تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 15 آذر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):هر كس خداى عزوجل را اطاعت كند خدا را ياد كرده است، هر چند نماز خواندن و روزه گرفتن...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

ساختمان پزشکان

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

خرید نهال سیب

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

رفع تاری و تشخیص پلاک

پرگابالین

دوره آموزش باریستا

مهاجرت به آلمان

بهترین قالیشویی تهران

بورس کارتریج پرینتر در تهران

تشریفات روناک

نوار اخطار زرد رنگ

ثبت شرکت فوری

تابلو برق

خودارزیابی چیست

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1838376416




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

حرّ بن يزيد رياحي در مسير حجاز و عراق


واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: زماني كه ابن زياد لعنه اللّه عليه با خبر شد كه حضرت امام حسـين علـيه السّـلام از به كوفه مي آيد، حرّ بن يزيد رياحي را با يكهزار نفر فرستاد تا مانع ورود حضرت شوند. قافله امام در حركت بود كه يكي از ياران حضرت تكبير گفت، حضرت هم فرمود:
اللّه اكبر، سپس پرسيد اين تكبير براي چه بود؟ عرض كرد از دور درختان خرما مي بينم، اصحاب گفتند در اينـجا درخـت خرما سابـقه ندارد، آنگاه معـلوم شد انـبوه سواران و سر نيزه ها از دور اينچنين به نظر آمده است.
حضرت وقتي سپاه خسته وتشنه حرّ را ديد فرمود: به اينها و اسبهايشاناب بدهيد طولي نكشيد كه با فرا رسيدن ظهر، حضرت به حجّاج بن مسروق دستورداد كه اذان بگويد ،او اذان گفت،سپس حضرت با عبا ونعلين بيرون آمد و بعد از حمد و سپاس الهي فرمود:
من با دعوت شما آمده ام. هيچكدام از جمعيّت سخني نگفتـنـد،آنگاه به مّوذن فرمود:
اقامه بگو،و به حّـرفرمود مي خواهي با اصحابت نماز بخواني؟عرض كرد:ما هم با شما به نماز مي ايستيم و ازفيض جماعـت شما بهره مي بريم. پس از نماز حضرت به خيمه خود تشريف برد وحّر نيز به خيمه خود بازگشت تا هنگام عصر شد و مؤذن اذان واقامه گفت اين بار نيز همه به امام اقتدا كردند،بعد از نماز عصر حضرت مشغول به سخنراني شد و فرمود:از خدا بترسيد وحق را براي اهلش بشناسيد تا خدا از شما راضي گردد و ما خاندان پيامبرصلوات الله عليه اولي هستيم به تصّدي امر خلافـت نسبـت به مدّعياني كه اين مقام حّق آنها نيسـت. اكنون مي بينم رأي شما غير از آن است كه در نامه ها فرستاده بوديد! حّرسوگند ياد كرد كه از نامه ها بي خبرم، حضرت دستور داد نامه ها را بياورند وقتي كه حّر چشمش به انبوه نامه افتاد گفت:ما از كساني كه اين نامه ها را نوشته اند نيستيم، به ما دستور داده اند كه وقتي به شما رسيـديم از شما جدا نشـويم تا در كوفه شما را به نزد ابن زياد ببريم . حضرت به صحابه و زنان دستور داد كه سوار شوند،وقتي كه سوار شدند فـرمود باز مي گرديم، اما حر و سپاه همراهش مانع شدند، حضرت فرمـود:ثكلنـك امّـك (مادرت به عزايت بنشيند) (ثَكلتكَ امّكَ دركتاب " لسان العرب" " ايكاش تو نبودي" معنا شده)
و شايان ذكر است كه اين جمله در سخنان بعضي از پيشوايان ما از جمله نهج البلاغه آمده است .
حرّ در جواب عرض كرد چه كنم كه مادرت حضرت فاطمه سلام اللّه عليها است ، و گرنه جوابتان را به همين شكل مي دادم و ادامه داد كه من مامور به قتـال نيـستم بلـكه فقط دستور دارم از شما جدا نشوم تا شما را به كوفه ببرم امّا حالا كه از امدن به كوفه امتناع مي ورزي راهي را انتخاب كن كه نه به كوفه روي و نه به مديـنه باز گـردي، كه اين بهتر است.
حضرت از راه قادسيّه به جانب چپ رفت در حاليكه حر با همراهانش درپي حضرت مي رفتند.(1)
در كتاب {لهوف سيـّد بن طاووس}اين چنين آمده است:
حرّبه حضرت امام حسين(ع) عرض كرد:صلاح امر اقتضا ميكند راهي درپيش گيري كه نه وارد كوفه شوي ونه به مدينه بر گرديد تا بشودبه ابن زياد بگويم:من حسين ابن علي را درراه نديدم،شايد به اين وسيله از غضب او در امان باشم.
حضرت ابي عبد الله عتيه السلام بدين جهت سمت چپ را مسير خود قرار داد تا به جايي رسيد كه آنجا را (عُذَيب هجانات) مي گفتند ،زيرا محلّ آب دادن مركبها و شترها بود.
در همين زمان نامه اي از ابن زياد به حرّبن يزيد رياحي رسيد كه علاوه بر سرزنش او كه چرا در كار حسين بن علي مسامحه مي كني؟ودر ضمن خواسته بود كه كار را بر فرزند فاطمه سخت گرفته و هر گونه مجال را از او بگيرد.
در پي اين نامه ،حّر وهمراهانش دوباره راه را بر حضرت امام حسين (ع)گرفتند واز رفتنش مانع شدند.
حضرت فرمود:مگر نه اين بود كه گفتي از راه عادي عدول نموده و راه ديگر در پيش بگيرم؟ عرض كرد بلي اين چنين بود كه مي فرماييد ولي اينك نامه اي از عبيدالله بن زياد رسيده كه با شدّت با شما برخورد نمايم و حتّي جاسوس گماشته كه از فرمانش تخلّف نورزم،حضرت درچنين موقعيّتي از جا بر خواست وبعد از حمد خدا و درود بر جّد بزرگوار خود فرمود:
قد نزلَ بنا منَ الامرِما قد ترونَ،و انّ الدّنيا قد ترونَ، و انّ الدّنيا قد تغيّرتَ وتنكّرت و ادبرَ معروفها و استمرّت
حـذاء ولـم يـبـقِ منـهـا الـاّ صـبـابــهً الاّناءِ و خسيسَ العـيـشِ كالـمرعـي الوبيلِ الا ترونَ الي الحـقّ لا يـعـملُ بـهِ و الي الباطلِ لا يتناهي عنـهُ لـيرغـبَ المومنُ في لقاءِ ربّه محّقاً، فانّــي لااري المـوتَ الّا سـعـادهً و الحيوهَ معَ الظّالمينَ الّا برماً(1)
سرنوشت ما اينگونه رقم خورده كه مي بيند و دنيا را ملاحظه مي كنيد كه دگرگون شده و بدي اش ظاهر گشته و خوبي اش پشت كرده و تلخ كامي و نامرادي پي در پي گشته است،و از دنيا نمانده مگر چون جرعه اي كه در ته ظرف است، و از زندكاني نيست مگر چون خار و زمين شوره زار بي آب و گياه.
آيا نمي بينيد كه حق را كسي كه عمل نمي كند و باطل را احدي از آن نهي نمي نمايد، و اينهم بدان جهت است كه شخص مومن راغب شود به ملاقات پروردگار خويش در راه حق، به راستي كه من مرگ را نمي بينم مگر سعادت و نيكبختي با ستمكاران را مگر دلتنگي و سستي.
آنگاه زهيربن قين از جاي برخاست و عرض كرد اي فرزند رسول خدا و اي نور چشم بتول ما همه فرمايشات شما را شنيديم،اگر دنيا خانه جاويدان مي بود و ما براي هميشه در آن زنده مي مانديم، كشته شدن با شما را بر زندگاني دنيا ترجيح مي دادم، در حاليكه دنيا را بقا نيست.
سپس هلال بن بجلّي از جا برخاست و عرض كرد ما از ملاقات پروردگار خود بيزار نيستيم و به پيمان خود پابنديم ، دوستيم با دوستان شما، دشمنيم با دشمنان شما. بريربن خضير نيز از جا برخاست و گفت: اي پسر رسول،خداوند متعال بر ما منّت نهاده كه در راه شما كشته شويم و اعضاء ما پاره پاره گردد و در قيامت از شفاعت جدّ شما بهره مند گرديم.
در نفس المهموم آمده: حرّ بن يزيد رياحي پيوسته همراه حضرت بود و مي گفت جان خودت را حفظ كن زيرا من يقين دارم اگر جنگ كني كشته مي شوي، حضرت فرمود مرا از مرگ مي ترساني؟ اگر من كشته شوم مرگ از شما مي گذرد؟ شخصي مي خواست حضرت پيامبر را ياري كند پسر عمويش او را مي تر سانيد كه كشته مي شوي او اشعاري سروده كه معناي يك جمله اش اين است{جوانمرد را مرگ ننگ نيست}وقتي حرّ اين سخن را شنيد با همراهانش از حضرت جدا شده و از جانب ديگر به حركت خود ادامه داد.
در حركت بودند كه طرمّاح بن عدي همراه چهار نفر خدمت حضرت رسيدند حرّ گفت: اينها از كوفه آمدند و من آنها را بازداشت كرده و يل به كوفه بر مي گردانم، حضرت فرمود: من اجازه نمي دهم زيرا كه اينها ياوران منند، و مثل همانهايي هستند كه از مدينه با من آمدند. بدينسان حرّ از آنها منصرف شد.
حضرت وضعيت كوفه را از آنها پرسيد، آنها اخبار خود را به عرض رساندند،وقتي جريان شهادت قيس بن مسهر صيداوي را به عرض رساندند كه از فراز قصر به زير افكندند و شهيد شد، چشمان حضرت پر از اشك شد و اين آيه را قرائت كرد.
فَمِنْهُـم مَن قَضي نحــبه و مـنهـم من ينتظر ومابدّلوا تبديلا .
سپس دعا كرد:
اللّـهم اجــعل لنا و لهم الجــنه نُزُلاً وَ اجْمَعّ بيننا وبينهم في مستقرِّ رحمتك و غائب مَذْخور ثوابك.
خدايا جايگاه ما وآنها را در قرارگاه رحمتت گرد هم آور و از پاداشي كه ذخيره فرمودي ما را بهره مند فرما.
البتّه طرمّاح توفيق شركت وشهادت در كربلا را پيدا نكرد كه تفصيلش در نفس المهموم آمده است :
در قصر بني قتال
قافله حضرت به مكاني به نام قصر بني مقاتل رسيد، در آنجا خيمه {عبيداللّه بن حرّ جعفي}را ديد ، به وشيله قاصدي پيام فرستاد كه ياريش نمايد، او نپذيزفت.
آخر شب مشكها را پر از آب كردند و از قصر بني مقاتل حركت نمودند ، در بين راه اندكي روي اسب خوابيد و بيدار شد و گفت:انّا للّه و انّا اليهِ راجعونَ فرزند برومندش حضرت علّي اكبر(ع) سبب استرجاع پدر را پرسيد ، امام وي را از تععقيب قافله به وسيله مرگ مطلع كرد. علي اكبر عرض كرد.
اَلَـسْـنا بـلحـقِّ؟ قالَ بلي،و اللّهِ الّذي مرجعُ العبادِ اليهِ فقال:اما اِذا ما نُبالي اَن نموت محقّين فقال له الحسين (ع)جزاك الله خير ما جزي ولدا عن والده
اي پـدر آيا ما بر حـق نيستيم؟فرمود:بلــي، سوگند به خـدايي كه بازگشت بندگان به سوي اوست،گفت:دراين صورت از اينكه بميرم هراسي نداريم، حضـرت فرمود:خــدا تو را بهتر از آنچه كه پدري فرزندش را پاداش مي دهد پاداش ميدهد.
سفر را ادامه دادند تا به نينوي رسيدند، قافله امام حسين(ع) در آنجا فرود آمدند در همين زمان شتر سواري كمان ر دوش از كوفه آمد و خود را به حرّ رسانيد و به اوواصحابش سلام داد ولي به حضرت امام حسين عليه السّلام و يارانش سلام نكرد،اوحامل نامه اي از ابن زياد به حر بود ، در آن نامه آمده بود.
امّا بعدّ: فجعجع با لحسين(ع) حينَ ياتيكَ كتابي و يقدمُ علـيكَ رسولي و لا تـنزلـهُ الّا بـالـعراءِفــي غـيـر حصنِ و علي غيرِ ماءًوقدامـرتُ رسولي ان يلزمكَ فـلا يـفـارقــكَ حتي ياتيني بانفاذكَ امري والسّلامُ
زماني كه نامه من به تو مي رسد و فرستاده من نزد تو مي آيد حسين را نگهدار و او را جز در بيابان بي سنگر و پناهگاه و بي آب فرود نياور،و فرستاده خودم را دستور دادم از تو جدا نشود تا خبر انجام دادن فرمان مرا بياورد و السّلام.
وقتي حرّ مضمون نامه را براي حضرت بيان كرد همانجا فرود آمد و تاريخش پنجشنبه دوّم محرّم سال61 هجري بود.





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]
[مشاهده در: www.freedownload.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 158]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب




-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن