براي انتخاب همسر ، نمي تونم به نتيجه برسم ؟ : ازدواج و مسایل مربوط به آن

واضح آرشیو وب فارسی:آشپز آنلاین: سلام به جمع دوستاي صميمي
اكثر وقتا بين مواردي كه براي ازدواج برام فراهم ميشه ، دچار ترديد ميشم كه واقعا كدوم شرايط راضي ام مي كنه ؟
از طرفي ترجيح ميدم با طرف مقابلم ، تفاوت سني بيشتري داشته باشم ، چون دوست دارم طرف مقابلم ، پخته ، جاافتاده و كامل باشه و جذابيت مردونگي برام داشته باشه .
از طرفي هم گاهي اوقات دوست دارم طرف مقابلم هنوز دنبال يه سري شيطنت ها و ايجاد تنوع ها در زندگي باشه ، شايد بشه گفت هنوز دوست داشته باشه كمي در زندگي بچگي كنه .
نميدونم اين دو خواسته با هم جمع ميشن ؟
چطوري بفهمم كدومشون واقعا برام مهم تره و در زندگي راضي ام مي كنه ؟ گاهي اين مهمه ، گاهي اون ؟
يا براي انتخاب درست ، كدوم ويژگي در زندگي ، واقعا بهتره براي يه مرد ؟
ممنون ميشم كمكم كنيد به نتيجه برسم

عزیزم توی این مورد اصلاً بد نیست هم خدارو بخوای هم خرمارو میتونی یه پسر کم سن و سال انتخاب کنی که خیلی هم با تجربه و با درک بالا باشه یا یه پسر که سنش بالاست ولی خیلی هم شر و شوره این طوری نیست که این موضوع رو سیاه و سفید ببینی ببین عزیزم مثلاً همسری من 25 سالشه در کنار شر و شیطون بودنش یه مرد کامله از لحاظ کاری خیلی موفقه مردیه که میشه روش همه جوره حساب کرد و خیلی هوامو داره من اوایل که با همسری آشنا شده بودم با خودم میگفتم سنش کمه تازه 2 هفته هم از من کوچیکتره ولی بعداً فهمیدم که اصلاً به سن و سال نیست

بستگي به روحيات هر آدمي داره
بعدشم ميشه کم سن و سال اما با رفتار عاقلانه هم پيدا کرد و هم برعکس ولي اين چيزا ملاک نيست
آدما اينجوري طبقه بندي نميشن گلم

همسری من 30 سالشه و خودم 27 همه موارد با هم داره

سلام دوست عزیز
این مواردی که گفتی واقعا میتونه همش در یک مرد وجود داشته باشه و لزوما اینطوری نیست که اگر یکیش باشه اون یکی نیست
و پختگی هم اصلا ربطی به سن و سال نداره ... بیشتر به تربیت خانوادگی مربوط میشه
من خواستگار داشتم که نزدیک 8 سال اختلاف سنی داشتیم ولی خیلی رفتاراش بچگانه بود ... حساس و بهانه گیر و لوس و از اخلاقای مردونه فقط دستور دادن و این چیزا رو میدونست
ولی الان با همسرم 2 سال فاصله سنی داریم و همسرم 25 سالشه و خیلی پخته و جا افتاده است و خیلی اخلاقای مردونه داره در عین حال خیلی درکم میکنه
و مقتضیات جوانی و شیطنت و شادابیش رو هم داره...
اگر برات پختگی و مردونگی مهمه به اینکه پدرش در تربیتش چقدر نقش داشته توجه کن
ببین رابطش با پدرش بهتره یا مادرش ... یا برای کارایی که میخواد انجام بده با کی مشورت میکنه ... با کی بیشتر راحته
اگر پدرش نقش بیشتری داشته باشه مطمئنا اخلاقاش هم مردونه است

Homay نوشته است:
و پختگی هم اصلا ربطی به سن و سال نداره ... بیشتر به تربیت خانوادگی مربوط میشه
من خواستگار داشتم که نزدیک 8 سال اختلاف سنی داشتیم ولی خیلی رفتاراش بچگانه بود ... حساس و بهانه گیر و لوس و از اخلاقای مردونه فقط دستور دادن و این چیزا رو میدونست
اگر برات پختگی و مردونگی مهمه به اینکه پدرش در تربیتش چقدر نقش داشته توجه کن
ببین رابطش با پدرش بهتره یا مادرش ... یا برای کارایی که میخواد انجام بده با کی مشورت میکنه ... با کی بیشتر راحته
اگر پدرش نقش بیشتری داشته باشه مطمئنا اخلاقاش هم مردونه است

خیلی خوب راهنمایی کردی عزیز
اما چیزی که بیشتر در رفتار پسرها می بینیم اینه که معمولا با مادرشون رابطه ی نزدیک و صمیمانه تری برقرار می کنن
اکثر پسرا با پدراشون روابط سخت تری برقرار می کنن یا شایدم خیلی وقتا با هم مشکل دارن
واقعا اگه بخوایم به این مورد توجه کنیم ، کمتر پسرایی هستن که پدرشون روشون تاثیر بیشتری داشته باشه ، اینطور نیست ؟
بله برام خیلی مهمه که واقعا پخته باشه و احساس کنم با یه مرد واقعی همراه میشم ، باز هم بگید که چطوری اینو میشه تشخیص داد ؟
ممنون از توجه همیشگی قشنگتون

yalda1984 نوشته است:
همسری من 30 سالشه و خودم 27 همه موارد با هم داره

یلدا جان بهت تبریک میگم و امیدوارم همیشه خوشبخت باشید
میتونی بگی ، موقع انتخاب همسرت ، چطوری پی بردی که این خصوصیات رو با هم داره ؟

سارای جون نوشته است:
بستگي به روحيات هر آدمي داره
بعدشم ميشه کم سن و سال اما با رفتار عاقلانه هم پيدا کرد و هم برعکس ولي اين چيزا ملاک نيست
آدما اينجوري طبقه بندي نميشن گلم

سارای جون ، متوجه منظورت نشدم
منظورت چیه که آدما اینجوری طبقه بندی نمیشن ؟
سوال من فقط در مورد تفکیک این مواردی بود که ذکر کردم ، نه اینکه اینا بشه ملاک کلی ارزیابی یه نفر ...

Niloo_66 نوشته است:
Homay نوشته است:
و پختگی هم اصلا ربطی به سن و سال نداره ... بیشتر به تربیت خانوادگی مربوط میشه
اگر برات پختگی و مردونگی مهمه به اینکه پدرش در تربیتش چقدر نقش داشته توجه کن
ببین رابطش با پدرش بهتره یا مادرش ... یا برای کارایی که میخواد انجام بده با کی مشورت میکنه ... با کی بیشتر راحته
اگر پدرش نقش بیشتری داشته باشه مطمئنا اخلاقاش هم مردونه است

خیلی خوب راهنمایی کردی عزیز
اما چیزی که بیشتر در رفتار پسرها می بینیم اینه که معمولا با مادرشون رابطه ی نزدیک و صمیمانه تری برقرار می کنن
اکثر پسرا با پدراشون روابط سخت تری برقرار می کنن یا شایدم خیلی وقتا با هم مشکل دارن
واقعا اگه بخوایم به این مورد توجه کنیم ، کمتر پسرایی هستن که پدرشون روشون تاثیر بیشتری داشته باشه ، اینطور نیست ؟
بله برام خیلی مهمه که واقعا پخته باشه و احساس کنم با یه مرد واقعی همراه میشم ، باز هم بگید که چطوری اینو میشه تشخیص داد ؟
ممنون از توجه همیشگی قشنگتون

خواهش میکنم عزیزم
نکته ی دیگه ای که میتونه بهت کمک کنه اینه که ببینی رابطه ی پدر و مادرش چطوریه و مرد - از جمله پدر و پسرها - تو خانواده ی اونها عملکردش جوریه
مثلا پدرش تو خونه تصمیم گیرنده باشه ... خرج دست پدرش باشه ... کار بیرون ، خرید خونه و کارای سنگین مسئولیتش با پدر و پسرای خونه باشه
اینها نشون دهنده ی وجود مردونگی تو اون خونه است
و اینکه چقدر پدر به مادر احترام میذاره مثلا : چقدر با احترام و محبت صدا میکنه یا نظر مادر رو چقدر مهم میدونه (این با رئیس بودن مادر فرق میکنه ها)
معمولا رفتارهای پدر و مادرها تاثیر مستقیم در رفتار بچه ها داره (خواسته یا ناخواسته)
حتی خود من هم این رو حس کردم که گاهی همون رفتاری که قبلنا از مادرم میدیدم و ازش انتقاد میکردم در مواقع خاص از خودم بروز دادم

سلام سلام سلام
من هم با نظر homayجون صد در صد موافقم رفتارها پدر و مادر ها در خانواده در بچه ها بازتاب پیدا میکنه و پسرها و دخترها از خونواده هاشون طرز برخورد با همسرشون رو یاد میگیرن البته موارد استثنایی هم وجود داره که ممکنه خونواده از سطح سواد پایینتری برخوردا باشن و درک درستی نسبت به همسر ندارن و پدر و مادر با هم روابط خوبی ندارن اما چون اون آقا پسر تحصیل کرده و با فرهنگ هست سعی میکنه برخلاف پدرش دید بازتری نسبت به همسرش داشته باشه و رفتار خوبی داشته باشه

Homay نوشته است:

نکته ی دیگه ای که میتونه بهت کمک کنه اینه که ببینی رابطه ی پدر و مادرش چطوریه و مرد - از جمله پدر و پسرها - تو خانواده ی اونها عملکردش جوریه
مثلا پدرش تو خونه تصمیم گیرنده باشه ... خرج دست پدرش باشه ... کار بیرون ، خرید خونه و کارای سنگین مسئولیتش با پدر و پسرای خونه باشه

درسته كه خرج خونه در اكثر موارد دست پدر هست ، همين طور خريد و كاراي سنگين ، اما بيشتر خود پدر ، نه پسراي خونه .
معمولا آقا پسرا تا وقتي خونه ي باباشون هستن كمتر تن به انجام كاراي خونه و مسئوليت هاي خونه ميدن . در اين صورت ، ميشه از رفتارشون تو خونه ي پدرشون اينطوري نتيجه گيري كرد ؟
خيلي كم هستن پسرايي كه تا وقتي خونه ي پدرشون هستن ، تن به قبول مسئوليت بدن ، اينطور نيست ؟

Niloo_66 نوشته است:
Homay نوشته است:

نکته ی دیگه ای که میتونه بهت کمک کنه اینه که ببینی رابطه ی پدر و مادرش چطوریه و مرد - از جمله پدر و پسرها - تو خانواده ی اونها عملکردش جوریه
مثلا پدرش تو خونه تصمیم گیرنده باشه ... خرج دست پدرش باشه ... کار بیرون ، خرید خونه و کارای سنگین مسئولیتش با پدر و پسرای خونه باشه

درسته كه خرج خونه در اكثر موارد دست پدر هست ، همين طور خريد و كاراي سنگين ، اما بيشتر خود پدر ، نه پسراي خونه .
معمولا آقا پسرا تا وقتي خونه ي باباشون هستن كمتر تن به انجام كاراي خونه و مسئوليت هاي خونه ميدن . در اين صورت ، ميشه از رفتارشون تو خونه ي پدرشون اينطوري نتيجه گيري كرد ؟
خيلي كم هستن پسرايي كه تا وقتي خونه ي پدرشون هستن ، تن به قبول مسئوليت بدن ، اينطور نيست ؟

البته همینم که پدر مسئولیت پذیر باشه تو این موارد تقریبا کفایت میکنه ... معمولا چنین پدرایی سعی میکنن به پسراشونم کار بسپرن ولی خب بعضی از پسرا هم از زیر کار درمیرن
خب همونا هم وقتی ازدواج میکنن تو زندگی مشترک نه قدرت تصمیم گیری دارن و نه مسئولیت پذیرن
یا اینکه نسبت به همسرشون متوقع هستن
اگر خانم سرکار بره دیگه اونا سوء استفاده میکنن
اگر خانم خرج رو دست بگیره دیگه یه جوری میرن سرکار که همون روز آخر ماه پول هم ته میکشه... اصلا سرشون تو خرج نیست بدونن چه خبره
هر کار مهمی که بخواد انجام بشه باید خانم خونه آقا رو هول بده و پول بذاره کف دستش تا یه کاری کنه وگرنه تا آخر عمر آقا هیچ حرکت مثبتی انجام نمیده
خب این مسائل همش از عدم اعتماد به نفسه
اعتماد به نفسم چیزی نیست که تو دانشگاه به پسرا یاد بدن این رو باید در زمان مجردی یا تجربه کرده باشن یا حداقل از تجربیات پدرشون استفاده کرده باشن
و قبول هم دارم که تو این دوره و زمونه جوون با مسئولیت و با غیرت کم پیدا میشه
ولی خب باید صبر و حوصله داشته باشی که یه همسر خوب نصیبت بشه وگرنه با این وضع و اوضاع ازدواج کردن با یه آدم بی مسئولیت واقعا تبدیل کردن زندگی به جهنمه

چند تا از دوستامون خيلي خوب راهنمايي كردن ، ممنونم خيلي مفيد بود
دوست جوناي ديگه شما هم از تجربه هاي خودتون بگيد ...
اينكه همسراي شما هم اين خصوصيات رو با هم دارن ؟ موقع انتخابتون چطوري پي به اين بردين ؟ براي شما در زندگي كدوم پررنگ تر و مهم تره ؟

عزیزم من 2 سال از همسرم بزرگترم وقتی میخواستم ازدواج کنم به خیلی چیزها فکر کردم غیر از اینایی که شما باهش مشکل داری
به نظر من از بین خواستگارهات ببین با کدومشون احساس راحتی بیشتری میکنی احساست میگه کی بیشتر درکت میکنه
دل جوون سن و سال نمیشناسه فقط اینو میدونم اگه خودت خیلی دلت جوون باشه با کسی که دل مرده باشه نمیتونی بسازی
یه چیز دیگه اینکه:اگه کسی باهات خیلی اختلاف سنی داشته باشه همون به قول خودت پختگیش اذیتت میکنه آخه همش توی ذهنش اینه که شاید تو خیلی خام و نپخته ای و این سوال هم پیش میاد که چرا تا الان ازدواج نکرده؟چون خیلی وقتا با تجربه بودن خطرناکه

همیشه به خود همسرتون و تواناییها و دارایی خودش فکر کنید و به هیچ چیز دیگه ای مثل مال پدر و حمایت خانوادش فکر نکنید هرچه حمایت کمتر دخالت در زندگی شما کمتر و دوام زندگی شما بیشتر و عشق بین شما مستحکمتر.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آشپز آنلاین]

[مشاهده در: www.ashpazonline.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 312]