واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: ورزش > لیگ برتر - سرمربی ذوب آهن می گوید:من تصمیم می گیرم که چه بازیکنی باید از زمین تعویض شود.آنها نباید از این اتفاق ناراحت شوند. شکست الریان در خانه به نظر کار راحتی بود اما ابراهیم زاده هرگز چنین اعتقادی ندارد:« من گفته بودم که آنها چیزی برای از دست دادن ندارند.دیدید که چه طور بازی کردند.ما چون در خانه آنها سه گل زده بودیم همه فکر می کردند که در فولاد شهر پیروزی راحتی داریم.ولی این اتفاق نیفتاد و ما فقط یک گل زدیم.»بدون شک منصور ابراهیم زاده شکسته نفسی می کند.شاید هم پیرو همان حرفی که قبل از بازی زده بود می خواهد طوری حرف بزند که بازیکنان تیمش مغرور نشوند.با این وجود همه به خوبی می دانند ذوب آهنی که در لیگ قهرمانان بازی می کند 180 درجه با ذوب آهن لیگ برتر فرق دارد و چه بسا اگر آنها همان بازی خود در لیگ قهرمانان را در بازی های لیگ برتر انجام می دادند شاید حالا و به فاصله 4 هفته تا پایان این رقابت ها قهرمان بودند.اما به نظر ابراهیم زاده عادت کرده است که خودش و تیمش همیشه نفر دوم باشند! این را قبول دارید که بازی ها شما در لیگ قهرمانان و لیگ برتر متفاوت است.شاید اگر این بازی ها را در لیگ برتر می کردید حالا در صدر جدول بودید.من فکر می کنم به این دلیل است که در لیگ قهرمانان فقط 4 تیم حضور دارند که همه آنها نگران صعود هستند،نه سقوط.در لیگ قهرمانان قرار نیست تیمی به دسته پایین تر برود و اگر یک تیم تمام بازی هایش را هم ببازد نهایتش این است که از لیگ قهرمانان حذف می شود.به همین دلیل همه تیم ها برای صعود کردن به فکر برد هستند.مثل همین الریان که در اصفهان آخرین شانسش را مقابل ذوب آهن امتحان کرد و نتوانست موفق باشد.اگر این اتفاق می افتاد با توجه به جابجایی امتیازات و نتایج گرفته شده در گروه ،قطریها می توانستند امیدوار باقی بمانند.برای همین تیم هایی که در لیگ قهرمانان بازی می کنند می آیند و یک فوتبال واقعی بازی می کنند.اما ما وقتی که در لیگ بازی می کنیم شرایط این طور نیست.تیم ها از هم شناخت دارند و حساسیت ها برای سقوط به لیگ دسته پایین تر بیشتر است. یعنی فقط به این دلایل است که ذوب آهن نمی تواند در لیگ آن نتایج دلخواه را بگیرد؟این یک بحث است. من در مورد لیگ قهرمانان حرف می زنم.بحث دیگر به انگیزه تیم ها و البته بازیکنان بر می گردد.طبیعی است که بازیکنان وقتی در این لیگ بازی می کنند اشتیاق بیشتری برای بازی کردن دارند،آن هم برای اینکه خودشان را به تیم های دیگر آسیا نشان بدهند.یعنی قبول ندارید که در لیگ،آن هم در 4 یا 5 هفته آخر کم می آورید؟کم آوردن 4 یا 5 هفته پایانی،دقیقا امسال را می خواهم بگویم،چون سال گذشته که ما خیلی وقت ها عقب تر بودیم،اما امسال عمده ترین دلیلش این است که بچه های ما خیلی خسته و فرسوده شدند.به همین دلایل بود که سینا عشوری هم آسیب دید،یا بقیه بازیکنان هم که ممکن است دچار آسیب دیدگی شوند.به خصوص با شیوه ای که ما فوتبال بازی می کنیم.شیوه کار کردن ما بلند زدن نیست،بازی های مستقیم نیست،بلکه بازی های کوتاه کوتاه است که مجموعه تیم با هم جلو می روند،این ها ممکن است باعث خستگی شوند.شما در بازی رفت الریان را در خانه اش و با سه گل شکست دادید.اما این اتفاق در فولاد شهر نیفتاد.این هم به دلیل همان خستگی تیم است یا...نه،ما در بازی رفت خوش شانس بودیم.تنها چیزی که می توانم بگویم این است که اگر در این بازی هم دقت بیشتری می کردیم و آن صحنه ای که رجب زاده از دست داد گل می شد می توانستیم نتیجه بازی رفت را تکرار کنیم.ولی در فولاد شهر شانس های ما تبدیل به گل نشد. یک چیزی که در تیم ذوب آهن اپیدمی شده است ناراحتی بازیکنان از تعویض شدن است.چند هفته قبل خلعتبری و در بازی با الریان هم مهدی رجب زاده.شما بعد از تعویض او را به زور بغل گرفتید. شما با مطرح کردن این سوال دنبال چیزهای دیگری هستید.مهم این است که من کارم را انجام بدهم و در زمین نتیجه بگیرم.آن بازیکن ممکن است ناراحت بشود،از این اتفاقات زیاد می افتد،بازیکن دوست دارد بازی کند همانطور که شما دوست دارید پس از پایان بازی با مربیان وبازیکنان مصاحبه بگیرید.هیچ فرقی نمی کند.البته من می گویم که حرف نباید حرف بازیکن باشد و رجب زاده باید از بازیکنی که با او تعویض شد عذر خواهی کند. بحث ذوب آهن را که کنار بگذاریم مسئله حضور شما در تیم ملی مطرح است.البته تیم امید را قبول نکردید،اگر آقای کارلوس کروش از شما بخواهد که در تیم ملی بزرگسالان به او کمک کنید این کار را خواهید کرد؟من در حال حاضر مربی ذوب آهن هستم و علاقه زیادی دارم تا تیمم موفق شود.اما برای اینکه من بخواهم چیزی یاد بگیرم،حتی اگر مربی تیم ملی نباشم و ایشان اجازه بدهند که در سر تمرینات حاضر باشم،من می روم و یاد می گیرم. اگر از شما به صورت رسمی دعوت کنند چطور؟دعوت رسمی برای چه کاری؟ به عنوان کمک ایرانی ایشان در تیم ملی.همین طوری به عنوان کمک ایرانی قبول نمی کنم،خیلی شرایط دیگر دارم.باید صحبت کنیم وهر وقت صحبت شد در مورد آن بحث می کنیم.شما چه شرایطی برای قبول این پیشنهاد احتمالی دارید؟من می گویم،هر وقت صحبتی شد شرایطم را عنوان می کنم. وقتی می گویید شرایط،این طور است که چندان هم بی تمایل هم نیستید.من یک بار دیگر این را تکرار کنم که در شرایط فعلی به هیچ چیز به غیر از ذوب آهن فکر نمی کنم. غیر از ذوب آهن.بحث تیم ملی است.اگر دعوت کنند من باید ببینم من را برای چه کاری می خواهند و توقعشان چه چیزی است.این یک طرف قضیه است و طرف دیگر من هستم و شرط و شروط هایم.وقتی که شرایطم را گفتم و آنها قبول کردند و من ذوب آهن نبودم در مورد آن حرف می زنم. 151 40
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 263]