساني ديگر تحقير وعقب ماندگي را تحمل نمي كنيد و مي خواهيد جامعه را اعتلا دهيد. در آن مقطع، جوانان جامعه لبنان جذب احزاب كمونيستي و بعثي مي شدند، گرفتار فساد و بي مبالاتي بودند و دخترانشان در سطح بسيار پايين اجتماعي كارمي كردند. اين جامعه در معرض آموزش قرار گرفت، به او ايمان و اعتماد به نفس داده شد و رشد كرد. لبنان ظرف 20 سالي كه امام صدر در آنجا حضور داشتند به معناي واقعي، جامعه شد. كاركردها تعريف شد، سازمان ها شكل گرفت. صاحب مجلس شدند و در حكومت شركت كردند و آهسته آهسته در مناسبات منطقه تاثيرگذار شدند. وقتي اسراييل به جنوب لبنان حمله مي كند امام موسي صدر به عنوان رهبر شيعه لبنان مي تواند به عربستان، مصر و سوريه برود. به عنوان روحاني شيعه اختلافات رهبران اعراب را حل كند. كنفرانس سه جانبه و شش جانبه سران عرب را تشكيل دهد.»
فيروزان با اشاره به تشكيلات و موسساتي كه امام موسي صدر در لبنان تاسيس كرد ادامه داد: «معمولا وقتي موسسه اي تشكيل مي شود، پس از اينكه موسسان از موسسه فاصله مي گيرند، آهسته آهسته رو به سستي مي گذارد. بايد پرسيد چه سري در موسساتي كه امام موسي صدر در لبنان ايجاد كردند وجود دارد كه تا امروز حضور دارند و قدرتمندتر شده اند؟ اين را بايد در شمار شاخصه هاي ارزيابي مان در مديريت استراتژيك و بحران مطالعه كنيم كه امام موسي صدر در طراحي اين سازمان ها چه كردند؟ چه كساني در اين سازمان ها رشد كردند كه باعث شد نه تنها اين سازمان ها درغياب ايشان تعطيل يا ضعيف نشدند بلكه روزبه روز قدرتمندتر گشتند و امروز در شكل كلي آن ها به عنوان قدرت منطقه اي محسوب مي شوند.»
وي گفت: «حزب الله و جنبش امل هر دو متعلق به تربيت امام موسي صدر است و نبايد آنها را از حيث مبدا و جوهر و سرچشمه تفكيك كرد. اين موضوعي است كه سيدحسن نصرالله در هر سخنراني كه در باب مقاومت لبنان و پيروزي بر اسراييل بوده است عنوان مي كند كه موسس مقاومت، امام موسي صدر است. امام صدر در تئوري «جامعه مقاوم» مي گويند اسراييل به عنوان تمدن ديني داراي كيان دولتي است و با تمام تمدن و كيانش عليه تمام تمدن و كيان لبنان و اسلام مي جنگد، بنابراين مقاومت در مقابل آن محدود به مقاومت مثلا يك لشكر نيست. بايد مقاومت جنبه علمي، سياسي و اقتصادي پيدا كند، لبنان اعتماد به نفس پيدا كند و هويت ديني اش تقويت شود. آمار دانشجوياني كه طايفه شيعه در زمان ورود امام موسي صدر به لبنان در دانشگاه هاي لبنان داشتند و تعدادي كه 20 سال بعد هنگام ربودن در ليبي داشتند و تعدادي كه امروز دارند قابل تامل است. در اكثر كشورهاي دنيا امروز دانشجويان شيعه درس مي خوانند.»
وي با بيان اينكه «ايشان از حيث پذيرش در نزد مردم جايگاهي ويژه دارد» افزود: «هيچ اتفاقي در لبنان نيست كه صورت بگيرد و تمام لبنان تعطيل شود اما در سالگرد ربودن ايشان كه همان 9 شهريور است، لبنان يكپارچه تعطيل مي شود و در تمام اختلافاتي كه بين طوايف رخ داد جايگاه ايشان نازل نشد.»
فيروزان با بيان اينكه «مسيحيان لبنان امام موسي صدر را مسيح صدا مي كنند» خاطرنشان كرد: «پيداست عملكرد ايشان در لبنان منحصر به يك طايفه و دين نيست! لبناني ها ايشان را به عنوان نماد لبنان مي شناسند. فرانتس كونيگ يك اسقف بزرگ دانماركي كه با امام موسي صدر ملاقات داشته است زمان ترك لبنان در فرودگاه مي گويد من تاريخ لبنان را به دو دوره تقسيم مي كنم; دوره قبل از موسي صدر و دوره موسي صدر.»
وي با تاكيد بر اينكه «نگاه انسان شناسانه امام موسي صدر فارغ از طايفه و اقليم است و نزد ايشان انسان به ما هو انسان عزيز است» افزود: «روزي از ايشان مي پرسند: چه مي كني كه در كارهايت موفق مي شوي؟ ايشان پاسخ مي دهند، چرا شما اخلاص را از نظر خود دور داشتيد؟! امام موسي صدر مي گويند من در رسالت ديني خودم چيزي نمي بينم الا خدمت به انسان را. از اين روست كه اين اعمال هيچگاه در بوته نقد مردم به خودخواهي، قدرتطلبي و مالاندوزي تفسير نمي شود.»
خواهرزاده امام موسي صدر تصريح كرد: «شايد دليل قدرت مند شدن موسسات امام صدر، همان فلسفه كرامت انسان و اخلاص در خدمت به انسان است كه اين موسسات بر مبناي آن ايجاد شد.»
فيروزان اضافه كرد: «با توجه به شرايط لبنان در آن مقطع و فرصت 20 ساله امام موسي صدر براي كار، ايشان هيچگاه فرصت نكردند آنچه را كه عمل مي كنند و تشكيلات و اقداماتي را كه طراحي مي كنند به صورت تئوري مكتوب بنويسند. برخي از متفكران ما نظريه پردازي كرده اند اما توفيق اجراي آن را نداشته اند. متفكران ديني سده اخير كه نظريه پرداز باشند و توفيق اجراي موفق نظريه هايشان را پيدا كرده باشند معدود هستند. امام موسي صدر يكي از اين معدود افراد است. براي آشنايي با نظريه هاي امام صدر بايد عملكردها و سخنراني هايشان را كنار هم بگذاريم تا از تكه تكه هاي آن تصويري از آن نظريه در مقابل ما روشن شود.»
فيروزان يادآور شد: «اگر انديشه امام موسي صدر را بررسي كنيم، مي توانيم قطعه قطعه آن ها را در كنارهم بگذاريم و به تصويري برسيم. ايشان به انسان و رحمت خداوند اعتقاد دارند، رحمتي كه به اتكاي همان آيه شريفه «بسم الله الرحمن الرحيم» ذاتي خداوند است. خداوند نمي تواند رحيم نباشد و اتفاقا زماني كه از رحمت صحبت مي كنيم از خير و خوبي نيز سخن مي گوييم بنابراين خداوند خير محض و خوبي مطلق است. با صحبت از خير و خوبي از زيبايي و جمال نيز صحبت مي كنيم. چرا كه خير نمي تواند زيبا نباشد. تجلي زميني جمال و زيبايي، تجلي رحمت خداوند بر زمين است و از دل اين رحمت و جمال خداوندي است كه هنر نشات مي گيرد.»
وي اضافه كرد: «وقتي به گل سرخ نگاه مي كنيم به ياد حقيقت متعال آن نزد خداوند مي افتيم كه نزد خداوند «آركي تيپ» زيبايي وجود دارد. به راحتي از ديدن يك امر زيبا به ياد امر متعال مي افتيم. هنر به عنوان مصدر زيبايي در تفكر امام موسي صدر چنين جايگاهي دارد; از آنجا كه هنر ظرف ارائه زيبايي و در نتيجه ظرف ارائه رحمت است. از سويي اگر نگاه امام موسي صدر در زمينه كرامت انسان را هم مدنظر داشته باشيم بايد گفت مگر مي توان انساني را داشته باشيم كه كرامت نداشته باشد. پس نمي توان انساني را داشت كه شايسته رحمت نباشد. نمي توان از انساني نام برد كه پيوند با زيبايي نداشته باشد. زيبايي ضمن اين كه انسان را تسكين مي دهد انسان را اعتلا مي بخشد.»
فيروزان تاكيد كرد: «بايد به بررسي جايگاه هنر ديني در يك جامعه بسيار بينديشيم و در مورد آن بيشتر بحث كنيم. امام موسي صدر يك متفكر است. يك منظومه فكري است و مثل هر منظومه فكري ديگري در زمينه هنر جواب دارد. از امام موسي صدر به عنوان يك منظومه فكري ياد مي كنيم يعني كسي كه براي تمام شئون و ابعاد زندگي مادي و معنوي انسان نظر دارد. تصوير به هم پيوسته منسجم مي دهد كه قسمت هاي اين تصوير با هم متعارض نيست. ديدگاه امام موسي صدر به هنرهمگون با ديدگاه انسان شناسي ايشان و نيز ديدگاه مشترك بين اديان و ديدگاه فقهي ايشان است. ديدگاهي كه انسان را پاك مي داند و همگون با ديدگاه انقلابي ايشان است كه مي گويد من در مقابل متجاوزي به نام صهيونيسم مي ايستم. و اين عقايد همه يك رنگ، يك جنس و يك جوهر دارند.»
وي گفت: «امام موسي صدر معتقدند كه هنرو زيبايي يكي از عوامل تسكين دهنده و تعالي بخش آلام بشري و به عنوان موهبتي الهي است. در زندگي شخصي هم ايشان هم به زيبايي ظاهر مثل آراستگي و نوع رنگ لباس و هم به زيبايي باطني و فضايل و اخلاق توجهي ويژه دارند. اخلاق شكلي از زيبايي است. اخلاق ايشان در لبنان و نزد دوستان حوزوي قم و عراق و دانشجويان اتحاديه هاي اسلامي در اروپا زبانزد است. پر از زيبايي است. اخلاق امام صدر خوب است، چرا كه در آن اخلاق رحمت و زيبايي مي بينيم. آن اخلاق براي انسان آرام بخش است و براي فرد انگيزه ايجاد مي كند تا به اعتلا فكر كند.»
وي افزود: «ايشان به زيبايي اخلاقي به عنوان وسيله اي براي قرب الهي و تعالي نسبت به امر متعالي و تكامل وجودي نگاه مي كنند. يكي از ويژگي هاي ايمان ايجاد تمركز و وحدت در وجود انسان است و مومن نمي تواند دچار آشفتگي باشد. علت آشفتگي، عدم مركز داشتن است. ايمان، به انسان مركز مي دهد.»
فيروزان اضافه كرد: «آنچه براي انسان هميشه دردآوراست اين است كه چرا سرنوشت چنين گنجينه بزرگي در تفكر جهان اسلام پيگيري نمي شود تا از آن رازگشايي شود و امام موسي صدر آزاد شود.»
وي افزود: «امام موسي صدر داراي سيستم فكري متمايز است، 30 سال پيش در يك دعوت رسمي به ليبي مي روند و در اين كشور ربوده مي شود. سي ام مين سال ربودن ايشان را تحمل مي كنيم. اطلاعات گوناگون فراواني مبني بر حيات از ايشان وجود دارد. 10 سال پس از ربوده شدن ايشان رييس دستگاه اطلاعاتي ليبي در سال 87 در لندن مصاحبه مي كند و مي گويد امام در فلان زندان ليبي است. زماني كه بيش از 300 نفر از زندانيان ليبي آزاد مي شوند كه بعضي از آن ها 30 سال در زندان حكومت ليبي اسير بودند مي گويند امام موسي صدر را در ماه رمضان سال 2002 در زندان ابوسليم ليبي ديده ايم. سه سال پيش محمد تريكي در ويژه نامه الاهرام طي مصاحبه اي صحبت از حيات امام موسي صدر مي كند.»
وي افزود: «متاسفانه در فضاي ايران اراده جدي مانند اراده اي كه در لبنان براي پيگيري سرنوشت امام موسي صدر وجود دارد، نمي بينم. در حالي كه امام موسي صدر ايراني است و شهروند دوم لبنان است. دادگاه عالي لبنان ربودن امام موسي صدر را به عنوان اقدام عليه امنيت ملي لبنان اعلام مي كند. اعلام جرم عليه قذافي مي كند. هفته گذشته حكم اعلام جرم عليه قذافي و 17 تن از مسوولان ليبيايي صادر شد كه درحال پيگيري است. در ايران اصحاب رسانه با جديت قضيه پيگيري وضعيت امام صدر را مطرح كرده اند اما بايد اين مساله را به اراده ملي تبديل كرد. انتشار نامه نخبگان كه به دولت نوشته شده بود نيز بي پاسخ ماند. چهار راهكار روشن در آن بود. آرژانتين و كانادا بر سر يك ادعاي دروغ و نا به حق با ما چه كار كردند!! اما ما درمورد يك ادعاي حق كه دادگاه ها آن را تاكيد و تاييد كرده اند يك اقدام نتيجه بخش صورت نداده ايم و حجم اقدامات به اندازه اتفاق نيست.»
فيروزان گفت: «كسي كه انسان را از همه بيشتر محترم مي دانسته است امروز اسير است، كساني كه به انسان اعتقاد دارند بايد اين موضوع را پيگيري كنند. امام موسي صدر به خاطر مصلحت سنجي ها و سياست ورزي ها حق را ناديده نمي گرفت. اگر مصلحت سنجي ها را كنار بگذاريم و به خاطر حق كه پايدار است وارد حل اين موضوع شويم ترسي كه از طرح شجاعانه آن داريم كنار مي رود.»
وي افزود: «به طور مثال آقاي جلال الدين فارسي اطلاعيه و مجله عليه امام موسي صدر چاپ مي كرد و به دليل نزديكي او با ليبي و گروه هاي فلسطيني در جبهه مقابل امام موسي صدر قرار داشت. وقتي دولت لبنان او را بازداشت كرد و مي خواست تحويل شاه دهد، امام صدر درنگ نكردند و به وزير دادگستري زنگ زدند و آقاي فارسي را با قاطعيت آزاد كردند. تمام فشار شاه در لبنان نتوانست او را نگه دارد و او آزاد شد.»
جمعه 8 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مردم سالاری]

[مشاهده در: www.mardomsalari.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 315]