روستاهاي زيبا و شگفت انگيز ايران : ایران شناسی

واضح آرشیو وب فارسی:آشپز آنلاین: 10 روستای جذاب و ناشناخته ایران را بشناسید! (+عکس)
روستای جذاب و ناشناخته ایران را که یک فرصت گردشگری بکر محسوب می‌شوند را در این گزارش بخوانید.

کرمانشاه ـ هجیج
کفش‌هایتان لنگه به لنگه نمی‌شود
آنجا اگر کمی سر کیسه را شکل کنید و یک جفت گیوه مرغوب هجیجی بخرید، کفش‌هایتان دیگر هرگز لنگه‌ به لنگه نمی‌شوند چون گیوه لنگه راست و چپ ندارد و یکی از اصلی‌ترین مکان‌های تولیدش، روستای هجیج از توابع بخش نوسود شهرستان پاوه در استان کرمانشاه است.
هجیج ـ که برخی آن را با «ح جیمی» می‌نویسند و می‌گویند به معنای دره سرسبز و عمیق است ـ روستایی است که همه خانه‌هایشان از سنگ هستند و حتی یک آجر در آنها به کار نرفته است.



در یکی از وب‌نوشته‌ها درباره هجیج، قصه‌ای هست که می‌گوید، پانصد سال پیش در هجیج، آسمان خسیس شد و خشکسالی بیداد کرد. اهالی روستا سراغ مردی متدین که نسبش به امام موسی کاظم(ع) می‌رسید، رفتند تا برای باریدن باران، دعا کند. مرد دعا کرد و چشمه‌ای پر آب، دل خاک را شکافت و مرد از همان وقت، صاحب احترامی ویژه میان مردم شد و حتی پس از مرگش، بقعه‌ای به یادش ساختند به نام «بقعه سیدعبدالله» یا «بقعه کوسه هجیج».
کسی نمی‌داند این ماجرا درباره روستای هجیج و بقعه سیدعبدالله در کنار رودخانه سیروان، راست است یا تنها قصه‌ای ساده است برای سنگین شدن پلک‌های بچه‌های هجیجی، وقت خواب. مهم این است که اهالی هجیج، اهل تسنن هستند، اما به امامزاده‌شان احترام می‌گذارند واین بقعه از پنج قرن پیش تاکنون سرپا بوده است و زیارتگاه دوستدارانش.



چند کار واجب است که به محض رسیدن به هجیج باید انجام دهید، نخست این که دست‌کم یک جفت گیوه مرغوب بخرید، چون پیشه بیشتر هجیجی‌ها، دوختن همین گیوه‌های فوق‌العاده است، دوم به چراگاه‌های خوش‌منظره «پیاز دول میشا» و «گاول» و‌ آبشار بل در نزدیکی روستا که آب معدنی شفابخش دارد، سری بزنید و سوم اگر فرصت کردید از یکی از قدیم‌های ده بپرسید چرا هجیجی‌ها قاب‌های در و پنجره همه خانه‌های روستا را آبی آسمانی می‌کنند؟

گیلان ـ قلعه رودخان
افسون می‌شوید
حتی از دیدن عکس‌ روستای قلعه رودخان از توابع بخش مرکزی شهرستان فومن در استان گیلان هم لذت می‌برید و دلتان تازه می‌شود تا چه رسد به این‌که آنجا باشید و در هوای خنک و مطبوعش نفس عمیق بکشید و صدای هوش گیاهان به گوشتان برسد و بوی سبزه مرطوب جنگل را حس کنید و به آواز پرندگان گوش کنید که در اعماق آن سبزی یکدست می‌خوانند.


طوری نمی‌شود، هیچ‌کس نمی‌فهمد، فقط چند لحظه موتور خیالپردازی‌تان را روشن کنید و خودتان را به ما بسپرید تا پیشنهادمان را برای شما توصیف کنیم. آماده‌اید؟
امروز صبح شما از طرف فومن راه افتاده‌اید و از روستای حیدرکلات گذشته‌اید، در پارک جنگلی قلعه‌رودخان هستید و از روی پل چوبی رودخانه رد شده‌اید و آن ترس عمیق و خواستنی از جریان تند آب خنک رودخانه زیر پایتان را تجربه کرده‌اید.


از همین جا، همین سنگفرش زیر پایتان، دالان بهشت آغاز می‌شود؛ دالانی سبز که سرشاخه‌های درهم‌پیچیده درختان، آن را برای شما آذین بسته‌اند. بگذارید آن سبز دلاویز چشم‌هایتان را بنوازد، بگذارید ریه‌هایتان از نفس گیاهان انباشه شود و قدم تند کنید تا به پله‌های قلعه رودخان، باشکوه‌ترین دژ نظامی استان گیلان، برسید. پله‌ها زیادند و شاید هم به همین دلیل به آن قلعه هزار پله گفته‌اند، اما مطمئن باشید طبیعت اطراف و قلعه عظیم و خزه‌بسته بالای تپه، چنان افسونتان می‌کند که مثل مسخ‌شده‌ها، پله‌ها را با سرعت بالا می‌روید و خستگی را از یاد می‌برید.
خب، حالا خیالپردازی را تمام کنید و تنها به یک پرسش ما پاسخ دهید؛ چرا وقتی از نعمت زنده بودن برخوردارید و خبر دارید این همه زیبایی در جایی از کشور، انتظارتان را می‌کشد، در خانه نشسته‌اید و ترجیح می‌دهید در رویا سیر کنید؟ مگر تا قلعه رودخان چقدر راه است؟!

آذربایجان غربی ـ سهولان
به کبوترها احترام بگذارید
حتی اگر هیچ‌یک از آن قلعه‌ها و مساجد قدیمی، دور و بر روستای سهولان، از توابع بخش مرکزی شهرستان مهاباد در آذربایجان غربی نبود، حتی اگر آن چشمه‌های خروشان و باغ‌های میوه پربار، روستا را احاطه نکرده بودند، وسوسه سوار شدن بر قایقی پارویی و گردش در دالان‌های تو در توی غار معروف این روستا، حتما می‌توانست هر گردشگری را به آنجا بکشاند؛ وسوسه دیدن قندیل‌هایی که گاهی خوشه انگور شده‌اند، گاه پروانه، گاهی پای فیل، گاهی توت فرهنگی، گاه عروس دریایی و ... .



کردها می‌گویند سهولان به زبان آنها به معنای یخبندان است که احتمالا دلیل گذاشتن این نام بر روستای چهارصد ساله سهولان، آب و هوای سرد آن است که اگر شما این پیشنهاد را بپذیرید و به آنجا بروید، به خوبی تجربه‌اش می‌کنید.
وقتی مسافر دنیای اسرارآمیز غار سهولان شدید، چه در دالان‌های تو در توی بخش خشک آن پرسه می‌زدید، چه سوار قایق در حوضچه‌هایش شدید، به یاد داشته باشید به کبوترها و آرامششان احترام بگذارید، چون آنها ساکنان اصلی سهولان به شمار می‌روند و در نقاط گوناگونش لانه ساخته‌اند، به همین خاطر هم اهالی به این غار «کوته‌کوتر» یا «لانه کبوتر» گفته‌اند!
برای سفر به روستای سهولان، باید آنقدر در جاده بوکان مهاباد برانید تا به فرعی برسید که به روستای عیسی کندی می‌رسد و همین جاده را اگر ادامه دهید، سهولان در انتظار شماست.

تهران ـ کر کبود
همخوانی موزون آب و سنگ
برخی از پدربزرگ‌های آنها می‌گویند که از پدربزرگ‌هایشان شنیده‌اند و پدربزرگ‌هایشان از پدربزرگ‌هایشان نقل کرده‌اند و پدربزرگ بزرگ‌های آن پدربزرگ‌ها تعریف کرده‌اند که ... به هر حال مهم نیست دقیقا چه کسی گفته است، مهم این است که برخی بر این باورند که شاید نام روستای کر کبود از نام دو اسب که «کهر» و «کبود» صدایشان می‌کرده‌اند، گرفته شده است.
هر کس در دیدار از کر کبود از توابع بخش طالقان ساوجبلاغ در استان تهران درباره این‌که مهمترین جاذبه گردشگری روستا کدام است، نظری دارد، اما از نظر ما، زیباترین اجزای روستا، معماری سنتی خانه‌های آن، درخت‌های تنومند کهنسالش با سایه‌های پربرکت و کوچه‌های خاکی و شیبداری است که دیوانه‌وار پیچ و تاب می‌خورند، پله می‌شوند، حیاط می‌شوند، یا به دل کوه می‌زنند و به آبشار کر در هفتصد متری شمال شرقی روستا یا یخچال‌های طبیعی آن در شمالش می‌رسند.



آبشار کر سی تا پنجاه متر ارتفاع دارد و صدای ریزش آبش آنقدر بلند است که با نیم ساعت گوش کردن به آن تا پایان روز در خواب و بیداری زمزمه‌اش در گوش‌هایتان تکرار می‌شود.
روستای کر کبود که به دلیل قرار گرفتن در دامنه کوه، آب و هوایی دلپذیر دارد، از مسیر اتوبان کرج ـ قزوین و از راه شهرستان طالقان قابل دسترسی است. فراموش نکنید شما به روستایی دعوت شده‌اید که حدود 1100 سال قدمت دارد با دو امامزاده به نام‌های امامزاده زید ابراهیم و امامزاده شاه محمد حنفیه و البته آرامگاه ملا یغمایی کر کبودی هم در قبرستان تاریخی روستا واقع شده است.
امامزاده زید ابراهیم در مرکز روستاست و نسبش بنا به گفته‌های اهالی، به امام موسی کاظم(ع) می‌رسد، اما آرامگاه امامزاده شاه محمد حنفیه در ارتفاعات شمال شرقی روستا معروف به کوه عقیق قرار دارد، علاوه بر همه اینها، روستا حمامی تاریخی هم دارد که متعلق به دوره قاجار است.

چهارمحال و بختیاری ـ آتشگاه
خانه آبشارها
ممکن است از ما بپرسید چرا از استان چهارمحال و بختیاری که سرزمین لاله‌های واژگون است، روستای آتشگاه از توابع بخش مرکزی لردگان در استان چهارمحال و بختیاری را انتخاب کرده‌ایم که کمتر لاله وحشی دارد که به شما پاسخ می‌دهیم، اولا لاله‌ها معمولا در اردیبهشت باز می‌شوند و در فروردین هنوز باز نشده‌اند و ثانیا شک نکنید طبیعت آتشگاه هم آنقدر بکر و دست‌نخورده است که از سفر به آن پشیمان نمی‌شوید.
قدمت این روستا به دوره قاجار برمی‌گردد؛ همان زمانی که عشایر بختیاری آن را به عنوان یکی از ییلاق‌های خود پسندیدند و چادرهایشان را در مجاورت آبشارهای زیبای آن که در مساحتی سه کیلومتری گسترده شده‌اند، برپا کردند.

طبیعت در تبدیل آتشگاه به یکی از جذاب‌ترین مکان‌های گردشگری چهارمحال و بختیاری نقش اساسی داشته است. درختان کهنسال بلوط و گردو و بنه در سراسر دره تنگی که روستا در آن واقع شده، کوه‌های شورم جلا و دریک در جنوب و شمال روستا و حتی جنس آهکی آنها که سبب به وجود آوردن غارها و آبشارهای متعدد در منطقه شده، همگی از جاذبه‌های بی‌نظیر این منطقه به شمار می‌روند.
اگر خواستید از آتشگاه سوغاتی بخرید، از اهالی سراغ گیاهان معطر و دارویی یا شیر و پنیر و ماست و دوغ محلی یا گلیم‌های ساده و بادوامشان را بگیرید. برای سفر به این روستا، باید به شهرستان لردگان بروید و از آنجا دو جاده هست که شما را به آتشگاه می‌رساند، اولی که طولانی‌تر است جاده‌ای است که از روستاهای منجر موثی و کیهان و چله‌گاه و کلار و چمن‌بید و دره نامدار و قلعه سوخته و باغ کاج و ده کهنه می‌گذرد و جاده دوم که کوتاه‌تر است، از لردگان و میلاس و سردشت و آبزا و دلی رد می‌شود و به آتشگاه می‌رسد.

خراسان شمالی ـ درکش
داروخانه سرسبز
چند بار نام روستای درکش از توابع بخش مرکزی شهرستان مانه و سملقان به گوشتان خورده است؟ آیا دوست دارید مهمان کردهای کرمانجی در خراسان شمالی شوید؟ تا حالا پیش آمده به آوازهای محزون آنان، وقتی با دو تار همراه می‌شود، گوش دهید؟ تا به حال دوتارنوازی کرمانجی‌ها را دیده‌اید؟ از مهمان‌نوازی‌ و غیرتمندی‌شان شنیده‌اید؟ وصف رسوم و سنت‌هایشان در عزا و جشن و ... چطور؟ اگر راجع به همه اینها کنجکاوید، به روستای درکش بروید که مردمش بیشتر کردهای کرمانجی‌اند.
درکش روستای خوش آب و هوا و کوهستانی است که چشمه‌های فراوانی در اطرافش جریان دارند و یافته‌های باستان‌شناسی در حوالی برج تاریخی سبزعلی‌خان قراچورلو و تپه‌های اطرافش، نشان می‌دهند این روستا عمری دویست ساله دارد.
از زیباترین جاذبه‌های طبیعی روستای درکش، می‌توان به مراتع وسیع و سبز اطراف روستا، حواشی رودخانه زومار و دره کنداب در جنوب آن اشاره کرد، اما آنچه دوستداران طبیعت را به درکش می‌کشاند، جنگل زیبا و انبوه بلوط در نزدیکی آن است که تنها جنگل بلوط شرق کشور به شمار می‌رود.
یک نکته دیگر هم درباره درکش هست که بد نیست آن را بدانید. این روستا بنا بر نظر گیاه‌شناسان، گنجینه‌ای کم‌نظیر از گیاهان دارویی است، به گونه‌ای که چند سال پیش، یکی از این کارشناسان گفته بود، 380 گونه گیاه دارویی در روستای درکش شناسایی شده است که 79 گونه از آنها بسیار ارزشمند هستند.
او برای نمونه از بابونه بجنورد به عنوان گیاهی منحصر به فرد در درمان بیماری‌های گوارشی نام برده بود که در حوالی این روستا می‌روید. برای سفر به درکش از بجنورد به سمت آشخانه حرکت کنید و همین که روستای کلاته زمان صوفی را پشت سر گذاشتید، نرسیده به جوزک، جاده‌ای فرعی شما را به روستا می‌رساند.

سیستان و بلوچستان ـ تیس
از خانه جن‌ها تا خلوت با دریا
آنجا روی یکی از آن صخره‌های آهکی بلند که هنوز از پسمانده آفتاب ظهر گرمند، گوشه‌ای دنج و خلوت پیدا می‌کنی و می‌نشینی و خورشید را نگاه می‌کنی که سرخ و لرزان و بی هیچ تقلایی در دریا غرق می‌شود و به صدای موج‌هایی گوش می‌کنی که آرام و منظم بر تن صخره‌ها می‌کوبند و اگر حوصله داشتی به بلوچ‌های سپیدپوشی که با دست پر از دریا برمی‌گردند، «خداقوت» می‌گویی، اما همه این توصیف‌ها حتی گوشه‌ای از زیبایی‌های روستای ساحلی تیس، از توابع بخش مرکزی شهرستان چابهار در سیستان‌وبلوچستان نمی‌شوند و حتما پیشینیان ما هم این را فهمیده‌اند که از 2500 سال پیش در تیس ساکن شده‌اند و به آن گاهی بندر تیزیا گفته‌اند و گاهی تیز و گاهی تسی.



تیس، سه قلعه باستانی مهم دارد؛ اولی قلعه تیس است که سبک معماری‌اش نشان می‌دهد، به دوره سلجوقی تعلق دارد، دومین قلعه، «پیروز گت» نام دارد که به غیر کوهنوردها پیشنهاد نمی‌کنیم از داخلش بازدید کنند، چون راه ورود به آن سخت و خطرناک است، قلعه سوم، «بلوچ گت» است که بالای کوه قرار گرفته و دو مقبره هرمی کوچک هم در آن ساخته شده است.
انتخاب سفر به تیس ـ که از طرف نیک‌شهر و جاده چابهار ـ کنارک جاده‌ای آسفالته دارد ـ با خودتان است، اما فقط این هشدار را بشنوید که اگر به تیس نروید، نه مقابر جنانی گچ را (که به باور اهالی، محل سکونت جن‌ها بوده) می‌بینید، نه پیل‌بند را، نه سدهای تیس را، نه غارهای بان مسیتی و نقاشی‌های عجیب و غریب داخلشان را، نه چاه باستانی تیس کوپان را و نه حتی گورهای مرموز تپه نهادی را. حالا تصمیمتان چیست؟ چمدان ها را می‌بندید یا نه؟

فارس ـ سرمشهد
یک مرد با دو شیر مرده
آنجا شما شاهدان جنگی تقریبا تمام شده‌اید؛ پیکاری میان بهرام دوم، پنجمین پادشاه ساسانی با شیری شرزه. بهرام خنجرش را در سینه شیر فرو کرده و شیری دیگر هم پیشتر به دست او کشته شده و بر خاک افتاده است. پشت سر شهریان چند تن از اعضای خانواده‌‌اش در کنار کرتیر (موبد موبدان) ایستاده‌اند که ظاهرا بهرام در دفاع از آنها با شیرها جنگیده است. درست بالای سر بهرام و خانواده‌اش هم کتیبه‌ای نصب شده که یکی از چهار کتیبه موبد موبدان آن زمان و بزرگترین کتیبه عهد ساسانی روستای سرمشهد، از توابع بخش جره و بالده‌ شهرستان کازرون در استان فارس که جاده‌های رسیدن به آن چه از طرف برازجان و چه از طرف کازرون، آسفالته و مناسب است.

متون قدیمی نشان می‌دهد روزگاری این منطقه مورد توجه پادشاهان هخامنشی و ساسانی بوده است و در آن بناهای گوناگونی ساخته‌اند که بقایای آنها هنوز در اطراف سرمشهد دیده می‌شود و از آن جمله می‌توان به تپه باستانی تل نقاره‌‌خانه،‌ آتشکده، تل خاموش، قنات سرمشهد، تل خندق و کاروانسرای کوشک اشاره کرد. در شش کیلومتری شمال شرقی روستا هم‌، باستان‌شناسان شهری کهن به نام «قندجان» را از دل خاک بیرون آورده‌اند که از دیدن آن پشیمان نخواهید شد.

کردستان ـ پالنگان
پله پله تا بهشت
واقعا عجیب نیست که هنوز هم وقتی می‌پرسی: «کدام روستای ایران معماری پلکانی دارد؟» همه بلافاصله می‌گویند: «ماسوله»!. فکر می‌کنید چند نفر در پاسخ به این پرسش، از روستای پالنگان از توابع بخش مرکزی شهرستان کامیاران استان کردستان، یادی می‌کنند؟ فکر می‌کنید چند نفر می‌دانند این روستا گوشه‌ای از بهشت است؟ چند نفر خبر دارند در ده کیلومتری شمال غرب این روستا در رشته کوه‌های «گواز»، چشمه‌های داغ آب معدنی شفابخشی از دل کوه، بیرون می‌جوشند که از فراوانی ترکیبات گوگردی و آ‌هنی، شیری‌رنگ شده‌اند؟ چند نفر وصف قلعه عظیم و اسرارآمیز این روستا را شنیده‌اند؟ خیلی کم! خیلی خیلی کم! و به همین دلیل است که برخی ترجیح می‌دهند امسال هم راهی ماسوله شوند و بیشتر وقت تعطیلاتشان را در ترافیک جاده روستا بگذرانند و در انبوه جمعیت، فرصت خلوت کردن با طبیعت را از دست بدهند تا ما روزنامه‌نگارها در پایان تعطیلات با تأسف گزارش کنیم: «ماسوله گنجایش این همه گردشگر ورودی را ندارد! به بقیه ایران هم سری بزنید!».



اما شما که این مطلب را خوانده‌اید امسال پالنگان را انتخاب کنید، چون پالنگان، خلوت، خوش آب و هوا، پر از چشمه‌ها و رودهای خروشان و طبیعتی دست نخورده است با کردهای مهربانی که به اورامی سخن می‌گویند و وقتی دلتنگ می‌شوند با صدایی محزون سیاه چمانه می‌خوانند یا چپله یا گریان، اما اگر شاد باشند آن وقت باید ببینید با دو دستمال رنگی و یک دهل، چگونه هنرنمایی می‌کنند. وقت رفتن فراموش نکنید از پالنگانی‌های شریف، کشک و گیوه بخرید به رسم سوغات و اگر تعارفتان کردند به خوردن ولوشه یا غازینه یا شلمین، رد نکنید چون غذاهای کردی واقعا لذیذند!
پالنگان از راه شهرهای کامیاران و پاوه و سروآباد و سنندج قابل دسترسی است. پس بهانه نگیرید که چون دقیقا نمی‌دانید کجاست آن را برای سفر انتخاب نمی‌کنید.

کرمان ـ سیرچ
اینجا با کویر کنار نمی‌آید
همین ابتدا باید اعتراف کنیم ما هم پیشتر مثل خیلی از خوانندگان این مطلب، خیال می‌کردیم کرمان استانی گرم و خشک و بی آب و علف است، اما شما هم باید مثل ما روستاهای طرز، لاله‌زار، میمند، هرزا و ... را ببینید تا باور کنید کرمان یک بهشت کوچک و دوست‌داشتنی است که کمتر کسی از همه جاذبه‌هایش خبر دارد.
سخت است از بین روستاهای دیدنی کرمان، یکی را انتخاب کنیم، اما وقتی پای اجبار به میان می‌آید، ما به هزار و یک دلیل، روستای سیرچ از توابع بخش شهداد را برای معرفی می‌پسندیم. می‌پرسید کدام دلایل؟ اول این‌که سیرچ، زادگاه هوشنگ مرادی کرمانی، خالق «قصه‌های مجید» است، دوم آن‌که روستای ما، سروی تاریخی دارد که سیرچی‌ها می‌گویند دوهزار سال از خدا عمر گرفته است. سوم روستای پیشنهادی ما در مجاورت کویر واقع شده، اما در آن پیست اسکی زمستانی ساخته‌اند چون آب و هوایش با خلق و خوی کویر هیچ همخوانی ندارد و خنک و کوهستانی است که همین تضاد موجب شگفتی‌تان خواهد شد. چهارم این‌که در نزدیکی سیرچ، رودخانه‌ای باصفا و کوهی بلند و مناسب برای کوهنوردی وجود دارد. پنجم آن ‌که سیرچ چشمه‌های آب گرمی دارد که کرمانی‌ها، آنها را برای آب‌درمانی مناسب‌سازی کرده‌اند تا از گردشگران استقبالی درخور داشته باشند. و ششم با سفر به سیرچ می‌توانید کره و روغن نباتی مرغوب، خشکبار، قالیچه‌های کوچک و حصیربافته‌های تزئینی سوغاتی بخرید و ... .
ما شش دلیل از هزار و یک دلیل سفر به سیرچ را گفتیم، حالا نوبت شماست که از طریق جاده‌های آسفالته شهرهای کرمان یا شهداد، راهی سیرچ شوید تا شاید 995 دلیل دیگر را هم پیدا کردید.

ناصرالدین شاه، رستم و کمال‌الملک به این روستا سفر کرده‌اند! (+عکس)
دهکده توریستی 4 هزار ساله ایرانی
«کمال الملک» در سفری که به همراه ناصر الدین شاه به این روستا داشته است، تابلویی از این دهکده نقاشی کرده که در حال حاضر در کاخ موزه صاحبقرانیه قرار دارد.
بدون شک این روستا از زیباترین مناطقی است که تا به حال و در همه عمرتان دیده اید. روستای 4 هزار ساله ای که همه زیبایی‌هایش را جایی میان دره‌های البرز مرکزی در جنوب دریای خزر و میان کوه‌ها پنهان کرده است و خودش را تنها به کسانی نشان می‌دهد که به سراغش می‌روند.
روستایی که فرهنگسرا و موزه مردم شناسی دارد و اهالی می‌گویند هرگز دزد نداشته است. روستایی که عده ای می‌گویند گذرگاه رستم قهرمان شاهنامه فردوسی بوده است. در خانه‌ها حتی در 9 ماه از سال که خالی از سکنه است باز است. مردم این روستا در مهمان نوازی شهره اند و جمعیت روستا در ماه‌های گرم سال بیشتر از ماه‌های سرد سال است.

روستای کندلوس در منطقه کجور نوشهر در استان مازندارن قرار دارد و یکی از روستاهای دارای بافت ارزشمند و از مناطق نمونه گردشگری کشور است.
خانه‌های قدیمی ‌با نمایی از چوب، سقف‌های چوبی، پنجره‌های کوچک زیبا، دیوارهای کاه گلی و کوچه‌های سنگ فرش شده، چشمه‌های آب معدنی و نهرهای جاری نمای روستای کندلوس را می‌سازند.

موزه مردم شناسی این روستا دارای آثار ارزشمندی است که آن را از سایر موزه‌های کشور مسثتنی می‌سازد. این مجموعه برای زنده نگاه داشتن فرهنگ، هنر و سنت‌های زیبای مردم کجور تاسیس شده است.

دهکده توریستی کندلوس در منطقه كجور مازندران تمدن‌های بسیاری را در دورهای مختلف تاریخی به خود دیده است. در این دهکده آثاری از تمدن قبل از میلاد، تمدن ایران قبل از اسلام و تمدن ایران بعد از اسلام دیده شده است. زنان کندلوسی جاجیم، جوراب، دستكش و بلوز پشمی ‌می‌بافند، گندم آسیاب می‌کنند، سبزی خوردن می‌کارند، شیر گاوها را می‌دوشند و هیزم می‌شکنند.

برای رسیدن به موزه دهکده باید از میان كوچه‌های باریك و سنگفرش روستا بگذرید.
البته در این مسیر حتما زمانی را صرف دیدن خانه‌های منحصر به فرد و سرشار از خاطره و تاریخ این روستا می‌کنید.

اگر به کندلوس سفر کردید حتما به موزه گیاهان دارویی این روستای ارزشمند سر بزنید. مجموعه کشاورزی که به کار كشت، تولید و بسته بندی گیاهان اصلی دارویی، معطر و روغن‌های گیاهی مشغول است. اهمیت این مجموعه جدا از این موارد به دلیل کاشت گیاه ژنتیک‌های ارزشمند درآن است. مردم روستای کندلوس، به زبان مازندرانی (کجوری) حرف می‌زنند.

"کمال الملک" در سفری که به همراه ناصر الدین شاه به این روستا داشته است، تابلویی از این دهکده نقاشی کرده است که در حال حاضر در" کاخ موزه صاحبقرانیه" قرار دارد. برای رسیدن به این روستا از مسیر کندوان حرکت کنید، این مسیر در کیلومتر 25 جاده چالوس به کرج بعد از عبور از دوراهی کجور و طی کردن مسافتی در حدود 35 کیلومتر به دهکده کندلوس می‌رسد.

۷ كیلومتر بعد از مرزن آباد به دوراهی كجور می‌رسید، در این راه فرعی بعد از طی کردن حدود ۴كیلومتر مسیر كوهستانی به روستای كندلوس می‌رسید.

پالنگان؛ روستایی زیبا اما فراموش شده
روستای پالنگان در استان کردستان یکی از جاذبه های گردشگری استان است که در 45 كیلومتری شهر كامیاران و ابتدای منطقه اورامان قرار دارد. یکی از زیباترین روستاهای پله کانی با معماری ویژه وطبیعت متفاوت در فصول مختلف می‌باشد. در 800 متری روستا در دره زیبای "تنگیور" و در محل چشمه های پر آب، قلعه پالنگان وجود داشت كه اكنون بقایای اتاق‌ها و پل های قدیمی ‌آن پابرجاست. آثار به دست آمده از قلعه و بقایای پل های ساخته شده بر روی رودخانه، قدمت آن را به دوره پیش از اسلام می‌رساند.

گزارش تصویری: روستای باستانی میمند کرمان
روستای میمند کرمان یكی از باستانی‌ترین سكونتگاه های بشر در جهان است كه از دوازده هزار سال پیش تا كنون همچنان پا برجاست و به حیات خود ادامه می‌دهد. نقوش 10 هزار ساله و سفال‌های 6000 ساله از جمله مستندات مكشوفه ای هستند كه تاریخ میمند را گواهی می‌دهند. میمند به دلیل استحكام دفاعی در طول تاریخ كمتر دستخوش تحولات كالبدی و اجتماعی شده و بیشترین تغییر آن مربوط به چند ماه اخیر است. مجموعه ای از آثار بسیار قدیمی همچون خانه های صخره ای پراكنده معبد، قلعه و برجهای مختلف (مربوط به هزاران سال پیش) وجود دارد كه میمند را از یك روستا به یك مجموعه با تمدن خاص تبدیل می‌كند.

گزارش تصویری: موزه روستایی در سراوان گیلان

ارك جنگلی سراوان در ۱۵كیلو متری شهرستان رشت قرار دارد. این جنگل بسیار زیبا همه روزه پذیرای بسیاری از گردشگران به این منطقه می‌باشد...

عالی بودند متشکریم من که یکی از آرزوهام سفر به کردستان عزیزه.ولی تا حالا نتونستم برم.

کی پست من در مورد روستای پالنگان رو پاک کرده؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!

ميكا جون پستت كجا بود؟؟ تو اين مبحث بود؟؟

آره عزیزم. گفته بودم که من پالنگان رفتم و در موردش یک کم توضیح داده بودم :( راحیل جون جدیدا پست هام پاک میشن. باور کن بی ارتباط و بد هم نیستن :(((
خیلی قشنگه راحیل جون اگه شد حتما با همسری برین. اگه رفتین تو اون رودخونه وسط روستا پر ماهی های قزل آلاست. که فروش میره. فوق العاده خوشمزه هستن. موقع طبخ احتیاج به نمک ندارن. بستنی هاشم که محشره.
هوای پاکی دارن. یک سنگ هم هست که از زمانی که اعراب ایران رو فتح کردن یک آیه قران رو رو دیوار کوبوندن. همون جا هنوزم مونده.... خیییلی قشنگه. برین ضرر نمی کنین

کارت بسیار عالی بود خیلی استفاده کردم و لذت بردم متشکرم

روستای ابیانه هم یکی از زیباترین روستاهای ایرانه اگه می تونین حتما برین خیلی جای باحالیه

سلام
راحیل خسته نباشین عالی بود . تالش گیلان یک روستای داره به نام آق ولر یک جای بکر و زیباست
خیلی قشنکه برید ببینن حتما البته خوش بختانه مثل کلاردشت خرابش نکردن . متاسفانه رفتم ولی عکس نگرفتم

SARINA TOPOLI نوشته است:روستای ابیانه هم یکی از زیباترین روستاهای ایرانه اگه می تونین حتما برین خیلی جای باحالیه
سارينا جان اينم اطلاعاتي درباره روستاي ابيانه:
در 40 كيلومتري شمال غربي نطنز از استان كاشان در دامنه كوه كركس روستايي بس كهن واقع است به نام ابيانه. اين روستا را به اعتبار آثار و بناهاي تاريخي پرتنوعش بايد از زمره استثنايي‌‏ترين روستاهاي ايران به شمار آورد. شكوه معماري بومي و سرشار از زيبايي اين روستا، آن را در شمار نمونه‌هاي كم نظير ديدني‌‏هاي جهان درآورده است.
ابيانه نقطه‌‏اي خوش منظره و خوش آب و هوا و داراي موقعيت طبيعي مساعدي است. در دوره صفويه هنگامي كه شاهان صفوي براي ييلاق به نطنز مي‌‏رفتند بسياري از نزديكان آنها و درباريان ترجيح مي‌‏دادند در ابيانه اقامت كنند.
شمار خانه‌‏هاي ابيانه در سرشماري سال 1361 برابر با 500 واحد برآورد شده؛ اين خانه‏‌ها تماماً بر روي دامنه پرشيبي در شمال رودخانه برزرود بنا شده است به صورتي كه پشت بام مسطح خانه‏‌هاي پايين دست، حياط خانه‌‌هاي بالادست را به وجود آورده است و هيچ ديواري هم آنها را محصور نمي‌‏سازد. در نتيجه، ابيانه در وهله اول روستايي چند طبقه به نظر مي‏‌آيد كه در بعضي موارد تا چهار طبقه آن را مي‏‌توان مشاهده كرد. اتاق‌هاي ابيانه به پنجره‌‏هاي چوبي ارس مانند مجهزند و اغلب داراي ايوان‌ها و طارمي‌هاي چوبي پيش آمده مشرف بر كوچه‌‏هاي تنگ و تاريك‌‏اند كه خود به صورت مناظر جالبي درآمده‌‏اند. نماي خارجي ديوارهاي خانه‏‌هاي ابيانه با خاك سرخي كه معدن آن در مجاورت روستاست پوشيده شده است.
از آنجا كه در دامنه‌‏هاي شيبدار ابيانه فضاي كافي براي ساختن خانه‌هاي موردنياز وجود ندارد در اين روستا چنين رسم شده است كه هر خانواده انبار غار مانندي در تپه‌‏هاي يك كيلومتري روستا، در كنار جاده و نرسيده به ابيانه ايجاد نمايد. اين غارها كه در دل تپه‏‌ها حفر شده‏‌اند و از بيرون تنها درهاي كوتاه و محقر آن نمودار است براي نگهداري دام‌ها و نيز آذوقه زمستاني و اشياي غيرضروري مورد استفاده قرار مي‏‌گيرد.
زندگي مردم ابيانه كشاورزي و باغداري و دامداري است كه با روش‌هاي سنتي اداره مي‌‏شود. بيشتر زنان در امور اقتصادي با مردان همكاري دارند. ابيانه داراي هفت رشته قنات است كه براي آبياري مزارع و باغات مورد استفاده قرار مي‌‏گيرد. گندم، جو، سيب‌زميني و انواع ميوه به خصوص سيب، آلو، گلابي، زردآلو، بادام و گردو در ابيانه به دست مي‌‏آيد.
در سال‌هاي اخير قالي‏بافي در ابيانه رواج پيدا كرده و نزديك به 30 كارگاه قالي‏بافي در آنجا داير شده است. در گذشته گيوه ‏بافي از جمله مشغله‌هاي پردرآمد زن‌هاي ابيانه بوده است كه امروزه تا حدي متروك شده است.
مردم ابيانه به سبب كوهستاني بودن منطقه و دور بودن محل آنها از مراكز پر جمعيت و راه‌هاي ارتباطي، قرن‌ها در انزوا زيسته و در نتيجه بسياري از آداب و رسوم قومي و سنتي و از جمله زبان و لهجه قديم خود را حفظ كرده‌‏اند. زبان مردم ابيانه فارسي با لهجة خاص ابيانه‌‏اي است كه با لهجه‌ هاي متداول در جاهاي ديگر تفاوت اساسي دارد.
لباس سنتي آنها، هنوز هم ميان آنها رواج دارد و در حفظ آن تاكيد و تعصب از خود نشان مي‌‏دهند، در مردان شلوار گشاد و درازي از پارچه سياه و در زن‌ها پيراهن بلندي از پارچه‌هاي گلدار و رنگارنگ است. علاوه بر اين، زن‌هاي ابيانه معمولاً چارقدهاي سفيدرنگي بر سر دارند.
قديم‏‌ترين اثر تاريخي ابيانه آتشكده‌‏اي است كه مانند ديگر بناهاي ده در سراشيبي قرار گرفته است. آتشكده ابيانه را نمونه ‏اي ازمعابد زردشتي دانسته‏‌اند كه در جوامع كوهستاني ساخته مي‌‏شد.

مهم‏‌ترين بنا و اثر تاريخي اين روستا يك باب مسجد جامع و قديم‌‏ترين اثر تاريخي اين مسجد منبر چوبي منبت‌‏كاري آن است كه در سال 466 هجري قمري ساخته شده است. مسجد قديمي ديگر ابيانه مسجد برزله است كه داراي فضاي دلبازي است و روي لنگه در شرقي آن سال 701 هـ.ق. نوشته شده است كه مربوط به دوره ايلخانان است. مسجد تاريخي ديگر ابيانه مسجد حاجتگاه است كه كنار صخره‌‏اي در كوهستان بنا شده و بر در ورودي شبستان آن تاريخ 952هـ.ق. مشاهده مي‌‏شود.

روستاي ابيانه داراي دو زيارتگاه است: يكي مرقد شاهزاده عيسي و شاهزاده يحيي در جنوب روستا كه به گفته اهالي فرزندان امام موسي كاظم (ع) بوده‏اند؛ و زيارتگاه ديگر ابيانه قدمگاه ناميده مي‌‏شود. از جمله جاها و اماكن ديدني ديگر ابيانه مي‏‌توان از خانه غلام نادرشاه و خانه نايب حسين كاشي نام برد.

روستای خمس
خلخال به لحاظ قرار گرفتن
در موقعیت جغرافیایی خاص دارای تنوع آب و هوایی بالایی در نقاط مختلف این
شهرستان است بطوریکه در یک زمان مشخص ما چهار فصل سال را در این منطقه
شاهد هستیم . به همان نسبت دارای مکانهای زیبای گردشگری و توریستی است که
هر بیننده ای را به وجد آورده و از حضور خود در این مکانهای مختلف احساس
رضایت و لذت می کند.

ابشار نره گر



خلخال را بايد با زيبايي هايش ديد

منطقه
اي بسيار سرسبز و تقريبا" سردسير در استان اردبيل و در دامنه كوه هايي با
جنگلهايي بسيار زيبا و طبيعي واقع شده است كه در اطراف آن شهرهاي هروآباد،
گيوي، هشتجين، سنجبد، باجيلار داغي و خوجين مركزيت خاصي به اين شهر زيبا
داده است. اين منطقه جذاب و دلنشين كه هر بيننده اي را ناخودآگاه به طرف
خود جلب مي كند، شهرستان خلخال است

خلخال
و شهرهاي تابعه آن با مكان هاي سياحتي و زيارتي، فرهنگي و باستاني و جاذبه
گردشگري فراواني كه در دل خود جاي داده است، همواره در ديد و نظر تمامي
سياحان هموطن و حتي خارجيان مقيم ايران بوده و با كمي همت و پشتكار توانايي
جذب توريت انبوه را نيز داراست. از مشاغل عمده در اين شهرستان مي توان از
باغداري، كشاورزي و دامداري نام برد كه در كنار صنايع به وجود آمده
جديدالتاسيس در اين شهرستان همواره بافت محلي اين منطقه از كشور ار حفظ
كرده و با حفظ طبيعت توسط اهالي بومي منطقه و توليد باغ هاي سرسبز و زمين
هاي پربار و دام هاي پروار شهرت فراواني در اين زمينه كسب كرده است. از
مكان هاي بسيار ديدني خلخال مي توان از خوجين، شهرك كوچكي كه در ميان باغ
هاي بسيار بزرگ و سرسبز و چشمه اي بسيار زيبا كه از دل كوه هاي خلخال
سرچشمه گرفته و نام «ازنوبلاغي» را همراه خود دارد، نام برد. «ازنوبلاغي»
يكي از چشمه هاي پرآبي است كه تمامي باغات و زمين هاي خوجين و هروآباد و
روستاهاي اطراف آن را آبياري كرده و به رودخانه خلخال، فيروزآباد ريخته و
در نهايت به رود زيباي قزل اوزن متصل مي شود. زيارتگاه بزرگي نيز در دل كوه
سيد دانيال و در قريه خانگاه وجود دارد كه به گفته اهالي منطقه از اولاد
امام موسي كاظم (ع)است

روستای
خمس نيز يکی از جاذبه های فرهنگی وگردشگری خلخال می باشد.آقا سيد ابراهيم
نيز در خمس يکی از زارتگاههای مهم و قديمی به شمار می رود

از
ديگر مكان هاي بسيار ديدني و جذاب خلخال مي توان از چشمه آب گرم گيوي نام
برد. گيوي شهر كوچكي است كه در نزديكي خلخال قرار دارد و هر ساله تعداد
بسياري از هموطنان براي درمان دردهاي مفصلي و پوستي و ديگر بيماري ها به آب
گرم و شفابخش اين شهر كوچك پناه مي آورند. اين چشمه با خاصيت هاي درماني
فراوان در راه خلخال – اردبيل و در كنار شهر گيوي در ميان دو كوه و در دره
اي عميق قرار گرفته است

تفرجگاه ابزیل

. .. .

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آشپز آنلاین]

[مشاهده در: www.ashpazonline.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 7119]