به این فکر کردی که چقدر تغییر کری؟ : دل مشغولیهای روزمره

واضح آرشیو وب فارسی:آشپز آنلاین: آدم در طول زمان تغییر میکنه و گاهی این تغییر اونقدر کند اتفاق میوفته آدم متوجه اون تغییر نمیشه ...
هر روز خودت رو جلوی آینه میبینی ولی بعد از سالها متوجه گذر عمر و بالا رفتن سن ات میشی ....
در مورد اخلاق هم همینطوره ... گاهی به اینکه آدم خوب و خوش اخلاقی هستیم می بالیم و از اینکه دیگران هم اینو میگن خوشحال میشیم ...
اما شاید گاهی پیش اومده که دیگه کسی اون حرفها رو نمیزنه ... شاید متعجب بشیم که چرا ؟
دلیلش شاید عوض شدن اخلاق و منش ما باشه ...
گاهی فقط فکر میکنیم خوبیم ... فقط همین
ولی داستان چیز دیگریست ...
بله در طول مسیر ما عوض شدیم ... و دیگه اون خوب سابق نیستیم ...
به همین سادگی ...
گاهی
باید ترمز دستی رو کشید و پیاده شد ... یک استراحت کوتاه کرد ... نگاهی به
نقشه کرد و دید آیا از مسیر منحرف شدیم یانه ... و سپس مسیر رو اصلاح کرد
...

خود من شاید اگر اینجا اتفاقات هر روز رو با شما در میون نمی ذاشتم نمی فهمیدم که چه قدر تغییر کردم.
چه خوبه که بیام یکم فکر کنیم ببینیم چقدر تغییر کردیم و اگر تغییر کردیم مثبت بوده یا منفی.
و تا دیر نشده یک فکری به حال خودمون بکنیم.

من دختری بودم که مهربان بوده همیشه.. با همه... زیادی هم از خودگذشتگی داشته...
عصبی بودم.. زود از کوره در میرفتم...
به اعتقاداتم زیادی میبالیدم!!!
گذر زمان.. نه اون قدر کند...
خیلی هم ییهویی
بهم فهموند که مسیر باید چی باشه...
خیلی وقتا یه اتفاق زندگی آدما رو متحول میکنه و تغییر رو بهشون تحمیل میکنه
خداروشکر تغییرات بدی قسمتم نشده و مسیر درستم رو پیدا کردم
باید ببینم که چقدر میتونم خوب باشم

مونا جونم امیدوارم تغییرات همگی مون همیشه مثل تو مثبت باشه.
ولی یک تغییراتی واقعاً اینقدر کند و نا محسوس که خودتم متوجه اش نمی شی.
مثل من که دیگه توان بحث های آنچنانی رو با پویا ندارم. چون می دونم هم اون جوابی به من نم یده و هم اینکه نه تنها جوابی نمی گیرم بلکه نتیجه عکس هم داره.
اما اینو بعد 3 سال فهمیدم متاسفانه.

یکی از این تغییرات نامحسوس من...
شاید مسخره باشه.. ولی دیگه نمیتونم زیاد پا سیستم بشینم.. اونم منی که تا خود صب پا سیستم بودم و شاید در 24 ساعت 2 ساعت میخوابیدم =)))
اینم خوبه ها!
:D

مونا جونم اگر بخوای از لحاظ ما که تو رو کمتر می بینیم بگیم که نه اصلاً خوب نیست
اما از این بابت که بیشتر به درست و آقا رسول می رسی که باید بگم عالیههههههههه

اما واقعاً تغییرات کوچیک به نظرم تاثیرات خیلی بزرگی دارن.
مثلاً من دوران مجردی ام تا قرون آخر حقوقمو پس انداز می کردم. و حالا در نهایت اگر می خواستم خیلی پس انداز کنم یک چیزی برای جهیزیه ام می خریدم.
اما حالا از اون ور بوم افتادم به قول مامانم.

منم خیلی تغییر کردم هم توی رفتارم هم ظاهری
مثلا ظاهری چاق شدم :((
رفتاری :
زود عصبانی می شم
با بهانه های الکی از خدا دور شدم
نمی دونم شاید تغییر خوب هم داشته باشم اما الان به ذهنم نمیرسه چون این جمله بالای که نوشتم خیلی سنگین بود برام
واقعا گاهی یه چیزایی با نوشتن بیشتر دیده می شه

من خیلی شاد بودم اما الان الکی خوشم توی تنهاییم فقط غمگینم
خیلی اهل کمال و عشق بودم اما الان مثل سنگ سردو بیروحم فقط تظاهر میکنم هستم
خیلی ولخرج بودم الان نیستم
خیلی با خدا جور بودم اما الان فقط به هم اس ام اس میدیم

من خيلي تغيير كردم
از لحاظ ظاهري يه مقدار چاق شدم . سرعت عمل و چابكي خودمو از دست دادم
ظاهر شاد و پرشر و شورمو از دست دادم (به قول دوستام متين و موقر شدم)
ولي فكر مي كنم دارم به سمت افسردگي ميرم . هيچي خوشحالم نمي كنه . نه خريد نه تفريح نه بيرون رفتن.
قبلا براي يه عروسي يا مهموني كلي برنامه ريزي مي كرديم ولي الان برام فرقي نمي كنه برم يا نه
بچه كه بوديم خريد يه كفش يا لباس نهايت هيجان رو داشت برامون ولي الان بزرگترين خريدها هم در بهود روحيه موثر نيست.
صبور تر شدم ولي فكر و خيالهاي الكي داغونم كرده
خلاصه كه كاش بچه مونده بودم

منم حس میکنم چُست و چابکیم رو از دست دادم =)))))

راست می گید
منم چند سال پیش خیلی شاد و سرحال بودم (توی دوران مجردی ام)
اما الان....
نمی دونم شاید با اینکه بعضی مشکلات روحیه آدمو سخت تر و قوی تر می کنه اما اثری رو که نباید هم روی آدم می ذاره.
آدم نا خوداگاه غمگین می شه.
اینکه داریم چاق تر می شیم.
اینکه داریم غمگین تر و بی تفاوت تر می شیم
اینکه دیگه چیزهای کوچیک خوشحالمون نمی کنه
یعنی چی؟
شده با خودتون فکر کنید داره چه بلایی سرم می یاد؟
من فکر کنم این اتفاقا برای این می افته که یادمون رفته خودمونو دوست داشته باشیم.

نه نارینه جان.. من همچنان خل و چل هستم =)))) فقط شرایط لازم دارم =))) ینی وسط خیابون دیگه نمیتونم خل و چل بازی در بیارم =))
قدیما کلهم همه جا خل و چل بودم =)))
الآن تو خونه فقط میتونم =)) واسه همین بیشتر دوس دارم دوستام بیان خونمون =)))
الآن با مادرشوهرم از همه عالم بیشتر میگیم میخندیم =))))))))) ( چش شیطون کر و گوشش کووووووور )
دوستای آدم فرق میکنن..
زندگی هی عوض میشه
همه چی هی تغییر میکنه
ماهم مطمئنن تغییر میکنیم

منم خیلی خانوم تر شدم یه چیزاییش خوبه یه چیزاییش بد:
بعضی وقتها غذا درست میکنم => خوب
کار بیرون از خونه دارم => خوب
میخوام دوباره ورزش کنم=> خوب
یکم خاله زنک شدم => بد
کلاً آروم تر شدم=> نمیدونم خوبه یا نه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
یکم مادی شدم => بد
دوستامو کم تر میبینم ، تفریحاتم فقط با همسریه => هم خوبه هم بد

خوب چیزی گفتی مینا جون
در مورد دیدن دوستان
من قبلاً به خاطر مشکلاتم خیلی کم دوستامو می دیدم و به نوعی ازشون دوری می کردم.
اما الان خیلی عوض شدم و حتی شده با یک اس ام اس ازشون خبر می گیرم.
اما مزایای اینکار:
1- ( در حاشیه) چند روز پیش پدر یکی از دوستای صمیمی ام فوت کرد. و این درحالی بود که من رابطه ام رو با این دوستم که بنا به همون دلایل یکه بالا گفتم کم رنگ کرده بودم ولی توی این چند ماه اخیر به هم نزدیک تر شده بودیم و حتی هفته پیش اش با هم بیرون بودی.
وقتی فهمیدم پدرش اینجوری شده خدار و از این بایت شکر کردم که ازش بی خبر نبودم و گرنه الان شرمنده اش می شدم.
2- فهمیدم هر زندگی مشکلات خودش رو داره و فقط این من نیستم که دارم دست و پا می زنم.
اما مهم تر از اون دوستای قدیمی . مثل اکثر دوستای من که مال دوران دانشجویی ام توی مشهد هستن برام مثل یک شناسنامه از اون دوران می مون.

آره نارینه جون دوست خیلی خوبه ولی من ترجیح میدم دوستام متاهل باشن یعنی دوست دارم رابطه خونوادگی داشته باشیم دوستام یا مجردن که من دلم نمیاد همسریو تنها بزارم برم پیششون یا متاهلن که خونه هاشون تهران نیست من دوست خوف میخوام

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آشپز آنلاین]

[مشاهده در: www.ashpazonline.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 432]